HELLO MY NAM'S MODDAM
ระดับ :ป.โท
   
ออฟไลน์
กระทู้: 2,757

ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน
|
 |
« ตอบ #20 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:17:19 » |
|
คิดถึงหัวอกหัวใจแม่บ้าง...แม่ก็แก่แล้ว..แล้วคุณจะคิดสั้นกับผู้ชายคนเดียว...แล้วแม่ของคุณจะอยู่ยังไง สู้เถอะค่ะ...
- ใช่ครับ แล้วแม่ของคุณท่านจะเป็นอย่างไรล่ะครับ สู้ๆ เถอะครับ
เดี๋ยวเราช่วยกันก็ได้ครับ  ใจเย็นๆคับป้ญหาทุกอย่างมีทางออกของมัน ขึ้นอยู่ว่าเราจะเห็นทางนั้นเมื่อใหร ผมก็เคยเจอปัญหาคล้ายๆกับ จขกท แต่ไม่ใช้ตัวผมเองหรอก มันเกิดกับน้องสาวของผมเอง ปวดหัวแทบจะละเบิดเหมือนกัน ก็ได้เพื่อนๆที่ทำงานให้กำลังใจจนผ่านมาได้จนทุกวันนี้คับ ใจเย็นๆก่อน แต่มันก็ทำอยากนะคับ รู้ แต่ก็ต้องทำ ลองปรึกษาญาติพี่น้องดูก่อนว่าจะทำอย่างไรต่อไป ผู้ชายหายไปเฉยๆแบบนี้มันมีสองอย่าง คือเขาเบื่อเรา และ มีคนใหม่ ไม่ได้ซ้ำเติมนะคับ แต่มันคือความจริงที่เราต้องผ่านมันไปให้ได้ เพื่อตัวเองและลูก และคนรอบข้าง คิดซะว่าเราได้หมดเวรหมดกรรมกับเขาแล้ว จะได้สบายใจ ที่บอกแบบนี้ เพราะเวลาผมเจออะไรที่มันแย่สุดๆในชีวิต ผมก็จะคิดแบบนี้แหละ มันจะได้ไม่ต้องคิดมาก และจะได้ลืมอะไรที่มันไม่ดีไปไวๆ มีอะไรก็เขามาโพทถามพี่ๆเพื่อนๆในเวพนี้แหละคับ ผมเชื่อว่ามีอีกหลายคนทีมีปัญหาแบบเดียวกับ จขกท คับ ผมเห็นน้องๆบางคนเจอปัญหาเขาก็มาถามพี่ๆเพื่อนๆในนี้ เขาก็ได้รับความช้วยเหลือให้ผ้นปัญหาไปได้คับ จะติดตามดูเรื่อยๆคับ อย่าคิดมาก
|
|
|
|
Anuskavee
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #21 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:21:24 » |
|
ขอบคุณนะค่ะ สำหรับกำลังใจของชาวเชียงรายโฟกัส คนที่ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยเห็นหน้ากันยังสามารถห่วงใยและเป็นกำลังใจให้กันได้ขนาดนี้
ดิฉันไม่ได้ต้องการเงินหรอกนะค่ะ เพราะ เงินไม่ตายก็หาใหม่ได้แต่ หัวใจคนนี่สิค่ะ ในขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่แต่มันเหมือนกับไม่หายใจแล้ว ตายทั้งเป็น ทุกครั้งที่มองหน้าลูกก็อดนึกถึงเค้าไม่ได้เพราะลูกหน้าเหมือนพ่อมากแกะแบบกันออกมาเลยทั้ง ตา จมูก ปาก รูปหน้า ผิว ดิฉันอดสงสารและเวทนากับชีวิตของลูกไม่ได้ ว่าถ้าไม่มีพ่อเค้าแล้วเค้าจะเป็นยังไง เราเคยตั้งความหวังกับอนาคตของลูกเอาไว้ซะไกล ไปไหนก็ไปด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูกแต่ในวันนี้ไม่มีอีกแล้ว แล้วใครจะคอยหลับเป็นเพื่อนลูกตอนดิฉันเล่านิทานให้ลูกฟัง (เพราะพ่อเค้าจะหลับก่อนตลอด) ใครจะมาแย่งกันอาบน้ำให้ลูก ใครจะมาคอยเอาลูกไปฝึกเดินตอนที่ดิฉันขายของอยู่
พอยิ่งคิดก็ยิ่งทำใจไม่ได้ ไม่อยากจะคิดอะไรอีกแล้วอยากจะให้ความคิดมันหยุดมันก็หยุดไม่ได้
|
|
|
|
|
|
Me My Self
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #24 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:27:54 » |
|
เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่างน้อยเราก็ยังมีแม่ และก็ลูกที่น่ารักอยู่ข้างๆเรา
" เมื่อได้เกิดมาแล้วจงพยายามเข้มแข็งต่อสู้ ต่อปัญหาและความทุกข์ที่ผ่านเข้า
ทุกข์หรือสุข มันจะหมุนเวียนอยู่เช่นนี้ตลอดไป ไม่มีอะไรที่แน่นอนเลย "
สู้ๆนะคะ
|
|
|
|
conscious
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #25 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:30:54 » |
|
- คือผมไม่ได้มีเจตนาจะเอาเงินนำไปให้แบบขอไปทีนะครับ
เพียงแต่ผมเห็นว่า ถ้าคุณกำลังเดือดร้อน ผมอาจจะช่วยคุณได้ตรงจุดนี้
แต่สำหรับเรื่องจิตใจของคุณแล้ว ผมคงจะไม่สามารถจริงๆ ครับ
และก็ยังอยากให้คุณสู้ต่อไปครับ เพื่อคุณแม่ของคุณครับ
|
|
|
|
TWITTY
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #26 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:32:06 » |
|
ใจเย็นๆนะครับ มันยังมีทางออก
|
|
|
|
Anuskavee
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #27 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:32:32 » |
|
- คือผมไม่ได้มีเจตนาจะเอาเงินนำไปให้แบบขอไปทีนะครับ
เพียงแต่ผมเห็นว่า ถ้าคุณกำลังเดือดร้อน ผมอาจจะช่วยคุณได้ตรงจุดนี้
แต่สำหรับเรื่องจิตใจของคุณแล้ว ผมคงจะไม่สามารถจริงๆ ครับ
และก็ยังอยากให้คุณสู้ต่อไปครับ เพื่อคุณแม่ของคุณครับ
ขอบคุณมากค่ะ
|
|
|
|
|
|
NOtis
ผู้ดูแลบอร์ด
ระดับ :ป.โท

ออฟไลน์
กระทู้: 3,449
|
 |
« ตอบ #30 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:35:41 » |
|
เรื่องในครอบครัว ยุ่งมากก็ไม่ได้ มันเป็นเรื่องระหว่าง2คน ต้องถามก่อนว่าก่อนหน้านั้นมันเกิดไรขึ้น มีปัญหาไรหรือปล่าวที่ทะเลาะกัน ต้องลองคิดไงอีกเเง่1ผู้ชายเค้าอาจจะอยากเที่ยวหรือปล่าวเเล้วฝ่ายหญิงไม่ให้ไปเลยทะเลาะละประชดกัน บ้างที่คนเรามันต้องการโลกส่วนตัว ยิ่งบังคับยิ่งหนียิ่งหาทางออก การที่คุณคิดสั้นก็ไม่ใช่วิธีเเก้ปัญหาต้องดูก่อนว่าปัญหามันเกิดจากไร อาจจะเกิดจากการที่เรากำหนดให้เขาอยู่ในกรอบมากไปหรือปล่าวกรือผู้ชายเค้ารักอิสระ
ไม่ได้เข้าข้างใครนะคับ เเต่เรื่องในครอบครัว เราไม่รู้ว่ามันเป็นไร การที่คุณคิดสั้นมันก็ไม่ได้มีประโยชน์ไร คุยตายไปคนที่ทุกข์ก็เเม่คุณต้องานจัดงานอีก มาเศร้าอีกเรื่องนี้ผมว่า คุณควรคิดดูดีดีคับว่าก่อนหน้านี้เกิดไรขึ้น ก่อนจะมีปัญหามันเกิดไรขึ้นเเล้วเเก้ไขคับ ถ้าเป็นอย่างที่ผมผู้ ก็ให้เค้าออกนอกกรอบบ้าง การขีดกรอบให้เค้าอยู่บ้างที่คนเรามันก็อยากนอกกรอบบ้าง ยิ่งคุณไปตามเขาเค้ายิ่งหนี เค้ายิ่งหลบ คุณลองอยู่เฉยๆๆอยู่ที่บ้านรอเค้าซิคับ เสื้อผ้าก็อยู่บ้าน ลูกก็อยู่บ้าน ไม่มาให้มันรู้ไป ลองนิ่งๆๆคับสยบการเคลื่อนไวดูคับ
อึม ลองดูนะคับ อย่างที่บอก เรื่องในครอบครัวยุ่งมากก็ไม่ได้ เราไม่รู้เรื่องต้นมันเป็นอย่างไร อยากให้คิดคับ คิดก่อนว่าก่อนหน้าปัญหาคืออะไร ก่อนที่มันจะเกิดเกิดจากไร คนเราทุกคนมันเอาเเก่ใจของต้นอยู่เเล้ว อยู่ทึ่ว่าความอดทนมันถึงจุดเมื่อไร ลองคิดดูว่าปัญหามันเกิดจากไร ตัวเขาหรือตัวเรา เรื่องในครอบครัว คนนอกยุ่งมากก็ไม่ได้ได้เเต่ดูละเเนะนำคับ
|
|
|
|
Anuskavee
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #31 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:38:00 » |
|
อยากจะไปที่ที่เราเคยเจอกัน อยากจะไปที่ที่เรา . . เคย รักกัน อยากจะไปที่ที่ เรามีความสุขกัน ครอบครัวของเรา
ตลอดเวลาการรอคอยที่แสนทรมานมันจบลงแล้ว
แล้วร่ำลา ทุกอย่าง เก็บมันไว้เป็นความทรงจำดีดี เข้าใจแล้วล่ะว่า คนใกล้จะตายมันไม่ต้องการอะไรไม่กลัวอะไร ไม่กลัวความเจ็บ ไม่กลัวความหนาว ไม่กลัวความมืด ไม่กลัวอันตรายใดใด
และอยากให้มันจบเร็วที่สุด
|
|
|
|
|
conscious
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #33 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:39:57 » |
|
อยากจะไปที่ที่เราเคยเจอกัน อยากจะไปที่ที่เรา . . เคย รักกัน อยากจะไปที่ที่ เรามีความสุขกัน ครอบครัวของเรา
ตลอดเวลาการรอคอยที่แสนทรมานมันจบลงแล้ว
แล้วร่ำลา ทุกอย่าง เก็บมันไว้เป็นความทรงจำดีดี เข้าใจแล้วล่ะว่า คนใกล้จะตายมันไม่ต้องการอะไรไม่กลัวอะไร ไม่กลัวความเจ็บ ไม่กลัวความหนาว ไม่กลัวความมืด ไม่กลัวอันตรายใดใด
และอยากให้มันจบเร็วที่สุด
- มันเป็นวิธีที่ง่ายจริงๆ นะครับ แต่คนที่อยู่ข้างหลังนี่ จะต้องเจ็บปวดต่อไป
ผมยังคิดภาพไม่ออกเลย ว่าคุณแม่ของคุณ ท่านจะเป็นอย่างไรต่อไป?
|
|
|
|
|
|
conscious
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #36 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:47:23 » |
|
- ผมเป็นห่วงคุณจริงๆ นะครับ ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยคุยกันในเว็บนี้มาก่อนก็ตาม
และคุณก็เป็นคนแรกเลยนะครับ ที่ทำให้ผมต้องไปหายาพาราฯ แก้ปวดหัวมากิน
เพราะผมเครียดตามไปกับคุณเลยครับ แหะๆ
สู้ๆ ต่อไปเถอะเนอะ
|
|
|
|
Me My Self
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #37 เมื่อ: วันที่ 04 กันยายน 2011, 19:49:47 » |
|
อยากจะไปที่ที่เราเคยเจอกัน อยากจะไปที่ที่เรา . . เคย รักกัน อยากจะไปที่ที่ เรามีความสุขกัน ครอบครัวของเรา
ตลอดเวลาการรอคอยที่แสนทรมานมันจบลงแล้ว
แล้วร่ำลา ทุกอย่าง เก็บมันไว้เป็นความทรงจำดีดี เข้าใจแล้วล่ะว่า คนใกล้จะตายมันไม่ต้องการอะไรไม่กลัวอะไร ไม่กลัวความเจ็บ ไม่กลัวความหนาว ไม่กลัวความมืด ไม่กลัวอันตรายใดใด
และอยากให้มันจบเร็วที่สุด
ผมอ่านดูรู้สึกว่า จขกท กำลังจะฆ่าตัวตาย นะคับ ผมจะไม่ถามหรอกคับว่าทำไม เพราะผมก็เคยผ่านจุดนั้นมาเหมือนกัน ทำไมผมผ่านมาได้ ก็เพราะผมคิดถีงพ่อแม่พี่น้องและคนที่รอผมอยู่ แล้วผมก็เลิกคิดที่จะตาย มานึกตอนนี้ว่าทำไมเราถึงได้โง่จริงๆ ที่จะตายเพราะคนมี่ทำให้เราเจ็บ ขอโทษนะคับถ้าแร็งไป ก็แค่อยากให้คิด +1
|
|
|
|
|
|