|
|
|
|
พะเยา!!!Caraudio-club
สมาชิกลงทะเบียน
ระดับ :ป.โท

ออฟไลน์
กระทู้: 2,836

โซน พะเยา
|
 |
« ตอบ #184 เมื่อ: วันที่ 05 กันยายน 2011, 20:46:46 » |
|
เพิ่งเข้ามาอ่าน ..ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ จากนี้ก็จะพยายามทำใจให้สู้ต่อไป แต่ก็ยังไม่เลิกล้มความคิดที่จะตามหาสามี ดิฉันเคยเป็นลูกกำพร้ามาก่อน รับรู้ความรู้สึกการขาดพ่อมาตั้งแต่เด็กๆ ดิฉันจึงไม่สามารถที่จะ ปล่อยให้เค้าไปโดยไม่ทราบเหตุผลของเค้า หากเหตุผลของเค้าคือ ไม่รักดิฉันแล้วหรือมีคนใหม่ดิฉันก็ยอมและจะปล่อยเค้าไป แต่หากเหตุผลของเค้าคือ ตัวของดิฉันเอง ดิฉันก็อยากจะปรับปรุงตัว ดิฉันยอมรับว่าอยากจะรักษาครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนเดิมให้ได้ แม้ความหวังจะมีอยู่น้อยนิดก็ตาม ตอนนี้ที่ทำได้ก็คือ ภาวนาให้เค้าปลอดภัยไม่ได้เจอกับอันตรายหรือว่าอุบัติเหตุใดๆ ดิฉันอยากจะลองสู้อีกสักครั้ง เพื่อ คำว่า ครอบครัว เพื่อลูกจะได้ไม่กำพร้าพ่อ อยากให้ลูกมีครบทุกอย่างอยากให้ชีวิตของเค้าสมบูรณ์กว่าที่ดิฉันเคยเป็นมาก่อน ที่เมื่อคืนดิฉันคิดสั้นก็เพราะดิฉันคิดมากบวกกับความท้อแท้เป็นที่สุด รู้สึกน้อยใจในโชคชะตาที่ทำไมทำอะไรก็ไม่เคยได้ดีเลยมีแต่ทุกข์แล้วทุกข์อีกดิฉันผ่านปัญหาชีวิตมาเยอะ ล้มลุกคลุกคลานมาตลอดแต่ก็มีเค้าอยู่ข้างมาตลอดพอมาเจอปัญหาชีวิตแล้วเค้าก็ยังมาหายไปอีกมันเลยทำให้ดิฉันเครียด
เมื่อเช้าดิฉันลองไปหาเค้าที่ทำงานก็ไม่เจอเจอแต่พี่ชายเค้ามาทำงานคนเดียวดิฉันเข้าไปคุยกับหัวหน้างานเค้า เค้าก็บอกว่าไม่ได้มีปัญหาที่ทำงานอะไรเลย เค้าก็ทำงานดีตั้งใจทำงานไม่เคยเหลวใหลแบบนี้มาก่อนจนตอนนี้ก็ยังไม่ไปทำงานเลย ปกติแล้วเค้าจะไม่ค่อยขาดงานโดยไม่มีเหตุผลเลย ดิฉันเลยสังหรณ์ใจว่าจะเกิดอะไรที่ไม่ดีกับเค้าหรือเปล่า กลัวเค้าโดนทำร้ายระหว่างที่เดินออกไป หรือไปนอนแถวศาลาที่ไหนหรือเปล่า ดิฉันคิดฟุ้งซ่านไปหมด ถามพี่ชายเค้า เค้าก็ว่าไม่ได้อยู่ที่หอ ไม่ได้ไปหาพี่ชายเค้าเลย ดิฉันเลยตัดสินใจขับรถไปบ้านเค้า ก็ไม่เจอไปเจอป้าเค้าอยู่บ้าน เค้าก็ว่าไม่เห็นมาเลยเห็นแต่พี่ชายของสามีดิฉันกลับมาเมื่อวานตอนเย็นแต่ไม่เห็นแฟนดิฉันเลย
ดิฉันก็เลยไปแจ้งความลงบันทึกประจำวันไว้แล้ว แต่ตำรวจก็คงช่วยได้แค่วิทยุหากันช่วยหา ทางตำรวจมุ่งไปที่เค้าอาจจะมีชู้ ดิฉันก็ไม่คิดไปทางนั้นทางเดียวคิดไปหลายทางมากๆแต่ก็ไม่ตัดประเด็นนั้นแต่ที่เป็นห่วงที่สุดคือ กลัวเค้าได้รับอันตรายเลือดตกยางออก บัตรประชาชน ใบขับขี่ ก็ไม่เอาไปสักอย่าง
ดิฉันควรต้องไปตามหา เริ่มต้นตรงไหนดีค่ะ ที่ตามไปแล้วคือ ที่ทำงาน ที่บ้าน ที่บ้านเพื่อนบางคนที่ติดต่อได้ ช่วยแนะหน่อยค่ะ ดิฉันจะเริ่มออกไปตามหาเค้าแล้วดีกว่านั่งคิดมากฟุ้งซ่านอยู่คนเดียวแล้วไม่ได้อะไรขึ้นมา ทุกข์ใจอยู่เปล่าๆ อย่างน้อยออกไปก็มีความหวังบ้าง พอจะมีรูปสามีคุนไหมคับ เผื่อพี่น้องในคลับเกิดเจอจะได้แจ้งให้คุนทราบได้นะคับ มันน่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะคับ ดีกว่าพึ่งตำรวจอย่างเดียวนะคับ
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 05 กันยายน 2011, 20:52:41 โดย หนุ่มพะเยา »
|
IP :
บันทึกการเข้า
|
โอนเงินที่บัญชี ภานุพงษ์ พรมเสน ธนาคารกรุงไทย สาขาเชียงคำ 5340335313 โทร081-2350758 ครับ เฟสบุ๊ค Panupong Promsen Caraudio-phayao เพจ. ขายปลีก-ส่งเครื่องเสียงติดรถยนต์ NY. พะเยา
|
|
|
|
Crazy~Catz
ชั้นประถม

ออฟไลน์
กระทู้: 433

|
 |
« ตอบ #186 เมื่อ: วันที่ 05 กันยายน 2011, 22:28:30 » |
|
เพิ่งเข้ามาอ่าน ..ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ จากนี้ก็จะพยายามทำใจให้สู้ต่อไป แต่ก็ยังไม่เลิกล้มความคิดที่จะตามหาสามี ดิฉันเคยเป็นลูกกำพร้ามาก่อน รับรู้ความรู้สึกการขาดพ่อมาตั้งแต่เด็กๆ ดิฉันจึงไม่สามารถที่จะ ปล่อยให้เค้าไปโดยไม่ทราบเหตุผลของเค้า หากเหตุผลของเค้าคือ ไม่รักดิฉันแล้วหรือมีคนใหม่ดิฉันก็ยอมและจะปล่อยเค้าไป แต่หากเหตุผลของเค้าคือ ตัวของดิฉันเอง ดิฉันก็อยากจะปรับปรุงตัว ดิฉันยอมรับว่าอยากจะรักษาครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนเดิมให้ได้ แม้ความหวังจะมีอยู่น้อยนิดก็ตาม ตอนนี้ที่ทำได้ก็คือ ภาวนาให้เค้าปลอดภัยไม่ได้เจอกับอันตรายหรือว่าอุบัติเหตุใดๆ ดิฉันอยากจะลองสู้อีกสักครั้ง เพื่อ คำว่า ครอบครัว เพื่อลูกจะได้ไม่กำพร้าพ่อ อยากให้ลูกมีครบทุกอย่างอยากให้ชีวิตของเค้าสมบูรณ์กว่าที่ดิฉันเคยเป็นมาก่อน ที่เมื่อคืนดิฉันคิดสั้นก็เพราะดิฉันคิดมากบวกกับความท้อแท้เป็นที่สุด รู้สึกน้อยใจในโชคชะตาที่ทำไมทำอะไรก็ไม่เคยได้ดีเลยมีแต่ทุกข์แล้วทุกข์อีกดิฉันผ่านปัญหาชีวิตมาเยอะ ล้มลุกคลุกคลานมาตลอดแต่ก็มีเค้าอยู่ข้างมาตลอดพอมาเจอปัญหาชีวิตแล้วเค้าก็ยังมาหายไปอีกมันเลยทำให้ดิฉันเครียด
เมื่อเช้าดิฉันลองไปหาเค้าที่ทำงานก็ไม่เจอเจอแต่พี่ชายเค้ามาทำงานคนเดียวดิฉันเข้าไปคุยกับหัวหน้างานเค้า เค้าก็บอกว่าไม่ได้มีปัญหาที่ทำงานอะไรเลย เค้าก็ทำงานดีตั้งใจทำงานไม่เคยเหลวใหลแบบนี้มาก่อนจนตอนนี้ก็ยังไม่ไปทำงานเลย ปกติแล้วเค้าจะไม่ค่อยขาดงานโดยไม่มีเหตุผลเลย ดิฉันเลยสังหรณ์ใจว่าจะเกิดอะไรที่ไม่ดีกับเค้าหรือเปล่า กลัวเค้าโดนทำร้ายระหว่างที่เดินออกไป หรือไปนอนแถวศาลาที่ไหนหรือเปล่า ดิฉันคิดฟุ้งซ่านไปหมด ถามพี่ชายเค้า เค้าก็ว่าไม่ได้อยู่ที่หอ ไม่ได้ไปหาพี่ชายเค้าเลย ดิฉันเลยตัดสินใจขับรถไปบ้านเค้า ก็ไม่เจอไปเจอป้าเค้าอยู่บ้าน เค้าก็ว่าไม่เห็นมาเลยเห็นแต่พี่ชายของสามีดิฉันกลับมาเมื่อวานตอนเย็นแต่ไม่เห็นแฟนดิฉันเลย
ดิฉันก็เลยไปแจ้งความลงบันทึกประจำวันไว้แล้ว แต่ตำรวจก็คงช่วยได้แค่วิทยุหากันช่วยหา ทางตำรวจมุ่งไปที่เค้าอาจจะมีชู้ ดิฉันก็ไม่คิดไปทางนั้นทางเดียวคิดไปหลายทางมากๆแต่ก็ไม่ตัดประเด็นนั้นแต่ที่เป็นห่วงที่สุดคือ กลัวเค้าได้รับอันตรายเลือดตกยางออก บัตรประชาชน ใบขับขี่ ก็ไม่เอาไปสักอย่าง
ดิฉันควรต้องไปตามหา เริ่มต้นตรงไหนดีค่ะ ที่ตามไปแล้วคือ ที่ทำงาน ที่บ้าน ที่บ้านเพื่อนบางคนที่ติดต่อได้ ช่วยแนะหน่อยค่ะ ดิฉันจะเริ่มออกไปตามหาเค้าแล้วดีกว่านั่งคิดมากฟุ้งซ่านอยู่คนเดียวแล้วไม่ได้อะไรขึ้นมา ทุกข์ใจอยู่เปล่าๆ อย่างน้อยออกไปก็มีความหวังบ้าง พอจะมีรูปสามีคุนไหมคับ เผื่อพี่น้องในคลับเกิดเจอจะได้แจ้งให้คุนทราบได้นะคับ มันน่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะคับ ดีกว่าพึ่งตำรวจอย่างเดียวนะคับ ใช่ค่ะลงรูปเลย ใครพบเห็นจะได้บอกคุณได้ ชาว ชรฟก ช่วยกันหลายๆคนอาจจะเจอง่ายขึ้นนะคะ ไม่ต้องกลัวว่าใครเขาทำร้ายสามีคุณหรอกคะ อยากช่วยกันทุกคนนะ ^^
|
|
|
|
|
|
inAus
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #189 เมื่อ: วันที่ 06 กันยายน 2011, 01:49:10 » |
|
เป็นกำลังใจให้ครับ มอบเพลงนี้ รอยยิ้ม นักสู้ พี่เสก โลโซ ให้กันก่อน http://www.youtube.com/watch?v=NdIc0vlCjvcต้องการให้ช่วยเหลือเพิ่มเติม Pm มาหาผมได้ครับ
|
|
|
|
|
|
เวียงเก่า
ชั้นประถม

ออฟไลน์
กระทู้: 280

|
 |
« ตอบ #192 เมื่อ: วันที่ 06 กันยายน 2011, 06:35:30 » |
|
จขกท เป็นยังไงบ้างครับ แวะมาให้กำลังใจ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ถึงแม้ว่ามันจะทิ้งร่องรอยของความเสียหายเอาไว้้ หลังจากเราได้ค่อยๆ ซ่อมแซมมัน ซักวันมันก็จะสวยงามขึ้นมาอีกครั้ง บางอย่างซ่อมไม่ได้ก็ปล่อยมันไว้อย่างนั้น มันอาจเป็นเครื่องเตือนใจเราเมื่อต้องเดินไปข้างหน้า สามีคุย ซักวันเขาคิดได้เขาก็กลับมาเองอ่ะครับ ถึงแม้ไม่มีเขาเราก็ควรอยู่ให้ได้ เพราะอย่างน้อยเรายังมีคุณค่ากับแม่และลูกของเราอยู่ ผมคอยลุ้นให้คุณผ่านวิกฤตของความคิดไปด้วยดีนะครับ 
|
ผลมันไม่ออกมาตามที่คาดหวัง จะมานั่งเสียใจไปทำไม เมื่อได้พยายามทำเหตุให้ดีที่สุดแล้ว
|
|
|
Anuskavee
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #193 เมื่อ: วันที่ 06 กันยายน 2011, 06:51:42 » |
|
ดิฉันอยากจะไปขายของอยากใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ ดิฉันไม่ได้หวังที่จะได้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม เพียงแค่อยากได้ยินสักคำจากปากของเขา อยากคุยกับเขาสักครั้ง หากยังเป็นแบบนี้จะทำอะไรก็คิดมาก คิดหาเหตุผลที่เขาออกจากบ้านไป คิดว่าทำไม และ ทำไม ๆ ๆ ๆ ดิฉันอยากจะยืนได้ด้วยตัวเองเหมือนกัน จะให้ดิฉันหาเลี้ยงลูกคนเดียวก็ทำได้ แต่คนที่เคยอยู่ด้วยกันหายไปทั้งคน จะให้ดิฉันอยู่เฉยๆ ทำใจให้สบาย ดิฉันทำไม่ได้หรอกค่ะ ดิฉันคิดไปหลายประเด็น คือ 1 เค้าอยู่กับพี่ชายแล้วโดนพี่ชายไม่ยอมให้กลับ หรืออาจจะโดนทางบ้านพูดอะไรสักอย่างเพราะทางบ้านเค้าไม่ค่อยชอบดิฉัน ที่ดิฉันจนหาเงินให้ที่บ้านเค้าใช้อย่างสบายไม่ได้ เค้าอยากให้แฟนดิฉันหาเงินให้ที่บ้านใช้อย่างเดียวเพราะทุกวันนี้ที่ผ่านมาแฟนดิฉันหาเงินทุ่มให้ลูกอย่างเดียวไม่เคยส่งให้ทางบ้านเลย พ่อแม่เค้าก็ตายหมดแล้ว เหลือแต่ป้า กับ ตาของเขาที่บ้านและก็มีลูกของป้าเขาอีกที่คอยยุยงให้เลิกกันตลอดเวลาเพราะลูกของป้าเขาเคยโกรธที่ดิฉันไม่ยอมให้เค้ามาซ่อมรถที่บ้าน เพราะเค้ามาซ่อมรถตอนตี 5 แล้วเสียงดังดิฉันเกรงใจคนข้างบ้านเพราะเค้ายังไม่ตื่นกัน ดิฉันก็แค่บอกว่ารอให้มันสายๆกว่านี้หน่อยได้ไหม เค้าก็ไม่พอใจ 2 เค้าอาจจะอยู่หอเพื่อนที่ไหนสักที แต่ยังไม่อยากกลับบ้าน เพราะลังเลใจอยู่ 3 เค้าอาจจะเครี่ยดเรื่องเงิน ที่ต้องส่งค่างวดรถยนต์ เพราะเดือนนี้ดิฉันเพิ่งเอาเงินไปลงทุน ขายของเลยไม่มีเงินเหลือไว้จ่าย ก่อนวันที่เค้าหายตัวไปเค้าบอกดิฉันว่าจะไปขอกู้เจ้านายเค้าพอเค้ากลับมาบ้าน ได้เงินหรือว่าไม่ได้เค้าก็ไม่ได้บอกหรือคุยกับดิฉันสักคำ ดิฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหากไม่ได้จริงๆ เขาก็ยังยึดหรอกเพราะเราเคยส่งตรงเวลามาตลอดแค่เดือนนี้เอง ที่ไม่ตรงเวลาเราก็หาใหม่กันได้ ดิฉันขายของไปก็เก็บเงินไปขอเวลาเค้าหน่อยก็ได้ แต่เพราะเค้าเลือกไม่คุยเลยออกจากบ้านไปก่อนเพื่อหนีปัญหา 4 เค้าอาจจะอยู่กับผู้หญิงอื่น 5 เค้าอาจจะเดินเร่ร่อนไปที่ไหนสักทีแล้วโดนทำร้ายร่างกายหรืออุบัติเหตุจนได้รับบาดเจ็บไม่ได้สติ ด้วยที่เค้าไม่ได้พกบัตรอะไรไปเลย ถ้าไปโรงพยาบาล ถ้าเค้าไม่มีสติเค้าก็ไม่อาจจะแจ้งชื่อแก่เจ้าหน้าที่ได้ กลายเป็นคนนิรนาม เจ้าหน้าที่เลยไม่สามารถแจ้งญาติได้ 6 เค้าอาจจะโดนจับตัวไป .......... 7 เค้าเสียชีวิตแล้ว
7 ประเด็นที่อยู่ในความคิดของดิฉัน ถ้าเป็นเหตุผลข้อที่ 1 ถึง 4 จริงๆ แล้วเค้าไม่กลับมา ดิฉันก็จะพยายามให้ถึงที่สุดอยู่กับความจริง ขอแค่ให้รู้เหตุผลว่าทำไม ดิฉันก็จะพยายาม ลืมและอยู่กับตัวเอง กับลูก แต่หากมันเป็นเหตุผลข้อที่ 5 ถึง 7 นี่สิดิฉันจะอยู่นิ่งๆไม่ตามหาเค้าได้ยังไงกันดิฉันคงรู้สึกผิดไปจนวันตายที่ไม่สามารถดูแลเค้าก่อนเสียชีวิตได้ ไม่ได้ทำหน้าที่ภรรยาที่ดี ทั้งๆที่ผ่านเค้าดูแลฉันเป็นอย่างดีมาตลอดนี่เป็นครั้งแรกที่เค้าทำแบบนี้เค้าไม่เคยเหลวใหลแบบนี้มาก่อน
ตอนนี้ดิฉันอยากจะพิสูจน์ให้รู้แน่ๆไปเลยว่าเค้าไม่ได้อยู่กับพี่ชายเค้าที่หอหรือหากเค้าอยู่ดิฉันก็อยากจะขอแค่ "โอกาส" อีกสักครั้งที่จะพูดคุยกัน โดยไม่เรียกร้องให้เค้ากลับมาแต่อย่างใด แค่อยากรู้เหตุผล อยากรู้ว่าเค้าปลอดภัยแค่นี้ก็พอใจแล้ว ทุกคืนนี้ดิฉันนอนไม่เคยหลับ คิดไปต่างๆนาๆ หากเค้าเป็นอะไรไปจริงๆ แล้วฉันจะรับได้ไหมฉันจะอยู่ได้ไหม ดิฉันจะเป็นบ้าไหมทั้งสงสารลูก สงสารตัวเอง
แต่ตอนนี้ที่อยากจะทำแล้วมันอาจจะทำให้ดิฉันสบายใจขึ้น คือ พิสูจน์ว่าเค้าอยู่กับพี่หรือญาติๆคนใดของเค้าหรือเปล่าหากเค้าอยู่จริงแต่ไม่อยากไม่อยู่กับดิฉันแล้ว ดิฉันก็ยอม แค่เค้าปลอดภัยก็พอ... แต่ตอนนี้ปัญหาคือ พี่ชายเค้าไม่ยอมให้เข้าไปในห้อง แล้วเมื่อตอนที่ดิฉันไปทีทำงานเค้า พี่ชายเค้าก็พูดว่า "บ่าฮ่านี่มันหายไปไหนของมัน " ดิฉันก็ยังลังเลกับคำพูดเค้า
แต่หากเค้าไม่อยู่กับใครสักคน มันคือสัญญาณอันตราาย ที่บ่งบอกว่าเค้าไม่ปลอดภัยแล้ว หรือเค้าอาจจะไม่อยู่แล้วก็ได้
|
|
|
|
Anuskavee
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #194 เมื่อ: วันที่ 06 กันยายน 2011, 07:08:38 » |
|
0856951591 เบอร์ติดต่อดิฉันนะค่ะ ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ไม่ได้ติดต่อมาเลย ไม่มีใครช่วยเหลืออะไรเลย ต้องรอให้เค้าเป็นอะไรไปก่อนหรือยังไงกันค่ะ ขนาดไปแจ้งความที่โรงพัก มีแต่คนเห็นว่าไม่สำคัญ พูดเล่นกันอยู่ได้ ดิฉันเสียความรู้สึกมาก แทนที่จะเห็นใจ คนมาแจ้งสักหน่อยว่า กำลังเดือดร้อนไม่สบายใจ เรื่องลงรูปถ้าดิฉันลงหลายคน อาจจะคุ้นหน้าเค้าเป็นอย่างดีเพราะเมื่อปีที่แล้วเค้าก็ได้มาขอความช่วยเหลือ จากในเว็บนี้ เมื่อตอนที่ดิฉันท้องหลังจากนั้นเราก็สร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยกันจนมีวันนี้
|
|
|
|
เวียงเก่า
ชั้นประถม

ออฟไลน์
กระทู้: 280

|
 |
« ตอบ #195 เมื่อ: วันที่ 06 กันยายน 2011, 07:23:20 » |
|
ผมเข้าใจความรู้สึกนั้นครับ แต่ไม่ว่ามันจะเป็นยังไงชีวิตเรา ลูกเรา แม่เรา มันต้องดำเนินต่ิอนะครับ ผมว่าถ้าเป็นสี่ข้อแรก ปล่อยเขาไปคิดซักระยะครับ ตราบใดที่เขายังรักลูก ซักวันเขาต้องกลับมา แึตุ่ถ้ามันเป็นข้อหลัง มันก็ไม่ทันการแล้วหล่ะครับ ต้องปล่อยให้เป็นหน้่าที่ของตำรวจ สิ่งเดียวที่คุณทำได้ตอนนี้คือ ทำยังไงก็ได้ไม่ให้ฟุ่งซ่าน และประคับ ประคองตัวเองให้ผ่านจุดนี้ไปให้ได้ ธรรมเท่านั้นที่จะช่วยคุณได้ ไปหามาฟังบ้างก็ดีนะครับ http://usa.learndhamma.com/index.php?page=outsidehttp://www.fungdham.net/sound/sound.htmlhttp://www.fungdham.net/ทุกอย่างเป็นของไม่เที่ยง ความทุกข์ก็เหมือนกัน ซักวันมันก็จะผ่านไป รับรองว่าไม่มีใครทุกข์ตั้งแต่เกิดจนตายแน่ๆ และเราก็ต้องผ่านมันไปได้ 
|
ผลมันไม่ออกมาตามที่คาดหวัง จะมานั่งเสียใจไปทำไม เมื่อได้พยายามทำเหตุให้ดีที่สุดแล้ว
|
|
|
|
|
conscious
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #198 เมื่อ: วันที่ 06 กันยายน 2011, 08:51:32 » |
|
เห็นรูปแล้วอึ้งไปสามวินาที  เฟรชเอ้ยยยย หนูผ่านอะไรมาก็มากมาย แค่นี้ต้องเข้มแข็งให้ได้สิ เอมันคงไม่เป็นไรหรอก ถ้าเป็นอะไรไปจริง ทางพี่ชายเค้าก็ต้องร้อนใจมากกว่านี้ มันไม่มีสัญญาณอันตรายอะไรหรอกนอกจากกำลังหลบหน้าหลบตาเรา จะด้วยสาเหตุอะไรก็ไม่รู้ล่ะ จะคิดถึง จะห่วงใยก็ทำไป ไม่มีใครห้ามได้ แต่ให้คิดไว้อย่างนึงว่าลูกต้องพึ่งพาเรา จะมามัวอ่อนแอจนเสียการเสียงานแล้วลูกจะเอาอะไรกิน อีกอย่างนะ พี่ไม่คิดว่าหนูจะบ้าบอถึงขั้นคิดสั้นอีก ประสบการณ์ที่ผ่านมาไม่เคยสอนอะไรเราเลยเหรอ จะต้องเป็นแบบนี้อีกกี่ครั้ง  - แล้วครอบครัวนี้ ก็ต้องทำให้ป้าหยิน อึ้งไปอีกครั้ง เฮ้อ !!!
ผมก็อึ้ง เพราะว่าเคยเห็นเรื่องราวของครอบครัวนี้มาแล้วเช่นกัน เหนื่อยเน้อ
ป.ล. ผมติดตามเรื่องราวมาตั้งแต่ก่อนที่คุณจะคลอดลูกซะอีก
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 06 กันยายน 2011, 13:04:08 โดย Conscious² »
|
IP :
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|