พุทธนิมิตสู่ภาระกิจเปลี่ยนผ่านกึ่งพุทธกาล สืบอายุขัยพระพุทธศาสนา ( part 2 )

[supakorn kaewchan]

สวัสดีครับพุทธบริษัททุกท่าน
     ด้วยเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต ขอเล่าความเป็นมาของภาระกิจหน้าที่นี้ เมื่อปี พ.ศ 2553 ขณะนั้ผมทำงานที่ บ. Sony devide technology      บางกระดี ปทุมธานี ตำแหน่ง วิศวกร แผนกพัฒนาเทคนิค วันที่ 28 พ.ค 2553 ตรงกับวันวิสาขบูชา ฝันพุทธนิมิต " พระพุทธชินราช ลอยเด่นขึ้นบนฟ้า ขยายใหญ่เท่าตาเห็น เปร่งรัศมีสว่างเจิดจ้า แก้วมณีนพรัตน์แตกกระจายออกดั่งพลุไฟสวยงามตระการณ์ตา เหล่าดวงวิญญาณถูกปลดปล่อยเดินออกมาเป็นขบวน" ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไร ก็ว่าฝันแปลกดี ไม่กี่วันต่อมาก็มีเทพมาแจ้ง ท่านแนะนำตัวชื่อไทยทอง ได้รับพระบัญชามาแจ้งแก่ผม เป็นผู้ถูกเลือก ขอให้ช่วยเหลือผู้ตกทุกข์เป็นแสนเป็นล้านคน หากพ้นฤกษ์ยามนี้ไปแล้วพวกเขาจะไม่ได้ผุดได้เกิดอีกนานแสนนาน เป็นมหากุศลอันยิ่งใหญ่ขอให้ทำ ที่มาแจ้งนี้ให้เตรียมตัวไว้อีก 2 ปี จะต้องออกจากงานที่ทำ จะต้องเดินสองโลก ( โลกมนุษย์ กับ โลกทางธรรมหรือวิญญาณ )จะเห็นทั้งคนและวิญญาณ ในเวลาเดียวกัน ผมนี้ตกใจตั้งตัวไม่ติด รีบปฏิเสธทันทีเพราะไม่รู้เรื่องทางนี้ ถ้าจะให้เห็นตลอดเวลาก็ไม่ไหว กลัวจะแยกไม่ออกสิ่งอันไหนคน อันไหนวิญาณ ก็ต่อรองไปขอให้เห็นผู้ตกทุกข์ที่จะให้ช่วยก็พอ ชีวิตการทำงานก็ทำแต่เครื่องจักร สวดมนต์ก็ไม่เป็น ก็เลยถามท่านไปทำไมต้องเป็นผม พระสังฆราช พระภิกษุก็มีมากมาย ทำไมไม่เลือกเขาเหล่านั้น ท่านก็ให้เหตุผลมา ว่าไม่ได้ใช้ปัจจุบันทำ แต่ใช้อดีตทำ ผมเป็นคนที่เกิดต่อเนื่องกันมาหลายภพ หลายภูมิ หลายชาติ มีพันธสัญญาติดตัวมาแต่อดีต มีความเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต ขอเพียงแค่รับปากว่าจะช่วย กลางคืนจะมีเทพมาสอน เรียนทางนิมิต กลางวันก็ทำงานปกติตามวิถีโลกไป เมื่อถึงฤกษ์ยามจะได้ไปสู่เหตุการณ์ของอดีตนั้น ให้ไปช่วยเหลือ แก้ไข หากช่วยเขาได้แล้วให้กำหนดทางให้เขาเหล่านั้นด้วย ให้ตัดสินใจด้วยตนเอง คนอื่นไม่สามารถช่วยได้ เหตุเพราะเขาเหล่านั้นภพภูมิไม่ถึง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในเหตุการณ์ บางคนมีแค่สองถึงสามภพชาติ แต่ภาระกิจนี้จะต้องทำ 7ปี ให้ใช้ความเมตตานำ ให้ใช้ปัญญาตรอง เสียสละ อดทน  ตอนนั้นก็เริ่มเครียด ทำแล้วเราจะเป็นอะไรมั๊ย ลูกเมียจะอยู่ยังงัย ก็ต่อรองไป เอาไว้ตอนแก่เกษียรแล้ว ทำไม่ได้เหรอ ถ้าผมออกจากงานที่ทำ แล้วผมจะไปทำอะไร ท่านก็บอกให้ไปเก็บขยะ ทำสิ่งโพยพุ่งเหมือนอากาศมีความร้อน ฤกษ์ยามมันใกล้เข้ามาแล้ว ก็เลยถามท่าน เรื่องจิต วิญญาณ มันเป็นนามธรรม ไม่มีรูปร่าง ถ้าจะให้ผมไปเล่าให้ใครฟัง เขาก็จะหาว่าผมบ้า ผมเรียนวิทยาศาสตร์มา การทดลอง มันต้องมีหัวข้อของเหตุ วิธีทำ ผลสรุป ถ้าจะให้ผมทำผมขอทราบถึงสาเหตุ จะได้หาวิธีแก้ไขให้ และขอทราบผลที่ทำด้วย เผื่อว่าทำไม่สำเร็จ จะได้แก้ไขอีกครั้ง ถ้าจะให้ผมทำอย่างที่เขาทำพิธีกรรมอะไรกัน แล้วก็บอกว่าเสร็จแล้ว ผมขอไม่ทำ เดี๋ยวใครเขาก็จะหาว่าเพ้อเจ้อ ท่านก็บอกให้ได้ตามที่ขอ ผมก็คิดว่าไม่เหลือบ่ากว่าแรงมั้ง ก็เลยรับปากว่าจะช่วยทำ แต่ไม่รับรองสิ่งที่จะให้ทำสำเร็จหรือไม่ แต่ก็จะพยายามไปให้สุดทาง แล้วท่านก็ยื่นใบโพธิ์ให้ใบหนึ่ง จะคิดการสิ่งใดให้ใช้ใบโพธิ์นี้นำ อย่าได้นำสิ่งต่างๆที่ได้รับไปเสาะแสวงหาทรัพย์ มันจะเป็นการสร้างวิบากกรรมให้แก่ตนเอง ผมก็เลยขอท่านอีก ผมขออยู่แบบคนธรรมดา ไม่มีสำนัก ไม่มีอาภรณ์ ไร้ซึ่งตัวตน ทุกสิ่งทุกอย่างที่จะได้รับมาผมขอสละคืนทั้งหมด เมื่อถึงกำหนด ขอเหลือไว้ซึ่งความทรงจำ กุศล บารมี ท่านก็ถามถึงเหตุผล คนอื่นเขาไม่มีวาสนาเขาเสาะแสวงหาสิ่งเหล่านี้ แต่ผมเป็นคนที่มีวาสนากลับที่จะไม่รับไว้ ก็เลยให้เหตุผลท่านไป ก็เมื่อคนมีเป็นล้าน เลือกผมคนเดียว ถ้าผมติดกับดักตนเอง ก็ไม่มีใครสามารถช่วยผมได้ สละออกไปนั้นดีแล้ว เมื่อผ่านไปหลายวัน เกิดความลังเล จิตใจหวั่นไหว มันจะจริงมั๊ย ชักไม่แน่ใจ ถ้าจู่ๆออกจากงาน ใครเขาก็คงว่าบ้า ครอบครัวจะอยู่อย่างไร แล้วท่านก็มาหาเป็นครั้งที่สอง ก็เลยถามท่านตรงๆทุกอย่างมันเป็นนามธรรมทั้งนั้น มีสิ่งไหนที่จะเป็นรูปธรรม ยืนยันในสิ่งที่ท่านพูดมา แล้วท่านก็ว่าดีแล้วที่พูดออกมาอย่างนี้ ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ แล้วก็ถามผมว่าฤดูนี้เขาเรียกว่าอะไร ผมก็ตอบไปว่าฤดูฝนหรือวสันตฤดู ท่านบอกว่าปีหน้าจะมีฝนมา ชำระล้างสิ่งอัปมงคลบนผืนดิน แล้วผมจะได้ออกจากงานด้วยสายน้ำนี้ ช่วงเดือนต่อมาก็มีเทพมาสอนจริงๆ ประเดิมด้วยการช่วยเหลือนางไม้ใกล้คลองประปา ข้างโลตัสแจ้งวัฒนะ ใกล้ที่พัก ผีผู้หญิงหัวขาดที่ต้นโพธิ์ลานจิดรถบริษัท รอจนเข้าหน้าฝนปี พ.ศ 2554 จะมีฝนมาอย่างที่ท่านบอกไว้จริงมั๊ย ดูข่าวน้ำเริ่มหลากจากทางเหนือ ไหลท่วมบ่ามาภาคกลางเรื่อยๆ จนมาถึง วันที่ 21 ต.ค 2554 น้ำก็เข้าท่วมบริษัท ผมก็อยู่ในเหตุการณ์นั้นอาสาช่วยทำพนังป้องกันน้ำ มันก็เอาไม่อยู่ น้ำทะลุมาทางใต้ดินตามท่อระบายน้ำทิ้ง ไหลบ่ามามากจนล้นข้ามรั้ว ทุกคนก็ต้องหนีขึ้นชั้นสองของอาคาร มันเกิดขึ้นจริง เราต้องออกจากงานจริงๆเหรอนี่ ก็ต้องยอมรับ ก็ลาออกจากงาน กลับมาอยู่บ้านหาอะไรทำไปพลางๆ จนถึงกลางเดือน ก.ย 2556 ก็แจ้งมาให้เดินทางไปสถานที่ ที่มีน้ำล้อมรอบคือเกาะภูเก็ต ผมกำหนดเดินทาง วันที่ 26 ก.ย 2556 โดยรถทัวร์โชครุ่งทวี เมื่อถึงกำหนดวันเดินทาง ก่อนฟ้าสาง ก็ฝันว่าตนเองเดินออกจากบ้าน มีเทวดามาโปรยดอกไม้ตามทางที่เดิน เห็นสถานที่เป็นภูเขาสูง มีเทพทรงช้างสามเศียร ประทานพรให้ มองมาข้างล่าง เป็นสระน้ำสีเขียวมรกต เหล่าเทวดาอยู่รายรอบ ตรงกลางสระมีเกาะอยู่ ก็ยังบอกกับตัวเองฝันแปลกดี เมื่อเดินทางมาถึงภูเก็ต ที่ต.ฉลอง มองภูมิทัศน์เหมือนอย่างที่ฝันวันก่อนเดินทาง เอามอร์ไซค์ขี่สำรวจรอบเกาะ ถึงแหลมพรหมเทพ ทะเลก็เหมือนอย่างที่ฝัน เกาะตรงกลางก็เหมือน ( มารู้ทีหลังที่นั่นเรียกว่าเกาะแก้ว เป็นที่ประทับรอยพระพุทธบาท ) ก็อยู่ภูเก็ตเริ่มแรกก็หาถั่ว ข้าวโพดมาต้มขาย ต่อมาก็ขายหมูปิ้ง ขนมจีน ชากาแฟ อยู่สองเดือนรายได้ไม่พอใช้หนี้ ชักท้อใจ จะออกจากเกาะไปหางานทำที่กรุงเทพ ก็ถูกพ่อปู่ฤาษีมายับยั้ง เรื่องทางโลกจะช่วยแก้ไขให้ ต่อไปนี้ให้ศึกษาธรรมใต้ต้นคูนหน้าบ้านที่ผมขายของอยู่ ฝึกปรับภพภูมิที่หน้าเจดีย์ที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุวัดฉลอง ฝึกอิทธีธรรมกายขั้นสูงสุดหรือมโนมัยกาย ฝึกเปิดตาทิพย์ ธรรมก็มีมาเรื่อยๆไม่รู้ว่าเรื่องอะไรบ้าง อ่านแค่ผ่าน ตามที่ท่านบอก กลางคืนท่านก็พาไปแดนแห่งธรรม เป็นวิหารธรรมพระเมตตา พรหมวิหารมีธรรมอยู่มากมายหมุนวน ท่านบอกให้ใช้จิตอ่าน สิ่งไหนที่เป็นของเรามันก็จะหยุด มองดูรอบก็เป็นดั่งวิมารลอย มีผู้บำเพ็ญเพียรกันอยู่มาก ท่านก็พาไปดูหลังหนึ่งแล้วบอกว่านี่เป็นสถานที่ผมเคยอยู่ ท่านบอกผมได้ปาวนาตนเองออกที่นี่ไปช่วยเหลือผู้ตกทุกข์เหล่านั้น  กลางวัน เห็นขวดพลาสติกข้างทางก็เก็บไปขาย มีรายได้ขึ้น รับจ้างส่งแก็ส ตามบ้านเรือน ก็เลยเข้าใจแล้ว สิ่งโพยพุ่งเหมือนอากาศมีความร้อน มันคือแก็สนี่เอง จุดประสงค์เพื่อให้ผมได้รู้จักตำแหน่งสถานที่ ได้รู้จักผู้คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในภาระกิจ อยู่จนถึงวันวิสาขบูชา ปีพ.ศ 2559 ก็เกิดพุทธนิมิต พระพุทธรูปองค์ใหญ่เท่าตาเห็นผุดขึ้นจากดินที่วัดหลวงปู่สุภา ความเหมือนในความต่างๆ เป็นอันสิ้นสุดการเรียนรู้ ก็รอว่าจะเป็นอะไรต่อ เมื่อถึงฤกษ์มฤตยูจร ตามดวงเมืองกรุงรัตนโกสินทร์ (15 มิ.ย 2559 - 12 ก.ค 2565 ) ปลายเดือน มิ.ย 2559 ก็ได้รับโทรศัพท์ทางไกล มาจากเชียงราย เป็นผู้หญิงไม่เคยรู้จัก เขาแนะนำตัวว่าชื่อฟ้า มาจากน้ำตกวังก้านเหลือง ชัยบาดาล ลพบุรี เขาเล่าให้ฟังว่าเขาได้รับคำสั่งจากเบื้องบนให้ตามหาชายคนหนึ่ง ให้ขึ้นไปทิศเหนือ เขาภาวนาขอให้เจอ เขาตระเวณทำบุญ ไปเรื่อยๆจนได้มาเจอกับน้องสาว ขอดูรูปถ่ายพี่ชาย ใช่คนที่เขาตามหา หน้าที่เขาเพียงบอกว่า ให้ผมเริ่มปฏิบัติภารกิจ จะรู้ด้วยสัญชาติญาณของตน ฤกษ์วันไหน จะต้องทำอย่าง แล้วฤกษ์ก็มา มีงูดำมาเลื้อยเป็นวงกลมตำแหน่งธรณี มีเสือตัวใหญ่มาหาแจ้งตำแหน่งพิธีกรรม ( เสือตำนานซอยตาเอียด ) ภารกิจช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ ก็เริ่ม
หมายเหตุ : ใบโพธิ์ ที่พระพุทธเจ้าให้ไว้ เวทวิทยา พุทธาคม ที่ได้รับ เมื่อถึงวันเปลี่ยนผ่านกึ่งพุทธกาล 27 ก.ค 2561ก็ถอนคืนทั้งหมด
เส้นทางภาระกิจก็เป็นดังนี้