อ่ะนะ
ถ้ากรรมสามารถแก้ได้ทุกเรื่อง คนเราก็คงไม่กลัวการทำกรรมชั่ว
เพราะมีทางแก้ให้พ้นกรรม
แต่มองอีกแง่นึง
ถ้าคนเราเชื่อว่ากรรมแก้ได้หรือทุเลาได้บ้าง ก็จะทำให้คนเราหันเข้าหาบุญ
กันเยอะขึ้น
เพราะคนที่เคยทำผิดพลาดมาก็จะพยายามทำดีเพื่อไถ่บาป ถึงแม้ว่าจะไถ่ไม่ได้แต่ก็
เป็นการทำบุญเพื่อหนีบาปหรือต่อเวลากรรมทัน ซึ่งอาจเห็นได้กับคนที่บุญช่วยต่อ
เวลาชีวิตให้อยู่ได้อีก ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดี
แต่กรรมชั่วหรือกรรมหนักนั้นเชื่อว่าคงแก้ไม่ได้ เหมือนพระอรหันต์ท่านหนึ่ง
ที่ถูกโจรฆ่า ทั้งที่ท่านสามารถใช้วิชาหนีได้ถึงสองครั้ง
แต่ครั้งที่สามท่านไม่หนี และยอมรับผลกรรมที่เคยทำไว้ในอดีตชาติ
พระท่านกล่าวว่า
คำว่า อโหสิกรรม หมายถึง การให้อภัยทุกอย่างที่ทำด้วยการตั้งใจเจตนา
หรือไม่ตั้งใจเจตนาก็ดี คือให้อภัยเสมอ ไม่ถือโกรธหรือโทษซึ้งกันและกัน
(ไม่เอามายึดมั่นถือมั่นอยู่ใน จิต ของตนเอง)แล้วจะไม่มีผลกรรมตอบสนอง
การให้อภัยทาน...คือ การให้ไม่มีภัยเกิดขึ้นต่อกัน(ไม่มีภัยใดๆทั้งสิ้นเกิดขึ้น
กับบุคคลที่ได้รับอภัยทาน)
การตัดกรรม คือ การหยุดทำความชั่วหยุดทำบาป ส่วนการตัดเวร คือ
การหยุดการพยาบาทอาฆาตจองเวรซึ่งกันและกัน คือไม่แก้แค้นซึ่งกัน
และกันรู้จักคำว่าให้อภัยซึ่งกันและกัน และผู้ที่ทำผิดก็ให้รู้จักคำว่าขอโทษ
ผู้ที่ถูกขอโทษก็รู้จักคำว่าให้อภัย อันนี้เป็นอุบายตัดกรรมตัดเวร