สัมผัสกลอนแปด ตามผังกลอนแปดที่นำมาลงไว้ คงพอเข้าใจในสัมผัสบังคับของกลอนแปดกันพอสมควรนะครับ สัม
ผัสบังคับนี้ เป็นสัมผัสระหว่างวรรค (หรือบาท) และสัมผัสระหว่างบท
กลอนแปดบทหนึ่งจะมีสี่บาท(หรือสี่วรรค) สัมผัสบังคับในบทก็เป็นไปตามผังนั้น แต่ถ้าจบหนึ่งบท
จะต่อบทถัดไป คำสุดท้ายของวรรคที่สองของบทถัดไป จะต้องให้สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่สี่
ในบทก่อนหน้า (ก็ตามผังอีกนั่นแหละครับ) ซึ่งเป็นสัมผัสบังคับระหว่างบท
สัมผัสระหว่างบาท และสัมผ้สระหว่างบท ซึ่งเป็นสัมผัสบังคับนี้ เรียกว่า
สัมผัสนอก ครับ
ยังมีสัมผัสอื่นที่ไม่ใช่สัมผัสบังคับ (สัมผัสนอก) ดังกล่าวอีก เรียกว่า
สัมผัสใน(คือสัมผัสในวรรคนั่นแหละครับ)
สัมผัสในนี้จะเพิ่มความไพเราะให้บทกลอนยิ่งขึ้น และ
สัมผัสใน นี้ยังแบ่งออกเป็น
สัมผัสสระ กับ
สัมผัสอักษร อีกด้วย สำหรับสัมผัสอักษรออกจะแต่งยากสักหน่อย
ลองดูตัวอย่างกลอนสัมผัสอักษรนะครับ
เมื่อมั่งมี มากมาย มิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มี มวลมิตร ไม่มองมา
เมื่อมอดม้วย แม้หมูหมา ไม่มามอง...
นี้เป็นของหลวงปู่โง่น โสรโย ครับ
อีกบทหนึ่ง ของผมเอง เพิ่งมาแต่งลงไว้ในบอร์ดนี้เมื่อไม่นานมานี้เองครับ เอามาลงเป็นตัวอย่าง และ
เผื่อบางท่านอาจยังไม่ได้เข้ามาดู
เมียไม่มี มวลมิตร มีมากมาย
เมียไม่มา มาดหมาย มุ่งมองหมวย
เมียหมางเมิน ไม่มอง ไม่มอดม้วย
เมียเมียงมา มัวมองหมวย มึงม้วยมรณ์...
ขอปิดเบรกนี้ไว้เท่านี้นะครับ