๐๐๐***... ศาลาริมทาง ...***๐๐๐

[ศิลาสีรุ้ง]

    ๐๐๐ ...ศาลาริมทาง...๐๐๐

  ***********************

ก็เป็นเพียงศาลาเขามาพัก
ยามร้อนนักคลายร้อนผันผ่อนได้
ครั้นยามหนาวบรรเทาทุกคราวไป
ยามฝนให้พอกันได้คลายทุกข์ทน

ก็เป็นเพียงศาลาไร้ค่ายิ่ง
ถูกเขาทิ้งผุพังอย่างไม่สน
เป็นศาลารับใช้ให้ทุกคน
ยืนยงพ้นร้อนหนาวมายาวนาน

ถึงจะผุจะพังยังมีค่า
ให้ผู้คนด้นมาพาพักผ่าน
แม้คนจรไร้สิ้นศฤงคาร
ศาลานี้เจือจานกันทุกคน

เป็นศาลาเหงาร้างอยู่อย่างนี้
ให้ผู้ที่อ่อนล้าพึ่งพาผล
ขอเพียงเพื่อเขาสุขผ่านทุกข์ทน
ค่อยดั้นด้นต่อไปในมรรคา

เป็นศาลาแสนเก่าไม่วาววับ
ฝุ่นก็จับเกรอะกรังอย่างไร้ค่า
พื้นก็ผุฝาก็พังแตกลงมา
อีกหลังคาแหว่งโหว่โย้เย้จริง

มีผู้คนมากเลยเคยพิงพัก
ต่างประจักษ์แจ้งใจได้ดียิ่ง
ล้วนอาศัยศาลาพอประวิง
ใช้บังอิงแดดฝนทุกคนไป


ขอบคุณครับ


ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๒๔พฤษภาคม ๒๕๕๕

[♡♡<Fairy>♡♡]

ถึงศาลาแสนเก่าไม่วาววับ
แม้ฝุ่นจับเกรอะกรังยังทนไหว
เป็นที่พึ่งพักพิงของใครใคร
ให้หลบไอแดดร้อนผ่อนบรรเทา

ถึงหลังคาแหว่งโหว่โย้เย้นัก...
ยังได้พักหลบสายฝนปนความเหงา
เป็นศาลายังมีค่า..นะ..ดูเอา...
แม้เพียงเงายังบังแดดที่แผดมา...

[little girl]

อยากพักพิงอิงกายให้หายเศร้า
เรื่องเหงาเหงาเอาเก็บเหน็บข้างฝา
ขอพักร้อนผ่อนใจในศาลา
ความอ่อนล้าคงคลายหายห่างไกล

มาพบมุมพักผ่อนหย่อนดวงจิต
ชุบชีวิตเติมชีวาคราหมองไหม้
ขอผ่อนพักเพียงครู่แล้วจะไป
มีที่ว่างบ้างไหมให้พักพิง..  

 
            

[ฟ้า]

ศาลาน้อยคอยอยู่ผู้ผิดหวัง
มาหย่อนนั่งฟังกลอนพักผ่อนหนา
ใครเต็มใจเชิญได้ทุกเวลา
ถึงแม้ว่าจะใช้งานมานานนม

เพียงลองพักสมัครใจใคร่อยู่ต่อ
อย่ารีรอขอต้อนรับนะครับผม
รับรองว่าหากมาพักจักภิรมย์
สุดสุขสมทุกครา...ศาลาใจ