กว่าจะเป็นเชียงราย

[Chaiyaboon]

ขอแย้งเนื้อหาที่นำมาลงให้อ่านน่ะครับ............ช่วงสมัยที่กวาดต้อนและเผาเมืองเชียงแสน....และแบ่งผู้คนออกเป็น5สายในการให้อพยพไปอยุ่ตามเมืองต่างๆที่ได้ตกลงกันไว้...อยากให้ช่วยไปค้นคว้าข้อมูลให้มันถูกต้องชัดเจนกว่านี้.....จากตำราทางการเดินทัพของกรุงเทพในสมัยรัชกาลที่1ครับ..........ตรงที่บอกว่าคนเชียงแสนบางส่วนให้ไปอยุ่ เสาไห้นั้นก็คือ สระบุรีถูกต้อง...แต่ส่วนที่ให้ไปอยุ่ราชบุรีที่บอกว่าถูกเรียกว่า" ลาวโซ้ง "อันนี้ขอแย้งว่าผิดอย่างมหันต์ครับ
เพราะว่าที่แย้ง "ลาวโซ้ง"คำนี้ใช้เรียกกับกลุ่มคน ไตด

[Chaiyaboon]

เพราะว่าที่แย้ง "ลาวโซ้ง"คำนี้ใช้เรียกกับกลุ่มคน ไตด

[Chaiyaboon]

เพราะว่าที่แย้ง "ลาวโซ้ง"คำนี้ใช้เรียกกับกลุ่มคน ไตด

[แมงคอลั่น]

แล้วคน "ไต"เหล่านี้ มีถิ่นกำเนิดจากที่ใดครับ แล้วทำไมถึงเรียกว่า "ไต" แต่คำว่า "ไตด"ผมไม่เคยเห็นมาก่อน ถ้าจะกรุณาอธิบายก็จะขอบคุณเป็นอย่างยิ่งครับ

[Jampolo]

ว่ากันไป...

[HARLEY DAVIDSON]

ว่าไงว่าตามกัน

[แมงคอลั่น]

อยากฟังกำเมืองใจราชบุรีไปที่นี่เน่อ
  ที่หมู่ 6 ตำบลคูบัว บริเวณวัดโขลงสุวรรณคีรี เป็นพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นของชุมชนบ้านคูบัว ด้วยความริเริ่มของชุมชนหลายองค์กรในพื้นที่  ภายในอาคารแบ่งออกเป็น 2 ชั้น จัดแบ่งออกเป็นห้อง ๆ ชั้นล่างจัดแสดงศิลปวัตถุโบราณสมัยทวารวดี หุ่นขี้ผึ้งจำลองการริเริ่มโครงการพิพิธภัณฑ์ ห้องแสดงวิถีชีวิตของชุมชน ไท-ยวน ที่ได้เคลื่อนย้ายจากเมืองเชียงแสนเมื่อปี พ.ศ. 2347 มาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่เมืองราชบุรี อาทิ เครื่องมืออุปกรณ์การประกอบอาชีพทำนา การเกษตร  ชั้นบนจัดแสดงภูมิปัญญาการทอผ้าจกไท-ยวนเชียงแสน ห้องแสดงผ้าจกไท-ยวน เชียงแสนดั้งเดิมที่มีอายุกว่า 200 ปี จนถึงปัจจุบันและผ้าจกของลูกหลานไท-ยวน  และห้องแสดงการแต่งกายของชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในจังหวัดราชบุรี อาทิ ยวน โซ่ง ลาวเวียง มอญ กระเหรี่ยง จีน ไทยพื้นถิ่น เป็นต้น

[ยินดีครับ]

ยาวมากคับ เดี๋ยวกลับมาอ่านต่อ

[เวียงเก่า]

"พบปั๊บสาบันทึกประวัติศาสตร์เมืองเชียงแสนตั้งแต่ พ.ศ.2282-2347 ที่จ.ลำปาง''
เป็นช่วงรอยต่อก่อนที่จะมีการพื้นม่านที่เชียงแสนจะสำเร็จจนถึงช่วงแรกๆที่ชาวเชียงแสนส่วนหนึ่งถูกอพยพไปอยู่ลำปาง ตาม link นะครับ พอดีผมไปพบมาในเวปเชียงแสนไลฟ์ว ที่น่าสนใจคือมีการกล่าวถึงชื่อวัดหลายๆชื่อ ที่ไม่พบในรายชื่อวัดร้างที่ปรากฏในปัจจุบัน อาจจะมีประโยชน์สำหรับบางท่านที่ชอบศึกษาประวัติศาสตร์ล้านนานะครับ
http://www.chiangsaenlife.com/forum/thread-708-1-1.html

[VALUE]

ยาวววววววววววว  เหยียดดดด  แน่น ปึก     เยี่ยมมมมมมมมมม   

[redarmy_cr]

ขอบคุณอ้าวบ่าวขนาดครับ ตี่หื้อคนรุ่นใหม่อย่างผม ได้หู้จักประวัติศาสตร์ บ้านเฮา

[แมงคอลั่น]

ขอบคุณทุกความเห็น ช่วย ๆกันหน่อยหาข้อมูลมาเสริมเติมแต่ง ขัดแย้งก็ได้ เพื่อจะได้ วิเคราะห์กันต่อไป

[Chaiyaboon]

Chaiyaboon
เตรียมอนุบาล
*
ออนไลน์ ออนไลน์

กระทู้: 28


    
Re: กว่าจะเป็นเชียงราย
« ตอบ #60 เมื่อ: วันที่ 11 กันยายน 2012, 00:42:38 »   ตอบโดยอ้างถึงข้อความ  แก้ไขข้อความ
ขอแย้งเนื้อหาที่นำมาลงให้อ่านน่ะครับ............ช่วงสมัยที่กวาดต้อนและเผาเมืองเชียงแสน....และแบ่งผู้คนออกเป็น5สายในการให้อพยพไปอยุ่ตามเมืองต่างๆที่ได้ตกลงกันไว้...อยากให้ช่วยไปค้นคว้าข้อมูลให้มันถูกต้องชัดเจนกว่านี้.....จากตำราทางการเดินทัพของกรุงเทพในสมัยรัชกาลที่1ครับ..........ตรงที่บอกว่าคนเชียงแสนบางส่วนให้ไปอยุ่ เสาไห้นั้นก็คือ สระบุรีถูกต้อง...แต่ส่วนที่ให้ไปอยุ่ราชบุรีที่บอกว่าถูกเรียกว่า" ลาวโซ้ง "อันนี้ขอแย้งว่าผิดอย่างมหันต์ครับ
เพราะว่าที่แย้ง "ลาวโซ้ง"คำนี้ใช้เรียกกับกลุ่มคน ไตด

IP : 182.52.141.199
ต้องขอประทานโทษ พิมพิ์ตัวอักษรตกหล่นไปพึ่งจะกลับมาอ่านเจอ คำว่า ไตด ขอแก้เป็น ไตดำ ครับ ไตดำหรือลาวโซ้งหรือไทยทรงด�

[Chaiyaboon]

ข้อความต่อเนื่องจาก ข้อความข้างบ
        ลาวโซ้ง [ไตดำหรือไทยทรงดำ] เป็นกลุ่มชาติพันธิ์ที่ถูกกวาดต้อนมาจากแคว้น สิบสองจุไท
ซึ่งแคว้นนี้ สยามเสียให้ฝรั่งเศษในสมัย ร.๕  นำไปผนวกรวมกับเวียดนาม ในปัจจุบันนี้ถูกเปลี่ยนชื่อมาเป็น เดียนเบียนฟู มีภาษาพูดและภาษาเขียนเป็นของตัวเองครับ ภาษาเขียนจะมีตัวอักษรคล้ายๆทั้งไทยและอักษรลาวครับ ภาษาพูดจะอยุ่คล้ายๆทางล้านนาเลยครับแต่จะมีบางคำที่แตกต่างกัน ลอง Search ใน Google ให้พิมพิ์คำว่า TAIDAM  จะมี List รายการเกี่ยวกับ กลุ่มชาติพันธิ์นี้ครับ ......ที่ผมแย้งข้อความเนื้อหาบางส่วนเพราะว่าผมเป็นคนเชื้อสายลาวโซ้งหรือไตดำนี้ครับ
บรรพบุรุษบอกเล่าต่อๆกันมาว่าเราคือใครก่อนถูกกวาดต้อนลงมาที่สยาม

[RTC]

ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ

[Leelawadee]

ข้าเจ้าชอบประวัติศาสตร์เจ้า เป็นคนเจียงฮาย ฮักเจียงฮาย ฮักความเป็นล้านนาของเฮาเจ้า

[เมฆพัตร]

"พ.ศ. 1819 พญามังรายได้ยกกองทัพไปตีเมืองพะเยาฯลฯ.... ต่อมาได้ยกทัพไปตีเมืองหงสาวดี พระยาหงสาวดีสุทธโสม เจ้าเมือง จึงได้ยกนางปายโค พระธิดา ให้เป็นราชธิดา เพื่อขอเป็นพระราชไมตรี ในภายหลังได้ยกกองทัพไปตีเมืองพุกามอังวะ เจ้าเมืองอังวะได้นำเอาเครื่องราชบรรณาการมาถวายต้อนรับขอพระราชไมตรีด้วย ในครั้งนี้ได้นำเอาช่างต่าง ๆ เช่น ช่างฆ้อง ช่างเหล็ก ช่างเงิน ช่างคำ ช่างทอง กลับมาเผยแพร่อีกด้วย พร้อมทั้งได้บำรุงพระพุทธศาสนาโดยได้รับอิทธิพลตามแบบอย่างของอังวะ"

ตรงนี้ปี พ.ศ.มีแหล่งที่มาหรืออ้างอิงไหมครับ เพราะถ้าเตรียมกับประวัติศาสตร์ของพม่า จะตรงกับ

สมัยพระเจ้านรสีหบดี( พ.ศ.1799-1830--ครองราช) ซึ่งเป็นยุคที่มองโกลกำลังยกทัพเข้ามารุกราน

พม่า โดยเข้ามาทางเมืองตะโก้งทางเหนือ ดังนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่ทางพญามังรายจะยกทัพไปช่วง

นั้น อีกประเด็น ที่บอกว่ายกทัพไปตีเมืองหงสา เมืองพุกาม เมืองอังวะ

เมืองอังวะ เพิ่งก่อตั้งในสมัยพระเจ้าสโดมินพยา  พ.ศ 1907 คือ ก่อตั้งหลังพญามังรายสวรรคต 47 ปี

หลังปี 1819 ตั้ง 88 ปี ข้อมูลมีความคลาดเคลื่อนอย่างมาก

 


**ข้อมูลอ้างอิง "ประวัติสาสตร์พม่า แผ่นดินแห่งความแตกแยก" อาณัติ อนันตภาค

[แมงคอลั่น]

"พ.ศ. 1819 พญามังรายได้ยกกองทัพไปตีเมืองพะเยาฯลฯ.... ต่อมาได้ยกทัพไปตีเมืองหงสาวดี พระยาหงสาวดีสุทธโสม เจ้าเมือง จึงได้ยกนางปายโค พระธิดา ให้เป็นราชธิดา เพื่อขอเป็นพระราชไมตรี ในภายหลังได้ยกกองทัพไปตีเมืองพุกามอังวะ เจ้าเมืองอังวะได้นำเอาเครื่องราชบรรณาการมาถวายต้อนรับขอพระราชไมตรีด้วย ในครั้งนี้ได้นำเอาช่างต่าง ๆ เช่น ช่างฆ้อง ช่างเหล็ก ช่างเงิน ช่างคำ ช่างทอง กลับมาเผยแพร่อีกด้วย พร้อมทั้งได้บำรุงพระพุทธศาสนาโดยได้รับอิทธิพลตามแบบอย่างของอังวะ"

ตรงนี้ปี พ.ศ.มีแหล่งที่มาหรืออ้างอิงไหมครับ เพราะถ้าเตรียมกับประวัติศาสตร์ของพม่า จะตรงกับ

สมัยพระเจ้านรสีหบดี( พ.ศ.1799-1830--ครองราช) ซึ่งเป็นยุคที่มองโกลกำลังยกทัพเข้ามารุกราน

พม่า โดยเข้ามาทางเมืองตะโก้งทางเหนือ ดังนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่ทางพญามังรายจะยกทัพไปช่วง

นั้น อีกประเด็น ที่บอกว่ายกทัพไปตีเมืองหงสา เมืองพุกาม เมืองอังวะ

เมืองอังวะ เพิ่งก่อตั้งในสมัยพระเจ้าสโดมินพยา  พ.ศ 1907 คือ ก่อตั้งหลังพญามังรายสวรรคต 47 ปี

หลังปี 1819 ตั้ง 88 ปี ข้อมูลมีความคลาดเคลื่อนอย่างมาก

 


**ข้อมูลอ้างอิง "ประวัติสาสตร์พม่า แผ่นดินแห่งความแตกแยก" อาณัติ อนันตภาค

ขอบคุณที่เข้ามาช่วยกันดูแลและแก้ไขประวัติศาสตร์ล้านนาเพื่อคนรุ่นหลัง

[แมงคอลั่น]

อาณาจักรพุกาม
• ชาวพม่าเป็นชนเผ่าจากทางตอนเหนือที่ค่อยๆ อพยพแทรกซึมเข้ามาสั่งสมอิทธิพลในดินแดนประเทศพม่าทีละน้อย กระทั่งปีพุทธศักราช 1392 จึงมีหลักฐานถึงอาณาจักรอันทรงอำนาจซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่เมือง "พุกาม" (Bagan) โดยได้เข้ามาแทนที่ภาวะสุญญากาศทางอำนาจภายหลังจากการเสื่อมสลายไปของอาณาจักรชาวพยู อาณาจักรของชาวพุกามแต่แรกนั้นมิได้เติบโตขึ้นอย่างเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน กระทั่งในรัชสมัยของพระเจ้าอโนรธา (พ.ศ. 1587–1620) พระองค์จึงสามารถรวบรวมแผ่นดินพม่าให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันสำเร็จ และเมื่อพระองค์ทรงตีเมืองท่าตอนของชาวมอญได้ในปีพุทธศักราช 1600 อาณาจักรพุกามก็กลายเป็นอาณาจักรที่เข้มแข็งที่สุดในดินแดนพม่า อาณาจักรพุกามมีความเข้มแข็งเพิ่มมากขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้ากยันสิทธา (พ.ศ. 1624–1655) และพระเจ้าอลองสิทธู (พ.ศ. 1655–1710) ทำให้ในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 17 ดินแดนในคาบสมุทรสุวรรณภูมิเกือบทั้งหมดถูกครอบครองโดยอาณาจักรเพียงสองแห่ง คือเขมร(เมืองพระนคร) และพุกาม
• อำนาจของอาณาจักรพุกามค่อยๆ เสื่อมลง ด้วยเหตุผลหลักสองประการ ส่วนหนึ่งจากการถูกเข้าครอบงำโดยของคณะสงฆ์ผู้มีอำนาจ และอีกส่วนหนึ่งจากการรุกรานของจักรวรรดิมองโกลที่เข้ามาทางตอนเหนือ พระเจ้านราธิหบดี (ครองราชย์ พ.ศ. 1779–1830) ได้ทรงนำทัพสู่ยูนนานเพื่อยับยั้งการขยายอำนาจของมองโกล แต่เมื่อพระองค์แพ้สงคราม ในปีพุทธศักราช 1820 ทัพของอาณาจักรพุกามก็ระส่ำระสายเกือบทั้งหมด พระเจ้านราธิหบดีถูกพระราชโอรสปลงพระชนม์ในปีพุทธศักราช 1830 กลายเป็นตัวเร่งที่ทำให้อาณาจักรมองโกลตัดสินใจรุกรานอาณาจักรพุกามในปีเดียวกันนั้น ภายหลังสงครามครั้งนี้ อาณาจักรมองโกลก็สามารถเข้าครอบครองดินแดนของอาณาจักรพุกามได้ทั้งหมด ราชวงศ์พุกามสิ้นสุดลงเมื่อมองโกลได้แต่งตั้งรัฐบาลหุ่นขึ้นบริหารดินแดนพม่าในปีพุทธศักราช 1832
อังวะและหงสาวดี
• หลังจากการล่มสลายของอาณาจักรพุกาม พม่าได้แตกแยกออกจากกันอีกครั้ง ราชวงศ์อังวะซึ่งได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากอาณาจักรพุกามได้ถูกสถาปนาขึ้นที่เมืองอังวะในปีพุทธศักราช 1907 ศิลปะและวรรณกรรมของพุกามได้ถูกฟื้นฟูจนยุคนี้กลายเป็นยุคทองแห่งวรรณกรรมของพม่า แต่เนื่องด้วยอาณาเขตที่ยากต่อป้องกันการรุกรานจากศัตรู เมืองอังวะจึงถูกชาวไทใหญ่เข้าครอบครองได้ในปีพุทธศักราช 2070• สำหรับดินแดนทางใต้ ชาวมอญได้สถาปนาอาณาจักรของพวกตนขึ้นใหม่อีกครั้งที่หงสาวดี โดยกษัตริย์ธรรมเจดีย์ (ครองราชย์ พ.ศ. 1970 – 2035) เป็นจุดเริ่มต้นยุคทองของมอญ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนานิกายเถรวาทและศูนย์กลางทางการค้าขนาดใหญ่ในเวลาต่อมา
ตัวสีแดงให้พิจารณาจะเห็นว่า อังวะ มีมาก่อนแล้วแต่เป็นเพียงหัวเมืองของพุกามเฉกเช่นอยุธยา กับสุโขทัย
ตามความเข้าใจของผม พระองค์ท่านไม่ได้ตี พุกาม โดยตรง แต่เป็นหัวเมืองของพุกามซึ่งน่าจะเป็นได้ เพราะมองโกลยึดแต่เมืองหลวง เมืองลูกหลวงย่อมถูกโจมตีได้ง่ายกว่า
แล้วแต่จะมองครับ

[theheroman]

ปาดกำลังเข้ามาดูยาวแต้ๆๆครับบบผม

อ่านไปเรื้อยๆๆครับ