โรงเรียนอนุบาลในญี่ปุ่น ดูแล้วไม่สงสัยเลยว่าทำไมเค้ามีระเบียบวินัยกัน

[napapon]

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ เว็บบอร์ดในพันทิปก่อนคะ พอดีดิฉันได้เข้าไปอ่านในกระทู้หนึ่งในพันทิป แล้วเกิดประทับใจในการฝึกเด็กให้มีระเบียบ และปลูกฝังสิ่งดีๆให้กับเด็กตั้งแต่เล็ก จึงได้เอาข้อมูลมาเผยแพร่ให้ชาวเชียงรายโฟกัสได้รู้กันและนำไปประยุกต์ใช้ กับลูกหลานของท่านได้ไม่มากก็น้อย 
ฮาร์ดแวร์?
เราคงคิดว่า ญี่ปุ่นซึ่งให้ความสำคัญแก่การศึกษา โรงเรียนอนุบาลของเขาคงเป็นฮาร์ดแวร์สุดยอด ล้ำหน้ากว่าจีนซึ่งพยายามสร้างโรงเรียนอนุบาลแบบหรูหรา เพียบพร้อมด้วยอุปกรณ์ทันสมัย

แต่เปล่าเลย โรงเรียนอนุบาลญี่ปุ่นแสนจะเรียบง่าย

โรงเรียนอนุบาลญี่ปุ่นไม่ว่าของรัฐหรือของราษฎร์ ล้วนมีห้องเรียนแบบเรียบง่าย นอกจากเปียโน 1 หลัง โทรทัศน์ 1 เครื่อง เครื่องบันทึกแบบกระเป๋าหิ้ว 1 เครื่อง ซึ่งดูไฮเทคหน่อยแล้ว ฮาร์ดแวร์อย่างอื่นเทียบไม่ได้กับในจีนซึ่งต้องครบ “5 เครื่อง 1 จอ” สำหรับของเล่นเด็กก็มีเพียงกระดาษแข็ง กล่องบรรจุขนาดต่างๆ หนังสือพิมพ์ เชือกไนล่อน ตะเกียบไม้ และหนังสือเล่มจำนวนมาก ให้เด็กขีดเขียน ก่ายกอง ตัดแปะ ตามใจชอบ
ซอฟท์แวร์สุดยอด

โรงเรียนอนุบาลญี่ปุ่นไม่เน้นอุปกรณ์ทันสมัยและของเล่นแพงหรู ดูออกจะขัดกับเทคโนโลยีทันสมัยของญี่ปุ่น แท้ที่จริงแล้ว นี่คือความฉลาดของนักการศึกษาญี่ปุ่น ซึ่งให้ความสำคัญกับการพัฒนาศักยภาพของเด็ก ไม่ปล่อยเด็กเป็นทาสของ “ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป” สร้างสิ่งแวดล้อมให้เกิดพลังการแข่งขันโดยใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่มีอยู่รอบข้าง อันจะทำให้เด็กรับประโยชน์ตลอดชีวิต

จากคุณ   : Lily of the Valley
เขียนเมื่อ   : 17 มี.ค. 54 13:40:48 

[napapon]

กระเป๋ามากมายขนาดหลากหลาย
วันแรกที่ไปรายงานตัว โรงเรียนอนุบาลก็มอบหมายให้คุณแม่เตรียมกระเป๋าใหญ่น้อยหลายใบ มีทั้งกระเป๋าหนังสือ กระเป๋าใส่ไหมพรม กระเป๋าเครื่องครัว กระเป๋าเสื้อผ้า กระเป๋าเสื้อผ้าสำรอง กระเป๋าเสื้อผ้าใช้แล้ว กระเป๋ารองเท้า พร้อมทั้งกำหนดขนาดเพื่อให้กระเป๋าใส่ซ้อนกันได้
ปวดกระบาลจริงๆ ไม่ทราบว่าทำไมต้องสลับซับซ้อนขนาดนี้ อนุบาลบางแห่งยังเรียกร้องให้คุณแม่เย็บกระเป๋าเอง ในภาพเป็นกระเป๋าผ้านวมคะ)

[napapon]

และนี่
กระเป๋าใส่หนังสือ (ซ้าย)    กระเป๋าใส่รองเท้า (ขวา) 

[napapon]

กระเป๋าใส่เสื้อผ้า (สังเกตจะไม่ใช้ถุงพลาสติกเลยคะ) ยังมีต่อนะคะโปรดติดตามต่อไปคะ

[AIT]

เค้าเน้นให้เด็ก ๆ เรียบง่ายและประหยัด เพราะโตขึ้นก็ต้องเจอการแข่งขันกันอย่างรุนแรงในภายหลังแหละครับ

[napapon]

สองปีผ่านไป เราก็คุ้นเคยกับงานสลับซับซ้อน เด็กก็รู้จักการแยกแยะตามประเภท ชาวญี่ปุ่นขยันแยกขยะตามประเภทโดยไม่รู้สึกรำคาญ น่าจะเกี่ยวกับการอบรมตั้งแต่เด็ก

ผู้ใหญ่เดินมือเปล่า ให้เด็กแบกถือกระเป๋าเอง
เป็นภาพที่น่าตื่นใจ ขณะส่งรับเด็กตอนเช้าเย็น เห็นผู้ปกครองไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่หรือปู่ย่าตายาย ล้วนเดินมือเปล่า ปล่อยให้เด็กแบกถือกระเป๋าหลายใบด้วยตนเอง แม้จะมีสัมภาระหนักอึ้ง บุปผาเหล่านี้ก็ยังวิ่งฉิวเพราะพลังเต็มร้อย
ความรักแสดงจากใจ ไม่ใช่จากมือ แม้แต่กุฏราชกุมารญี่ปุ่นพร้อมพระชายาส่งพระธิดาเข้าอนุบาล ฝนตกหรือแดดออกก็ให้เด็กถือกระเป๋าเอง ภาพที่ 2 คะ

[napapon]

เสื้อผ้าใน 1 วันของการไปโรงเรียนถอดเปลี่ยนไม่รู้เบื่อ
โรงเรียนอนุบาลมีเครื่องแบบเปลี่ยนตามฤดูกาล คลอดทั้งปีต้องใส่เสื้อสวมหัว สวมหมวก เมื่อไปถึงโรงเรียน ก็ถอดเสื้อสวมหัว เปลี่ยนเป็นเสื้อเล่น รองเท้าเปลี่ยนเป็นรองเท้าบาเลต์สีขาว ถ้าเล่นกีฬาก็เปลี่ยนรองเท้าอีกแบบ หลังจากนอนพักกลางวัน ตื่นขึ้นมาต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่
แต่ละวันเด็ๆต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าหลายครั้ง โดยคุณแม่ยืนดูห่างๆไม่เคยยื่นมือช่วย ขั้นตอนเหล่านี้ เป็นการฝึกให้เด็กรู้จักดำเนินชีวิตด้วยตนเองตั้งแต่อายุ 2-3 ขวบ ให้ฝึกทั้งเปลี่ยนเสื้อผ้า เก็บคู่มือ ติดสติกเก้อร์ แขวนผ้าเช็ดหน้าเป็นต้น บ่มนิสัยการทำงานเป็นระเบียบ

[napapon]

หน้าหนาวให้ใส่กางเกงขาสั้น
เด็กอนุบาลญี่ปุ่นต้องใส่กางเกงขาสั้นในช่วงฤดูหนาว (แน่นอนต้องล้มป่วยภายใน 2-3 วันแรก) เมื่อคุยกับคุณแม่ชาวญี่ปุ่นกลับได้คำตอบที่น่าทึ่ง “ใช่แล้ว ส่งเด็กเข้าอนุบาลก็เพื่อให้ล้มป่วย” เมื่อเห็นเด็กๆ แข็งแรงยังกะนักกีฬากรูเข้ามา “สวัสดี” กับฉัน ทำให้รู้สึกว่าเราไม่ควรโอ๋เด็กมากนัก
ก่อนนอนตอนเที่ยงทำความสะอาดร่างกาย กินข้าวเที่ยงและเข้าห้องเรียนให้เปลือยท่อนบน(รูปที่ 2 คะ) มีต่อคะกำลังโพสแบบเมามัน

[framezasabi]

เหงเเล้วหนาวววว

[op]

 

[napapon]

เด็กๆในอนุบาลญี่ปุ่นฝึกร่างกายให้ทนกับความหนาวแบบนี้ทุกวันในฤดูหนาว
พ่อแม่ไม่ให้เด็กใส่เสื้ออบอุ่น จุดประสงค์เพื่อให้เด็กมีร่างกายแข็งแรง จิตใจทรหด

[framezasabi]

เป็นละอ่อนบ้านเฮาฟั่งเอาเสื้อยาวหื้อใส่ ละอ่อนบ้านเฮากะเลยขี้เเคะ

[napapon]

เล่นกีฬาเมื่ออายุ 0 ขวบ
อนุบาลใช้ชื่อดอกไม้ตั้งชื่อชั้นเรียน ลูกฉันเคยอยู่ชั้นดอกเก๊กฮวย เดี๋ยวนี้อยู่ชั้นดอกไวโอเลต สำหรับเด็กอายุ 0 ขวบ จะอยู่ชั้นดอกท้อ ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า“もも” ซึ่งคล้ายกับภาษาจีน “毛毛” ที่ใช้เรียกเด็กทารก จะเห็นว่า “คันจิ” ในญึ่ปุ่นก็มาจาก “ฮันจึ” ในจีนนั่นเอง
“เหมาเหมา” เหล่านี้แม้จะอายุไม่ถึงขวบ ก็ต้องร่วมกิจกรรมต่างๆ เช่น แข่งกีฬา งานแสดงเป็นต้น เห็น“เหมาเหมา”เหล่านี้แข่งกันคลานคืบหน้าทั้งน้ำตา ออกจะน่าสงสาร
(มีต่อคะอาจโพสช้าต้องขออภัยด้วย)

[punya]

รออ่านต่ออยู่จ้า มีอีกมั้ย

[napapon]

เด็กอนุบาลต้องเปลือยท่อนบนวิ่งมาราธอน เด็กเหล่านี้อายุยังไม่ครบ 4 ปีเต็ม แต่ให้วิ่งมาราธอนจนถึงเส้นชัย

[napapon]

อนุบาลชั้นเด็กกลาง เริ่มมีชั่วโมง jumping  สัปดาห์ละครั้ง พอถึงชั้นเด็กโต ก็จะมีการแข่งขันฟุตบอล ฝึกซ้อมจนลำตัวฟกช้ำดำเขียว
เด็กญึ่ปุ่นโดยทั่วไปจะเริ่มโตชูร่างเมื่ออายุ 13-14 ปี ก่อนหน้านั้นจะเตี้ยกว่าเด็กจีนมาก ตอนพาลูกมาญี่ปุ่นใหม่ๆ ลูกทำขายหน้าเขามาก เพราะตัวโย่งเสียเปล่า แต่วิ่งสู้เด็กญี่ปุ่นไม่ได้ มีอยู่ครั้งหนึ่ง จัดกลุ่มไปไต่เขากัน ลูกเรารั้งท้ายไม่ว่า ขาลงยังต้องให้เด็กญี่ปุ่นตัวเตี้ย 2 คนช่วยหิ้วปีกลงมา อันที่จริงก็โทษเด็กไม่ได้ เพราะเด็กจีนไม่เคยฝึกให้ไต่เขาตอนอายุ 3 ขวบเป็นเวลา 1 ชั่วโมง

[Yim sri]

ได้เคยอ่านเมล์นี้แล้ว เลยไม่แปลกใจว่าทำไมคนญี่ปุ่น ถึงได้มีระเบียบวินัยขนาดนี้เพราะเขาสอนมาตั้งแต่เล็ก และพ่อแม่ก็ร่วมมือด้วยอย่างดีเยี่ยม

[napapon]

การศึกษาเพื่อสอนให้เด็กรู้จัก “ยิ้ม” และ “ขอบคุณ”
อนุบาลดูเหมือนไม่เน้นการสอนความรู้ เด็ๆไม่มีตำรา มีแต่สมุดวาดเขียนเดือนละเล่ม ตารางเรียนไม่มีวิชาคณิตศาสตร์ พยัญชนะ ภาษาอังกฤษหรือวิชาดนตรี ถามว่าสอนอะไร ได้คำตอบที่คาดไม่ถึงคือ “สอนเด็กให้รู้จักยิ้มหยีๆ” ในญี่ปุ่น ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน “ยิ้ม”ถือว่าสำคัญยิ่ง เด็กผู้หญิงที่ยิ้มเป็นถือว่าสวยที่สุด
นอกจากนี้ยังสอนอะไร – “สอนให้รู้จักขอบคุณ”
สรุปคือ การศึกษาในญี่ปุ่นเน้นแตกต่างกับจีนอย่างมาก อย่างไรก็ตาม 3 ปีในอนุบาล พบว่าเด็กมีความ ก้าวหน้าในด้านดนตรี วิจิตรศิลป์ การอ่านเป็นอย่างมาก ซึ่งเป็นผลมาจากรูปแบบการศึกษาองค์รวม

กิจกรรมและเทศกาลมีตลอดปีนับครั้งไม่ถ้วน
คุณแม่ต้องกาเครื่องหมายบนปฏิทินมากมาย เพื่อเตือนให้ทำปิ่นโต เพราะตลอดปีมีรายการปิกนิก ไต่เขา เที่ยวทะเลสาบ ชมสวนสัตว์และสวนพฤกษชาตินับครั้งไม่ถ้วน นอกจากนี้ ยังมีกิจกรรมมากมายก่ายกอง เช่น ทำขนมโก๋ในเทศกาล แข่งกีฬา งานแสดงเพื่อชุมชน ออกค่ายพักแรม จัดนิทรรศการ นมัสการที่วัดวาอารามต่างๆ
(มีต่อคะ )

[napapon]

ประเพณีดั้งเดิมที่จีนสะบัดทิ้ง แต่ญี่ปุ่นยังคงรักษาไว้
อนุบาลญี่ปุ่นมีการฉลองเทศกาลทั้งของตนเองและของจีน เช่น เทศกาลเด็กผู้หญิง เทศกาลเด็กผู้ชาย ตามประเพณีญี่ปุ่น นอกจากนี้ ยังฉลองเทศกาลกินผัก 7 อย่างในวันที่ 7 หลังตรุษจีน (เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่ให้กินผักหลายอย่างหลังเปิบเนื้อหมูเป็ดไก่มาหลายวัน) และเทศกาลวันที่ 7 เดือน 7 ซึ่งเป็นวันหนุ่มเลี้ยงควายนัดพบสาวทอผ้า (วันวาเลนไทน์จีน)
ลูกกลับบ้านถามฉันว่า วันนี้ครูถามว่าในจีนฉลองเทศกาลเหล่านี้อย่างไร ฉันตอบไม่ได้ ขายหน้าเขาจัง แม้แต่แม่ก็ไม่รู้เรื่อง
( ถ้าบางท่านที่เคยอ่านแล้ว ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้น่าเบื่อ มีต่อคะ)

[napapon]

อิทธิพลของศาสนาพุทธ
อนุบาลญี่ปุ่นจะตั้งอยู่รอบวัด นอกจากนั้น เจ้าอาวาสยังควบตำแหน่งผู้อำนวยการอนุบาลด้วย ลักษณะนี้มีอยู่ทั่วไปทั้งในชนบทและเมืองใหญ่เช่นโตเกียว เด็กๆ ก็ชอบไปเล่นซ่อนหาในสุสานบริเวณวัด กล่าวได้ว่าวิ่งไปมาระหว่างเส้นตายและเส้นเป็น
ทุกเดือนเด็กต้องไปฟังเทศน์ในวัด 1 ครั้ง และไหว้พระในวันสำคัญ ก่อนจบการศึกษา เด็กต้องไปถวายดอกไม้และบนบานในวัดผ(ลองมองกลับกันคุณพอลูกคุณไปวัดล่าสุดเมื่อไหร่คะ) มีต่อคะ