เปิดบ้านใหม่ ให้สดใส ใจร่าเริง(รถไม่มีใบฉบับเก่า)

[ⒷⒼ*]

แสนสงสาร เจ้าป้า โดนหลานใช้ 
แค่จะไป  เอาที่ชาร์ต แบตเตอร์รี่
โทรนัดหมาย  พอเจอหน้า รีบวิ่งปรี่ 
เพราะหลานดี  เจอหน้า โผ่เข้ากอด
หรือรู้ไม  ชะตาป้า เตรียมงานเข้า 
ชีวิตเฉา คืนนี้ ต้องนั่งแก้
เพราะเจ้าหลาน ตัวดี ให้งานแปล
 เหมือนโดนแส้ ลงตรงกลาง ระหว่างเรา 

[Yim sri]

เวรกรรมช้กนำให้มาเจอ
ไม่คิดจะเผลอ เลยนะพ่อรูปหล่อ
เจอกันแล้ว ไม่ทันจะได้จ้อ
พ่อก็ยื่นการบ้านให้ฉันทำ

คงวางแผนมานานกระมังหนา
ถึงได้มาพูดจาให้ขำขำ
ไอ้ฉันดันติดกับ เลยชอกช้ำ
บอกให้ทำทันที เดี๋ยวนี้เลย

ให้ทำอย่างอื่น ฉันจะมาว่า
นี่จะมาให้แก้......ไม่เฉลย
เจอหนุ่มหล่อ เอาละ คนไม่เคย
พอเจอจริง อึ้งเลย เผยตัวตน

[ⒷⒼ*]

เวรกรรมช้กนำให้มาเจอ
ไม่คิดจะเผลอ เลยนะพ่อรูปหล่อ
เจอกันแล้ว ไม่ทันจะได้จ้อ
พ่อก็ยื่นการบ้านให้ฉันทำ

คงวางแผนมานานกระมังหนา
ถึงได้มาพูดจาให้ขำขำ
ไอ้ฉันดันติดกับ เลยชอกช้ำ
บอกให้ทำทันที เดี๋ยวนี้เลย

555 ช้าก่อน ครับเจ้าป้า 
ตัวข้าน้อย  ไม่ตั้งใจ จะรบกวน
แค่ส่งของ แต่ต้องมา ให้ป้าป่วน 
ต้องเชิญชวน เจ้าป้า มาช่วยแปล
จะเห็นได้ ว่าตัวผม ตั้งโพสไว้ 
ถามใครใคร ที่เขา รับจ้างแปล
แต่เห็นว่า เจ้าป้านั้น เก่งแน่แน่ 
เพราะทองแท้  อยู่ไหน ใครก็ต้องการ 

[Siranoi]

แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์

[Yim sri]

แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์

ใช่เลยล่ะ ใช่เลย
หัวเราะมิใคร่ออก
ถูกหักอก

แต่เบบี้กัน เขาก็หล่ออยู่นะ
ความผิดครั้งนี้เลยพอชดใช้ได้

[asia-for-u]

แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์

ใช่เลยล่ะ ใช่เลย
หัวเราะมิใคร่ออก
ถูกหักอก

แต่เบบี้กัน เขาก็หล่ออยู่นะ
ความผิดครั้งนี้เลยพอชดใช้ได้

น่าน.....ว่าแล๊ว......คิดอะไรอยู่......อิอิอิอิอิๆๆๆๆๆๆๆ..........

[Yim sri]

แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์

ใช่เลยล่ะ ใช่เลย
หัวเราะมิใคร่ออก
ถูกหักอก

แต่เบบี้กัน เขาก็หล่ออยู่นะ
ความผิดครั้งนี้เลยพอชดใช้ได้

น่าน.....ว่าแล๊ว......คิดอะไรอยู่......อิอิอิอิอิๆๆๆๆๆๆๆ..........

เต็มใจให้ดอก เอ้ย ให้หลอก
กะ กั้ก กั้ก กั๊ก
 

[asia-for-u]

มารออ่านเรื่องในโรงพยาบาลต่อนะครับ...หายไปตั้งนาน....

[Yim sri]

มารออ่านเรื่องในโรงพยาบาลต่อนะครับ...หายไปตั้งนาน....

เล่าไปสองรายแล้วนะ
ยังอยากฟังต่ออีกหรือเปล่าคะ
ยังมีอีกหลายรายที่อาการร่อแร่ คิดว่าไม่รอดแน่
แต่อาการกลับดีวันดีขึ้น
บางคนเป็นหนุ่มสาว มีครอบครัวแล้ว
แต่รายที่เล่า เป็นอะไรที่กินใจมากเพราะเป็นช่วงที่เราได้อยู่กับเขาในช่วงสุดท้ายของชีวิต
ซึ่งจะต้องกั้นน้ำตาสุดๆ ห้ามร้อง เด็ดขาด (ตั้งใจไว้อย่างนั้น )
เพราะเป็นหน้าที่ที่จะต้องให้กำลังใจผู้ปกครอง ค่ะ

[ⒷⒼ*]

มารออ่านเรื่องในโรงพยาบาลต่อนะครับ...หายไปตั้งนาน....

เล่าไปสองรายแล้วนะ
ยังอยากฟังต่ออีกหรือเปล่าคะ

แปลต่อเลย เอ้ย เล่ารายที่สามเลยเจ้าป้า 

[Yim sri]

คืนนี้รอดูนะจ๊ะ ตัวเอง
จะตั้งนาฬิกาปลุก กลัวไม่ตื่น อดดูเหมือนกัน

[Yim sri]

ว๊าว  เปลี่ยนรูปอีกล่ะ
แต่ก้ยังดีกว่ารูปวัวผอมโซ เหมือนเบบี้กัน

แต่จริงแล้ว หน้าตาก็ดูเข้าท่า ออกล้อหล่อ
ทำไมไม่ลงรูปบ้างล่ะ
เผลอ เผลอ สาวติดตรึม

[Yim sri]

                                         ดาวตกที่บ้านทุ่ง

ลูกจัน เด็กหญิงอายุ๑๒ ปี นักร้องประจำของโรงเรียน  มักจะได้แสดงความสามารถให้ผู้อื่นเห็นตลอด หากลูกจันเข้าประกวดร้องเพลงเมื่อใด จะได้รางวัลกลับมาเสมอ หากเป็นตัวเงินครั้งละ ๕๐๐ หรือ พัน ก็จะให้ ตาและยาย เก็บไว้

ลูกจันเกิดมาได้เพียงปีกว่า พ่อและแม่ก็มาจากไป จึงจำหน้าพ่อแม่ไม่ได้ ถ้าไม่เห็นรูปถ่ายที่ติดฝาบ้านไว้ แต่ก็ไม่มีปัญหาเพราะตาและยายก็คือพ่อ แม่ ของลูกจันเหมือนกัน

ลูกจันไปโรงเรียน เรียนหนังสือ  เล่นสนุกกับเพื่อนๆ และพยายามฝึกร้องเพลงตลอด เธอหวังไว้ว่า จะเป็นนักร้องเหมือนกับพุ่มพวง ดวงจันทร์ นักร้องลูกทุ่งคนโปรด โดยได้รับการสนับสนุนจากคุณครู และตายายตลอดมา

จวบจนวันหนึ่ง ลูกจันไม่สบาย มีอาการปวดหัวอย่างมาก คุณครูจึงรีบพาส่งโรงพยาบาลใกล้บ้านแต่อาการยังไม่ดีขึ้นจึงต้องส่งมาที่โรงพยาบาลประจำจังหวัด
จากการตรวจสอบอย่างละเอียด หมอจึงให้ลูกจันต้องนอนพักเพื่อรักษาอาการปวดหัว

วันที่ได้ไปพบ ลูกจันซึ่งกำลังหลับเพราะฤทธิ์ยา ได้พูดคุยกับตายาย  เล่าความรู้สึกว่า เป็นห่วงหลานมาก เพราะเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ และลูกจันก็เป็นเด็กที่เรียนดี กตัญญู เงินที่ได้จากการร้องเพลงจะให้ตาและยาย หมด ไม่เคยเก็บไว้เลย

สักพักหนูก็ตื่น ได้เข้าไปแนะนำตัว ให้รู้จัก ลูกจันบอกว่า จะถึงวันเด็กแล้ว หนูต้องไปประกวดร้องเพลงเพราะ คุณครูสมัครให้แล้วจึงได้ปลอบไปว่า ถึงเวลานั้น หนูอาจจะได้ไปประกวดร้องเพลงก็ได้ แต่ตอนนี้ต้องนอนรักษาตัวให้หายดีก่อน จะได้มีแรงร้องเพลงเพราะๆ

แต่ลูกจันก็ต้องนอนรักษาต่อโดยที่ไม่ได้กลับไปร้องเพลงตามที่หวังไว้  รู้ได้เลยว่า หนูเสียใจมากดังนั้นวันที่หนูต้องลงมาตรวจที่ห้อง  ได้บอกให้คุณหมอรู้ว่า ลูกจันเป็นนักร้องของโรงเรียน ทุกคนเลยอยากฟัง

 แต่พอหนูเริ่มร้องเพลง ทั่วทั้งบริเวณนั้นก็เงียบกริบ ทุกคนที่ฟังเพลง ล้วนแล้วแต่น้ำตาซึม หมอ พยายามกระพริบตาถี่ๆ  ป้าต้องเดินเข้าห้องน้ำ เพราะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้   พยาบาลหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตา คนอื่น ก็แอบร้องไห้  ผู้ปกครองของเด็กอื่นต่างมายืนฟังเพลงที่เธอร้องหน้าห้องด้วยสีหน้าสลด

[Cupid]

อย่าให้คอยนานนะ อารมณ์ค้าง ...! 

กำลังสนุกๆพอถึงไคลแม็กซ์ ก็หยุด ได้ไงครับ 

[Yim sri]

พักโฆษณาก่อน ค่ะ
 ต้องขอขอบคุณสปอนเซอร์ใหญ๋
เชียงรายโฟกัส ที่ให้การสนับสนุนทุกรูปแบบ

(แหม ใจร้อนก็เป็นนะ ท่านคิวปิด )

[Yim sri]

 เพราะเสียงที่ร้องจากหัวใจของหนูนั้น มันเต็มไปด้วยความเจ็บปวด สั่นเครือ  ช่วงที่หนูเอื้อน นั้น มันบ่งบอกถึงอาการป่วยภายในร่างกายอย่างดี( เสียดายที่จำชื่อเพลงนั้นไม่ได้ )
พอลูกจันร้องได้เพียงแค่ครึ่งเดียว คุณหมอก็บอกให้พักเพราะรู้ว่าหนูเริ่มเหนื่อยแล้ว มีเสียงปรบมือจากทั่วบริเวณนั้นคุณหมอให้เงิน ๑๐๐ บาทเป็นรางวัล ทุกคนก็เริ่มหยิบเงินมาสมทบ ไม่เว้นแม้แต่ผู้ปกครองที่พาลูกมาตรวจห้องอื่น ต่างก็ยินดี ให้เงินลูกจันเพื่อเป็นกำลังใจปรากฏว่าลูกจันได้เงินไปพันกว่าบาท ซึ่งลูกจันดีใจมาก สีหน้าสดชื่นขึ้นมาทันที บอกว่าคราวหน้าให้หนูมาร้องเพลงอีกนะ
วันที่ได้ขึ้นไปหาลูกจัน ที่วอร์ด  เห็นครู และเพื่อนจากโรงเรียนนับสิบ มาเยี่ยมทุกคนพยายามให้กำลังใจลูกจัน บอกว่าไม่ต้องห่วงเรื่องการบ้าน เพื่อนทำให้หมดแล้ว ถ้าใกล้สอบแล้ว ครูจะมาช่วย ติวให้ที่บ้าน  ถ้าหายไม่ทันสอบก็ไม่เป็นไร ค่อยมาสอบกับครูทีหลังก็ได้ เยี่ยมสักพัก ทุกคนก็เดินทางกลับ แต่ก้ได้ทันเห็นเพื่อนและครูเช็ดน้ำตาป้อยๆเพราะสงสารหนูลูกจัน
อีกอาทิตย์ต่อมา ลูกจันก็ได้กลับบ้านเพราะอาการดีขึ้น ได้ทันส่งหนูขึ้นรถกลับ ซึ่งบอกว่า หนูจะได้กลับไปเรียนแล้ว และคราวนี้หนูจะไปประกวดร้องเพลงในวันสงกรานต์เพราะครูจะช่วยสมัครให้  ก็ได้อวยพรให้หนูชนะรางวัลที่๑ เลยนะลูก

[Yim sri]

แต่ลูกจันกลับบ้านได้เพียงอาทิตย์เดียว ต้องกลับมาใหม่อีกครั้ง ก่อนสงกรานต์สองอาทิตย์
คราวนี้ หนูเริ่มมีอาการหอบ มากขึ้น ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ   ตาและยายสีหน้าเศร้าสลดเพราะรู้แล้วว่า อาการคงจะไม่ดีแน่ ท่านทั้งสองคงเตรียมทำใจว่าจะทำอย่างไรถ้าหลานรักทรุดหนัก
ระยะหลังเริ่มมีคนจากหมู่บ้านมาเยี่ยมลูกจันมากขึ้น เพราะลูกจันเป็นดาวเด่นของโรงเรียนและหมู่บ้าน เป็นที่รักใคร่ชื่นชอบ ด้วยกริยามารยาทเรียบร้อย คำพูดก็ไพเราะ
จะลงท้ายว่า เจ้า ตลอด
ขึ้นไปเยี่ยมลูกจันอีกครั้ง หนูกุมมือป้าไว้ น้ำตาไหล บอกว่าอยากกลับไปร้องเพลง
ก็ได้ให้กำลังใจว่า ถ้าดีขึ้น จะพาลงไปร้องเพลงที่ห้องอีกแต่ตอนนี้ต้องรักษาตัวให้แข็งแรงก่อน  แต่คิดในใจว่า หนูคงจะยังไม่ได้ร้องเพลงในระหว่างนี้ เพราะอาการเริ่มทรุดลง

ด้วยมัวแต่ยุ่งกับงาน อีก ๒วันพยาบาลได้ส่งข่าวมาว่า ตาและยายจะเอาลูกจันกลับบ้าน
 จึงรีบไปเยี่ยม แต่หนูไม่ได้สติแล้ว  ญาติบอกว่า ตาตัดสินใจจะเอาหลานไปตายที่บ้าน
เพราะจะได้อยู่กับญาติ และเพื่อนๆ ในวาระสุดท้าย
ป้าได้แต่ยืนมองญาติ นำร่างของหนูขึ้นรถ โดยมมีพวกญาติที่มาด้วยกันเดินตามน้ำตาไหล ส่วนยายรอรับที่บ้าน และเตรียมที่นอนให้หลาน
ได้ทันร่ำลากับตา กล่าวขอบคุณที่ดูแลหลานตนเป็นอย่างดี

และวันนั้นวันที่ลูกจันกลับบ้าน หนูคงได้เห็นว่ามีเพื่อนๆและญาติมารออยู่ที่บ้าน ช่วงนั้นหนูคงไม่เหงาแล้วนะ และคืนนั้นก็มีดาวตกที่ท้ายบ้านทุ่ง ท่ามกลางความรักอาลัยจากทุกคน

[♡♡<Fairy>♡♡]

....เศร้าจัง...

[Yim sri]

แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์

ใช่เลยล่ะ ใช่เลย
หัวเราะมิใคร่ออก
ถูกหักอก

แต่เบบี้กัน เขาก็หล่ออยู่นะ
ความผิดครั้งนี้เลยพอชดใช้ได้

น่าน.....ว่าแล๊ว......คิดอะไรอยู่......อิอิอิอิอิๆๆๆๆๆๆๆ..........

ท่านชัย คิดยังไง ข้าเจ้าก็คิดยังงั้นละกัน ฮิ ฮิ

[หมวยลูกสาม]

จบแล้วเหรอท่านป้า กำลังอินอะ  คุยเล่นซะงัน