ผู้ปกครอง อู้เล่นกับ ลูกหลาน อายุมอก 10 - 11 ขวบ เฮียนกะจั้น ป. 4 อยู่
หยะว่า ละอ่อน กะหลวกฮู้จักอู้ ฮู้จักจ๋า ฮู้จักเถียง ฮู้จักย้อนกำ อย่างคนใหญ่ แต่ ตั๋วเป๋นหละอ่อน บ่ ดาย ตี่ กำบ้านเฮา ฮ้อง คนเฒ่าหน้อย
ปอได้ม่วนงัน อันดี คนใหญ่ อู้ออกมา แบบเมียง ๆ เฮา ย้อน ฮักลูกหลานละอ่อนหน้อย
: (ไอ้ หรือ อี่) หมาหน้อย จ๊าดหมา หนี้ เฮ้ยย.......
หละอ่อน มันไปกึ๊ด เป๋นว่า คนใหญ่ ว่าหื้อมัน เลยอู้ออกปาก มา ว่า
:
เป๋นไป ก่าจ๊าด ก่าเจื้อ เนาะ
หยะ ยะจะใด กับมันได้ น่อ
มันว่า ต๋ามผะสา กำกึ๊ด
คนเฒ่าหน้อย หยะว่ามัน คนใหญ่ กะตั๋วมัน ยังเป๋น หละอ่อนอยู่
กันหยะตี๋มันเจ็บ ๆ แฮง ๆ หื้อให้ หื้อฮ้อง หื้อหลาบ หื้อจ๋ำ ย้อน เฮา โขดใส่มัน มันกะตึง บ่ หลาบ บ่ จ๋ำ
จาก หนานธง เอามา ฮอมเอาม่วนเตยกั๋น