ผู้ปกครอง อู้เล่นกับ ลูกหลาน อายุมอก 10 - 11 ขวบ  เฮียนกะจั้น ป. 4  อยู่   
 หยะว่า ละอ่อน  กะหลวกฮู้จักอู้ ฮู้จักจ๋า  ฮู้จักเถียง ฮู้จักย้อนกำ อย่างคนใหญ่ แต่ ตั๋วเป๋นหละอ่อน   บ่ ดาย     ตี่ กำบ้านเฮา ฮ้อง   คนเฒ่าหน้อย
ปอได้ม่วนงัน อันดี     คนใหญ่  อู้ออกมา แบบเมียง ๆ เฮา ย้อน ฮักลูกหลานละอ่อนหน้อย        
 :     (ไอ้ หรือ อี่) หมาหน้อย               จ๊าดหมา       หนี้ เฮ้ยย.......    

หละอ่อน  มันไปกึ๊ด  เป๋นว่า  คนใหญ่ ว่าหื้อมัน   เลยอู้ออกปาก มา ว่า        
 :         

       เป๋นไป  ก่าจ๊าด  ก่าเจื้อ      เนาะ    

หยะ ยะจะใด กับมันได้  น่อ  

        มันว่า ต๋ามผะสา กำกึ๊ด 
 คนเฒ่าหน้อย    หยะว่ามัน คนใหญ่  กะตั๋วมัน ยังเป๋น หละอ่อนอยู่
กันหยะตี๋มันเจ็บ ๆ แฮง ๆ  หื้อให้  หื้อฮ้อง   หื้อหลาบ  หื้อจ๋ำ                 ย้อน เฮา    โขดใส่มัน             มันกะตึง บ่ หลาบ บ่ จ๋ำ
จาก  หนานธง  เอามา ฮอมเอาม่วนเตยกั๋น