โรคเท้าแบน คือโรคที่สภาพหรือรูปร่างของเท้าที่มีการทรุดลงของแกนอุ้งเท้า ทําให้ฝ่าเท้าแบนราบสัมผัสกับพื้นมากกว่าปกติ พบในสองกลุ่มช่วงอายุคือ
กลุ่มแรก คือ กลุ่มอายุน้อย (อายุเฉลี่ยที่ 30ปี) มักมีสาเหตุเกิดจากโรคที่มีการอักเสบของเส้นเอ็น หรือข้อต่างๆในร่างกาย หรือ การใช้งานซ้ำๆในนักกีฬา
ส่วนกลุ่มที่สอง คือ กลุ่มคนสูงอายุ (อายุเฉลี่ยที่ 55 ปี) มีสาเหตุจากการใช้งานซ้ำๆ ที่ไม่รุนแรง แต่ทำเป็นเวลานานๆ
ปัจจัยเสี่ยงในการเกิดโรค - เคยได้รับการผ่าตัดเท้าบางประเภทมาก่อน
อาการของโรคการปวดตามด้านในของข้อเท้าและแกนฝ่าเท้า อีกทั้งยังสามารถมีอาการปวดที่ด้านนอกของข้อเท้า ปวดตามแนวของเส้นเอ็น
อาจมีบวมด้านในข้อเท้าในบางราย ไม่สามารถที่จะยืนนานๆ หรือเดินเป็นระยะทางไกลๆได้
การรักษาที่สามารถทําได้เองการรักษาโดยการใช้ยาเช่นยาลดการอักเสบที่ไม่ใช่สเตึยรอยด์
การทํากายภาพบําบัด การประคบ การยืดเส้นเอ็น
ที่หุ้มข้อเท้า หรือเฝือก
การเลือกรองเท้าที่มีการหนุนที่ฝ่าเท้า
การป้องกันการออกกําลังกายเพื่อยืดเอ็นร้อยหวายอย่างสม่ําเสมอ และการเลือกใส่รองเท้าที่เหมาะสมจะช่วย ลดความเสี่ยงในการเกิดโรค และช่วยป้องกันการกลับเป็นซ้ําได้
การทํากายภาพบําบัดเพื่อลดอาการปวดและการ อักเสบเฉพาะที่ เช่น การทําอัลตราซาวน์
การปรับรองเท้าให้เหมาะสม โดยการใช้อุปกรณ์เสริมบริเวณอุ้งเท้าด้านใน และบริเวณส้นเท้า โดยใช้วัสดุที่มีความนุ่มและยืดหยุ่น
ตรวจวินิจฉัยแยกโรคจากโรคอื่นๆ ที่กล่าวมาแล้ว เพราะการรักษาต่างกัน
ถ้าการรักษาทุกอย่างทําให้อาการไม่ดีขึ้นหรือแย่ลง แพทย์จะพิจารณาถึงการรักษาโดยการส่องกล้อง ผ่าตัดต่อไป
[/list][/list][/list][/list][/list][/list][/list]