ขอบคุณทุกคนค่ะ ตั้งแต่เพื่อนเสียชีวิตไปทำให้รู้ซึ้งสัจธรรมของชีวิตอีกข้อ ว่าคนเราอยากทำอะไรให้รีบทำ จะตายวันไหนก็ไม่รู้ อย่างเพื่อนพี่แค่จะไปทำบุญวันเกิดครบรอบ 40 ปี ในวันรุ่งขึ้น ยังไม่ได้ไปเลย วันแต่งงานแจกการ์ดหมดแล้วก็ไม่ได้แต่ง ที่สำคัญอีกเรื่องเพิ่งจะลาออกจากงานประจำที่ NIKE มาเปิดบริษัททำธุรกิจส่วนตัว ก็ไม่ได้ทำต่อ เพิ่งจะเรียนจบปริญญาโท ที่มศว. มาอีกต่างหาก ยังไม่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาเลย
ชีวิตคนมันไม่แน่นอนจริง ๆ อยากให้ทุกคนใช้ชีวิตให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต ใครโกรธกันอยู่ อย่าตั้งแง่ตั้งงอนกันเลย กลัวจะจากกันก่อนจะปรับความเข้าใจกัน บอกรักคนที่เรารักทุกวัน เป็นฝ่ายให้ก่อนเสมอโดยไม่คาดหวังอะไร เตรียมตัวรับความตาย (ฟังดูโหดไปมั้ยง่า)
บางทีพี่สาวก็ว่าไม่ฟ้าแกล้ง ก็กรรมเก่าพี่สาวคงเยอะ พี่สาวใช้ชีวิตโลดโผนมาก วัดไม่เข้า เหล้าก็ดื่ม ชอบไปเที่ยวในที่อันตรายต่อชีวิต ใช้ชีวิตประมาทมาก ไม่ใช่คนดีมากมายอะไร ทำบุญก็ทำบ้างถ้ามีใครเอาซองมาให้ ไม่เหมือนเพื่อนพี่คนนี้เรื่องทำบุญจะเป็นตัวตั้งตัวตี ล่าสุดบอกบุญเพื่อน ๆ ซื้อไม้เท้าไปแจกผู้ป่วยที่โรงพยาบาลที่บ้านเกิด ชีวิตเองพี่สาวทำความดีไม่ได้ครึ่งของเพื่อนเลย เพื่อนพี่สาวเป็นที่รักของทุก ๆ คน ในงานศพคนมาเยอะมาก ๆ เสียดายทำไมคนดี ๆ มักอายุสั้น
ไม่รู้ว่าจะสงสารเพื่อน หรือสงสารตัวเองดีที่ยังต้องใช้กรรมต่อไป รู้แต่ว่าถ้าจะตายไม่อยากตายแบบนี้ อยากตายแบบมีเวลาได้สั่งเสียคนรอบข้างก่อนตาย ให้คนรอบข้างได้ทำใจบ้าง ตายแบบนี้คนรอบข้างไม่มีใครทำใจได้เลย เสียใจจริง ๆ เศร้าง่ะ