วันนี้ขับรถจากเทิงไปขายของถนนคนเดินเจ้า ปกติก็ไปขอเสียบพ่อค้าแม่ค้าที่เค้าไม่มา แต่วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรหาตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซอย ไม่มีเลย ส่วนใหญ่มีล็อคเดียว คือ 1 เมตรครึ่ง แต่เราอยากได้ทึ่สัก 3 เมตร เพราะของเยอะ เค้าให้ไปติดต่อเจ้าหน้าที่ที่สวนตุง ก็ไปติดต่อ เค้าบอกว่าต้องรอ หกโมงเย็น ถ้าล็อคไหนไม่มีให้เข้าไปขายได้ ... โหหห ไม่เห็นใจกันบ้างเลย 4โมงรถก็เข้าไม่ได้แล้ว แล้วของ เกือบ 10 ลังจะขนยังไงไหว อาทิตย์ก่อนช่วยกันขนจากหน้าอภิฯ ไปขายหน้า ทีโอที แค่ปกติก็ไกล แล้วนี้ขนมาตอนคนเดินกันเต็มซอยอ่าค่ะ จะ
ให้ขายตอนไหน ไม่เผื่ิอเวลาจัดของเลยหรอค่ะ ....ทำไมไม่มีคนจัดว่า ถ้าไม่มาให้โทรลาล็อค เรามีเลขล็อคกันอยู่แล้ว ถ้าขาดเกินกี่ครั้งก็ตัดล็อคกันไป นี่ถามก็ไม่รู้เรื่องเลย เคยมีครั้งหนึ่ง เจ้าของล็อคไม่มา แล้วเราเข้าไปจัดล็อคก่อนหกโมงไป 4 นาที มาด่ายกใหญ่ บอกว่าจะให้เทศกิจมายกของไป คุณเจ้าขา ไม่เห็นใจคนค้าคนขายเลยหรอค่ะ จะไปติดต่อที่เทศบาลก็บอกว่า ปิดรับไปแล้ว จะซื้อล็อคเค้าบอกเป็นหมื่น แล้วน้องจะเอาเงินไหนมาซื้อละเจ้า ....น่่าจะมีระบบจัดการที่ดีกว่านี้นะ ถนนคนเดิน เห็นใจกันบ้างเต๊อะ เอ็นดูเต๊อะเจ้า

ลองมองต่างมุมบ้างนะครับ
นาง ก มีลูกสองคน สามีของนาง ก ก็ได้เสียชีวิตไปแล้ว
นาง ก จึงมีภาระที่ต้องแล้วดูลูกทั้งสอง
รายได้หลักของนาง ก นั้นมาจากการค้าขาย โดยนาง ก ก็ได้ขอบคุณทางหน่วยงานที่ได้จัดช่องทางทำมาหากินให้ตลอด
แต่พอดีวันนี้นาง ก มีภาระต้องไปรับลูกที่โรงเรียนเนื่องจากเลิกเรียนสาย
เลยทำให้ต้องเลื่อนเวลาการจัดร้านจาก ๔ โมงเป็น ๖ โมงเย็น
ถ้าไม่ได้รายได้วันนี้ นาง ก ก็อาจจะไม่สามารถสะสมเงินพอจ่ายค่าเรียนให้ลูกได้
อยากให้ลองคิดต่างมุมบ้างครับ
ระบบการค้าขายนี้ไม่ใช่การผูกขาด
ใครไม่มาก็ให้รายอื่นมาขายได้ครับ
เพียงแต่บางทีก็ต้องเปิดโอกาสให้กับผู้ที่เขาประสบปัญหาจริงๆ ให้เขามีโอกาสเข้ามาหารายได้ช่วยเหลือครอบครัวครับ
อาจจะต้องแสดงความเสียใจและก็ขอโทษแทน "นาง ก" หลายๆคนที่มาขายของได้ไม่ตามเวลา
แต่ก็อยากจะเสนอมุมมองอื่นให้ได้รับรู้ด้วยว่า "ระบบ" ที่สร้างมาก็เพื่อรองรับปัญหาหลายๆอย่างครับ
มีทั้งข้อดีข้อเสีย ว่ากันไปตามระเบียบครับ