มีเรื่องเล่าว่าคนเมืองกับคนยองเป๋นเปื่อนกั๋น วันหนึ่งขับรถยนต์ไปซื้อไม้กำลังจะปิ๊กบ้าน
ฝ่ายคนยองขับรถจะถอยออกจากกอง คนเมืองก่อโบกรถฮื้อตางหลัง
คนเมือง "หักมา.... หักมา....ขวามา ขวามา"
คนยองก่อถอยไปเรื่อยๆ
คนเมือง "เอาถอยตรงมาเลย ยาวมา ยาวมา"
คนยองก่อถอยไปเรื่อยๆ
คนเมือง "กำเดียวก่อน ขัว!!"
คนยองก่อเลี้ยวขวา ด้วยความเคยชินกับสำเนียงของยอง
คนเมือง "กำเดียวนา ขัว ขัว ขัว!!! "
คนยองก่อลำคาญ "มันจะขัวหยั๋งป๊ะล๊ำป๊ะเหลอบ่ะ ไม๊ก่อลับ ขัวก่อขัว"
คนยองก่อเลยย่ำคันเร่งหักขวาเต๋มตี้ โบ๊ม!!!!!!!!
คนเมือง "ฮาบอกคิงแล้วว่า ขัว ขัว คิงจะถอยมาหยั๋งติกๆ"
คนยอง "เอ่อนั่นเต๊อะ!!!คิงยังม่ะบอกฮาว่า โข!!! โขหน่ะ!!! โข!!!"
.....เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเพราะเราไม่เข้าใจกัน ตะแลม ตะแลม ตะแลม