ทริปนี้ตามแผนครูชาติเราจะได้ไปพักที่ โพนสะหวัน เมืองที่ได้ฉายาว่า
"สวิตเซอร์แลนด์ลาว" 

จากหลวงพระบางแยกไปทางซ้ายที่แยกพูคูน เส้นทางคดเคี้ยวบนภูเขา มีหลายจุดที่เป็นโค้งหักศอก ซึ่งโค้งเยอะกว่าวังเวียง-หลวงพระบางหลายเท่า ทำไมจึงมีคนเรียกโพนสะหวันว่า "สวิตเซอร์แลนด์ลาว" ก็เพราะ โพนสะหวันตั้งอยู่ในเขตภูเขาสูง พื้นที่บริเวณนี้ อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเล "ที่สุด" ในประเทศลาว อากาศที่นี่จะเย็นตลอดปี ในคู่มือการท่องเที่ยว บอกไว้ว่า ถ้าจะไปเที่ยวโพนสะหวัน ถึงจะเป็นหน้าร้อน ก็อย่าลืมเอาเสื้อแขนยาว หรือ เสื้อกันหนาว บาง ๆ ติดตัวไปด้วย เพราะอากาศกลางคืน จะเย็นยะเยือก พอสมควรยิ่งถ้าเป็น หน้าหนาว แล้วละก็ ถ้าขืน ไม่เอาเครื่องป้องกันไป ระวังหูจะหลุดออกจากหัวเอา เพราะเขา(ขู่)ว่ามันหนาวทารุณจริงๆ สิ่งยืนยันว่าที่นี่อยู่บนเขตภูเขาสูง(มาก) คือ เป็นพื้นที่แห่งเดียวในลาวที่มีต้นสนภูเขาขึ้นอยู่เต็มไปหมด


เมื่ออดีตที่ผ่านมา ช่วงปี 2515-2516 สถานที่แห่งนี้ เป็นสมรภูมิที่ดุเดือดที่สุดแห่งหนึ่ง ภายใต้การนำของกองทัพนายพลวังเปา ที่มีอเมริกาสนับสนุน กับฝ่ายคอมมิวนิสต์ลาว เพราะเชียงขวางอยู่ใกล้กับฐานที่มั่นปฏิวัติของฝ่ายคอมมิวนิสต์ลาวมากที่สุด ซึ่งสหรัฐเชื่อว่า หากสามารถยึดครองเขตที่ราบสูงได้ ก็จะกุมสภาพการศึกได้ทั้งหมด
ปัจจุบัน ยังมีเศษซากของความเจ็บปวด ถูกทิ้งอยู่ที่ทุ่งไหหิน ที่เชื่อว่าเป็นจุดที่ถูกทิ้งระเบิดมากที่สุด และยังมีระเบิดหลงเหลือ รอการเก็บกู้อยู่อีกจำนวนมาก แต่ที่นี่ก็กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ดึงดูดนักท่องเที่ยว จนทำให้มีเงินสะพัดที่นี่ ติดอันดับต้นๆ ของลาวทีเดียว
ทุ่งไหหิน ที่พบมีอยู่ 3 แห่ง ทุ่ง 1 อยู่ห่างจากเมืองโพนสะหวันราว 7.5 กม. ทุ่ง 2 ภูสลาโต ห่างจากทางใต้ของเมืองโพนสะหวัน 25 กม. มีไหหินกระจายอยู่ในพื้นที่เนินเขาสองลูก ราว 94 ใบ และถัดไปอีก 10 กม.จะเป็นทุ่ง 3 ที่มีไหหินประมาณ 150 ใบกระจายอยู่บนเนินเขา

แขวงเชียงขวางตั้งอยู่ภาคเหนือของ สปป.ลาว มีเนื้อที่ทั้งหมด ประมาณ 17,315 ตารางกิโลเมตร มีพลเมืองประมาณ 186,000 คน ประกอบด้วย 6 เมือง คือ เมืองแปก, เมืองคำ, เมืองหนองแฮด, เมืองคูน, เมืองหมอกใหม่ และเมืองพูกูด มีชายแดนติดกับแขวงหลวงพระบาง แขวงหัวพัน แขวงบริคำไช แขวงเวียงจันทน์ และประเทศสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม
ตลาดเช้าเมืองโพนสะหวัน ตั้งอยู่ใจกลางเมืองโพนสะหวัน ในช่วงเช้าของแต่ละวัน ชาวบ้าน และพ่อค้าแม่ค้าจากชนเผ่าต่างๆ จะนำสินค้าออกมาจำหน่าย ทั้งผัก ผลไม้ ที่เป็นผลิตผลจากแต่ละหมู่บ้าน นอกจากนั้น ยังมีร้านค้าซึ่งจำหน่ายสินค้า เสื้อผ้าและสิ่งของเครื่องใช้ที่นำเข้ามาจากประเทศจีนและเวียดนาม อาทิ เสื้อกันหนาว ผ้าพันคอ ถุงมือ ถุงเท้า รองเท้า เครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ เป็นจำนวนมาก