เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 29 มีนาคม 2024, 00:43:23
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  บอร์ดกลุ่มชมรม
| |-+  ชมรมนักกลอน
| | |-+  เฮ้อ...รอเมื่อไรเราจะรวย?
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: 1 2 [3] 4 5 พิมพ์
ผู้เขียน เฮ้อ...รอเมื่อไรเราจะรวย?  (อ่าน 31141 ครั้ง)
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #40 เมื่อ: วันที่ 24 เมษายน 2015, 21:33:00 »


                                   ร้อนเจ้าเอ๊ย...
                                   น้ำระเหยแสงแดดส่องแผดเผา
                                   รุ่งสางสายบ่ายบังยังมิเบา
                                   ล่วงย่างเข้าค่ำคืนดึกดื่นนอน
                                  
                                   นอนเจ้าเอ๊ย...
                                   หนุนเขนยผวาหมามันหอน
                                   เสียงจิ้งหรีดจักจั่นสนั่นดอน
                                   นกจับคอนเดียวดายเช่นชายตรม

                                   ตรมเจ้าเอ๊ย...
                                   มินึกเลยแรกชื่นหลังขื่นขม
                                   เชื่ออวดโอ่โกหกเพ้อพกลม
                                   จึงจ่อมจมเจ็บใจไร้ประดี

                                   ดีเจ้าเอ๊ย...
                                   กว่าคุ้นเคยภิรมย์สมประสี
                                   มัวหลงรูปจูบหอมยอมย่ำยี
                                   เกือบเป็นผีอยู่โยงเฝ้าโลงเย็น

                                   เย็นเจ้าเอ๊ย...
                                   มือสางเสยสระผมหมักหมมเหม็น
                                   ชะเหงื่อไคลไหลเกาะเพราะลำเค็ญ
                                   สาดสะเด็นฝนพรำชุ่มฉ่ำใจ

                                   ใจเจ้าเอ๊ย...
                                   แน่แล้วเฮยบ่คิดชมชิดไผ
                                   ช่วงเวลาเหลือน้อยค่อยหมดไป
                                   อุทิศให้แค่เคียงเพียงพระธรรม

                                           รพีกาญจน์


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 25 เมษายน 2015, 05:29:02 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #41 เมื่อ: วันที่ 28 เมษายน 2015, 17:48:22 »


มันมิใช่เรื่องจริงสิ่งสมมุติ
มักมีจุดวิวาทผิดพลาดผัน
เมื่อลุร้อนหลอมเหลวปุดเปลวควัน
ยากกางกั้นโกรธาราฟืนไฟ

คิดว่านี่เราจองนั่นของเพื่อน
จะเอื้อนเอ่ยเวียนแวะแตะนิดได้
ยามสวมบทเหมาะเหม็งเล็งปืนไป
ตีอารมณ์ชมใคร่ให้คนดู

ใส่ลีลาท่าทางนางประสาน
เย้าต้องการลื่นไหลใช่บุบบู้
ถอยรับรุกบุกบั่นเชิงชั้นครู
เปิดประตูหน้าต่างวางค่ายกล

ยังเยาะยิ้มพริ้มตาคราละเลียด
แสร้งเสเฉียดขืนขัดสะบัดสน
พอแนบนิ่งทิ้งอายชม้ายยล
ร่างลุกลนนี่แหละคือละคร

แจรงถ้อยร้อยงามข้ามฟากฟ้า
สื่อภาษาอวดโอ่สโมสร
แสนไกลนักทักษิณดินอุดร
สุดสัญจรสมคิดติดมรรคา

ก็มิเห็นเป็นจริงสิ่งถ่องแท้
ที่แน่วแน่แค่ฝันจิตหรรษา
ล่วงเลวร้ายหายลับกับเวลา
เชิญหวนมาชื่นชอบต่อตอบกลอน

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 28 เมษายน 2015, 19:42:54 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #42 เมื่อ: วันที่ 02 พฤษภาคม 2015, 15:39:10 »


เมื่อลิ้นสากปากแห้งไร้แรงหิว
ไส้คอดกิ่วฟังร้องท้องว่างเปล่า
ก่อนลมยัดอัดแน่นแทนบรรเทา
ตั้งแต่เช้าจดเย็นไม่เห็นจาน

ต้นศกเอื้อยเรื่อยมาห้าเดือนย่าง
อิ่มอดบ้างสลับกับอาหาร
อิ่มอืดพุงรุ่งพลันอันตรธาน
อดซมซานคอยเศษยื่นเมตตา

ถามพวกพรรคหนักเบาเอาทั้งนั้น
ถากถางฟันสาแหรกหาบแบกบ่า
หอบหิ้วห่อถ่อเทล่วงเวลา
ค่ำคิดค่าร้อยสองร้อยพลอยดีใจ

อาจจำแนกแลกกินสิ้นคาบมื้อ
ตกลงหรือเพียงชอบมอบของให้
ข้าวแกงเหลือเกลือป่นกะปิใน
กระปุกใหญ่ปลาร้าปลาแห้งแบ

ยินเสียงซอหอสายกระจายข่าว
มีข่าวคราวเสีงแคนโหมแหนแห่
ลิเกร้องรำวงนงเสียงแน
ฟ้อนแอ่นแอ้โท่นโท่นเสียงดนตรี

มีปอยหลวงตวงสรงองค์พระธาตุ
ยกครูเทพพรหมราชยมญาติผี
ไปร่วมด้วยช่วยงานกรานยินดี
ดื่มกินฟรีเยี่ยมยอดตลอดวัน

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 02 พฤษภาคม 2015, 15:42:46 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #43 เมื่อ: วันที่ 03 พฤษภาคม 2015, 13:43:56 »


หิวก็หาที่พึ่งพิงพำนัก
เพื่อผ่อนพักครั้งคราวชั่วยาวสั้น
ได้อยู่กินเพียงพอต่อชีวัน
แค่หลับฝันฟื้นซากยากร่ำรวย

ตื่นมืดเช้าเข้าสวนใส่น้ำปุ๋ย
สายเสร็จลุยฉีดพ่นเปลือกผลสวย
สอยมะม่วงมะไฟใบย้อยย้วย
ตัดอ้อยกล้วยตะไคร้ข่ากระชาย

เจ้าสวนดีมีธรรมประจำจิต
มากน้ำมิตรคิดเป็นเช่นสหาย
ใช้แรงเคียงเยี่ยงทาสสัญชาติควาย
เจ็บปวดกายปล่อยเดียวไร้เยียวยา

ข้าวแกงเอื้อเกื้อเก่าเทาเหลืองอ่อน
หักสองท่อนเขาหุงให้หมูหมา
นอนพื้นฟากตากยุงปลายทุ่งนา
จั่วหลังคาสังกะสีมีรูพรุน

ทอดตาดูหูฟังดังสาบหอม
ทนยินยอมปิดตรมอารมณ์ขุ่น
ก้มคอพับงับปากลากเซซุน
ยอมโง่เง่าเต่าตุ่นแทนคุณคน

เผยอยิ้มอิ่มแล้วก็แจวหนี
สืบเสาะที่อิ่มท้องรองเลือนหม่น
หิวก็หาท้าทายประทังตน
ไหนจะพ้นจนจ่อหนอมนุษย์

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #44 เมื่อ: วันที่ 03 พฤษภาคม 2015, 20:24:01 »


ก็เขาร่ำรวยสตังค์เงินถังถุง
จุกระบุงฝังทรายไว้หลายจุด
ซุกอิฐมอญซ่อนกำแพงฝากแบ๊งก์ครุฑ
ปล่อยกุ้ชุดนอกระบบครบวงจร

ทั้งถูกหวยรวยเบอร์เจอแจ๊คพอต
สนามกอล์ฟรีสอร์ตยอดกระฉ่อน
ร่วมลงทุนหุ้นห้างกลางนคร
ก่อตั้งสโมสรบอลเอฟซี

ประมูลซองคล่องคองานก่อสร้าง
เทถนนหนทางรางโบกี้
ฝายเขื่อนเก็บกักน้ำทำนาปี
ซื้อทรัสต์ดีทองคำเก็งกำไร

นอนตึกโตโอฬารบ้านข่วงคุ้ม
หยิบรีโมทกดปุ่มเปิดปิดไข
นั่งรถราเรือยนต์บินบนไว
คนรับใช้ชายหญิงเดินวิ่งวน

แขกไปมาหาสู่หลายหมู่มาก
มอบของฝากติดมือบ้างถือขน
เสียงขับหวานขานคะครับปะปน
ยอแหนหนอายุลุร้อยพัน

เห็นมั่งมีปรีดาพาประจบ
หลั่งไหลล้อมน้อมนบพบสังสรรค์
หวังประโยชน์โกฏิกองนองอนันต์
รู้ที่ไหนไปที่นั่นพลันแสดง

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #45 เมื่อ: วันที่ 05 พฤษภาคม 2015, 08:30:21 »


ร่วมสรวลเสเฮฮาสุราถอก
กระดกจอกทะเล้นเต้นต่องแต่ง
น้ำลายหยดซดหลู้เลือดหมูแดง
หัวตะแคงหูบังฟังดนตรี

จับจานแบนแกลลอนช้อนส้อมเคาะ
จับมั่นเหมาะขวดน้อยต่อยถี่ถี่
ร้องคนเพลงสองเพลงบรรเลงตี
สมมุติมีวันเกิดม่วนเถิดเทิง

โขลกพริกดำตำใส่เครื่องในสัตว์
ตั้งหม้อผัดผักบุ้งพันยุ่งเหยิง
ตักวุ้นเส้นใส่จานบานกระเซิง
บนโต๊ะเบิ่งกับแกล้มแหนมส้มดอง

กินเข้าไปร้องไปเต้นไปเต้น
ทำพิเรนทร์ลาลิงสิงห์ผยอง
เดินช้าคอยถอยกายส่ายประคอง
จังหวะกลองสะเด่าเร้าเริงใจ

ประจำทุกศุกร์เสาร์เช้าอาทิตย์
ตรุษสารทปิดสำคัญว่างวันไหน
เตรียมตั้งวงก๊งเบาเบาเข้าครัวไฟ
กินอะไรไม่เหลือซื้อเชื่อมา

วันนี้...
เพื่อนแสนดีเคยพร้อมรักล้อมหน้า
จนยิ้มเจื่อนเพื่อนมากจรจากลา
หยดน้ำตาคาเบ้าเหงาเหลือเกิน

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 05 พฤษภาคม 2015, 08:44:50 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #46 เมื่อ: วันที่ 05 พฤษภาคม 2015, 12:49:20 »


หิวก็หาที่พึ่ง อิ่มแล้วก็บึ่งหนี มั่งมีก็ประจบ
ยากจนก็หลบจาก คือ วิสัยซากมนุษย์


อย่ายึดมั่นปันแดนเป็นแก่นสาร
ล้วนต้องการสู่ซากมากที่สุด
มีสิ่งใดใกล้มือแย่งยื้อยุด
ยากยั้งหยุดชะงักรู้จัก

เมื่อสูดสายหายใจไฟร้อนเผา
หมดว่างเปล่ายินร้องท้องเตือนขอ
หิวโหยหาอาหารทานลงคอ
เพื่อประเสริฐเกิดก่อต่อชีวา

เสาะสมบูรณ์พูนสุขคลุกที่นั่น
ได้อิ่มหมีพีมันชื่นหรรษา
หากบ่อแห้งแล้งเขินขอดติดคา
ก็อำลาบึ่งโบกโยกย้ายไป

สู่บรรพ์บางยางยูงสูงเสียดฟ้า
ขอสมัครพักพาอยู่อาศัย
เจ้าประคุณบุญนายมอบกายใจ
เป็นบ่าวไพร่ใช้งานไม่คร้านเลย

จะตักปุ๋ยลุยลานแต่งก้านกิ่ง
ถางหญ้าทิ้งให้น้ำฉ่ำเฉลย
ครั้นลำบากยากยกทับกกเกย
สิ้นเสบยเอ่ยอ้าลาเจ้านาย

เป็นปกติวิสัยในมนุษย์
สันดอนขุดเกลี่ยกลบราบลบง่าย
สันดานอยากยากขุดฉุดทำลาย
มันฝังกายซึมซาบตราบนิรันดร์

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 05 พฤษภาคม 2015, 15:26:29 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #47 เมื่อ: วันที่ 07 พฤษภาคม 2015, 20:21:05 »


ก่อนจะพูดควรรู้ผู้ซื้อไผ(ใคร)
เพศอะไรวัยย่างหรือกลางแก่
สวมผ้าผ่อนปอนเปล่งตาเล็งแล
ชอบของแท้หล่อหลอมปนปลอมแปลง

ชอบพูดมากลากยาวราววนวก
ชอบตลกหยิกหยอกออกผวนแผลง
ชอบความจริงทิ้งทวนชวนแสดง
ชอบเสแสร้งเงินน้อยถอยเก็บคำ

ชอบพูดสั้นฟันฉับตรงหมับเหม็ง
ชอบนักเลงเออออยอระห่ำ
ชอบคุยโวโอภาขาประจำ
ชอบรู้ล้ำเชิญทั่นยืดบรรยาย

ชอบต่อนิดต่อหน่อยเกียมคอยบวก(ราคา)
ชอบสะดวกตกลงส่งที่หมาย
ชอบของแถมแกมฝากมีมากราย
ชอบดูดายตาจ้องต้องระวัง

พูดอะไรก็ได้ให้เขาซื้อ
อาจทำไม้ทำมือสื่อนำหลัง
ควรพอดีมิเบื่อเขาเชื่อฟัง
ควักสตังค์ซื้อขายจ่ายรับทอน

ค้าโชห่วยช่วยเสริมเพิ่มรายได้
วิถีไทยของเราแต่เก่าก่อน
เมื่อไทยขายไทยซื้อคือแน่นอน
เงินมิจรจากไปไทยเจริญ

รพีกาญจน์



ยังมีอีกปลีกย่อยคอยสังเกตุ
คือสาเหตุแคลงคลางจำห่างเหิน
ความเชื่อคิดจิตนิยมชื่นชมเงิน
บนทางเดินฝ่ายฝักพรรคการเมือง

แรงกระเพื่อมเชื่อมโยงยามกินอยู่
นี่ศัตรูนั่นมิตรนิดเป็นเรื่อง
แบ่งเสื้อสีบีฑาปะหน้าเคือง
ลามเกี่ยวเนื่องค้าขายตายทำบุญ

วางของใหม่ใสดีมีสดแห้ง
ค่าไม่แพงแพ็คชุดเชิญอุดหนุน
บ้านชิดใกล้ไม่ชอบซื้อขอบคุณ
เว้นวิ่งวุ่นลำบากซื้อปากซอย

บ้างจ้องจดลดแหลกเผื่อแจกแถม
จัดโปรแกรมจะจริงชิงโชคบ่อย
เข้าหลบร้อนรับแอร์แดล่องลอย
ราคาสิบหยิบสอยค่อยจ่ายตางค์

ยี่ห้อติดผลิตเนียนลอกเลียนแบบ
ใจคับแคบกะเหมาเอาทุกอย่าง
ทั้งขายตรงส่งเสร็จแกะเม็ดวาง
ตำบลบางสร้างจุดผุดสโตร์

สิ้นปีนำกำไรได้การกอบ
เขาหิ้วหอบออกนอกน่าโมโห
หรือกระจุกจับแน่นแกนกลุ่มโกว
หาบเร่โร่โชห่วยม้วยแน่นอน

รพีกาญจน์


IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #48 เมื่อ: วันที่ 15 พฤษภาคม 2015, 14:51:37 »


จับกิ่งโน้น โผมา จับกิ่งนี้
กระโดดที หัวส่าย มองซ้ายขวา
อีกตัวผิน บินวน ต้นชบา
สำรวจง่า กิ่งกรัง ทำรังตน

สูงจากพื้น สุดมือ เอื้อมยื้อได้
ครึ้มร่มไม้ ใบบัง กั้งฟ้าฝน
อำพรางหน้า ตาหู ของผู้คน
พอผ่านพ้น สัตว์น้อย ใหญ่คอยกวน

ใกล้ขอบเขต เศษพง ดงหญ้าหยาบ
ปากจิกคาบ ขยับ บินกลับสวน
สานก่อล่าง สร้างรัง หวังว่าจวน
ตัวเมียด่วน ออกไข่ ได้ทันการณ์

ใกล้คูคลอง หนองบึง ถึงห้วงน้ำ
ใกล้หว่านดำ ทำนา แหล่งอาหาร
ใกล้คนแก่ กอปรกิจ จิตสุนทร์ทาน
ใกล้ลูกหลาน  ท่านเยี่ยม เปี่ยมใบบุญ

ไม้แห้งกาง ขวางขัด รัดด้วยหญ้า
เรียวใบคา แห้งสด ขดวงหมุน
สลับชอน นอนตั้ง หลังอรุณ
ท่ามแดดอุ่น ร้อนไอ ไร้ปรานี

พละลำ กำลัง ชั่งน้อยนิด
สองวันติด ทำได้ หนึ่งในสี่
กี่วันนะ จะเสร็จ สรรพสักที
เอาอย่างนี้ หอบฟาง วางให้เลย

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 16 พฤษภาคม 2015, 21:13:45 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #49 เมื่อ: วันที่ 16 พฤษภาคม 2015, 21:13:19 »


หรือมันอยากสร้างเองกระเตงช่วย
ไม่ชอบด้วยยืนจ้องตามองเฉย
คงคิดว่ามนุษย์สุดแสนเชย
ไม่เอื้อนเอ่ยสักคำช่วยทำไม

เก็บเมตตาการุญของคุณเถิด
ฉันแรกเกิดก่อนนอนแม่สอนให้
หากมักง่ายพับปีกหยุดจิกไช
อีกหน่อยทำอะไรจะไม่เป็น

โบยบินร่อนลงโคนต้นฉำฉา
ฉีกใบหญ้าเว้าแหว่งแต่งรังเห็น
คาบปุยฝ้ายรองพื้นกันชื้นเย็น
เกรงฝนสาดกระเซ็นเน้นหนาบน

ไม่หยุดยั้งรั้งรอสืบต่อเนื่อง
เหนื่อยซึมเซื่องเกาะไม้ไซ้ปีกขน
คู่กระพือพรับพรับวับหมุนวน
คงเช่นคนร่ายรำเริงทำนอง

ดูโดยรอบขอบในใกล้แล้วเสร็จ
เบ็ดเตล็ดปรับเพียงพื้นหอห้อง
คอยรอฤกษ์เบิกดีฟ้าสีทอง
เฉลิมฉลองสุขสันต์วันวิวาห์

นกทั้งคู่อยู่สุขสุขตามเขา
คิดถึงเรานำเปรียบเทียบสิงสา
บุญแท้หนอก่อร่างสร้างตัวมา
ตราบชราพอกินก็ยินดี

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 16 พฤษภาคม 2015, 21:42:43 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #50 เมื่อ: วันที่ 16 มิถุนายน 2015, 21:59:33 »


เมฆก้อนน้อยลอยฟ่องเต็มท้องฟ้า
ลมพัดพาเมฆขาวข้ามภูเขา
บังแสงฮามตามด้วยเมฆดำเทา
เสียงร้องเบาเริ่มตึงดังอึงอล

เกือบสัปดาห์นาแล้งน้ำแห้งขอด
คงไม่รอดมะม่วงเหลืองร่วงหล่น
พวงลำไยใบเฉาแดดเผาบน
รอพึ่งฝนปรานีชี้เป็นตาย

ขาดน้ำดินขาดหญ้านาขาดข้าว
คลื่นร้อนผ่าวคนฉิวหิวกระหาย
สัตว์เจ็บป่วยม้วยมอดพืชวอดวาย
แถมโรคร้ายลุกลามไวรัสรา

เมฆมืดดำต่ำลงลอยตรงหัว
ร่ำระรัวขอแถนตกแสนห่า
เจิ่งทั่วหนองคลองบึงถึงทุ่งนา
ทันเวลาก่อนยุบชุบชีวี

ฝนสุยสุยปรอยปรอยอ่อยป๊อกแป๊ก
ลมสอดแทรกพาพัดแรงจัดหนี
เมฆค่อยเคลื่อนเลื่อนไปในทันที
หลงเหลือมีกระจายฝ้าฝ้ายจาง

ขอยืมเชือกเส้นยาวราวโยชน์หนึ่ง
ผูกรัดดึงเมฆไม่ให้ลี้ห่าง
กลายเป็นฝนพรมพรำชุ่มฉ่ำบาง
พอมีทางสำเร็จไหมใครบอกที

รพีกาญจน์



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 16 มิถุนายน 2015, 22:25:01 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #51 เมื่อ: วันที่ 10 สิงหาคม 2015, 21:08:19 »


สัญชาติงูรู้จักรักสงบ
คอยเลี่ยงหลบกบดานคร้านสุงสิง
กอดกระหวัดรัดไม้หยุดไหวติง
ขดตัวนิ่งนานเคลื่อนเสมือนตาย

ขยับเลื่อนแล่นเลื้อยอย่างเฉื่อยช้า
ยั้งไปหน้าหัวดิ้นแลบลิ้นส่าย
ฉากทันทีหนีไกลภัยกล้ำกราย
ทางสุดท้ายประจัญหันชูคอ

-ขึ้นระวังตั้งตาเตรียมท่าฉก
หางกระดกสั่นสู้ขู่ฟ่อฟ่อ
สัมผัสคล่องว่องไวไม่รั้งรอ
ฉกติดต่อติดติดพ่นพิษพรู

จะยำเยงเก่งกาจขนาดไหน
จะเล็กใหญ่บวมบุบยุบยับยู่
จะเนื้อหนาหนังบางก้างปลาทู
จะสั้นจู๋อวบอ้วนด้วนห่อนกลัว

จะเหยียบย่ำทำงูควรรู้คิด
อย่าบ้าบิดเหยียบลงกดตรงหัว
อย่าย่ำหางยิกยิกกระดิกรัว
หลังลำตัวแลเล็งเหมาะเหม็งตี

สัญชาติงูรู้จักรักสงบ
รู้น้อมนบขรัวตาพุทธาศรี
จำศีลออกลอกคราบล้างบาปที
ว่างวันนี้...เล่าฮูเล่าเรื่องงู 555

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 10 สิงหาคม 2015, 21:25:29 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #52 เมื่อ: วันที่ 06 กันยายน 2015, 16:06:18 »


ก็พลิกพับจับความตามที่เห็น
แสนยากเย็นสัมผัสจัดอักษร
แปดพยางค์วางจบครบผังกลอน
ยาวตัดทอนสั้นต่อทอถักคำ

บ้างจากฟังชั่งคมผสมสาน
อ้างนิทานทบทวนชวนขบขำ
รักดูดดื่มลืมหลงเลือนจดจำ
ยกกงกำกงเกวียนเพียรแสดง

บ้างจากจริงสิ่งสรรพ์แจ้งบันเจิด
เท็จก่อเกิดมากมายร้ายแสลง
นำนั่นโน่นปนนี่รี่แจกแจง
เรียงตบแต่งเหตุการณ์ผ่านหูตา

มีบางครั้งพลั้งเดินเมินข้อห้าม
ถึงบุ่มบ่ามเร่งรัดปัดปัญหา
แอบวิจารณ์การเมืองเรื่องกฎกา
เลียนท่วงท่าวนวับลับลวงพราง

สมองตื่นลื่นไหลใดก็ง่าย
สมองตายตีบตันตื้อทุกอย่าง
จับดินสอจ่อจุดสะดุดวาง
ลูบเคราคางปะหงับนั่งหลับใน

เข้าตาจนพ้นตรอกออกถนน
ย้อนถามตนวันนี้มีกลอนไหม
หยิบซ้ายขวาว่าเวียนลากเขียนไป
เอาอะไรไม่เกี่ยงเพียงคล้องจอง

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 06 กันยายน 2015, 16:25:24 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #53 เมื่อ: วันที่ 19 กันยายน 2015, 21:14:20 »


มือถือสากปากคาบคัมภีร์แผ่น
จากเมืองแมนองอาจมาดแร้งเหยี่ยว
เสื้อนอกหลวมสวมใส่ในซีดเซียว
ท้องแห้งเหี่ยวเกี่ยวเกาะเสาะหากิน

เดินกรุ่มกริ่มยิ้มใสนัยน์ตาหวาน
เคาะเข้าบ้านทำทดีตีปีกผิน
เอ่ยทักทายปรายไปให้ยลยิน
หวังถวิลชีวิตอิสรา

ไร้กฎกูขู่เข็ญเกณฑ์บังคับ
ตามจ้องจับอู้เอิ้นเดินก้าวขา
ร่วมรู้คิดกิจกรรมกลุ่มนำพา
ระลึกหาความหลังจมฝังใจ

หยุดจาบจ้วงล่วงล้ำด้วยอำนาจ
ยื่นคำขาดปรารถนางดปราศรัย
แม้นขัดขืนฝืนร่างแล้วอย่างไร
จ้าวโลกใหญ่ได้ทีปรี่แทรกแซง

ยุให้รำตำให้รั่วจั่วขุมทรัพย์
กอบโกยกลับละเกลือเหลือเศษแบ่ง
ไว้ทาลิ้นกินกากซากบูดแกง
ผอมย่องแย่งก้นปอดยอดพุงโร

หากฮึกเหิมเสริมทัพสับแยกด้าว
เขตหมีขาวมังกรบินอินทรีโผ
อย่าหลงเล่ห์เพทุบายขายชั่วโชว์
หลุมเล็กโตประลัยไฟสงคราม

รพีกาญจน์


แค่นี้ครับ หยุดละครับ ขอโทษครับ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 19 กันยายน 2015, 21:45:34 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #54 เมื่อ: วันที่ 14 ตุลาคม 2015, 13:57:45 »


ตัดไม้รวกยาววากอท่าน้ำ
ขนาดกำมือเท่าของเจ้าของ
เหลาเลาะเสี้ยนขูดขุยผุยละออง
ถากข้อปล้องนูนออกเป็นบอกกลม

แล้วเอาลนเปลวไฟไหม้เกลาเกลี้ยง
เกิดลายเสี่ยงรอบลำรอยดำขม
ถูทรายอ่อนซ้ำขัดขจัดคม
แช่น้ำบ่มจมบึงสักหนึ่งคืน

เพื่อกลิ่นควันอวลไฟได้แผ่ซ่าน
เพื่อต้องการแทรกซดรสฝาดขื่น
กันมดมอดแมลงแจงกัดกลืน
นุ่มเนียนลื่นกระชับเหมาะกับมือ

ช่างถูกใจไม้งามทำด้ามจอบ
ลองทดสอบลูบคลำจับกำถือ
ลองถางรุดขุดคล่องร้องอื้อฮือ
ว่านี่คือเทพฤทธิ์พิชิตจน

ใช้ปล่อยน้ำเข้านาเตรียมท่าไถ
ปลูกลำไยขึ้นแปลงแต่งลำต้น
ถางหญ้าสวนพรวนดินปลิ้นล่างบน
ขุดรูค้นจิ้งโกร่งโพรงแมงมัน

ทุกวันนี้มีจอบอยู่รอบข้าง
ออกรับจ้างต่างแดนแสนขยัน
มีเงินเก็บนิดหน่อยเก้าร้อยพัน
เธอจึงหันหนีไกลให้เดียวดาย

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 15 ตุลาคม 2015, 10:34:43 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #55 เมื่อ: วันที่ 27 พฤศจิกายน 2015, 22:41:48 »


ถึงเป็นสุขส่วนตัวแค่ชั่วแล่น
เพียงทับแทนหยาดหยดจางหดหู่
สกัดจิตผิดหวังคอยพรั่งพรู
เศร้าโจมจู่สั่นคลอนยากถอนคลาย

นับกี่กาลผ่านพ้นฝนร้อนหนาว
หัวอกสาวยับแยกแตกสลาย
นับกี่กาลผ่านวันอันตราย
ทรุดโทรมกายกว่าแรงแกร่งหยัดยืน

โดนสะบัดตัดใยไม่เหลือหลอ
ทุกข์ที่ก่อท่วมท้นจนสุดฝืน
โดนกระชากลากถูคู้ลุกคืน
เหตุวานซืนปีก่อนลอยกระทง

ก็เพราะเขาคนนั้นทันสมัย
ร่างสูงใหญ่หนุ่มฟ้อหล่อแลหลง
จากเมืองกรุงฟรุ้งฟริ้งหญิงอ่าองค์
สาวไพรพงราบเรียบฤาเทียบทัน

เขาถือดีมีใหม่ละให้เหงา
มัวจุกเจ่าโหยหาเหหน้าหัน
ลองถือดีมีใหม่วัยฉกรรจ์
กอดเย้ยหยันบี้แบนคับแค้นทรวง

ถึงเป็นสิ่งส่วนตัวชั่ววาบวูบ
ไล้โลมจูบลูบนวลสงวนหวง
ยอมสนุกสุขนักเติมตักตวง
เจอหลอกลวงกี่ครั้งชั่งปะไร

รพีกาญจน์


IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #56 เมื่อ: วันที่ 01 มกราคม 2016, 20:02:48 »


รอยเชื่อมรอต่อปีที่คั่นขีด
แปรอดีตปัจจุบันทันเก่าใหม่
อนาคตผดผลิศิวิไลซ์
พบสดใสหายตรอมหอมละมุน

ช่วงทะเลาะเคราะห์กรรมสุดย่ำแย่
ช่วงท้อแท้สิ้นหวังหลังว้าวุ่น
ช่วงต้นร้ายปลายดีมีค่าคุณ
ช่วงอบอุ่นแสงส่องปล่องอุโมงค์

ช่วงวันวานขานไขวัยแรกเกิด
ช่วงประเสริฐอายุเยาว์ย่างโย่ง
ช่วงก้าวหน้าหาทรัพย์นับชั่วโมง
ช่วงลาโรงแก่เฒ่าเฝ้าประตู

ประเมินตนผลงานเชี่ยวชาญชอบ
สนองตอบองค์กรตอนเลิศหรู
พลั้งประมาทพลาดผิดคิดเป็นครู
สมองทู่หัวถลอกถูกออกงาน

ช่วงลัทธินิยมชมอำนาจ
มักผูกขาดความคิดไร้จิตสาน
ชิงเด่นดีตีเพื่อนคาเรือนชาน
คงขนานยากยุดจนสุดราง

รอยเชื่อมรอจ่อจับกระชับมั่น
คืนสัมพันธ์สายใหม่เสริมใยสร้าง
กลับเพิ่มบาปแบ๊ะแบ๊ะแพะครวญคราง
แล้วโหนห่างเจี๊ยกเจี๊ยกเรียกวอกลิง

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #57 เมื่อ: วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2016, 10:53:06 »


อยากตะโกนก้องป่าเพิงผาหิน
ให้ยุงริ้นลิงค่างเสือช้างหมี
จ้าวขุนเขาเนาไพรพรายพงพี
ยินโยคีชีเปลือยยืนเฉื่อยชา

อยากตะโกนก้องฟ้าอากาศกว้าง
พิมานพร่างเรืองรองส่องทิศศา
ดาวดึงส์พึงพักยักษ์เทวา
นวลนางฟ้าพิสุทธิ์ครุฑคนธรรพ์

อยากตะโกนก้องธารทะเลลึก
บอกกุ้งหมึกมัจฉาอ่าอวบถัน
ฉลามโตโลมาชาละวัน
ปลาปิรันย์ม้าบินนิลมังกร

อยากตะโกนก้องเมืองตึกเนืองแน่น
เดินแห่แหนเข้าห้างร่างสลอน
มือหนึ่งจับมือถือมือกดออน
ถึงเว็บกลอนคนอ่านแสนล้านชม

อยากตะโกนก้องกรุทะลุนรก
เพลิงไหม้หมกน้ำสาดกวาดดินถม
จ้วงฟันแทงแยงช่องร้องระงม
เลือดไหลซมยมทิ่มยิ้มแก้มบาน

หลุดตะโกนพ้นปากฟากหมอนมุ้ง
ว่าอีลุงแก่หงักรักทหาร(ญ)
โอ๊ย เจ็บนะ ระวัง หนังหูยาน
เฒ่าบำนาญตื่นไวไปพรวนดิน

จ้า...จะไปเดี๋ยวนี้ละจ้า...

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2016, 11:11:36 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #58 เมื่อ: วันที่ 02 มีนาคม 2016, 12:55:51 »


เสื้อม่อฮ่อมย้อมดำจางคร่ำครึ
กลิ่นตึตึหม่นมัวยีนส์ตัวเก่า
หยิบผ้าต่องคล้องคอล้อหนวดเครา
เกิบบางเบาเกรอะกรังหนังรถยนต์

สูบบุหรี่มวนโตโพ่ควันคลุ้ง
สะพายถุงย่ำดอยลอยห้วยหน
ผ่านทุ่งหญ้านาแห้งแล้งสู้ทน
มิเคยบ่นฝนพรมลมโชยมา

มีกินมื้ออดมื้อยื้อยอมอด
เนื้อหนักลดดูกแข็งแรงฟันฝ่า
เลยวันคืนตื่นนอนค่อนเวลา
สางคาตาครุ่นคิดกิจการ

ทวงเอาสิทธิ์เสรีที่ถูกฮุบ
ไล่พวกชุบมือเปิบก่อเสิบสาน
ตรากฎกรอบชอบธรรมดำเนินงาน
รวมพวกผลาญคณานับทรัพย์อากร

รู้สึกตัวชั่วช้าก็สุดสาย
ใหม่ยิ่งร้ายขายขุดมิหยุดหย่อน
กลเม็ดเด็ดดันทุกขั้นตอน
แบงก์ปลิวว่อนใบหรูปูถึงดาว

เสื้อม่อฮอมย้อมยีนส์จินต์แสนเศร้า
ยากลบเก่าเปื้อนหมึกซึมลึกขาว
หลงเชื่อคำดำมืดเสียยืดยาว
ถือถุงก้าวเก็บหม่นบนทางเดิน

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #59 เมื่อ: วันที่ 01 เมษายน 2016, 16:00:40 »


เพิ่มเศร้าซมจมจุ่มรุมโขกสับ
ค้อมก้มรับชะตาไร้ฝ่าฝืน
พยุงซากลากขันธ์ยันย่างยืน
ซับขมขื่นคงเค็มเต็มล้นทรวง

ซ้ายกระแทกแดกดีดมีดปาดขวา
ทิ่มแทงหน้าหลังถองคล้องบาทบ่วง
สูบสายเลือดเหือดแห้งโอนแกว่งกลวง
เหล็กทะลวงท้องยับฉีกตับไต

ตบหัวย่อคอทรุดสั่งหยุดคิด
เทปปะปิดมิดปากข่มขากใบ้
คลึงสำลีจี้จุดอุดหูใน
สองมือไพล่รัดเวียนแส้เฆี่ยนตี

รอยปริแยกแตกเนื้อเอาเกลือขาว
บีบมะนาวซิกซิกพิงพริกจี่
หมามุ่ยขนปนน้ำสาดซ้ำที
เร่งราวีเหยาะหยดด้วยมดแดง

ดิ้นเร่าเร่าเสาขึงตรึงกางเขน
โล่งโดดเด่นทุรายบ่ายร้อนแสง
ฝนพร่างพรมลมพล่านสะท้านแรง
นกกาแย่งจับเจาะเกาะจิกกิน

สลัดเศร้าเสียบซมกรุ่นรมรุก
ขจัดทุกข์เก่ากรังฝังลึกสิ้น
เมื่อชีวิตอิสราคราโบยบิน
คืนสู่ถิ่นอีกหนบ่นทำไม?

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 01 เมษายน 2016, 16:04:46 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
หน้า: 1 2 [3] 4 5 พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!