ฝากบทความถึงคนเจียงฮาย " กึ๊ดเติง"
จากละอ่อนไกลบ้าน "กาฟิวส์ครับผม"
..............................................
ณ ดินแดน เจ็ดสายน้ำ
สามแผ่นฟ้า
สามสิบห้าม่อนดอย
ฉันจากดินแดนแห่งนี้มาเนิ่นนาน
จากมาด้วยความหวังว่าสักวัน
ฉันจะกลับไป..พร้อมกับความสำเร็จ
มันช่างเงียบเหงา และเหนื่อยล้าเหลือเกิน
สำหรับคนใกล้บ้านอย่างฉัน
สายน้ำ
ขุนเขา
ดินแดนแห่งล้านนาอันเป็นที่รักยิ่ง
วันหนึ่งฉันจะกลับคืนสู่อ้อมแขนของแผ่นดินเจียงฮาย
สู่วัฒนธรรม ประเพณี ที่ฉันรักและหวงแหน
ลำนำแห่งบทเพลง สะล้อ ซอ ซึง และพิณเปี๊ยะ
ยังกึงก้องอยู่ในหัวใจ
เช่นเดียวกับแรงปราถณาที่จะสานต่อภูมิปัญญา
ยังคงก้องในสำนึกแห่งจิตรวิญญาณตลอดมา
ณ วันนี้
สายน้ำกกยังคงไหลริน
เมฆหมอกยังคงโอบกอดขุนเขาและยอดดอย
สายลมหนาวยังคงพัดผ่าน
.....รอฉันกลับไป
กึ๊ดเติงหา... เจียงฮาย
แอบชอบบทความนี้ของคุณค่ะ ละเอียดอ่อน สัมผัสได้ถึงอารมร์จริงๆ ^^
สู้ๆนะคะ เชียงรายก็คิดถึงคุณเหมือนกันแน่ๆ
ถึงเราจะไม่ใช่คนเชียงราย แต่ตอนนี้ก็รักเชียงรายไม่แพ้คนเชียงรายแท้ๆเลยล่ะ