ใครเคยเห็นผีเเบบจะจะชัดๆบ้าง ขอฟังหน่อยครับ

[7]

ผมเคยโดนจัดหนักแบบเต็มๆ จนเกือบเอาชีวิตไม่รอดที่หอพักแถวขัวแคร่ ห้องหมายเลข 1 ไม่บอกว่าหอไหน
ปกติผมไม่ค่อยเล่าเรื่องผี ไม่ค่อยสนใจเนื้อหาเกี่ยวกับผี แต่สาบานได้ว่าเรื่องจริงแต้ๆเน้อ

เมื่อประมาณ 12 ปีก่อนผมยังเป็นเด็กมัธยม ผมอาศัยอยู่กับพี่สาวที่หอพักแห่งหนึ่ง
ปกติจะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แต่วันนั้นผมต้องนอนคนเดียว 2 คืน
คืนแรกผมแอบไปเล่นดนตรีกันแล้วนอนหอเพื่อน คืนต่อมาผมกลับมานอนที่ห้องคนเดียว
ปกติผมไม่ได้เป็นคนขี้กลัวขี้ตกใจ ผมไม่กลัวความมืด หรือกลัวการอยู่คนเดียว
คืนนั้นฝนตก และไฟก็ดับ จึงไม่มีแสงไฟจากถนน มีแต่แสงจันทร์สลัวสาดส่องผ่านกระจกเข้ามาให้เห็นลางๆเท่านั้น
ห้องพักจะมีประตู 2 ชั้น คือต้องเปิดประตูด้านนอกเข้ามาก่อนแล้วต้องเปิดประตูห้องอีกที
ด้านข้างเป็นเหล็กดัด ด้านหลังไม่มีทางเข้า คืนนั้นผมนอนโดยไม่ห่มผ้าห่ม แค่นอนกอดหมอนข้าง
ผ้าห่มอยู่หลังตู้เสื้อผ้าซึ่งสูงประมาณ 2 เมตร ก่อนนอนผมล็อคกลอนประตู ล็อคลูกบิดเรียบร้อย
ประมาณตี 4 ผมรู้สึกถึงแรงกดทับและเหมือนมีอะไรมารัดที่คอ ตอนนั้นผมพยายามตั้งสติ
ผมหายใจไม่ค่อยออก ในห้องก็มืดไปหมด ผมพยายามต่อสู้เพราะคิดว่าเป็นโจร
มือผมคว้าได้แต่ความว่างเปล่า ในวินาทีนั้นรู้แล้วว่าโดนแน่ๆ ผมลืมตาขึ้นพอจะเห็นลางๆแต่มันก็ไม่ชัดมาก
เหมือนเป็นผู้ชายรูปร่างสันทัดนั่งคร่อมผมอยู่และกำลังทำอะไรบางอย่างกับคอของผม
ผมรู้สึกเหมือนใกล้ตายแต่ใจผมยังสู้ ผมบอกกับตัวเองว่าจะตายง่ายๆไม่ได้ ด้วยความโมโหขู่(ในใจ)ว่า
"ถ้ากูตายกูจะจองล้างของผลาญมึงให้ถึงที่สุด บุญญาบารมีกูคงมีมากกว่ามึง
ถ้ากูเป็นผี กูคงเป็นผีที่เหนือกว่ามึง ถึงทีกูบ้างกูจะให้มึงทรมานยิ่งกว่ากู ไม่ว่ามึงจะอยู่ที่ไหน"
ไม่รู้ว่ามันกะจะแค่แกล้งหรือกลัวคำขู่ผมหลุดออกจากห้วงนั้นแต่ก็ยังหายใจไม่ค่อยออก
เพราะมีผ้าห่มผืนบางๆที่อยู่หลังตู้เสื้อผ้ามาพันอยู่ที่คอจนเป็นเกลียว
ผมแกะผ้าห่มออก ลุกขึ้นยืน พบว่าตัวเองลูกลากมาถึงประตูห้องชั้นใน
ใกล้ประตูห้องมีทีวี มีไฟฉายวางอยู่ ผมหยิบไฟฉายส่องดูรอบๆ พบกับความว่างเปล่า
ผมสำรวจกลอนประตูเพื่อความแน่ใจ กลอนชั้นนอกยังอยู่ดี ไม่มีทางที่จะเข้ามาและออกไปโดยไม่ไขกลอน
ประมาณไม่กี่นาทีไฟก็มา ไฟถนนก็สว่างขึ้น ผมรีบเก็บกระเป๋าและชุดนักเรียนไปหอเพื่อนอย่างรวดเร็ว

วันต่อๆมาผมพยายามสืบหาความจริง ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนผมมาอยู่
จนได้ทราบจากปากแม่ค้าแถวนั้นว่า มีผู้ชายเป็นเอดส์ตายอยู่ในห้องนี้ก่อนผมมาอยู่
เล่าให้ใครฟังก็หาว่าผมละเมอ ทั้งที่ผมไม่เคยละเมอ มันน่าสงสัยตรงที่ผ้าห่มลงมาพันคอผมได้ยังไง
ผมอยากชวนพี่ย้ายหอ แต่ก็รู้คำตอบแล้วว่าคงไม่ย้าย ไม่มีใครเชื่อผมเลยนอกจากเพื่อนบางคน
จากนั้นผมก็พยายามไม่อยู่หอคนเดียวครับ ส่วนมากนั่งรถไปกลับจากบ้านเอา
ผมคิดว่ามันเป็นผีลามกครับ อาจจะหมั่นไส้ผมที่อยู่กับพี่สาวแล้วมีเพื่อนพี่มาเที่ยวบ่อยๆ หรือมันอาจจะถูกใจในความขาวโอโม่ของพี่สาวผมจึงพยายามไล่ผมไปให้พ้นๆก็ได้

ผมเจอมาทั้งชีวิต เจอมาตั้งแต่เด็ก คนแก่ในหมู่บ้านที่ผมอยู่ตั้งแต่เด็กจะรู้กันดีว่าผมมันขาประจำ
ตอนเด็กนี่โดนบ่อยจนผมจำได้ เช่น คางบวม ตุ่มขึ้น เป็นไข้ เป็นหลายวันไม่หาย พอทำพิธีอีกวันอาการจะหายไปเลย
แต่ยิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งเจอน้อยลงเรื่อยๆ ทุกวันนี้แทบไม่ค่อยเจอแล้วครับ

[Sanitphanburi]

ฟังเรื่องผีเสร็จแล้วมาคลายเครียดกันหน่อยนะครับ 

[Nano_gamer]

ผมว่าของผมชัดๆ แล้วนะ     

[@เชียงแสน]

...18+ ด้วย...

[chatt]

ที่เห็นจะจะ ก็มีอยู่ครั้งนึง ช่วงปี 50 ตอนนั้นเป็น นศ.ปี1 มหาวิทยาลัยดัง
พอดีช่วงนั้นซ้อมลีด กลับดึก ช่วงประมาณ ตี3-ตี4  ก็ขี่มอไซด์เข้ามอกัน
ซ้อน3 ผมเป็นคนที่3 คือก่อนหน้านั้นประมาณ 2-3วัน ตรงโค้งถนนเข้ามอ ก่อนถึงป้อมยาม
ได้เกิดอุบัติเหตุรถยนต์เสียหลักชนต้นไม้ คนขับตาย 1คน ทางญาติก็คงมาทำพิธีอันเชิญวิญญาณ เลยมีตุงแดงปักไว้
ด้วยความที่อยากรู้ แล้วเพื่อนๆก็ถามด้วยว่าจุดเกิดเหตุอยู่ตรงไหน
ผมเลยพยายามมองหาตุงแดง ในใจก็คิดว่าว่า "ตรงไหนน้า ๆ?"
ไม่กี่วินาทีเท่านั้น ก็มีหน้าผู้ชาย หน้าตาเมืองๆ ทำตาดุใส่ผม โดยลักษณ์ะที่เค้าโผล่มาให้เห็น คือโผล่มาแค่หน้ามาทางข้างๆกับใบหน้าของผมเลย
(ลองนึกภาพเรื่องชัตเตอร์ ฉากที่ผีโผล่มาข้างรถ อย่างไงอย่างงั้น) ผมตกใจร้องโวยวาย ร้องไห้เลยเพราะน่ากลัวมาก เพื่อนต้องปลอบกันตั้งนาน

เรื่องนี้จำไม่เคยลืม เรื่องอื่นๆก็มีแต่ไม่ชัดเท่าครั้งนี้ อันนี้นี่ ที่สุดของแจ้ แล้วจริงๆ

[Ironmaiden]

ที่เห็นจะจะ ก็มีอยู่ครั้งนึง ช่วงปี 50 ตอนนั้นเป็น นศ.ปี1 มหาวิทยาลัยดัง
พอดีช่วงนั้นซ้อมลีด กลับดึก ช่วงประมาณ ตี3-ตี4  ก็ขี่มอไซด์เข้ามอกัน
ซ้อน3 ผมเป็นคนที่3 คือก่อนหน้านั้นประมาณ 2-3วัน ตรงโค้งถนนเข้ามอ ก่อนถึงป้อมยาม
ได้เกิดอุบัติเหตุรถยนต์เสียหลักชนต้นไม้ คนขับตาย 1คน ทางญาติก็คงมาทำพิธีอันเชิญวิญญาณ เลยมีตุงแดงปักไว้
ด้วยความที่อยากรู้ แล้วเพื่อนๆก็ถามด้วยว่าจุดเกิดเหตุอยู่ตรงไหน
ผมเลยพยายามมองหาตุงแดง ในใจก็คิดว่าว่า "ตรงไหนน้า ๆ?"
ไม่กี่วินาทีเท่านั้น ก็มีหน้าผู้ชาย หน้าตาเมืองๆ ทำตาดุใส่ผม โดยลักษณ์ะที่เค้าโผล่มาให้เห็น คือโผล่มาแค่หน้ามาทางข้างๆกับใบหน้าของผมเลย
(ลองนึกภาพเรื่องชัตเตอร์ ฉากที่ผีโผล่มาข้างรถ อย่างไงอย่างงั้น) ผมตกใจร้องโวยวาย ร้องไห้เลยเพราะน่ากลัวมาก เพื่อนต้องปลอบกันตั้งนาน

เรื่องนี้จำไม่เคยลืม เรื่องอื่นๆก็มีแต่ไม่ชัดเท่าครั้งนี้ อันนี้นี่ ที่สุดของแจ้ แล้วจริงๆ

ตรงไหนครับ...บอกพิกัดหน่อยได้ไหม...

[สบายแมน]

เรื่องของผมไม่น่ากลัวเท่าไหรเพราะเขาไม่ได้มาทำร้าย
เรื่องมีอยู่ว่าตอนผมเลิกงานจะกลับบ้านผมก็กดลิฟต์รอพอ
ลิฟต์เปิดมันเหมือนมีความรู้สึกอะไรบางอย่างทำให้เรารู้สึก
สนใจไปยังจุดๆหนึ่งโดยที่เราก็ไม่ทราบว่าอยู่ๆรู้สึกแบบนี้ได้ไง
คือผมมองไปในลิฟต์ตรงมุมซ้ายในสุดเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง
อายุประมาณ ซักเกือบสี่สิบละตัวเล็ก ผมสั้น หน้าตาหมองๆ
ซีดๆ เขาก็มองมาที่ผม มันเป็นเวลาแว๊ปเดียวแต่ทำไมมันถึง
รู้สึกว่านาน พอลิฟต์เปิดผมก็เขาไปในลิฟต์ก็มีคนอยู่มากมาย
เขาไปเบียดกัน ในใจผมยังคิดติดตลกว่าน้าคนนั้นแบนแน่ๆ
เพราะเขาอยู่ตรงมุมในสุดและมีผู้ชายตัวใหญ่เบียดเข้าไปจน
บังหมดเลย พอถึงชั้นหนึ่ง พอลิฟต์เปิดผมอยู่ตรงใกล้ทางออก
ผมก็เอามือบังเซนเซอร์ให้คนในลิฟต์ออกไปให้หมดก่อน
(ถ้าไม่บังไว้ประตูมันจะหนีบเมื่อถึงเวลา) จนคนออกไปใกล้
จะหมดเชื่อไหมครับว่าน้าคนนั้นหายไป ทั้งๆที่ลิฟท์ไม่ได้จอด
เลยแล้วเขาหายไปไหน หายไปได้ยังไง ทั้งๆที่เขาอยู่มุมในสุด
ถ้าเขาออกไปก่อนผมก็น่าจะเห็นและมันคงเป็นไปไม่ได้เพราะ
ผู้ชายตัวใหญ่สองคนนั้นเพิ่งเดินออกมา ผมออกจากลิฟท์เดินไป
คิดไป คิดว่าโดนแล้วหล่ะ แต่ไม่ได้น่ากลัวเพราะเขาไม่ได้มาทำร้าย
คงอยากได้บุญกุศล ตอนเช้าผมจึงทำบุญใส่บาตรไปให้เขา และผม
ก็ไม่เคยเห็นเขาอีกเลย ลิฟท์ตัวนั้นผมก็ยังขึ้นลงเป็นประจำจนถึง
ทุกวันนี้.

[ศิษย์หลวงพ่อ]

บ้านหลังนึง ยายแก่ๆเสีย ไม่รู้ซ่อมยัง เค้าบอกชอบเห็นผีในกระจกทุกวัน

[(¯`v´¯)ตู้lย็u(¯`v´¯)]

เคยได้ยินเสียงคับแต่ไม่เคยเจอ จะๆไม่อยากให้เจอเลย คือที่บ้านหลังเก่าเป็นบ้านไม้2หลังแล้วจะมีโรงรถติดกับตัวบ้านโรงรถหลังคาเป็นสังกะสี พอตอนกลางคืนสั้กประมาณ ตี 2:30 ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินบนหลังคา จะว่าเสียงแมวก็ไม่ไช่แมวมันไม่เดินเสียงดังขนาดนั้น ดังจนบ้านข้างๆตื่นเลยคับขนลุกมาก มาคิดว่าเป็นโจรก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะแถวบ้านผีดุมาก เล่าให้ฟังแล้วขนลุกเลย

[Sanitphanburi]

ขอขุดซักหน่อยครับ ถ้าจะตั้งกระทู้ใหม่ เดี๋ยวเนื้อหาก็ซ้ำกัน

ตอนนี้ดูคนอวดผีอยู่ อยากรู้จริง ๆ ว่าสถานที่ไหนในเชียงรายมีเรื่องเล่าเรื่องผีบ้างครับ ใครทราบก็แชร์มาให้อ่านด้วยนะครับ

[©®*]

  อยากเจอบ้าง

[Maxza555]

เคยเจอเต็ม ๆ เลยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่างานศพอุ้ยหม่อนกำลังเสร็จไป หลังจากเผาศพแล้วอีกวันเขาก็จะไปเก็บกระดูก แต่ออยบ่าได้ไปเพราะออยเพลียมากบ่ได้หลับได้นอนมา 5 คืนเต็มๆ ก็เลยตัดสินใจนอนที่บ้าน พอญาติ ๆ ทุกคนออกจากบ้านไปออยก็ล้มหัวลงนอนแต่ยังไม่ทันได้หลับเลย แค่หลับตาไม่ถึงนาทีก็รู้สึกว่าตกอยู่ในภวังค์ พอหันไปมองทางข้าง อุ้ยหม่อนคนที่เพิ่งจะเผาศพไปมานั่งข้าง ๆเตียงออย ออยรู้สึกกลัวมาก พยายามร้องให้คนช่วยแตธไม่มีใครได้ยิน ออยร้องไห้หนักมากเพราะความกลัว จนกระทั่งแฟนออยเข้ามาเจอ เห็นออยนอนร้องไห้อยู้ทั้ง ๆ ที่หลับตา แฟนออยก็ปลุกออย ออยได้ยินเสียงคนปลุกก็พยายามที่จะลืมตาแต่ก็ทำไม่ได้ จนแฟนออยต้องเขย่าตัวออย ออยถึงลืมตาได้และร้องไห้อย่างหนัก เหตุการณ์ในวันนั้นผ่านมาปีกว่าออยยังจำภาพนั้นติดตาอยู่เลยค่ะ

ไม่มีไรหรอกครับ สงสัยคิดมาก หรือภาษาทางการแพทย์เขาเรียกว่าไรน้า จำไม่ได้....

ภาษาทางการแพทย์เค้าเรียกว่า อาการ 'เอ็นเทอร์เฮ็ดโธโรไซโตโฮโมโลจิ้น อินเตอร์จังชั่น" ครับ รึ ภาษาชาวบ้านเรียกว่า "ผีอำ"นั่นเอง

ชื่อมันเรืยกยาวขนาดนั้นเลยงะ 

[Cj7]

ผมก็เคยมีประสบการณ์ครับ ผมอยู่หอพักหนึ่งใกล้มหาวิทยาลัยชื่อดังคนเดียว

วันนั้น ไปอยู่ช่วงแรกๆไม่มีอะไรเลย สงบ เงียบดี แต่ก็รู้สึกมีคนจ้องมองเป็นพักๆ

สองสามเดือนต่อมา ผมทำกับข้าวอยู่ มีคนมาเรียกหน้าบ้าน ก็ออกไปทักทาย

พอจะกลับเข้าบ้านปรากฏว่า ห้องมันล็อค เข้าไม่ได้ เพราะอะไรก็ไม่รู้

ต้องเรียกลุงยามมาเปิดให้ ทั้งที่กำลังทำกับข้าวอยู่ ผ่านไปอีกสองสามเดือน

คราวนี้คงจูนคลื่นติดกับเค้ากำลังหลับอยู่ ก็ตื่นมาในกลางดึกคืนหนึ่ง แล้วกำลังจะหลับต่อ

ปรากฏว่า มีอะไรไม่รู้มานอนข้างหลังและกำลังพยายามพูดอะไรบางอย่าง ผมฟังไม่เข้าใจ

รู้สึกแค่เป็นลมเข้าหูมาเท่านั้น ผมพยายามหันไปดูจังหวะที่จะหันได้ครึ่งตัว ก็สะดุ้งตื่น

คราวนี้เปิดไฟนอนเลยครับ เปิดไฟนอน ทนมา 2 เดือน

มาพีคสุดๆตรงที่มีน้องทักว่าเห็นผู้หญิงนั่งอยู่หลังตู้เสื้อผ้า

และเพื่อนหลายๆคนรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่ในห้องผม ช่วงนั้น

มีความรู้สึกไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองเลยครับ  ต้องไปรดน้ำมนต์ และผมก็ย้ายไปอยู่กับพี่

[บ่าวห้วยสัก]

เรื่องผีเยอะจังเลย ผมชอบมากครับนั่งอ่านทุกอัน (แต่ผมก็กลัวผีนะไม่เคยมีประสบการณ์ไม่อยากเจอด้วย )

[platu]

ตอนนั้นอยู่คอนโดพนักงานมหาวิทยาลัย  ห้องกว้างมากๆ อยู่กับเมทอีกคนหนึ่ง ลักษณะห้องคือ

เปิดเข้าไปจะเป็นโถงกว้างๆแล้วจะมีห้องนอน 1ห้อง ห้องเก็บของ 1ห้อง เมทเราจะนอนห้อง

โถง เพราะฉะนั้นเวลาเธอนอนเธอจะล็อคลูกบิดและลงกลอนข้างบนเหนือประตูด้วย เราทำงาน

กันคนละวอร์ด เวรจะไม่ตรงกัน และถ้าเรากลับมาไขกุญแจแล้วเปิดไม่ได้แสดงว่าเมทล็อคข้าง

บน ก็จะรู้กันจะโทรหาให้เปิดให้เป็นประจำ

วันนั้นกว่าจะลงเวรก็เย็นเลยไปหาอะไรกินแล้วค่อยเข้าหอเพราะต้องต่อเวรดึกอีกเลยนอนหอไม่

กลับบ้าน  ฝนก็ตกหนักเลยไขห้องประมาณช่วง 18.30 น. คิดสภาพนะว่าฝนตกแล้วอากาศ

สลัวๆเป็นไง   ไขแล้วเปิดไม่ออกแฮะ สงสัยเมทล็อคชัวร์ คงจะหลับ เลยเคาะประตูรัวๆ นานสัก

พักก็ไม่ตอบ เลยโทรหา ก็ไม่รับ สงสัยจะหลับลึก  คราวนี้เลยถีบประตูเลย (ปล่อยเรายืนหน้า

ห้องท่ามกลางความมืดนานเกินไปแระ) เงียบ เลยถีบอีก กะให้ตื่น ....... ไม่มีเสียงตอบรับจาก

เลขหมายที่ท่านเรียก  เอาไงดี โทรไปอีกรอบคราวนี้รับคร้าบบบ   

เรา : พี่ขวัญเปิดประตูให้หน่อยวันนี้นอนหอ

พี่ขวัญ : เฮ้ย ตอนนี้พี่มาข้างนอก ไม่ได้อยู่ห้อง

เรา : ฮะ ว่าไงนะ เจ้อยู่ข้างนอกหรอ แล้วทำไมเปิดประตูไม่ได้วะ

หลังจากนั้นลองบิดลูกบิด.............. พระเจ้าาาาาาา   ทำไมเปิดง่ายเปิดดายอะ  มะกี้ตรูถีบสุด

แรงไม่เปิด งงเลยฮะ นาทีนั้นก็ไม่ได้กลัวนะแต่หงุดหงิดมากกว่าว่ามันใช่เวลามาแกล้งกันมั้ย

ต่างคนต่างอยู่ดิ จะมาพักผ่อนเพื่อเตรียมไปดูแลคนป่วยแท้ๆ น่าโมโหๆ แต่ห้องนี้เราก็รับรู้ได้

แหละว่าเค้าเป็นผู้หญิง เวลาเรากลับห้องเราก็จะทักเค้า แและเวลาไม่อยู่ห้องเราก็จะบอกเค้า ก็

โอเค เค้าก็ไม่ได้รบกวนอะไรเรา ก็เป็นเรื่องแปลกดี ที่เคยสัมผัสอะนะ สาบานว่าไม่ได้คิดไปเอง

รู้สึกได้ว่าเค้ามี แค่ไม่ได้เจอ จะๆ แค่นั้นเอง 

[บ่าวห้วยสัก]

ดันๆอ่านหมดแล้วครับอยากอ่านเรื่องต่อไปแล้ว 

[บ่าวห้วยสัก]

ดันๆครับไม่มีใครมาเล่าเรื่องเลย

[AserityShop]

เมื่อก่อนเคยบ่อย แต่ที่เด็ดที่สุดคงเป็น เจ้าที่ที่บ้านที่ในศาลจะเป็นตุ๊กตาชาย-หญิงแก่ใส่คลุมขาว วันนั้นไปถึงบ้านไม่ได้ไหว้ครับ ลืม ตอนกลางคืนเอาจานมาแช่ด้านนอก ทีนี้หันหน้าเข้าดงกล้วย ป๊าดดด เดินทะลุเข้าต้นกล้วยอย่างกับรู้ว่าผมจะออกมา บร๊ะแล้ว เหวอครับ วิ่งไปหาย่าเลย ย่าหัวเราะซะงั้นแต่แกก็บอกว่าสงสัยผมไม่ได้ไหว้ แต่ไม่้เห็นหน้าชัด ๆ จากนั้นผมไปบ้านที่พานทีไร จะต้องไหว้ก่อน 

แต่ช่วงหลังๆมานี้ไม่เห็นครับ สงสัยพักนี้บาปหนา เพราะคนดีจะเห็นในสิ่งที่คนเลวๆไม่เห็น(มั้งนะ) 

[บ่าวห้วยสัก]

รอเรื่องต่อไปครับ ผมไม่เคยเจอเลยไม่มีประสบการณ์มาเล่าให้ฟังครับ

[love_story]

เรื่องนี้เกิดขึ้นได้ไม่นานมานี้เอง ใครอยู่แถวชุมชนเกาะลอยบ้าง อาจจะรุ้จักนะ วันนั้นนัดกับเจ้าของร้านเสริมสวยร้านนึงไว้ เข้าไปไม่ไกลร้านอยู่ขวามือ เป็นร้านเล็กๆอยู่ติดกัน 2ห้อง วันนั้นแฟนไม่ว่าง เลยพากันไปตอนเย็นๆ เวลาก็ประมาณ 5-6โมงเย็น ขับรถยนต์ไปกัน แต่แฟนไม่รู้จักหน้าร้าน พอไปถึง เราก็บอกให้หยุดรถ แต่แบรกรถไม่ทัน ก็ขับเลยไปหยุดอยู่ตรง 3แยกพอดีเหมาะเจอะ พอถึง 3แยกก็เลี้ยวขวา เพื่อจะกลับรถ ค่อยๆถอยออกมา คือ.. แว็บนึงหันขึ้นไปดูกระจก เห็นผู้ชายคนนึงกระโจนลงจากกำแพงด้านหลัง ใส่เสื้อลายสก๊อต กางเกงยีนสีซีด วัยกลางคน นั่งยองๆ เหมือนกินอะไรอยู่ข้างหลัง เราก็เลยบอกให้แฟนหยุดรถ เพราะกลัวแฟนถอยรถชน (นึกว่าคน) แฟนก็เลยถามว่าหยุดทำไม? เราก็เลยถามแฟนกลับ ว่าไม่เห็นคนนั่งตรงนั้นหรอ แฟนหันไปดู บอกไม่เห็นมีใคร ไอ้เราก็หันกลับดูเพื่อความแน่ใจ ก็ไม่มีอะไรนะ พอแงนมองในกระจกอิกที อึ้งสิ!!!!! นั่งอยู่ที่เดิม หันกลับไปมองไม่มี แต่เห็นในกระจกมี สังเกตุดีดี เขาไม่มีขา แล้วเขาก็กำลังนั่งกินของเส้นไหว้ ที่บ้านเราเรียก สตวง มีคนเอาสตวงจำนวนหนึ่งไปวางไว้ที่ทาง 3แยก  โหหหหห... เต็มๆๆตาเลย  ที่นี้ก็ตบบ่าแฟนอย่างไว.... รีบๆๆๆไปสิๆๆๆ เร็วๆๆๆ แฟนก็งง เพราะไม่เห็นเหมือนเรา สปีดมากเลยนะตอนนั้น คือ อึ้งและคิดนานมากกกก... ทำไม? มันใช่หรอ? ทำไมมันชัดจัง?
ทำไมเห็นว่ะ? ประมาณนี้ วันรุ่งขึ้นรีบไปวัดเลยค่ะ เราไปวัดพระธาตุดอยเขาควายแก้ว กะจะไปถวายสังคทาน เอามอกะไซไป ขึ้นไปได้ครึ่งทาง เลือบไปเจอผู้ชายคนนึง ยืนอยู่ด้านซ้ายของทางขึ้น ภาพลางๆอ่ะ ตัวสูงมากกก ขาไม่มีเหมือนเดิม คิดในใจละ ใช่แน่ๆๆๆ ก็เลยคิดในใจว่าจะทำบุญให้นะ ไปที่ดีๆนะ ก็ไม่เห็นเขาแล้ว

ปล. นี้เรื่องจริงนะ ไม่ได้แต่งเพื่อความบันเทิง ที่บอกว่ากระโจนลงกำแพงมา ไม่ใช่กำแพงบ้านใครนะคะ พื้นที่ตรงนั้นเป็นพื้นที่ว่างมีรั้วปูน กวางและโล่งมากก ไม่รุ้เปนที่ของใคร อยู่ซ้ายมือนะจ๊ะ สังเกตุกันเอาเอง ตรง 3แยกพอดี เพื่อจะได้เห็นเหมือนกันบ้าง บรึ๋ยยยยยย.....