ราตรีสีชมพู
อ้อมแขนโอบประโลมขวัญโฉมเจ้า
ค่ำแล้วเราเข้าเคหาพาสุขสันต์
เหน็ดเหนื่อยแล้วแก้วจ๋ามาพักพลัน
เช็ดเหงื่อนั้นหันหน้ายิ้มพิมพ์สุขใจ..
หยิบกีต้าร์มาบรรเลงเพลงกล่อมน้อง
ราตรีทองมองหาดาวพราวแสงใส
อยากเอื้อมคว้ามาเรียงร้อยสร้อยมาลัย
ประคองไว้คล้องศอนางพลางภิรมณ์
เอียงอิงซบประสบพักตร์รักสุดซึ้ง
เคียงคะนึงรำพึงหาพาสุขสม
ตะคองกอดอ้อนอกอุ่นกรุ่นรื่นรมย์
เทพอุ้มสมองค์ใดเล่าเข้าทัดเทียม..
ค่ำคืนนี้แม้นเหน็บหนาวร้าวแรงฝน
ไม่กังวลมีคนเคียงเรียงอ้อนเหนียม
ไออุ่นรักสลักจิตชิดขวัญเรียม
สุขยอดเยี่ยมเปี่ยมฤดีที่ใฝ่ปอง..
ดาราน้อยพลอยระยิบยิ้มทายทัก
คงประจักษ์ รักยิ่งใหญ่ในไพรผ่อง
ทางช้างเผือกเลือกโอบกอดสองเราปอง
ให้นิ่มน้องครองสุขทุกนิทรา..
อธิฐานวานเทวาเทพฟ้ากว้าง
โปรดชี้ทางสว่างใสไท้รักษา
คุ้มครองรักเราทั้งสองต้องปรีดา
ภัยอย่ามากล้ำกรายร้ายเป็นดี..
หลับตาเถิดคนดีพี่รักเจ้า
จะคอยเฝ้าเคล้าถนอมไม่ยอมหนี
คอยออดอ้อนผ่อนพักรักปราณี
จนชีพนี้สิ้นมลายไม่คลายชม..
พรหมบรรเลงเพลงรักจากฟากฟ้า
ส่งลงมาให้แก้วตาพาแสนสม
นิทราเถิดประเสริฐนักพักอารมณ์
เทพอุ้มสมให้บ่มรักสลักใจ..