รู้อภัย ใจกว้าง แบบอย่างดี

[รพีกาญจน์]

ปิดภาคเรียน มีนา อากาศร้อน
เปลื้องผ้าผ่อน ทำงาน เหงื่อกาฬไหล
ออกรับจ้าง หาเงิน เดินถามไป
ขอเพียงได้ ค่าแรง แบ่งเก็บออม

เตี่ยวขาสั้น ตัวเก่า เหนือเข่าคับ
เสื้อพอจับ ติดกาย ดูผ่ายผอม
เกิบผ้าใบ ขาดร้อย สีมอยมอม
ยังไม่พร้อม แบบเรียน เครื่องเขียนงาน

จบ ป.ปลาย ย้ายต่อ ม.ศ.หนึ่ง
ห่างไกลถึง สิบโล โขจากบ้าน
ทางลูกรัง ขลุกขลัก จักรยาน
จะใช้การ ปั่นไป ยังไม่มี

กระบุงตัก ตวงชั่ง เทครั่งแห้ง
มัดหอมแดง จุกเกล้า แขวนเข้าที่
คัดถั่วเขียว แยกเกรด เมล็ดดี
ข้าวเปลือกสี เป็นสาร ร้านอากง

แผ้วถางหญ้า ดาเตรียม กระเทียมผึ่ง
ก่อไฟนึ่ง พลูดิบ หยิบไปส่ง
ขาประจำ เมี่ยงหมาก ลากขึ้นลง
ถึงทุ่มตรง เหนื่อยอ่อน พักผ่อนกัน

อาบน้ำท่า ทานข้าว เริ่มหาวหลับ
อ้าปะหงับ พิงตั่ง นั่งเคลิ้มฝัน
ถึงเปิดเรียน คงรับ เงินนับพัน
พอเลือกสรร ซื้อของ ตามต้องการ

22 มีนาคม 2509 รำลึก

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ข้าวคำน้อยคอยป้อนนอนเดียงสา
อาบน้ำท่าหลังอิ่มเย็นยิ้มหัว
โรยแป้งร่ำอมราลูบทาตัว
กล่อมเพลงชั่วขานขับหลับสองตา

ยังจำได้ให้นมผมเรียกแม่
หญิงดูแลประหงมผมเรียกป้า
คือแม่พระประเสริฐเกิดลูกยา
แทนมรรดาทุกงานเลี้ยงหลานชาย

วัยกลางคนทนทุกข์ขลุกกับเด็ก
แขกไทยเจ๊กเห็นหน้าทำท่าส่าย
ใช่สาวแซ่แน่เทียวตัวเดียวดาย
อาจสาวแก่แม่หม้ายชายไม่มอง

เช้าจูงมือถือย่ามตามไปส่ง
เขียน ก กง กา กน ฝึกฝนท่อง
ถึงบ่ายสี่รี่เตรียมเยี่ยมมองมอง
คอยประคองเก้อกังหลังเลิกเรียน

พอถึงบ้านทานพร้าวข้าวต้มมัด
ป้าปรุงจัดสลับบ้างปรับเปลี่ยน
เปียกปูนมันวันพระขนมเทียน
สอนตัดเจียนใบตองห่อของกิน

ยามฟ้าร้องก้องดังป้านั่งใกล้
มีฟ้าร้องครั้งใดใจแทบสิ้น
วันฟ้าร้องชีวาป้าโบยบิน
ไม่อยากยินสักคราฟ้าร้องดัง

ฟ้าร้องวันนี้ เมื่อหกปีที่แล้ว คือวันสิ้นใจของป้า

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

วางบนแท่น แผ่นผ้า สิบกว่าชิ้น
มีซาติน โทเรเทโทร่อน
สีตาราง วางเส้น เอ็นแนวนอน
แขวนโชว์ต้อนรับลูกค้า มาจับจอง

ล้วนเนื้อหนา ผ้าดี สีดำเขียว
ขาวสีเดียว ผ้าเสื้อ เยื่อลายสอง
เทศกาล งานมี เสียงปี่กลอง
บุญฉลอง สมโภช โบสถ์ศาลา

พ่อยิ้มแฉ่ง แบ่งบาน งานเริ่มเข้า
ตื่นแต่เช้า จุดไฟ ใกล้ตีห้า
หยิบแท่งชอล์ก ออกแบบบง ทรงนานา
ตัดเย็บผ้า รับจ้าง ช่างถักทอ

จักรแซกริม เลียบรอบ กันขอบลุ่ย
ถึงยังเด็ก ได้คุย ลุยช่วยพ่อ
สอยตะเข็บ เย็บเนา เข้าแขนคอ
ติดตะขอ กรอด้าย สายรังดุม

สิ้นงานสวด บวชองค์ สรงน้ำธาตุ
งานหยุดขาด ฝนตก อกกลัดกลุ้ม
พ่อเดินทาง ห่างเหย้า เหมาเสื้อคลุม
เย็บเสื้อนุ่ม แขนยาว ขายหนาวมา

แสนภูมิใจ ได้ช่วย อาชีพพ่อ
จุดเกิดก่อ ประกาย หลายคุณค่า
ปูรากฐาน การเรียน เพียรวิชา
เป็นที่มา วันนี้ รพีกาญจน์

ตอนนั้นเรียน ป.5 ปี 2505 ครับ

[Yim sri]

อ่านแล้ว คิดถึงพ่อจับจิตเลยค่ะ
เพราะพ่อมีอาชีพตัดเสื้อ
แต่ข้าเจ้าไม่ได้รับไว้ในสมองเลย
ทั้งที่เห็นตั้งแต่เกิดแล้วค่ะ

[รพีกาญจน์]

อ่านแล้ว คิดถึงพ่อจับจิตเลยค่ะ
เพราะพ่อมีอาชีพตัดเสื้อ
แต่ข้าเจ้าไม่ได้รับไว้ในสมองเลย
ทั้งที่เห็นตั้งแต่เกิดแล้วค่ะ

ผมวางกลอนนี้มีเพื่อนให้กำลังใจเยอะแยะเลยครับ
ส่วนมากมีคุณพ่อคุณแม่เคยประกอบอาชีพนี้
ดีใจครับ และขอขอบคุณเจ้าป้ามากครับ

[รพีกาญจน์]

การค้าขาย หลายหลาก ยากผูกขาด
การตลาด เจาะใจ ใครเด็ดกว่า
ต้องลดแหลก แจกฟรี บี้ราคา
ผลทันตา ยอดทรัพย์ นับอนันต์

อีกอนึ่ง พึงคุม คุณภาพ
ฝีมือหยาบ ขยาด อาจมหันต์
ปัดแมงหวี่ ตี่ตอม จ่อมจาบัลย์
ลูกค้าหัน หน้าไกล มิใยเยือน

สิ่งจูงใจ ให้จับ รับประโยชน์
ช่วยโปรโมท หว่านคำ ชักนำเพื่อน
เช็ครายเสียง เรียงตัว รวมทั่วเดือน
กำหนดเงื่อนไขวาง รางวัลงาม

ยุทธวิธี ดีร้าย ภายในนอก
ถูกลากออก พันตู สู่สนาม
ใครชะงัก พักยก ตกเขตคาม
เสร็จปอยลาม มิเหลือ ม้วนเสื่อไป

มันเป็นเรื่อง เร้าใจ ช่วงวัยเด็ก
ถึงยังเล็ก ตัวนิด คิดช่วยได้
เสนอต่อ พ่อรับ ทำฉับไว
สวัสดี มีชัย "ร้านไทยทรง"

ตัดกางเกง 1 ตัว รับปฏิทินรูปดารา 1 แผ่น และเลือกรับของแถม 1 ชิ้น ดังนี้
หมวกสาน 1 ใบ หรือเสื้อกล้ามตราเป็ดคู่ 1 ตัว หรือกางเกงในตราห่านคู่ 1 ตัว
หรือเข็มขัดหัวสี่เหลี่ยม 1 เส้น หรือรองเท้าฟองน้ำตราช้างดาว 1 คู่
ผู้ที่แนะนำหรือชักนำมาใช้บริการครบ 10 ราย รับกางเกงขายาวฟรี 1 ตัว

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

อะไรในโลกนี้ที่ว่าแน่
มีพ่ายแพ้ชนะและเสมอ
ช่วงเช่นฝันบรรเจิดล้ำเลิศเลอ
หรือพลั้งเผลอลับล่มลงจมดิน

ต้องเตรียมจิตทำใจให้พรักพร้อม
รู้จักยอมคำรบคราจบสิ้น
ทวนผลิตกิจกรรมนำชีวิน
หาทางผินเดินออกตรอกประตู

อันภูษาผ้าใบใช่ข้าวถั่ว
สามสี่ตัวหลวมคับกว่ายับยู่
มิหมดหายสายเย็นเช่นปลาทู
ตัดหนึ่งคู่เก่ากรังอีกตั้งปี

คนเบื่อรอชักช้าห้าวันเสร็จ
ซื้อสำเร็จวัดเอวสวมเร็วรี่
รีบร่วมงานบ้านไกลใกล้ได้ทันที
เลือกทรงสีเนื้อผ้าค่าสตังค์

หาก็ง่ายขายคล่องท้องตลาด
ของไม่ขาดข้ามคืนแค่โทรสั่ง
ร้านตัดเย็บถดถอยค่อยเอวัง
หันคืนหลังรับจ้างนอนห้างนา

เก็บกรรไกรไม้วัดจัดเข้าตู้
เห็นหดหู่ยิ่งนักจักรเย็บผ้า
เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตติตอุรา
ก่อนต่อมาค้าวางกางเกงยีนส์

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

หนังขายยาคาวบอยทยอยฉาย
ตัวผู้ร้ายพระเอกทำเก๊กท่า
มือแตะปืนยืนจ้องชันสองตา
หรือควบม้าชุดยีนส์ปีนขึ้นลง

กางเกงเสื้อเนื้อหนาราคาถูก
สวมสำบุกสำบันทันประสงค์
จะท่องเที่ยวเลี้ยวลดจดแดนดง
แผ้วถางพงหนามไหน่ไม่ระคาย

หมวกปีกกว้างกลางยุบหลุบหน้าหลัง
รองเท้าหนังหุ้มข้อถักทอสาย
คาบบุหรี่ยียวนกวนเท้าปลาย
แบบฉบับครับยอดชายนายคือแมน

ยี่ห้อฮิต GANTON COMMANDO
สวมสมาร์ท อาจโหล แต่โก้แสน
วางจำหน่าย ขายตลาด จนขาดแคลน
รีบวิ่งแจ้น สั่งจอง ต้องมัดจำ

ต้นทุนตัว หนึ่งร้อย ยี่สิบบาท
พอวางพาด ร้อยห้าสิบ หยิบหนำหนำ
ทั้งขายปลีก ขายส่ง ขายตรงทำ
สิ้นเดือนกำไรหมื่น ตื่นเต้นจัง

เลิกเย็บผ้า ค้ายีนส์ สิยิ่งร้าย
นานยอดขาย หายไป ไม่เห็นหลัง
มีชุดเดียว เหนียวหนุ กว่าผุพัง
มีชุดดัง สวมใส่ ได้เป็นปี เฮ่อ...

นอกจากยีนส์ มีสำเร็จรูปชาย ชุดนักเรียน
ในที่สุดไปไม่รอดครับ เห็นทีมี อาชีพพ่อ 5

[รพีกาญจน์]

เห็นป้ายปิด ติดขาย ภายในร้าน
ทรงขาบาน กระบอก ฟอกกมแก่
ยืนสโตร์ โชว์ขา แถวท่าแพ
ยีนส์ของแท้ สามร้อย ห้อยเตะตา

เทียบราคา ตัวบาท ตลาดนัด
ถูกประหยัด อย่างน้อย ก็ร้อยกว่า
ปากต่อปาก เฮโล สาระพา
ขายเทน้ำ เทท่า ทำไม่ทัน

น้ำขึ้นต้อง รีบตัก ใส่กลักกล่อง
เงินตาพอง ทองตาโต เกิดโมหันต์
นำของเทียม กองคละ ปะปนกัน
ก็ถึงวัน ล่มสลาย ค้าขายพัง

เพราะความโลภ ของเรา เอาแต่ได้
ร้านเชียงใหม่ มั่วส่ง ลงตามสั่ง
ของไม่ดี มีหรือ ชื่อจีรัง
กลับมานั่ง หาวหุบ สรุปงาน

ลูกค้าไหล ไปอื่น มิคืนกลับ
จำต้องปรับ ร่วมจิต ช่วยคิดอ่าน
ของสิ่งใด ใช้สิ้น กินดื่มทาน
ตลอดกาล เช้ามืด พืชสัตว์คน

ยากตุกติก หลีกเว้น เช่นบังคับ
อาหารกับ ข้าวเนื้อ พริกเกลือป่น
ปุ๋ยสารยา ฆ่ารม สมฮอร์โมน
เริ่มตั้งต้น วางโชว์ โฆษณา

ยีนส์ปลอมซักแล้วเนื้อผ้าสีแดง เจ๊งอ่ะครับ
เริ่มขายของเบ็ดเตล็ดปี 2518 ถึงปัจจุบัน
พ่อมอบกิจการให้น้องปี 2540 ก่อนสิ้นชีวิต

[ⒷⒼ*]

สุดยอดมากครับ

[รพีกาญจน์]

ข้าวหนึ่งกระป๋องนมต้มมื้อเช้า
กลางวันเปล่าไส้กิ่วหิวกระหาย
ตกมื้อเย็นเช่นเช้าข้าวกำฟาย
กินกันตายลงคอพอสืบลม

ข่าวว่าญาติห่างห่างจากบางกอก
ยินเล่าบอกเมืองอินทร์ดินดีสม
มีข้าวปลาอาหารทานอุดม
ข้าวเปลือกจมลงพื้นยืนต้นงาม

กลั้นน้ำตาอาลัยไสลูกน้อย
ลงเรือลอยกับผู้สู่สยาม
เผชิญโชคชะตาลาเขตคาม
อายุย่างสิบสามตามเขามา

ก้มลงกราบสามคราหน้าพระรูป
ก้มลงจูบลูบดินผินกล่าวว่า
ขอพึ่งพรหมร่มฉัตรกษัตรา
องค์พุทธาปกเกล้าเฝ้าอภิบาล

ได้กินดีมีใช้ในวันนี้
บารมีเดชะพระองค์ท่าน
คุ้มพ่อแม่แผ่ลูกสุขสำราญ
ว่าเสียนานหวังเจ้าคงเข้าใจ

ร่วมยินดีที่ผ่านการเลือกตั้ง
เป็นส.ท.คนดังครั้งยิ่งใหญ่
โอกาสชอบตอบแทนแผ่นดินไทย
พ่อสั่งให้"สุจริต คิดเจริญ"

พี่น้องสิบหมู่บ้านคัดส่งสมัครเป็นส.ท.ปี 2544

[รพีกาญจน์]

เราร่วมด้วยช่วยกันฉันพี่น้อง
ถือเพื่อนพ้องคล้องจิตอยู่ชิดใกล้
อายุหย่อนอ่อนแก่ก็แค่วัย
เป็นครูใหญ่ครูน้อยคิดคล้อยตาม

มิกำหนดยศซีดีกรีกั้น
อ้างตำแหน่งแบ่งชั้นให้หวั่นหวาม
เอาสกุลรุนชาติชี้ขาดงาม
เพียงยึดตามประเพณีที่นิยม

เราผู้น้อยค่อยค้อมน้อมคำนับ
ขานคะครับคุณทั่นดิฉันผม
ส่วนผู้ใหญ่ใจดีชวนชี้ชม
วางอารมณ์สุขุมยิ้มนุ่มนวล

ครูจบใหม่ไฟแดงแรงจรวด
มิโอ้อวดมากรู้ชูกระสวน
เก่าเกินเกณฑ์เจนภพจบกระบวน
นำประมวลควรคู่บูรณาการ

สอดดำริวิถีของชีวิต
เศรษฐกิจผู้คนชุมชนบ้าน
แหล่งทำมาหากินดอนดินดาน
สอบพื้นฐานความเชื่อเผื่อถ้ามี

เพื่อบรรลุอุปสงค์จำนงค์หมาย
อุทิศกายเทใจใส่้เต็มที่
ด้วยทักษะสัมพันธ์เชื่อมกันดี
เขียวขจีเด็กฉลาดชาติเจริญ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เริ่มเข้าแผนพัฒนาประชาชาติ
แยกกำหนดบทบาทอาจสรรเสริญ
ปฏิบัติบริหารการประเมิน
อัตราเงินแตกต่างห่างโยชน์ไกล

รับผิดชอบมอบงานสถานศึกษ์
ควบคุมฝึกอบรมบ่มนิสัย
สั่งกำกับปรับแก้แลทั่วไป
หนึ่งเดือนได้ครึ่งแสนตอบแทนแรง

สอนทั้งวันยันคืนเดือนหมื่นห้า
จดบันทึกตรึกตรากว่าค่อนแจ้ง
เด็กเต็มห้องต้องรู้ชูแสดง
ผลสัมฤทธิ์ผิดแผลงแปลงผ่านเกณฑ์

อยู่ด้วยกันปันใจใช่หน้าที่
สบย่ำยีบีฑาคราโดดเด่น
โชว์แต่ดีชี้แต่ตัวชั่วหมกเลน
หมดภาระผละเผ่นไม่เห็นเงา

ทีเงินเดือนเลื่อนขั้นพลันยื้อแย่ง
ต่างตะแบงอ้างเศษเม็ดเงินเก่า
เสนอยลผลงานทานสำเนา
มิผลัดใครให้เขาเราต้องการ

"เด็กจากไหนไม่สำคัญรักฉันลูก"
บางครั้งถูกปล่อยปละมาตรฐาน
ร่างรองรับจับรู้สู่กบาล
วิเคราะห์การไม่เป็นเช่นบ๊วยเอย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ผิดบุราณ ดานดิน  ถิ่นรกชัฏ
ต้องประหัต ขวากหนาม เตียนข้ามไต่
ผิวมิเรียบ เหยียบเนิน เพลินครรไล
ฝ่าเถาวัลย์ พันไม้ ใกล้ริมทาง

ฝนตกพรำ น้ำขัง ทั้งเฉอะแฉะ
สวมเกิบแตะ ติดพื้น ลื่นล้มขวาง
ถูกลมแดด แผดเผา เป่าเย็นจาง
สองฝั่งข้าง กลางแยก แตกธุลี

เลียบราบลุ่ม ดุ่มเดิน เผชิญโชค
สู่เวียงทอง รองโลก ชะโงกศรี
วอนเมตตา อาศัย ใต้กุฎี
เศษอาหาร ทานมี คลี่บรรเทา

ช่วยพระสงฆ์ ลงวัด จัดตกแต่ง
มิออมแรง บิณฑบาต ตลาดเก่า
ปั้นดินขอ ก่อประตู สู้หนักเบา
หลวงพ่อชอบ นอบพิเนา ส่งเข้าเรียน

ถูกสมัย ไฟสว่าง ทางเทแผ่น
รถเร็วแล่น ตึกงาม อารามเปลี่ยน
มีเงินใช้ ไร้โรคา พริบตาเยียน
เติมวนเวียน เงินสด กดเสบย

บังเกิดเกล้า เจ้าสร้าง ทางสวรรค์
จะเลือกสรร ดีชั่ว กลั้วใดเผย
ทางสองแพร่ง พากเพียร เรียน/ละเลย
ดรุณเอ๋ย ตั้งจิต คิดให้ดี

 รพีกาญจน์

ดินขอ* กระเบื้องแผ่นเล็กๆ

[รพีกาญจน์]

หอบลูกน้อยกลอยใจไว้แนบอก
เกรงตระหนกฟ้าร้องก้องคามเขา
บางครั้งนอนค่อนวันตัวสั่นเทา
อุ้มเขย่าไห้ลั่นเรียกขวัญมา

มดจะไต่ไรเลาะยุงเกาะกัด
แม่คอยปัดแปะหน่อยมิคอยท่า
มีตุ่มผดผื่นผุดจุดกายา
รีบฝนยาทาถูเฝ้าดูแล

ล้างครกหงายฟายคว่ำข้าวตำบด
แหลกเหลวคดใส่ถ้วยครูดกล้วยแก่
ลงคนคำน้ำผึ้งครึ่งช้อนกาแฟ
ลูกร้องแงป้อนให้แทบไม่ทัน

แปดเลอะเทอะเปรอะเปื้อนตามเรือนร่าง
แช่ไม้ฝางประสมน้ำต้มกลั่น
ชุบเช็ดตัวทั่วหน้าแข้งขาพลัน
คุณแก้กันคันหายไล่มดแมง

ผ้าขาวนวลนุ่มรับซับน้ำเช็ด
ผิวแห้งเสร็จละมุนโรยฝุ่นแป้ง
วางนอนเปลเห่ห้อมกล่อมเพลงแปลง
มือไกวแกว่ง จา จ้า ตาหลับไป

นับวันเดือนเลื่อนปีที่พ้นผ่าน
นับกี่นานเจ้าเสิบจนเติบใหญ่
นับกี่คราวเคยยื่นแม่ชื่นใจ
ลองตั้งจิตคิดได้ "ตั้งใจเรียน"

รพีกาญจน์

[ⒷⒼ*]

 

[รพีกาญจน์]

หักฟืนขาดพาดตอก่อไฟลุก
ปั้นข้าวสุกก้นไหเสียบไม้จี่
น้ำพริกแดงติดจานอาหารดี
จิจ้ำทีใส่ปากสมอยากกิน

ช่วยประทังสืบไปไล่ความหิว
เผ็ดหน้านิ่วซีดซูดรูดกระถิน
รีบกระดกยกบอกถอกน้ำริน
ดื่มอึกสิ้นลิ้นคอพอทุเลา

คีบถ่านร้อนลงดับในอับหม้อ
เก็บตุนต่อดีปล่อยม่อยเป็นเถ้า
วักน้ำโอ่งล้างซู่ถูมือเบา
เช็ดผ้าเก่าแห้งหดหมดกลิ่นคาว

ดึงกางเกงกระชับเคยคับหลวม
คลี่ผ้านวมคลุมกายคลายเหน็บหนาว
สูบบุหรี่ขี้โยมวนโตยาว
เกลือเม็ดขาวอั่วอมอ่อมเมี่ยงลำ  อั่ว-ใส่  อ่อม-กลมกล่อม  ลำ-อร่อย

นั่งเอนอิงพิงไม้รับไออุ่น
ฟังลุงบุญอู้ลาวอ่านค่าวฮ่ำ  อู้-พูด  ค่าว-ร้อยกรองล้านนา
ผ่าไม้ซางจักตอกคืบศอกกำ
ช่วงหัวค่ำสอนหลานสานกระบุง

ซอเคล้าซึงตึงตังวังเวงแว่ว
ลมพัดแผ่วเลาะลานผ่านชายทุ่ง
เสียงไกวผ้าขาวม้าตาปัดยุง
เดือนลับคุ้งเย็นเฉียบเงียบทั่วคาม

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

บาปมิสิ้นวิญญาณนานเร่ร่อน
เตร่ตะรอนล่องลอยคามดอยป่า
หวังปัจจัยใบบุญหนุนนำพา
ลัดเลาะหาชูคอรอเศษโยน

ประชุมเลี้ยงเหล้ารินกินเนื้อสัตว์
สุกดิบแดงแย่งหยัดสัมผัสโหน
หลุดจากมือยื้อยุ่งพุ่งกระโจน
ชามช้อนโดนหล่นพลัดปัดกระจาย

เทศกาลงานวัดจัดสารทตรุษ
รีบเร็วรุดแล่นลิ่วหิวกระหาย
ก่อนหนึ่งวันพลันท่าปรากฏกาย
เห็นเลือนลายหมาเห่าหอนสุดคืน

หากปะเหมาะเพราะรู้มีผู้เฒ่า
แกจะเอาใบตองวางรองพื้น
ใส่อาหารหวานคาวข้าวกินกลืน
หยิบยกยื่นเรียกเปรตราวเจ็ดโมง

ผีเก่าใหม่ไร้ญาติขาดเพื่อนพ้อง
บางตนต้องอาชญาฆ่าตายโหง
สิ้นคุณงามความถูกผูกเชื่อมโยง
ไร้เรือนโรงแหล่งรักที่พักพิง

แม้เป็นสัมภเวสีผีชั้นต่ำ
จะคิดทำชั่วชังยังเกรงกริ่ง
กรรมมิหมดชดใช้ไม่ประวิง
อดอยากจริงผ่ายผอมไม่ยอมโกง

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เมื่อเยาวัยใฝ่ฝันว่าวันหนึ่ง
คงก้่าวถึงไกลสุด ณ จุดหวัง
เราคือนักฟุตบอลกระฉ่อนดัง
เบื่อรับจ้างเสียจังนั่งเลี้ยงควาย

เลิกพักเรียนกลางวันพันกระดาษ
ปอป่านคาดจัดแจงแบ่งฝักฝ่าย
ไม้ขีดเส้นเล่นบนดินปนทราย
ล่างเปลือยปลายรองเท้าเปล่าไม่มี

ไร้กฎกติกาเวลาชัด
ขืนเลี้ยงลูกถูกอัดรุมสามสี่
บอลลอยไปไกลตัวมั่วทุกที
ล่อกันเละเตะก้นตีมีเฮฮา

ครั้นเมื่อรถขายยาตราถ้วยทอง
ประกาศขายยาหม่องแกะกล่องฝา
ครบหนึ่งร้อยแลกบอลโฆษณา
ไซ้ส์เบอร์ห้ากลมกลมสีชมพู

เป็นของเล่นชิ้นแรกที่แปลกใหม่
ความดีใจชื่นหน้าเข้ามาสู่
อยากเตะเล่นเย็นเช้าเข้าประตู
ได้แต่ดูครูหวงห้อยห้องโชว์

ไม่ได้เป็นนักบอลดังก่อนฝัน
เพราะชาติพันธุ์ฉันต่ำน่าโมโห
กินข้าวจี่น้ำเมี่ยงเลี้ยงไม่โต
แค่โกลโกลเป็นบ้าหน้าทีวี

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ประสบการณ์ งานสอน ครั้งก่อนเก่า
ครูแก่เฒ่า ถ้วนถี่ คอยจี้จ้ำ
เริ่ม ก ไก่ ก กา ถึง ตาคำ
เต่านาและ เต่าดำ จำจงดี

สอนแจกลูก ผูกคำ นำมาผัน
ตัวสะกด การรันต์ ทัณฑ์ถูกที่
แต่งประโยค ประธาน กิริยามี
กรรมต่อท้าย เช่นชี้ กา ตี งู

เริ่มคำง่าย ขึ้นใจ ไปหายาก
เริ่มแต่น้อย ค่อยมาก ลากไปสู่
กำหนดเรื่อง บทขั้น สั้นยาวพรู
เล่นจับคู่ คล้องจอง ลองหยิบยืม

ท่องดอกสร้อย กาเอ๋ยกา อาขยาน
จนชำนาญ อ่านพูด แสนดูดดื่ม
แฝงกาพย์กลอน สอนเตือน มิเลือนลืม
ยังปลาบปลื้ม เป็นสุข ทุกวันนี้

กิจกรรม  ทำเริ่ม เปิดเทอมใหม่
พิธีไหว้ครูผู้เลิศ ประเสริฐศรี
กอปรวิเศษ เมตตา เอื้ออารี
ผมรพี ศิษย์พร้อม น้อมสักการ

รพีกาญจน์