ใจเอ๋ยใจ ใยเจ้าเศร้า เฝ้าคิดถึง
เพ้อรำพึง คนึงหา มิรู้หาย
รักสุดซึ้ง ฝันถึงเจ้า มิคลาดคลาย
แต่สุดท้าย แค่รักลวง ล้วงหัวใจ..
หัวใจแหลก แยกสลาย คล้ายผุยผง
แทบปลดปลง มิคงอยู่ ดูหวั่นไหว
ต้องทนสู้ อยู่กับทุกข์ ทุกวันไป
เพราะเจ้าไม่ มีเมตตา พารักคลาย..
ไม่เป็นไร หรอกนะ แม่จอมขวัญ
ดวงตะวัน พอยอแสง แล้วจางหาย
ยามค่ำคืน คืบมาใกล้ แล้วก็คลาย
มีโชคร้าย ต้องมีดี เข้าสักวัน..
ความคิดถึง เกิดขึ้นแล้ว ไม่เหือดแห้ง
ไม่เคยแล้ง จากหัวใจ ในอกฉัน
คงคิดถึง เธออย่างนั้น เฝ้ารำพัน
ไม่มีวัน ที่ลาลับ สลับลง..
เพียงพอแล้ว แก้วตาจ๋า แค่ได้คิด
ขอสักนิด แค่คิดถึง ไม่ไหลหลง
โปรดให้พี่ รักเพียงเจ้า มั่นดำรง
คัดเค้นส่ง ความรู้สึก จากหัวใจ..
ฝากกลอนนี้ ให้กับเธอ ที่ฉันรัก
ดวงใจภักดิ์ ดวงน้อยน้อย พลอยสดใส
รักอดีต ครั้งหนึ่ง ยังตรึงใจ
จากคนไกล ที่ยังรัก สลักทรวง..
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
