ต้นกล้ารัก ที่ฟูมฟัก ปลูกลงใจ
รอเติบใหญ่ แผ่กิ่งก้าน ตะหง่านสูง
รดความรัก โรยความดี ช่วยบำรุง
เพียงหมายมุ่ง เป็นร่มเงา ให้ใจเธอ....
หากวันใด พายุฝน โหมประดัง
จะบดบัง ช่วยโอบกอด เธอเสมอ
หากแดดร้อน แผดเผาไหม้ ดวงใจเธอ
ยังเสนอ มอบร่มเงา เฝ้ารอคอย....
ฝังรากลึก ยึดลงมั่น ไม่หวั่นไหว
ถึงไร้ใจ เธอเหลียวแล ไม่ท้อถอย
อาจลู่ลม ท้าแดดฝน ดูเลื่อนลอย
แต่ยังปล่อย สายลมเย็น มิจืดจาง......
คงสักวัน ถ้าผลรัก ให้กำเนิด
แล้วก่อเกิด เมล็ดพันธุ์ แห่งความหวัง
จะมั่นรัก เสมอไป ไม่เลือนลาง
เก็บความหวัง สร้างต้นรัก รอคนดี
ขออนุญาตนะคะ ท่าน ปลากินมด
คำประพันธ์ ไพเราะ แต่ จะสะดุดตรงที่ สะกดผิด เช่น อารมณ์ ตระหง่าน ค่ะ