"คิดถึง"
ลมไหนพัดเทียบเท่า "ไม่มีไม่เหมือน" ..เปลี่ยนเป็น..เทียบที่ เพื่อส่งสัมผัสให้..ไม่มี.
คอยย้ำเตือนให้ฝัน "ทั้งวันทั้งหวาน"
อยากฝากบอกให้รู้ "ยิ่งนมยิ่งนาน" ..ให้รู้ ยิ่งนมยิ่ง..เปลี่ยนเป็น..อยู่นมอยู่นาน...อยู่นมอยู่นานจะรับสัมผัสจาก..ให้รู้
ฝันวันวานยังตรึง "คะนึงคะนอ"
ยิ่งไกลห่างไม่ว่าง "ก็ฝันก็ใฝ่" ..ปรับเป็น..แม้ไกลห่างก็หวัง"ยังฝันยังใฝ่"..ห่าง เป็นเสียงยาวเป็น"สัมผัสเลือน" ส่งให้ หวัง..หวังส่งสัมผัสให้ ยัง
ทั้งห่วงใยและคิด "อยากติดอยากต่อ" ..ใยและ..เปลี่ยนเป็น ..ใจคิด
แต่ก็ต้องเฝ้าคอย "ทั้งรั้งทั้งรอ" ..เปลี่ยนเป็น ..ชวนจิตหวนรำพึง "จึงรั้งจึงรอ"
เพียงแค่ขอถ้าว่าง "ให้จำให้จา" ..ปรับเป็น ..เพียงแค่ขอพอว่าง "อย่าร้างอย่ารา"(ร)
ฮี่ๆๆๆๆ เกือบตาย....ขอความอนุเคราะห์ด้วยค่ะ
ลมไหนพัดเทียบที่"ไม่มีไม่เหมือน"
คอยย้ำเตือนให้ฝัน"ทั้งวันทั้งหวาน"
อยากฝากบอกให้รู้"อยู่นมอยู่นาน"
ฝันวันวานยังตรึง"คะนึงคะนอ"
แม้ไกลห่างก็หวัง"ยังฝันยังใฝ่"
ทั้งห่วงใยใจคิด"อยากติดอยากต่อ"
ชวนจิตหวนรำพึง"จึงรั้งจึงรอ"
เพียงแค่ขอพอว่าง"อย่าร้างอย่ารา"
................................
@@ ทั้งหมดนี้เป็นเพียง..สมมติว่าปรับปรุงประมาณนี้นะครับ
ขอบคุณครับ
ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๖ เมย. ๒๕๕๕
...................................
ขออนุญาตท่าน "อนัตตา"ต่อกลอนบทนี้ครับ
****
"ฝากสายลมไปถึงเธอ"
..............................
เพียงสายลม พรมพลิ้ว "ยังลิ่วยังลัด"
รำเพยพัด แผ่วผวน "ไปหวนไปหา"
ยินเสียแว่ว พะวง "อนัตตงอนัตตา"
วอนพระพาย ฝากมา "อย่าละอย่าเลย"
ฝากสายลม กลับไป "ให้เยือนให้ย้ำ"
ฝากสายลม พรมพร่ำ "คำอ่านคำเอ่ย"
ฝากสายลม เย็นรื่น "เธอชื่นเธอเชย"
ฝากสายลม รำเพย "ไม่เฉยไม่แช" .... ...(อนุโลม เสียง ฉ..ช )
ว่ายังอยู่ ตรงนี้ "ไม่หนีไม่หน่าย"
ว่ายังอยู่ มิหาย "กระสายกระแส"
ว่ายังอยู่ ต่อไป "ไม่เปลี่ยนไม่แปร"
ว่ายังอยู่ ดูแล "มิหลบมิเลือน"
ขอบคุณครับ
ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๗ เมย. ๒๕๕๕
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
