เล่าเรื่องผีบ๋อ

[สบายแมน]

ตะก่อนเป๋นหล่ะอ่อนอุ้ยชอบเล่าเรื่องผีฮื้อฟัง.....ผีเมืองๆเฮาเนี๊ยะ ผีม้าบ้อง ผีโพง ไผมีเอามาเล่าสู่กั๋นฟังได้เน่อครับ

วันนี้ขอเสนอผีที่บ่ะค่อยได้ยินกัน ก่อคือผีปุ่งส้าวครับ อุ้ยบอกว่าเวลาไปตกจ๋ำม่ะคืนมักจะหันผีปุ่งส้าวมันจะเป็นแสงพุ่งจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งตามทุ่งนาเห็นแล้วห้ามทักครับมันจะบ่ะดีอุ้ยว่าอั้น......

[สบายแมน]

เล่าคนเดียวก่อได้ครับ
อุ้ยเล่าว่าสมัยก่อนที่บ้านเมืองยังบ่ะเจริญยังมีป่าเยอะอยู่....สมัยก่อนบ่าวจะออกไปแอ่วสาวตอนกลางคืน....ยังมีหมู่บ้านหนึ่งอยู่ใกล้ดอย ทุกแลงจะมีหนุ่มรูปงามออกมาจีบสาวหนุ่มคนนี้สาวคนไหนเห็นเป็นต้องฮักต้องหลง บ่ะมีไผอู้ว่าไอ่หนุ่มคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าไผ ไอ่หนุ่มรูปงามหมายปองสาวบ้านหนึ่งจึงไปแอ่วหาตึงวัน....

[bm farm]

 ...น่ากลัวจังเลย...อิอิ.....รออ่านต่อครับ

[สบายแมน]

ค๊าบ.....คล้ายๆเล่าเจี้ย...
ต่อ......ไอ่หนุ่มรูปงามก่อไปแอ่วหาสาวหน้อยตึงวันจนสาวหน้อยหลงรัก แต่ฝ่ายป้อแม่ของหญิงสาวก็บ่ะค่อยไว้ใจเพราะบ่ะรู้ว่าไอ่หนุ่มเป็นลูกไผอยู่บ้านไหน ทีนี้มีอยู่วันหนึ่งไอ่หนุ่มก็มาแอ่วหาสาวหน้อย.....แม่สาวก่อได้ยินเสียงไก่กะต๊ากก่อเลยลงไปผ่อหันงูตัวลายเลือยขึ้นเก๊าเสาตรงที่บ่าวนั่งอยู่ก่อเลยจะเอาไม้ไปบุบ ก้อยเตียวเข้าไปใกล้หันเป๋นหางเสือแม่สาวหน้อยตั๋วสั่นอู้หยังบ่ะถูก ก่อเลยไปบอกฮื้อป้อสาวป้อสาวก่อเลยออกอุบายเดือดฮื้อแม่สาวทำทีว่า หาขี้เสียดบ่ะป๊ะ(ขี้เสียดเอาไว้กิ๋นกับหมาก)แม่สาวก่อบอกว่าหาบ่ะป๊ะก่อเลยฮ้องถามลูกสาว  "อี่หน้อยมึงหันขี้เสียดอี่ป้อก่อเอาไว้ไหน".....
"ก่อมีในขันอั้นลออี่ป้อ"ลุกสาวตอบเพราะกำลังเมาบ่าวอยู่ "มึงมาเซาะฮื้อป้อมึงกำเม๊าะ"แม่สาวบอก สาวหน้อยลำคาญก่อเลยลุกไปจะเซาะพอเข้าประตูบ้านแม่สาวดึงแขนลูกสาวแล้วรีบปิดประตู "เสือเย็นบ่ะหยะหนะมึงฮู้ก่อ" พอไอ่หนุ่มได้ยินก่อฟั่งกระโดดลงเฮือนแล้วคำรามเป๋นเสียงเสือพร้อยกับจ๊อยออกบ้านไป......เดิกมามอยม้อย   น้ำหย๊อยตีนก๋อน   เป๋นดีไค่หล๋อนลักปา    สาวหน้อยไปตี้ทรายอ่อนๆ    ไปกิ๋นตี้หาดทรายเย็นเย้น............
เห่อๆ น่ากลั๋วก่อครับ....อันนี้เป็นนิทานตี้อุ้ยเล่าฮื้อฟังต๋อนเป๋นหล่ะอ่อน....บ่ะฮู้ว่ามีไผเกยได้ฟังเรื่องหยังอี้ก่อครับ......ไผมีเรื่องอะหยังเอามาเล่ากั๋นฟังได้เน่อเรื่องบ่าเก่า.....บ่ะมีหยังเล่าก่อมาอุ้กนก่อได้ครับ

[baby69]

น่ากลัวมากค่ะ 

[Jill Valentine]

แอบหลอนเลยครับ

[สบายแมน]

เอาไว้วันหลังนึกเรื่องตี้อุ้ยเล่าฮื้อฟังได้จะเอามาพิมพ์แหมเน่อครับ..........

[kruFleurs]

นี่เป็นบทเริ่มต้นของเรื่องเสือเย็น

ครั้งหนึ่ง พ่อค้าโคต่างได้พาลูกหาบเข้าไปพักในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ขณะนั่งกินอาหารอยู่นั้น คนในหมู่บ้านได้เตือนด้วยความหวังดีว่า
" จงระวังที่จะเดินทางผ่านป่านี้ เพราะมีเสือร้ายตัวหนึ่งคอยดักทำร้ายคนที่ผ่านไปมาเสมอ " พ่อค้าพูดว่า " ทำไมไม่มีใครคิดฆ่าเสือร้ายตัวนี้ละ
ในเมื่อมันเป็นภัยแก่คนเดินทางเช่นนี้ '' ก็ได้รับคำตอบว่า " ไม่มีใครรอดเลยและหาไม่พบแม้แต่ซากศพ แล้วเสือตัวนั้นก็จะหายไปด้วยเสมอ เมื่อมันทำร้ายคนแล้ว ''

พ่อค้าหนุ่มนั่งคิดถึงเสือร้าย คงเป็นเสือเย็นแน่ เขานึกถึงคำของอาจารย์ที่เคยพูดถึงเสือเย็นครั้งที่เคยเรี่ยนวิชาอาคมจากอาจารย์เมื่อยังสมณเพศอยู่ ทางใต้เขาเรียกว่า
เสือสมิง แต่ทางเหนือเรียกว่าเสือเย็น มันเป็นอันตรายไม่น้อยกว่าเสือจริง ๆ แต่ก็คงเก่งกล้าไปกว่าอาจารย์ไม่ได้
แล้วพ่อค้าหนุ่มก็กล่าวขอบใจชาวบ้านที่กรุณาเตือนแล้วพาลูกหาบเดินผ่านป่ามาจนค่ำ มองเห็นวัดเก่าแก่ตั้งอยู่โดดเดี่ยวมีศาลาเก่า ๆ พออาศัยได้ เขาจึงเดินตรงไป
ยังวิหารเพื่อนมัสการเจ้าอาวาส ท่านเจ้าอาวาสซึ่งเป็นพระสูงอายุก้าวออกมาจากประตูวิหารอย่างรวดเร็วคล้ายกับว่ามองเห็นมาแล้วแต่แรก
สายตาของท่านเหมือนตานกเหยี่ยวที่คอยจ้องเหยื่อ เขาจึงเอ่ยความประสงค์จะขอพักค้างคืนที่ศาลาพร้อมด้วยลูกหาบและม้า พระรูปนั้นอ้าปากหัวเราะเสียงแหลมลึก
เห็นฟันสีเหลืองคล้ายเขี้ยวของสัตว์ แล้วพูดว่า " พักตามสบายเถิดโยม ฮ่า ฮ่า ไม่มีอะไรหรอก ไม่มีอะไรจริง ๆ ปลอดภัยทุกอย่างเว้นแต่ ……ฮ่า ฮ่า ไม่มีอะไร ๆ จริง ๆ ''

พ่อค้าหนุ่มก้มลงกราบ แล้วกลับมาเตรียมอาหารและจัดเวรยามเพื่อป้องกันข้าวของ พอกินข้าวแล้วก็ลงนอนกัน
" โยมหลานหลับหรือยัง '' เอาอีกแล้ว เสียงห้าวกังวานประหลาดดังมาจากวิหารเป็นครั้งที่ ๓ เขาจึงตอบไปว่า " ยังไม่หลับขอรับ ''

เขานอนคิดไปจนเวลาล่วงเลยไปสองยาม พวกลูกหาบหลับกันหมด แต่เขายังนอนลืมตาอยู่ในความมืด หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงถามมาอีก เขานิ่งไม่ตอบ
มือข้างหนึ่งล้วงไปในย่ามควานหา " ควายธนู '' มาถือไว้ สำรวมใจนึกถึงคุณครูอาจารย์อยู่เงียบ ๆ สักครู่ก็ได้ยินเสียงคำรามของเสือร้าย
พ่อค้าหนุ่มผุดลุกขึ้นเดินย่องไปแอบที่ประตูวิหารซึ่งมีรูไม้พอมองจากข้างในเห็นถนัด

แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อเห็นภาพท่อนล่างเปลี่ยนไปครึ่งตัวแล้วมีหางงอกยาวเช่นเสือแก่วงไปมา ท่อนบนที่มีผ้าเหลืองคลุมอยู่ ค่อยเปลี่ยนไปจนหมดเป็น
เสือลายพาดกลอนขนาดใหญ่

" เสือเย็น '' นี่เอง เสือเย็นอันเกิดจากพระที่อาคมขลังแก่วิชาจนตัวเองต้องกลายร่างเป็นเสือเพราะร้อนวิชา เสือร้ายกระโจนรี่เข้าไปที่หน้าต่าง ม้าร้องด้วยความกลัว
พลางดิ้นอยู่เป็นพัลวัน พ่อค้าหนุ่มแอบอยู่ที่วิหารเพียงคนเดียว เจ้าเสือร้ายร้องโฮกเดียวเผ่นหายไปในความมืด พวกลูกหาบตื่นเต้นอกสั่นขวัญแขวนไปตาม ๆ กัน

วันรุ่งขึ้น พ่อค้าจึงพาชาวบ้านเข้าไปในวิหารหลังนั้น พบพระนอนตายอยู่ ที่ลำตัวในผ้าเหลืองคลุมมีรอยแผลเหวอะหวะเหมือนถูกควายขวิดจนเลือดคละคลุ้ง ข้างหลังวิหาร
มีกองกระดูกคนและสัตว์กองอยู่มากมาย

...........เสือเย็น กับเสือสมิง....อันเดียวกันก่อ........หุ...หุ

[Toy88]

น่ากลัวจังเลย บรื้อออ.....

[สบายแมน]

นี่เป็นบทเริ่มต้นของเรื่องเสือเย็น

เรื่องนี้ก๋เคยฟังอุ้ยเล่าฮื้อฟังครับ ถ้าเป๋นกำเมืองเสือเย็นมันจะถามว่า " ป้อออกหลับล่ะกา" ป้อก้าก่อจะตอบว่ายังบ่ะหลับเตื้อครับ (กำลังแป๋งควายธนูอยู่) ตี้เจียงฮายก่อมีเรื่องเล่าแบบอี้ตวยไผมีเรื่องเมืองๆบ่ะเก่าเด็ดๆเอามาเล่าสู่กันฟังเน่อครับ.

[สบายแมน]

...น่ากลัวจังเลย...อิอิ.....รออ่านต่อครับ

ท่าน BM ก่อเอาเรื่องมาปั๋น น้องๆฟังผ้องก่าคับ.

[kruFleurs]

ผีก๊อกกะโหล้ง


ลักษณะ  :  เหมือนคน  แต่มีส้นเท้าหันไปด้านหน้าแทน  จะอาศัยอยู่ในป่าไม้มีขน  (ไม้มีขน  คือ  ต้นไม้ที่มีตะไคร่น้ำเกาะอยู่)  นิสัยกลัวคน
อาหาร  :  ปู  ปลา  หอย  ในลำธาร
เรื่องเล่า  :
       ผีก๊อกกะโหล้ง  เดิมเป็นคนเลี้ยงม้า  มีเวทย์มนต์คาถาหรือคาถาแกว  เช่นคาถาไฟป่า  แต่หลบหนี้เข้าไปในป่าหลายต่อหลายครั้ง  เมื่อหลบเข้าไปในป่านั้นก็มีคนตามหาเจอ  แล้วก็นำกลับมาเลี้ยงม้าเหมือนเดิม  มันเลยทนไม่ไหวคิดหาวิธีที่จะหนี้จากคอกม้าไป  มันเลยบิดเท้าตัวเอง  จากส้นเท้าอยู่ข้างหลังก็ให้อยู่ข้างหน้าแทน  แล้วมันก็หนี้เข้าป่าไป  หลังจากนั้นก็ไม่มีใครตามหามันเจอ  เพราะรอยเท้าของมันไปคนละทิศกันที่มันไป
       วันหนึ่งผีก๊อกกะโหล้ง  เห็นกองไฟ  ของ 2 ตายายที่จุดทิ้งไว้มันหาปลาได้เลยเอาปลามาย่างไฟ  เมื่อ  2  ตายายมาเจอ  อยากจะขับไล่มันให้ออกไป  เลยพูดคาถาต่างๆนาๆ  ผีก๊อกกะโหล้งก็พูดกลับว่า  ฮาฮู้แล้ว  กึดคาถายังมาไล่ฮา  ฮาก็ฮู้หมดแล้ว  (กูรู้แล้ว  คิดคาถาอะไรมาไล่กู  กูก็รู้หมดแล้ว)  คุณตาคนนั้นหมดหนทางที่จะคิดคาถามาไล่มัน  ก็เลยบอกให้ยายว่า  แม่มันเอาแก้วป่องมา  (ยายเอาที่เป่าไฟมา)  ผีก๊อกกะโหล้งนึกว่าเป็นคาถาที่มันไม่รู้จัก  มันเลยวิ่งหนี้กลับเข้าไปในป่าทันที


แหล่งข้อมูลจาก  ชาวบ้านตำบนแม่นาวาง  อำเภอแม่อาย  จังหวัดเชียงใหม่




เขียนโดย Sirithip

[สบายแมน]

เรื่องไอ่แก้ว ไอ่คำ (ถ้าตรงกับซื่อไผขอสูมาอภัยตวยเน่อ อิ อิ )

เรื่องมีอยู่ว่าไอ่แก้วกับไอ่คำเป๋นเพื่อนกั๋น ไอ่แก้วกับไอ่คำมักจะไปแอ่วสาวตวยกั๋นเป๋นประจำพอไปแอ่วสาวก่อจะจวนกั๋นไปเป็นกู้ ที่นี้เวลาไปถึงดงป่าไอ่คำมักจะบอกไอ่แก้วว่าฮาเจ็บต๊องคิงไปก่อนเต๊อะ เป๋นหยังอี้ประจำจนไอ่แก้วเริ่มสงสัยว่ามาตั้ดนี้มะไดไอ่คำเจ็บต้องเสียลวด วันหนึ่งไอ่แก้วเลยลักไปคนเดียวต๋อนมะวันไปเซาะผ่อแถวดงตั้ดตี้ไอ่คำมักจะหายไป ก่อไปป่ะกะโหล้งหัวควายโดนแทะเลียจนเหลือม...ไอ่แก้วก่อนึกวิตกในใจ๋ก็เลยเอาเรื่องไปบอกป้อ....ป้อไอ่แก้วก่อบอกว่าบ่ะหล้างไอ่คำเป๋นผีม้าบ้องเหี๋ยละก้า ถ้าคิงไค่ฮู้คิงต๋ำพริกแต้ไปตาหัวกะโหล้งเดียวคิงก่อฮู้....ไอ่แก้วก็ทำต๋ามที่ป้อต๋นบอกแล้วลืมเรื่องไปสนิดเพราะมัวแต่ทำงาน ตกค่ำมาไอ่คำก่อมาจวนไอ่แก้วไปแอ่วสาวพอไปถึงกลางตางไอ่คำก่อบอกว่าเจ็บต๊องแหมคิงไปก่อนเต๊อะ ไอ่แก้วนึกขึ้นได้ก่อเลยรีบวิ่งไปบ้านสาว....ด้วยใจ้เต้นรัว   ฝ่ายไอ่คำพอไปถึงที่เก่าก่อไปเลียกะโหล้งพอมันเลียมันก่อเผ็ดปากมันโขดเพราะรู้ว่าต้องเป๋นไอ่แก้วตี้แกลงมันแน่มันเลยกลายเป๋นผีม้าบ้องโตยไล่ล่าไอ่แก้ว......

[kruFleurs]

แสดงว่ามันคงจะโตยไล่ฆ่า....แต่ไอ่แก้วคนเดียวแม่นก่อ เพราะมันโขดไอ้แก้ว....

[สบายแมน]

ต่อ......อ่านแล้วนึกภาพไปตวยเน่อบรรยากาศคล้ายๆฟังหละคอนวิทยุสมัยตะก่อน อิ อิ   .....พอไปถึงหน้าบ้านสาวตี้ไอ่แก้วหมายปองมันก่อเข้าบ้านสาวบ่ะได้ เพราะป้อสาวมีคาถาดี มันก่อเลยป้วนเปี้ยนไปมา แต่ไอ่แก้วนี้ก๊ะจะปิ๊กบ้านก่อปิ๊กบ่ะได้ ดึกมาติกๆ ป้อสาวเห็นก่อเลยสงสารว่าที่ลูกจายก่อเลยไปเอาไข่ไก่มา 7 แก่น แล้วเอาไม้มาเหล๋าปลูกเสกคาถาลงไป แล้วบอกว่าไอ่หน้อยถ้าคิงลงเฮือนไปคิงเอาไข่ขว้างไปไกลๆตั๋วคิงผีมันจะล่นไปกิ๋นคิงก่อขะใจ๋ล่นปิ๊กบ้านคิง ว่าแล้วป้อสาวก่อเอาไข่มนต์กับไม้ฮื้อไอ่แก้วไอ่แก้วก่อรับคำแล้วรีบลงเฮือนไปโดยขว้างไข่ไกไปสุดแรง ด้วยอำนาจแห่งมนต์คาถา และก็สัญชาตญาณของผีม้าบ้องทำฮื้อมันอดใจ๋บ่ะได้ฟั้งล่นไปเลียกิ๋นไข่ ไอ่แก้วก่อฟั้งล่นปิ๊กบ้าน พอผีม้าบ้องเลียกินไข่จ๋นหมดมันก่อล่นตวยไอ่แก้ว พอใกล้จะถึงตั๋วไอ่แก้วก่อฟั่งเอาไข่ขว้างไป ผีมันก่อล่นไปกิ๋นไข่แหม จ๋นเหลือไข่แก่นสุดท้าย ใกล้จะถึงบ้านไอ่แก้วแล้ว  ไอ่แก้วก่อเอาไข่ขว้างไปแล้วฟั้งล่นเฮือกสุดท้ายพอดีกับผีม้าบ้องเลียกิ๋นไข่จนหมดมันล่นตวยไอ่แก้วจ๋นใล้ถึงตั๋ว......ไอ่แก้วฮู้ดีว่าล่นไปบ่ะถึงบ้านแน่ๆด้วยความกลั๋วไอ่แก้วเลยหันมาเอามีดดาบไม้ตี้ป้อแฟนสาวปลูกเสกฟันไปตี้คอผีม้าบ้องสุดแรง.....ผีม้าบ้องเสียหลักปักควิดพุ่งเข้าป่าโข่ข้างตาง...ไอ่แก้วรีบล่นหนีสุดชีวิต.....ฟั้งขึ้นไปบนบ้านปิดประตู๋ป้อไอ่แก้วถามไอ่หล้าคิงล่นหนี้อะหยังมา......ผีอี่ป้อ...ผีม้าบ้องมันไล่เฮา....คำพูดของไอ่แก้วทำฮือทุกคนในบ้านตกตลึ่ง.....โดยที่ไอ่แก้วยังบ่ะแน่ใจ๋ว่าผีม้าบ้องที่ไล่ฆ่าต๋นนั้นจะแม่นไอ่คำก่อด้วยความเป๋นห่วงเพื่อนพอรุ่งเช้าไอ่แก้วรีบไปหาไอ่คำตี้บ้านถามหาไอ่คำแม่ไอ่คำบอกว่าไอ่คำปิ๊กมาบ้านเมื่อตะคืนแล้ว...ปอขวายแล้วมันบ่ะลุกเต๊าฮอดบ่าเดี่ยวคิงไปฮ้องมันลุกลอ ว่าแล้วไอ่แก้วก่อเข้าไปฮ้องไอ่คำในห้องปร๋ากฎว่าไอ่คำนอนต๋ายในห้องเสียแล้ว.........เหอๆ เรื่องนี้ไผเกยได้ยินมาผ้องครับตี้เจียงฮายมีเรื่องเล่าหยังอี้ก่อครับ...

[kruFleurs]

เริ่มจะหลอนล่ะ....

[สบายแมน]

เริ่มจะหลอนล่ะ....

หนุกจังอู้กั๋นแค่สองคน ฮื้อๆ........

[kruFleurs]

เร็วๆ...ต่อก่ะ บรรยากาศเริ่มล่ะ....

[สบายแมน]

เร็วๆ...ต่อก่ะ บรรยากาศเริ่มล่ะ....

แก้ไขต่อในกระทู้เดิมอ่านต่อได้เลยครับ

[bm farm]

...น่ากลัวจังเลย...อิอิ.....รออ่านต่อครับ

ท่าน BM ก่อเอาเรื่องมาปั๋น น้องๆฟังผ้องก่าคับ.

 ...มีแต่เรื่องผีหยุ่บ...เอ่อ..หยุ่บ.....ผีหยุ่บตั๋วอ่ะครับ...อิอิ...เล่าบ่ได้ก้า..