ขอขอบคุณ พระพรหม ที่ลิขิต
ให้ชีวิต น้อยน้อย คอยความหวัง
ว่าวันหนึ่ง ได้พบ คนจริงจัง
มอบพลัง ก้าวเดิน เผชิญชะตา....
อาจไม่ดี เลิศเลอ เหมือนคนอื่น
แต่หยิบยื่น น้ำใจ ให้เมื่อล้า
พร้อมต่อสู้ เด็ดเดี๋ยว ด้วยแรงกล้า
โชคชะตา ล้อเล่น เป็นบทเรียน....
เมื่อมีทุกข์ เข้ามา ช่วยคลายดับ
พร้อมจะรับ ถ้อยคำ ฟังที่เขียน
มีคำสอน ต่อสู้ และพากเพียร
เจ็บจนเจียน กระอัก หนักผ่อนเบา.....
คราวเมื่อสุข ได้ยิ้ม ชวนหัวเราะ
ประจวบเหมาะ มีเคราะห์ ช่วยปัดเป่า
ไม่ต้องปลอบ มากมาย ก็บรรเทา
แค่เพียงเรา มองตา น่าอัศจรรย์.....
ทุกเวลา มีให้ ไม่เคยขาด
มิบังอาจ ร้องขอ พอแค่นั้น
แค่มีเพียง สองเรา เข้าใจกัน
คงถึงวัน ที่ฝัน นั้นเป็นจริง......
เสียงเล็กเล็ก เสียงนี้ ไม่มองผ่าน
เข้ามาอ่าน ทุกคำ ไม่ละทิ้ง
ขอขอบคุณ จากใจ ให้จริงจริง
หลักพักพิง ยามท้อ รอผ่อนคลาย....
ทั้งในร้อย ในพัน มีเพียงหนึ่ง
ที่ตราตรึง ดวงจิต คิดไม่หน่าย
ไม่สัญญา ว่ารัก ไปจนตาย
แค่ลมหาย ตายจาก พรากสองเรา.....