สิ่งที่ชาวเชียงรายคิดว่าภาคภูมิใจที่สุดที่เหลืออยู่
ตอนนี้ในฐานะที่เป็นคนเชียงรายคืออะำไรครับ
ผมเพิ่งมาได้รู้จักเชียงรายจริงๆประมาณปีกับห้าเดือนกว่าๆรู้สึกว่าหลายอย่าง
เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อ10กว่าปีก่อนมากมาย
ไม่อยากให้เหมือนเชียงใหม่เลย ขอโทษนะครับถ้าคำถามอาจไม่สบอารมณ์
คนรุ่นใหม่บางคน...
อ่านกระทู้ของพี่น้องหลายๆท่านทำให้ตื้นตันใจ
ผมอาจคิดมากไปเอง....
เชียงรายคงยังไม่เป็นไรมากหากมีพวกท่านๆอยู่กันเยอะๆแบบนี้...
อู้ว่าฮักอย่างเดียวมันบ่ปอเน่อ ต้องเยียะโตยก่อนอื่นต้องขอขอบคุณครับตี้ฮักเจียงฮาย
แต่ผมว่าท่าน lovelynorth อย่าเพิ่งวางใจ๋จะดีกว่า
ท่านบ่อยากหื้อเจียงฮายเละเหมือนเจียงใหม่ อันหนี้ถือว่ากึดดีแล้วครับแต่ตี้ท่านถามว่าคนเจียงฮายภูมิใจ๋อะหยังในบ้านเกิด แล้วก็มีคนเข้ามาตอบ บลาๆๆ
อันหนี้บ่ได้เป๋นตั๋วชี้วัดน่อว่าเจียงฮายจะเน่าหรือบ่เน่า
ถ้าท่านไปถามคนเจียงใหม่ (หรือ กทม.) เปิ้นก็จะตอบว่าเปิ้นภูมิใจ๋บ้านเกิดเปื้นเหมือนกั๋น
แล้วก็ยกเหตุผลมา บลาๆๆๆ ดอยสุเทพพ่อง
ดอยอินทนนท์พ่อง พญามังรายพ่อง ครูบาศรีวิชัยพ่อง ฯลฯ
บ่ว่าจะคนเจียงฮายหรือเจียงใหม่ก็ต่างภูมิใจ๋บ้านเกิดของตั๋วเก่าทั้งนั้นแลครับ
สาเหตุตี้เมืองมันรุงรังวุ่นวายบ่เป๋นระเบียบ เลยบ่ได้อยู่ตี้ว่ามีคนภูมิใจ๋ก่อ
แต่อยู่ตี้ว่าคนตี้ภูมิใจ๋ คนตี้ฮักบ้านเกิด มีปากมีเสียงในสังคมก่อ
ก่อนตี้เจียงใหม่จะวุ่นวายอย่างตึงวันหนี้ ก็เกยมีกลุ่มคนออกมาเสนอก๋ารพัฒนาเมือง
หื้ออนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม ฮักษาธรรมชาติ แต่เสียงของเขาบ่ดัง
ในตางกลับกั๋น
"เสียงของนักธุรกิจ เสียงของนายทุนมันดังกว่า"ตึงวันหนี้กลุ่มคนฮักเจียงใหม่ยังคงเยียะกิจกรรมของเขา แต่ก็หั้นแล บ่มีไผเหลียวแล
มีตึงกลุ่มสถาบันพัฒนาเมือง กลุ่มคนใจ๋บ้าน กลุ่มภาคีคนฮักเจียงใหม่
กลุ่มชมรมรถถีบวันทิตย์ องค์กรเครือข่ายชุมชนเมืองเจียงใหม่ ฯลฯ
อย่างกรณีปี๋ พ.ศ.2539 จะมีงานฉลอง 700 ปี๋ เมืองเจียงใหม่ แลซีเกมส์
ปี๋ พ.ศ.2538 เทศบาลนครเจียงใหม่มีแผนขยายขะหนนสุเทพ ตั้งแต่หน้าโฮงยาสวนดอกไปหลัง มช.
แต่ติดปั๋ญหาคือ สองข้างขะหนนมีต้นขะยอมขึ้นเขียวครึ้ม เทศบาลจะตัดขว้าง
แต่จาวบ้านคัดค้านอยากหื้ออนุรักษ์ไว้ เทศบาลเลยเปลี่ยนมาขุดย้ายไปปลูกตี้อื่น
ปอย้ายไปปลูกใหม่ ผากฎว่าเก๊าขะยอมต๋ายเสี้ยง ขะหนนสุเทพตี้เกยเป๋นพื้นตี้สีเขียวก็หายไป
ทั้งตี้ขะหนนเส้นหนี้บ่ได้เป๋นตางสายหลักจะไปสนาม 700 ปี๋ เลยแต้ๆ
เซิ่งเทศบาลเปิ้นหื้อเหตุผลว่า คนจะมาแอ่วเจียงใหม่นัก เลยต้องมีขะหนนกว้างๆ
ปิ๊กมาผ่อเจียงฮาย บ้านเฮามีคนตี้ฮักบ้านเกิดนัก แต่บ่ได้มีปากเสียงหยัง
หรือพยายามมีก็โดนเปิ้นถีบออกมา ก๋ารกำหนดนโยบายพัฒนาเมืองอยู่ในมือคนบ่กี่กลุ่ม
จัดเวทีฮับฟังกำกึด หรือประชาพิจารณ์ ก็มีไปอั้นๆแล หื้อมันครบองค์ประกอบ
ภาคประชาชนของเจียงฮายเฮายังบ่เข้มแข็งครับ ยังต้องพัฒนาอยู่
ถ้ายะกั๋นแต้ๆก็มีคนเยียะอยู่หนาผมว่า
อย่างเมื่อปี๋ พ.ศ.2552 จะมีก๋ารเตโบสถ์ปะตู๋สรี (ใจ้ ร.) อายุกว่า 100 ปี๋
กระแสคัดค้านเริ่มจากคนบ่กี่คน ไปล่ารายจื่อตี้สวนตุงส่งหื้อกรมศิลป์ (ได้มา 125 คน)
ติดต่อสมาคมสถาปนิกสยามฯ หื้อเปิ้นมาผ่อ เป๋นข่าวในหนังสือพิมพ์
จ๋นเดียวหนี้โบสถ์หลังหนี้ยังอยู่ ได้ฮับก๋ารคุ้มครองตางกฎหมาย
แลจะอายุครบ 100 ปี๋ ในปี๋ พ.ศ.2557 น่อ
เฮาจะหวังเปิ้งรัฐบาลหรือหน่วยงานรัฐอย่างเดียวบ่ได้น่อ จาวบ้านต้องไปมีส่วนร่วมโตย
องค์กรหมู่หนี้มักจะบ่เปิดโอกาสหื้อจาวบ้านเข้าไปเสนอแนะเต้าใด
เฮาก็เลยหันสมาชิกหลายท่านเข้ามาโพสต์กระทู้ร้องเรียนในเว็บหนี้บ่ขาดสาย
ตึงเรื่องปั๋ญหาจราจร สิ่งแวดล้อม ก๋ารปฏิบัติงานของข้าราชก๋าร+นักก๋ารเมือง งานกาชาด (ขอใจ้กำหนี้) ฯลฯ
ภูมิใจ๋ในบ้านเกิดน่ะดีแล้ว แต่เฮาต้องอาศัยปัจจัยอื่นๆโตย บ้านเมืองเฮาเถิงจะน่าอยู่
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
