บ้านมีนา ประมาณ สิบเอ็ดไร่
มีคนไป ดำให้ ไม่ต้องห่วง
ที่บ้านหนู ทำบุญ ทั่วทั้งปวง
มีไหนควง มือกัน พลันเร็วไว....
คุณตาสอนไว้ให้ทำบุญเป็นนิสัยค่ะท่านลุง
ขอบคุณค่ะ ท่านลุง ที่ตักเตือน
แม้มีเพื่อน ก็เหมือน กับไม่เห็น
พอทุกข์ยาก ลำบาก และยากเย็น
มีทุกข์เข็ญ มาเป็นเพื่อน อนัตตา.....
อนัตตาจะจำใส่ใจไว้ค่ะ ขอบคุณจริง ๆ น่ะค่ะ
ยิ่งเข้ามา ยิ่งรับได้ ความรู้สึก จิตสำนึก คิดไว้ ไม่ผิดหนา
ได้รู้จัก ท่านลุง และท่านป้า คอยพึ่งพา มีปัญหา ช่วยบรรเทา
ไม่เคยคิด ได้รับ ความจริงใจ ความห่วงใย มีให้ ไม่ต้องเหงา
โชคดีหนอ อนัตตา ตักตวงเอา และคอยเฝ้า อยู่เหย้า บนเรือนกลอน...
มีความสุขจังเลยค่ะ ได้รับฟังคำสอนจากท่านลุง ^__^