.....เงียบจัง.....ซะเมื่อไหร่...

[>_อนัตตา_<]

ดีเจ...จ๋า     ยายต้า      แสนสุดสวย 
ขอให้รวย    มีสุข         ทุกข์นั้นหาย
ถ้าปวดเอว   ปวดหลัง   ให้ผ่อนคลาย 
ขอสบาย     ให้ยาย      คลายกังวล...

[little girl]

ดีเจ...จ๋า     ยายต้า      แสนสุดสวย  
ขอให้รวย    มีสุข         ทุกข์นั้นหาย
ถ้าปวดเอว   ปวดหลัง   ให้ผ่อนคลาย  
ขอสบาย     ให้ยาย      คลายกังวล...

ว้ายย!.ได้ฟังความ  หันควับ  จับกระเป๋า
          แม๋น้องเรา มัวเมา เย้าตอนสาย
          ลวงกระเป๋า  ให้ทิป  หยิบสบาย
          แต่ ต๊าย ตาย  เสียดาย  เหรียญไม่มี......แฮ่ ๆๆ  

[>_อนัตตา_<]

เหรียญไม่มี   เอาแบงค์  ก็ได้จ้า 
ไม่รอช้า       ไปรับ       จับถึงที่
บ้านอยู่ไหน  หนูไป      ไม่รอรี 
ขอให้มี        ทิปสี        ใบม่วง-เทา....

[little girl]

อ้าว!...... ยายต้าให้น๊าาาาา ค่าปากหวานนนนนนนน.....

[นายตะเข้]

หนีอะไร หนีได้ ไม่ยากเย็น
หนียากเข็ญ ใช้ขยัน หมั่นฝึกฝน
หนีเหนื่อยอ่อน ก็นั่งพัก หัดอดทน
หนีความจน ต้องประหยัด และอดออม

แต่บางคน หนีหัวใจ ใคร่หลบหลีก
บางทีปลีก มานั่งเศร้า เหงาไม่หอม
หนีมาจาก ห้องนั่งเล่น แม่งามงอน
ไม่อยากวอน เดี๋ยวจะเผย แผลหัวใจ

กำลังต่อ เกมสามคำ นำหน้าอยู่
แล้วจู่จู่ เจ้าก็พลัน หนีไปไหน
สงสัยกลัว ตะเข้น้อย คาบหรือไร
เก็บหัวใจ รีบกลับมา ซุกห้องกลอน....อิอิ.
 

[little girl]

อันถิ่นฐาน   บ้านช่อง  และห้องหอ
เคยพนอ   คลอเคล้า  เราคิดถึง
ไปเที่ยวชม  ห้องอื่น  ขืนดื้อดึง
ตกตะลึง  อยู่นาน  พาลไม่ดี....
เค้าอยู่ห้อง  นั่งเล่น  เช่นนานแล้ว
พ่อดวงแก้ว   มาสาย  หมายเสียดสี
เกือบจะกลับ  ห้องหอ  มาพอดี
มิได้หนี   ใครใคร   ใจไม่กลัว.....   

[นายตะเข้]

อิอิ...

[little girl]

อิอิ...

         

[little girl]

แว่ววิเวก  วังเวง  แหวงระเวิง
วอระเหวิง วาบหวิว  วิวไสว
ใหลระลิ่ว  ปลิวระราบ  ปราบละไว
ไปไม่ไหว  ใหลไม่ได้  ก่ายตัวเอง.....
 
           

[little girl]

     

[>_อนัตตา_<]

เหตุไฉน            ทำไม        ถึงต้องก่าย 
อย่าแหน่งหน่าย   ไปคลาย    พักสมอง
ไปไล่จับ            ไล่ฟัด       กับถุงทอง 
หรือแอบมอง       หนุ่มหนุ่ม   พุงพุ้ยกัน...ฮ่าๆๆๆๆ

[นายตะเข้]

คนอกหัก      รักหนีหนาย   มักก่ายโลก
ใจวิตก         ก่ายแต๊โลก   ไม่สดใส
อยากจะกิน   แต่มาม่า       หรือไวไว
จะกินให้       พุงกาง         ตุ๊ยจ้างมัน...

[little girl]

แอบมายั่ว   แหย่เย้า   กับเค้าอีก
คงหลบหลีก  สาวเชือก  เฟือกไม่ไหว
อยู่ที่ไหน  สาวน้ำทุ้ง    คงอยู่ไกล
น้ำก๊อกใย   ไปไม่ถึง   น่าทึ่งจริง......   

[>_อนัตตา_<]

หายไปไหน       ไม่มา         ชวนให้เหงา 
เคยหยอกเหย้า   กระเซ้า      แหย่..ท่านยาย
หลานแย่งคอมฯ  ปวดเมื่อย   ไม่สบาย 
คิดไม่คลาย       ท่านยาย    ไปไหนกัน...

ยายต้าๆๆๆๆ อยู่มั้ยค่ะ ไปไหนเนี้ยยยย...

[Yim sri]

เคยเห็นอยู่     เหมือนกัน        เช้ายันดึก
ยังรู้สึก          ท่านยายคึก     ไม่หลับไหล
มาตอนนี้       มิรู้                 อยู่ที่ใด
หรือว่าไป      แอ่วดอย          ปล่อยหลานคอย

สบายดีอยู่นะคะ

[Cupid]

หายไปไหน ไม่รู้ ดูสับสน
ฤาจักมี เวทมนต์ ล่องหนหาย
เหล่าลูกหลาน คิดถึง ซึ่งคุณยาย
โปรดเยื้องกราย ออกมา ปรากฏตัว

ทุกอย่างให้อภัยหมดแล้ว

[นายตะเข้]

ขมุกขมั๋ว         อากาศมัว        คนซึมเศร้า
เหลือเพียงเรา  เฝ้าห้องกลอน   แล้วสิหนา
คนเคยหยอก   คงเบื่อหนาย    ไปลับตา
แม่กัลยา         ไม่เข้ามา         ว้า..เศร้าจัง..

[Yim sri]

ทุกวันศุกร์  มักจะเป็น   เช่นนี้หนา
พอถึงครา  วันเสาร์      คนเข้าบ่อย
พออาทิตย์  ก็ติดกิจ    พิชิตดอย
ท่านอย่าคอย ไปหาหอย ดีกว่าเอย

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[นายตะเข้]

หอยไม่มา ก็ยังดี  มีป้ามอย
ที่ยังคอย หยอกเย้า กระเซ้าเล่น
ยังมีเพื่อน แก้เหงา คราวจำเป็น
ทั้งงามเด่น เป็นดาว ในโฮงยา...

[Yim sri]

แหม แหม แหม เล่นพูด อีแบบนี้
จะเขินดี  หรือไม่    คุณชายขา
ก็ดูสิ      เสื่อสาด   ขาดเป็นวา
เอามือมา  แกะเเก้เขิน  เจริญใจ

ทำไม่รู้    ล่ะว่า    ฉันเป็นดาว
ตอนสาวสาว   เหล่านิสิต  ติดเหลือหลาย
ไปไหนที    ก็มีหนุ่ม    รุมล้อมกาย
อุ๊ย ต๊ายตาย  ไม่อยากเล่า  เค้าอายจัง

อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกก