...แค่ระบาย......

[Ironmaiden]

เงียบแล้วๆๆ หนูแหม่ม ขอตัว หัวใจ กับเสื้อผ้าไปนอนก่อนเน้อเจ้า ฝันดีเจ้า ทุกคนเลย

คร๊าบผม บะบาย

นอนซะละ

[>_อนัตตา_<]

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน ขอโทษน่ะค่ะ ที่เมื่อคืนหนีไปนอนก่อน ^__^

ขออนุญาตแวะมาแอ่วครับ

มาบ่อย ๆ น่ะค่ะ ท่านขุนแผน 

ว่าไปเรื่อย ดีออกวันนี้ไม่เงียบ.......

ใช่เน๊อะไม่เงียบเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

ก็เห็นเงียบๆ กัน ก็คิดว่าเช้าอยู่ยังไม่ตื่น...

ใคร ๆ ทำ ใครว่าอะไรให้ อนัตตา....ฮึ่ม.. ....ออกหน้า..ออกต๋า..ไปก่อนิ..

วันนี้..คุยกันแบบ..เงียบ ๆ เน้อ..

ขอบคุณน่ะค่ะท่าน...วอน...ฮอม..ซอง...ไม่มีใครทำหรอกค่ะ อนัตตาทำตัวเอง คริ คริ ^__^

ไม่มีไรนี่...หนุกหนานน่า อย่าคิดมาก ไม่มีแซวกันเล่นจะสนิทกันได้ไง
[/quote]

แธ้งส์....พ่อเสี่ยวบุเรงนอง  ขอบคุณน่ะค่ะที่เข้าใจ อิอิ ^^

เงียบแล้วๆๆ หนูแหม่ม ขอตัว หัวใจ กับเสื้อผ้าไปนอนก่อนเน้อเจ้า ฝันดีเจ้า ทุกคนเลย

ขอโทษทีน่ะค่ะคุณหนูแหม่ม ที่เมื่อคืนหนีไปนอนก่อน ไม่ได้ลา อรุณสวัสดิ์ตอนเช้าก็แล้วกันน่ะค่ะ 

 

[สบายแมน]

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ.......บะมีใผ๋อยู่สักคน....ลักเข้ามาเล่นคอมรอ.....

ไผหนะครับ สมาชิกใหม่กา..........

[Ironmaiden]

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ.......บะมีใผ๋อยู่สักคน....ลักเข้ามาเล่นคอมรอ.....

ไผหนะครับ สมาชิกใหม่กา..........

   'ไมท่านแมนเงียบๆ แอบทำไรอยู่

[สบายแมน]

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ.......บะมีใผ๋อยู่สักคน....ลักเข้ามาเล่นคอมรอ.....

ไผหนะครับ สมาชิกใหม่กา..........

   'ไมท่านแมนเงียบๆ แอบทำไรอยู่

ไปอาบน้ำมาค๊าบ......

[ใต้ฟ้า..เจียงฮาย]

แค่ระบาย....สบายดี...หลวงพระบาง...

[สบายแมน]

สะบายดีครับ...........เอาฮูป เอ บี ซี ดี มาฮื้อระบายตวยก่อ

[Ironmaiden]

แค่ระบาย....สบายดี...หลวงพระบาง...

ไป...หลวงพระบางกั๋น

สะบายดีครับ...........เอาฮูป เอ บี ซี ดี มาฮื้อระบายตวยก่อ

มาแล้วววววว

[ใต้ฟ้า..เจียงฮาย]

เจ้าบ้านหายแซ้บ...หายสอย..ปล่อยหื้อหนุ่มๆ หล่อ ๆ..พากันมารอเก้อ...

[>_อนัตตา_<]

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ.......บะมีใผ๋อยู่สักคน....ลักเข้ามาเล่นคอมรอ.....

ลักเข้ามาย่ะหยั๋งเจ้า เปิดเข้ามาได้เลย บ้านหลังนี้ยินดีต้อนรับเพื่อนเสมอ คริ คริ ^__^

ไผหนะครับ สมาชิกใหม่กา..........

น่านเน๊อะเจ้า  สมาชิกมาใหม่ก้าเจ้า ฮ่าๆๆๆๆ

แค่ระบาย....สบายดี...หลวงพระบาง...

สบายดี...สวีดัดค่ะ ท่าน...วอน..ฮอม..ซอง..คิดถึงรูปตัวเองหรือค่ะ เดี๋ยวเอามาฝากน่ะค่ะ คริ คริ ^__^

มาแล้วววววว
[/quote]

ท่านบุเรงนองดีใจมากกกก ใครมาเหรอค่ะ น่าสงสัยจัง ฮ่าๆๆๆๆ

[>_อนัตตา_<]

เจ้าบ้านหายแซ้บ...หายสอย..ปล่อยหื้อหนุ่มๆ หล่อ ๆ..พากันมารอเก้อ...

อิอิ ^^  เอาของมาฝากจร้า..... ^__^

[สบายแมน]

ถ้าจะต๋อมเมืองไทยยังบะมีเตื้อเนาะบันไดเลื่อนนิ

[ใต้ฟ้า..เจียงฮาย]

ถ้าจะต๋อมเมืองไทยยังบะมีเตื้อเนาะบันไดเลื่อนนิ

สถานี MRT ออชาร์ด....มีแล้วก้าเนาะ..ปี 50 บ่าดายลุ๊

[ใต้ฟ้า..เจียงฮาย]

เดวถามก่อน...ไผจะไปตั๊กบาตรเป็งปุ๊ดพ่องครับ....ถ้าไปปะกันปุ้นเน้อ..เจอตัวเป็นๆ ..เซาะหาเอาคนเดียวเน้อ..

[สบายแมน]

เดวถามก่อน...ไผจะไปตั๊กบาตรเป็งปุ๊ดพ่องครับ....ถ้าไปปะกันปุ้นเน้อ..เจอตัวเป็นๆ ..เซาะหาเอาคนเดียวเน้อ..

ผมใส่ครับใส่ที่บ้านเน่อ

[>_อนัตตา_<]

ไปๆๆๆๆๆๆ เจ้า  เจอกันตัวเป็น ๆ ดิ้น ๆ ได้เน๊อะเจ้า ฮ่าๆๆๆๆ 

[นายตะเข้]

ความรัก ความฝัน กับ ความจริง ในบางครั้งก็เป็นเหมือนดั่งเส้นขนานด้วยตัวของมันเอง ยากยิ่งนักที่จะทำให้ทั้งสามสิ่งมารวมกันในที่ๆเดียวกันของหัวใจ เพราะท้ายที่สุดก็ต้อง ถูกความจริงทำลายลงสักวันด้วย..ตัวของมันเอง


ความรักก็อาจจะมา ..ในวันที่ผิด และ ในเวลา..ที่ไม่ใช่
ความฝันอาจจะ..ทำให้สุขใจที่มีมัน แต่อาจจะกลายเป็นความปวดร้าว..ในความจริง
และความจริงก็ไม่อาจจะ..อยู่ร่วมกับ ความรัก ความฝัน ที่ไม่มีทาง..เป็นจริง


ซึ่งม่านหมอก รัตติกาล คือความเหงา ความอ้างว้าง เดียวดาย รอคอย เติมเต็มในความรัก ของใครหลายๆคน ที่ไม่สามารถก่อเกิดภาพและมีตัวตน ในโลกแห่ง..ความเป็นจริงได้


ในยามค่ำคืน ที่มีม่านหมอกบางๆ แต่แฝงไปด้วยความอ้างว้าง อย่างหาที่สุด มองไม่เห็นทางข้างหน้ามีเพียงแค่ แสงสลัวๆในความหนาวเย็น มีเพียงเงาแห่งความมืดมิดของรัตติกาลเป็นเพื่อนเคียงใจ


ม่านหมอก มองดูแล้วเหมือน อ้างว้าง เงียบเหงา และ สวยงาม มีทั้งสองมุมในความรู้สึกเดียวกัน
อาจจะเป็นที่ความรัก ไม่สามารถเลือกเกิดกับหัวใจได้ ในเวลาดั่งที่ใจ..ต้องการ
ซึ่งในบางครั้งเจ้าของหัวใจก็พอจะรู้ว่า คำตอบที่ปลายทางจะจบลง..เช่นไร
แต่เมื่อความรัก อยู่เหนือเหตุและผล ก็ยินยอมพร้อมใจที่จะ เจ็บปวดอยู่อย่างนั้น ด้วยความ..เต็มใจ


ความจริง เป็นอย่างไร...ไม่รู้จัก
ต้องเรียกหา ความรัก...สักกี่หน
เดินบนทาง ว่างเปล่า...เหงาเกินทน
ทุกข์เหลือล้น ทรมาน...นานเพียงเท่าไร


แม้รู้สึก อ้างว้าง...ในบางครั้ง
แม้จะเดินอยู่ คนเดียว...เปลี่ยวใจเหงา
แม้จะอยู่เดียวดาย..เกินทุเลา
แม้สุดท้ายสิ้นสุด..เขา
เหลือแค่เรา เพียง..ผู้เดียว


ซึ่งในหัวใจรัก กลับรู้สึก อบอุ่นอย่าง..ประหลาด
ทั้งๆที่อยู่คนเดียว ท่ามกลาง ความเดียวดาย หมอกที่หนาว และ ราตรีกาลที่..มืดมิด
คงมีเพียงแค่แสงเล็กๆ เพียงสิ่งเดียวที่ให้พอจะให้เห็นหนทาง..ข้างหน้า
แม้จะไม่ค่อยอบอุ่น แต่แสงจากตะเกียงในความรักที่ไม่มีทางเป็นจริง นั้น คือความอบอุ่นเดียว
ความหวังเดียว ที่ยังพอมีตัวตนและ..จับต้องได้
ซึ่งตะเกียงเอง ก็คงมองเห็นค่าความรัก ในม่านหมอก รัตติกาล เช่นกัน


ไม่ว่าจะผ่านไปเนิ่นนานเพียงไร อย่าปล่อยตะเกียงทิ้งไว้โดยด็ดขาด จงนำมันติดตัวไป..ตลอดเวลา
ติดไปจนกว่าหน้าที่ของตะเกียง จะหมดลงจนรุ่งสาง และเป็นหน้าที่ของแสงแห่งดวงอาทิตย์..ในความจริง


แต่เมื่อยามใด ที่ถึงเวลาของ ม่านหมอก รัตติกาล มาเยือน เจ้าตะเกียงแห่งความฝันจะกลับมาร่าเริงอีกครั้ง และทำหน้าที่ของมัน อย่างเต็มใจกับความรักที่มันมี อย่างสมบูรณ์ จนสุดปลายทาง...ในความฝัน


“เรื่องที่เศร้าที่สุดของความรัก ไม่ใช่เขาไม่รักเรา หากแต่เราและเขาไม่สามารถ..รักกันได้”




ที่มา : siansouth.com

[>_อนัตตา_<]

เป็นบทความที่ดีมากค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะท่านตะเข้ที่เอามาแบ่งปัน ^__^

[>_อนัตตา_<]

“เรื่องที่เศร้าที่สุดของความรัก ไม่ใช่เขาไม่รักเรา หากแต่เราและเขาไม่สามารถ..รักกันได้”

ความรักออกแบบได้  รักกันได้ หรือ รักกันไม่ได้  อยู่ที่คนสองคนจะรักกันแบบไหน
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม  อยู่ที่จะให้รักนั้น หยิบจับได้  หรือแค่เฝ้าดู  มีมากมายหลายคนที่ผิดหวังในความรัก
แต่สำหรับคนบางคน  ขอเพียงแค่ได้รัก  ถึงแม้หนทางข้างหน้าจะสุข หรือทุกข์ จะผิดหวัง หรือสมหวัง
แค่มีคนหนึ่งคนในโลกนี้ที่เข้ามา  มาเติมเต็มความรู้สึก  มันเป็นความรู้สึกที่ดีจริง ๆ ที่คนหนึ่งมีให้อีกคนหนึ่ง
บางทีบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ไม่หมด  แต่ความรู้สึกส่วนลึก มีคน ๆ หนึ่ง อยู่เต็มหัวใจ อิอิ ^^
เอาซ่ะหน่อย......สำหรับคนมีความรักทุกคนเลยน่ะค่ะ   

[Ironmaiden]

มีแต่คนเรียกร้องหาความรัก
ได้ไปแล้วจะดูแลรักษากันไว้ได้ไหมน้อ
มีใครบ้าง เอาความรักมาแจกโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
(ถ้ามีบอกด้วย...จะไปแย่ง...อิอิอิ)