~~~ นักเลงกลอน ~~~

[Cupid]

คืนวันอันเหน็บหนาว     ต้องถึงคราวก่อไฟผิง
หมาน้อยพลอยได้อิง      เอนนอนซบอบอุ่นกาย   

 

[Cupid]

          ไม่มีมู้ด

หลายเพลา มาแล้ว แป่วทุกครั้ง
สนิมกรัง ขึ้นเขรอะ เปรอะสมอง
นักเลงกลอน ถอนใจ ไร้ยาดอง
ได้แต่จ้อง หน้าจอ ห่อเหี่ยวใจ

วันนี้ฝืน จับเหมาะ เคาะคีย์บอร์ด
เกือบไม่รอด สันดอน วิงวอนไหว้
พยายาม  แม้สับสน  ด้นดั้นไป
ขออภัย ช่างอับเฉา เศร้าจริงจริง        
        
            

[Cupid]

เข้าห้องกลอน ถอนใจ หทัยหาย
สมาชิก หญิงชาย เริ่มหน่ายหนี
ปล่อยห้องน้อย เงียบเหงา เฉาฤดี
นักกวี ทิ้งห้องเลอะ ฝุ่นเกรอะกรัง

มาเถิดนะ คนดี อย่าหนีหน้า
โปรดเข้ามา นึกถึง ซึ่งความหลัง
เคยฮาเฮ เท่ห์ทะลึ่ง ออกตึงตัง
แม้ไม่มี   เสียงดัง   ก็ยังมันส์

    

[>_อนัตตา_<]

 

แอบย่องเข้า  ห้องกลอน  ตอนบ่ายแก่ 
เหงาจริงแท้  ยอมแพ้  ซ่ะที่ไหน
กลับไปคิด  แต่งบท  คัดย่อไป 
เอาแค่ได้  บทเดียว  ก็คงพอ.....คริ คริ ^___^

 

  กว่าจะได้แทบกระอักค่ะ แห่ะๆๆๆๆ

[นายตะเข้]

คิดถึงฝัน บรรยากาศ แต่เก่าก่อน
เข้าห้องกลอน  นอนละเมอ  เพ้อถึงสาว
มาบัดนี้  แค่ต้นปี ไม่มีดาว
พี่นั่งหาว  สาวคงแก่ เหลาเหย่ไป   ฮิฮิ

[Cupid]

สุงสุมาร ผู้กล้า อ้าปากหาว
อยู่ปากอ่าว แม่น้ำ ทำท่าเขิน
หลับละเมอ เพ้อผวา ก้าวขาเดิน
แต่เผอิญ  ต้องหยุด  สดุดตอ

[นายตะเข้]

ตะเข้น้อย  กลอยใจ แม้ไร้รัก
แต่ยังปัก  สลักใจ  ในนางสวย
อาจมีบ้าง  บางครั้ง  นั่งระทวย
แค่ขอหวย  เลขสามตัว มาตรงตรง ...ซ๊าาาาธุ๊   ฮิฮิ...

[little girl]

นายตะเข้เห่รักทักทั่วแคว้น
เปรียบขุนแผนแสนสุขคลุกอิตถี
ยุพยงหลงไหลในวจี
แม้บวชชีขออยู่คู่วัดครอง 

อายุราวเลข 5 มิกล้าบอก
เกรงช้ำชอกหลอกพี่ 4 สนอง
ลดเหลือเพียงเลขน้อยร้อยคนปอง
มีเลขดี คือ 2 ต้องลองดู .... ตรงเผงเลยป๋า อิอิ 

[นายตะเข้]

นายตะเข้เห่รักทักทั่วแคว้น
เปรียบขุนแผนแสนสุขคลุกอิตถี
ยุพยงหลงไหลในวจี
แม้บวชชีขออยู่คู่วัดครอง 

อายุราวเลข 5 มิกล้าบอก
เกรงช้ำชอกหลอกพี่ 4 สนอง
ลดเหลือเพียงเลขน้อยร้อยคนปอง
มีเลขดี คือ 2 ต้องลองดู .... ตรงเผงเลยป๋า อิอิ 

น๊านนนนน!!!!!  542  เลยบ๋อ   ฮิฮิ   สาธู๊.......

[๛หนูแหม่ม_ฮ่าๆๆ—”๏”]

สำหรับนักเลงกลอนค่ะ 

[Cupid]

เบื่อโว้ย

อยู่เฉยเฉย ก็ค่อนขอด กระแนะแหน
ตอกย้ำแด ให้ด่าวดิ้น สิ้นประสาน
เรื่องเก่าเก่า ขุดมา ด่าประจาน
น่ารำคาญ เหลือหลาย หน่ายเกินทน

ปัจจุบัน ชีวิตหวัง ทางสงบ
ไม่อยากพบ ผีเปรต ไร้เหตุผล
จำหลีกลี้ หนีร่าง ห่างผู้คน
แม้อับจน ไม่งอนหง่อ ขอใครกิน

รอยอดีต กรีดใจ ให้ปวดเจ็บ
ถูกเขาเหน็บ แนมย้ำ ซ้ำติฉิน
ฤทัยปวด เจ็บแปลบ แทบพังภินท์
ถูกถากถาง หยามหมิ่น สิ้นเยื่อใย

  :

[Cupid]

กล้าทำ กล้ารับ

ลูกผู้ชาย อย่างข้า กล้ารับผิด
พรหมลิขิต หักเห ต้องเร่ร่อน
อุปสรรค มากล้น บนทางจร
มาบั่นทอน กำลัง เป็นครั้งคราว

ด้วยสมอง สองขา เดินหน้าสู้
ได้เรียนรู้ แข็งอ่อน ทั้งร้อนหนาว
กาลเวลา บ่มเพาะ ดุจเกราะกาว
ให้แกร่งกร้าว พร้อมผจญ พ้นภัยพาล

แต่บางครา อ่อนไหว ใจไม่นิ่ง
รับความจริง ทุกสิ่ง อย่างกล้าหาญ
ทำผิดแล้ว รับผิด ไม่คิดพาล
หน้าชื่นบาน รับกรรม ที่ทำมา

 

[นายตะเข้]

โห๋วววววป๋า ...มาแนว"เข้ม"จัง

[Cupid]

โห๋วววววป๋า ...มาแนว"เข้ม"จัง

ต้องให้ได้หลายๆแนวสิ คนดูจะได้ไม่เบื่อ

[Cupid]

ทิวอโศก เด่นสง่า อยู่หน้าบ้าน
สูงตระหง่าน เสียดฟ้า เปล่งราศรี
ทอดร่มเงา ลดร้อนแรง แสงรวี
ความหงุดหงิด ในฤดี  ได้คลี่คลาย

[Cupid]

รู้หน้า ไม่รู้ใจ

สุนทรภู่ ครูกลอน ท่านสอนไว้
ว่าข้างใน ใจมนุษย์ สุดหยั่งถึง
รู้เพียงหน้า อย่าพะวง หลงรำพึง
จิตลึกซึ้ง ยากเหลือ เบื่อระอา

เห็นใบหน้า เรียบร้อย ฉาบรอยยิ้ม
พักตร์จิ้มลิ้ม ชวนทึ่ง คนึงหา
ปากปราศรัย ใจคิด ปลิดชีวา
เขาเรียกว่า รู้หน้า ไม่รู้ใจ 

 

[นายตะเข้]

ใบหน้าซึ้ง พึงพิศ จิตเสน่หา
แอร่มตา พาใจ วิไลสม
แอบเมียงมอง ปองเจ้า คอยเฝ้าชม
เห็นน้องก้ม ชมอะไร ในห้อง(น้ำ)..ชาย   อิอิ^^

...เห็นหน้า ไม่เห็นใจ ใยกระเทย อิอิ ...

[little girl]

นักเลงกลอนนอนหนาวหรือเปล่าหนอ
มานั่งรอทอถักอักษรสาย
หลายวันมาป๋าเข๋ หันเหกลาย
หรือพระพายพายุ บ้านลุ๊กัน

[psychologist]

เกือบแรมปี  ที่หายหน้า  ฟ้าอักษร
ทิ้งกาพย์กลอน  กับงาน  ที่สานฝัน
แต่ดวงจิต  ประหวัด  รัดโรมรัน
อยากประชัน  ห้องกลอน  ดันอ่อนแรง

บรรยากาศ  ห้องกลอน  ดูอ่อนซบ
หวังได้พบ  เพื่อนกวี  มีสีแสง
นั่งจนดึก  ถ่างตา  หาเกินแกง
นอนตะแคง  อ่อนใจ  ใคร่นิทรา

[little girl]

หากกายอ่อนนอนพักอย่าหักโหม
เดี๋ยวทรุดโทรมสิ้นแรงทั้งแข้งขา
อาหารเสริมเพิ่มใส่ให้กายา
มีพลังวังชา มิล้าแรง

หากใจอ่อนก่อนกาลพานท้อถอย
ดวงจิตน้อยคอยใครสิ้นไขแสง
จิตนาการกร่อยด้อยสำแดง
เหมือนหน่ายแหน่งแหล่งลานกลกานท์กลอน

จะแก้ไขใดเล่าเฝ้าครุ่นคิด
มืดสนิทจิตไหวไกลอักษร
สมาธิมีน้อย มาคอยวอน
คำเคยอ้อนรอนหายมลายไป