สนามแข่งขันที่ภูเก็ต..ไม่ยากครับ..
ง่ายๆ..เป็นสนามหญ้า..
อุปสรรคมีอย่างเดียว..อากาศร้อน..อบอ้าว..
ใครที่คิดจะไปแข่ง..ทีภูเก็ต..ร่างกายต้องแกร่งกว่าปรกติประจำวัน 1 เท่าตัวไม่ยังงั้น..ร่างกายจะเสียน้ำมาก..ทำให้เพลีย..ล้า..
แล้วนักกีฬาที่อยู่คลาสต่ำๆ..แบบผม..คลาส C
อย่าไปอยู่ กลุ่มเดียวกับนักกีฬาที่เขาอยู่คลาส A หรือยิง OPEN
เพราะพวกเขาเหล่านั้นยิงกันมาเป็นสิบๆปี..บางคนยิงมา เกือบ 20 ปี
เขาอ่านเกมส์ขาด..ยิงขาด..
เราเองจะปรับตัวไม่ได้..หรือไปยิงตามที่คนเก่งเขายิง..เราจะรน..
ยิ่งมีโอกาสดู สเตจในการยิงมากเท่าไหร่..ยิ่งมีโอกาสทำคะแนนและมีการวางแผนในการยิงดีเท่านั้น..
ฉะนั้น..ไม่ต้องรีบ..วางแผนการยิงดีๆ..
ถ้าเป็นไปได้ให้อยู่กับนักกีฬาที่อยู่ในระดับไม่ต่างกันมาก..ยิงแบบไปเรื่อยๆ...แต่ให้ทันเกมส์..วางแผน..วิเคราะห์..จำลองการยิงในแต่ละเป้ายิง..เน้นโซนในการยิง
ดีกว่าเร่งรีบทำเวลา..แต่คะแนนจบเห่..หลังจากจบการยิง
ก็ขอขอบคุณพี่ๆ..ในกลุ่มที่พาผมไปเปิดหู..เปิดตา..พาไปแข่งขันระดับแมชต์นานาชาติ LEVER 3..ได้อะไรมาหลายๆประสบการณ์
(หมดไป 2 หมื่นเศษๆในทริปนี้)
ลาพักร้อนหยุดสาดกระสุนสัก 2 เดือนเด้อ..
ไปหัดยิงปืนใหม่..กริปปืนใหม่..
แล้วจะกลับมา..เป็นคนใหม่..
สิ้นปีถึงกลางปีหน้า 55 ..ผมจะไปอยู่ คลาส A..ให้จงได้
ถ้าไม่ได้ตามเป้า..จะไปลูกยิงลูกก๋ง..แทนลูกปืน
แพ้ หรือ ชนะในการแข่งขัน..ไม่สำคัญ..
สำคัญที่คุณ..จะกล้าเริ่มต้นใหม่เพื่อชัยชนะในครั้งต่อไปหรือเปล่า 
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
