แต่เดี๋ยวนี้ไม่เหวี่ยงแปรงลบกระดาน แต่เหวี่ยงอารมณ์แทน อี๊บ๋อเจ้า

ไปอ่านเจอมา
เมื่อเดือนก่อนไปถ่ายรูปที่เสาชิงช้า
เห็นวงเวียนที่รถวิ่งผ่านไปมารอบเสาชิงช้า
คุยกับเพื่อนที่ไปถ่ายรูปด้วยกันว่า
เสาชิงช้าใหญ่ขนาดนี้
คนสมัยก่อนจะเหวี่ยง (โล้)
ไปมาได้ยังไง
.
.
เพื่อนไม่รู้
ผมก็ไม่ทราบ
.
.
เมื่อพูดถึงคำว่า “เหวี่ยง”
สมัยนี้กลับหมายความถึง
อาการของคนที่ไม่พอใจ
เวลาที่มีอะไรไม่ถูกใจ
ซึ่งมีความหมายเดียวกับคำว่า “วีน”
.
.
พูดถึงเหวี่ยงแล้ว
นอกจากชิงช้า
หรีออาการของคน
ผมกลับนึกไปถึง
“วงเวียน”
.
.
เมื่อตอนเด็ก เวลาวาดรูปวงกลม
เราจะต้องมีวงเวียนเล็กๆ
อันละ 5 – 10 บาท ไว้ลากเส้นรอบวง
.
.
ครูชอบสอนผมว่า
ให้ปักเข็มไว้ตรงกลาง
แล้วลากดินสอให้รอบวง
จะได้วงกลมที่สวยงามนะจ๊ะเด็กๆ
.
.
แปลกแต่จริง
ผมมักนึกถึงวงเวียน
เวลาที่เห็นคนเหวี่ยงใส่กัน
.
.
วงเวียน กับ เหวี่ยง
เหมือนกันอยู่อย่าง…
คือท้ายที่สุดแล้ว
เราจะได้วงกลมกลับมาหนึ่งวง
.
.
วงกลมที่วาดด้วยดินสอ
วงกลมที่วาดด้วยอารมณ์
.
.
แต่วงกลมที่เกิดจากการเหวี่ยง
มันดูคล้ายกับเลขศูนย์ (0)
.
.
พอเหวี่ยงกันหลายๆครั้งเข้า
เลขศูนย์นี้มันก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
.
.
เพียงแต่ตัวเลขศูนย์นี้
อาจจะกำลังบอกเราถึง
ความสัมพันธ์ที่ผ่านๆมานั้น
.
.
ไม่มีค่าอะไรเลย