............น้ำตา.............

[little girl]

ไม่อยากเห็น  หน้าใคร  ในตอนนี้
ไม่อยากมี    เพื่อนซี้   ให้ปรึกษา
ไม่อยากให้   ใครใคร  เห็นน้ำตา
ไม่อยากมา   ให้ใคร   เห็นใจเรา...


             

[little girl]

ขออดทนอีกนิดอย่าคิดหน่าย      
ไม่เบียงบ่ายส่ายใจช้ำถลำหา
เป็นแค่น้องพี่ยังต้องข้องอุรา        
ปรารถนาพาน้องพ้นทุกหนทาง

สุดแล้วแต่ผลกรรมนำไปเถิด        
ใจเตลิดเพลิดผิดจิตหม่นหมาง
บุญสะสมจมน้อยพลอยเลือนลาง  
กรรมอำพรางพาผิดติดบ่วงตม

เหลียวมองหาคนเมตตามาช่วยค้ำ  
ยื่นมือนำคลำทางพลางอุ้มสม
ฉุดร่างไร้ดวงจิตติดบ่วงตม          
หญิงจะก้มลงกราบแทบเท้าเธอ

[little girl]

...น้ำตาฝน...     
     
     ฟ้าหรือฝน ลมจะเทมาเพียงใด  ไม่เจ็บเท่าไร ใช่ไหมฟ้า
ไม่ทันข้ามวัน หมดแรงฟ้า เมื่อไรพลัน ลมฝน คงผ่านเลยไป
     คนซิคน ลวงล่อคนซิเจ็บกว่า ไม่แบ่งเวลา ดั่งเหมือนฟ้า
ไม่พูดไม่จาเบื่อหน้า ลืมได้ทันที
     เจอะคนร้าย ใจดำ ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
กว่าเจอะหน้าเธอ คนลืมคำ จะจำเอาไว้กับใจ ว่าใจเธอร้ายกว่าใคร
   เจอะคนใจร้าย ใจดำ ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
กว่าเจอะหน้าเธอ  คนลืมคำ ได้โปรดเถิดฟ้า ปรานี ข้าเจ็บคราวนี้ ไม่มีดี
    ถูกคนใจร้ายย่ำยี เจ็บปวดเหลือที่ ช่วยข้าที ข้าวอน ให้ลมกับฟ้า
จงพาให้ฝนตกมา ให้หยาดฝนลบคราบน้ำตา

[little girl]

        
             ..ตรอมใจ..

แสนว้าเหว่ อาดูร เหมือนสูญสิ้น          
น้ำตาริน หลั่งไหล ใจสุดฝืน
เฝ้ารอการ กลับมา อย่างกล้ำกลืน        
มิอาจขืน ตาหลับ ขับตานอน

พี่ใจร้าย ใจดำ ทำให้รัก                    
ยิงศรปัก สลักพิษ แล้วคิดถอน
น้องทำผิด สิ่งใด ใยตัดรอน                
ขออ้อนวอน อย่ารอน ถอนจากลา

ใจเจ็บแปลบ แสบทรวง หน่วงในอก    
เหมือนดั่งตก นรกไหม้ ให้โหยหา
โดนทิ่มแทง ด้วยคมหอก ตอกอุรา      
จิตดับครา คราวใด คงหายตรม....          

[little girl]

      ผู้หญิง...โดยมากก่อเรื่องยุ่ง ๆ  โดยไม่มีเหตุผล
      ผู้หญิง... ร้องไห้เมื่อไร  เมื่อนั้นก็คือ "เหตุผล" ของเธอ....

[little girl]

             
      เสียงรำพันอ่อนหวานซ่านซึ้งจิต         
      คร่ำครวญคิดจิตเพ้อละเมอหา
      กังวาลเสียง"สุรการ"สนั่นนา             
      ยังตรึงตราซึ้งอยู่มิรู้คลาย

       แอบออมรักสลักไว้ให้ชื่นชิด             
       คงไร้สิทธิ์ใดใดดั่งใจหมาย
       ได้แต่แอบพร่ำเพ้อเผยอกาย             
       ยังมิวายไร้แววตามาจับจอง