ผมทำงานครั้งแรกปี 36 ได้เรื่องเลยครับ หัวหน้างานไซต์งานอื่นมาขโมยของไซต์งานเรา ผมคุมสโตร์อยู่ ลูกพี่บอกแจ้งจับเลย ผมก็โอเคแจ้ง สน.ดอนเมือง ตอนนั้น 5ทุ่มกว่า พวกเล่นเอา6ล้อมาขนสายไฟที่มันตัดเตรียมไว้ตอนเย็นแล้ว จ้ะเอ๋เลยครับ หิ้วเข้าโรงพักหมด10กว่าคน หลานเจ้าของบริษัทด้วย ไอ้เราก็เลยตามเลยไม่คิดว่าจะเป็นเขา ทีนี้ ไปๆมาๆ เจ้าของไม่เอาเรื่องสักคน ผมหนาวล่ะสิ ตอนนั้นมีคนเหนือ2คน ผมกับลูกพี่(คนที่บอกให้แจ้งจับนะแหละ คนลำปาง) ที่เหลือคนอิสานหมดเพราะเจ้าของเป็นคนอิสาน ปรากฏว่า ลูกพี่ดันไปคุยกับเจ้าของว่าจะให้ผมออกเพื่อลดแรงกดดันในบริษัทส่วนตัวเค้าเป็นหัวหน้าทำงานต่อ ลูกพี่ก็ดีใจหายเลยมาบอกเราว่าโดนตอเอ็งอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกลาออกไปเถอะแต่เรื่องรับผิดที่บอกเราแจ้งจับไม่ปริปากเลยแฮะ ซึ้งมาก ลูกพี่คนนี้สงสัยพกพระรอดไปทำงานด้วย ต่อมาก็ลาออกไปทำงานที่ ฟูจิตสึ นวนคร(ผลิตฮาร์ดดิสก์)ทำได้2ปีกว่าๆก็ออกเพราะว่าทนระบบเลียไม่ไหวเกือบทุกเห็นคนญี่ปุ่นเป็นเทพเจ้า แต่เพื่อนร่วมงานนี่เหยียบกันขี่กันข่มกันโดยเฉพาะเอ็นจิเนียร์จะมีเป็นสาย สถาบันใครบ้าง แต่ขอโทษเถอะทำงานยังกะเด็ก ปวช. ไม่ได้โม้ครับเรื่องจริง พอลาออกจากที่นั่นก็เผอิญเข้าทำงานที่ เทเลคอม เอเซีย ได้ ตอนนั้น บริษัทนี้กำลังดังมากตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ทรู ก็ทำได้2ปีกว่าเช่นกัน แต่ที่นี่ไม่มีปัญหาเพราะเค้ามีการจัดการที่ดี มีการแบ่งหน้าที่ชัดเจน แต่พวกทำในออฟฟิศไม่ทราบนะ คงมีแหละทำได้2ปีกว่าก็เบื่อเลยลาออกไปเรียนต่อ ป.ตรี
อยากจะบอกว่า มันมีทุกที่แหละครับปัญหาเรื่องคน เมื่อก่อนเป็นเด็กจบใหม่ก็คิดตรงๆซื่อๆ ยอมหักไม่ยอมงอ ผลที่ได้คือ ตำแหน่งแป้ก เดือนก่อนโทรไปหาเพื่อนที่ นวนคร ทราบว่ายังอยู่ที่เดิมเงินเดือน22000(เอ็นจิเนียร์)มันก็บอกว่าพออยู่พอกินแหละวะขี้เกียจไปหางานใหม่แล้ว ทนๆไป ใครว่าอะไรก็ช่าง เออ...ก็จริงของมันนะเจ้าของกระทู้ลองเอาไปทำดูครับเพื่อนคนนี้มันอยู่ที่นั่นมาตั้งกะปี38แน่ะ 14ปีกว่าแล้ว ทนจริงๆเลยยอมรับมัน
อยากจะเพิ่มเติมอีกนิดว่า ทุกปัญหา คือ ข้อสอบของชีวิตเรา ไม่ทำก็ไม่ได้ ไม่มีส่งกระดาษเปล่าครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับข้อแนะนำ มากครับ
เป็นลูกน้องเขาก็ต้องอดทนครับ สำหรับผมกับหัวหน้าไม่เท่าใหร่ แต่กับเพื่อนร่วมงานนี่สิ แ..่ง
พี่น้องชาวเชียงรายโฟกัสยอดเยี่ยมมากครับ
เป็นสังคมไซเบอร์ที่อบอุ่น มีแต่ความหวังดีให้กันจริงๆครับ
ผมไม่มีอะไรให้จริงๆ นอกจากคำว่า ขอบคุณๆๆๆๆครับ
หากใครมีปัญหาหวังว่าผมคงมีโอกาสได้ให้กำลังใจทุกท่านผ่านตัวหนังสือบ้างครับ
แต่ก็ขอให้อย่ามีเลยดีกว่า ปัญหาน่ะ มันเจ๊บหัวขนาดเน้อ
ขอให้ทุกคนโชคดีครับ