เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 29 มีนาคม 2024, 14:21:36
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  บอร์ดกลุ่มชมรม
| |-+  ชมรมนักกลอน
| | |-+  ของขวัญวันแม่
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: 1 [2] 3 พิมพ์
ผู้เขียน ของขวัญวันแม่  (อ่าน 6708 ครั้ง)
little girl
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,174



« ตอบ #20 เมื่อ: วันที่ 08 สิงหาคม 2011, 13:21:03 »

จิตใจอ่อนไหวมาก ร้องไห้ ร้องไห้
IP : บันทึกการเข้า

Cupid
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,941


Experience is the best teacher.


« ตอบ #21 เมื่อ: วันที่ 08 สิงหาคม 2011, 13:34:26 »

ก่อนไม่มีแม่ให้กอด....เรื่องจริง จากโรงเรียน   อัสสัมชัญ     
อ่านแล้วจะกลั้นน้ำตาแทบไม่อยู่......

เรื่องนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับ...มิสอุไรพร
ครูที่มีจิตวิทยาสูงในการสอนเด็ก

รักใดไหนเล่าเท่ารักแม่...วีรกรรมสุดยิ่งใหญ่ของแม่ที่ลูกทุกคนต้องอ่าน!

ตึกเซนต์หลุยส์มารี โรงเรียนอัสสัมชัญ   แผนกประถม ราวกลางปี พ.ศ. 2539

' มิสคะ ช่วงพักเที่ยงจะมีผู้ปกครองมารอพบสองท่านที่หน้าห้องรับรองค่ะ '

โทรศัพท์แจ้งจากห้องประชาสัมพันธ์ทำให้มิสอุไรพร   นาคะเสถียร
ครูสาวประจำระดับชั้นป. 4 รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
เพราะจำได้ว่ามีการโทรนัดหมายจะมาพบจากคุณแม่ท่านหนึ่งเพียงท่านเดียวในวันนี้

เอ...ใครล่ะนี่ จะมีเรื่องอะไรรึเปล่านะ

เมื่อมิสอุไรพรเดินมาถึงหน้าห้องประชาสัมพันธ์
ครูสาวก็แทบยกมือรับไหว้จากสุภาพสตรีทั้งสองท่านไม่ทัน
หากก็รู้สึกแปลกใจที่เห็นคุณแม่ท่านหนึ่งยกมือไหว้แต่เพียงแขนข้างเดียว
อย่างไรก็ตามมิสได้เชิญคุณแม่ท่านแรก
เข้าไปคุยก่อนตามลำดับการนัดโดยเก็บงำความแปลกใจไว้
หลังจากคุยกับคุณแม่ท่านแรกเสร ็จมิสจึงเชิญคุณแม่อีกท่านเข้ามาคุยในห้องรับรอง

ภาพแรกที่ได้เห็นชัดๆทำให้ครูสาวตกใจเล็กน้อย

แขนซ้ายของคุณแม่เป็นแขนเทียม คุณแม่มาปรึกษาเรื่อง   การเรียนของลูก
เพราะไม่ได้มาในวันนัดพบผู้ปกครองประจำปีเมื่อต้นปีการศึกษาที่ผ่านมา

' ลูกเขาไม่อยากให้มา เขาว่าเขาอายที่แม่ใส่แขนเทียม
กลัวโดนเพื่อนล้อแม่มาทีเพื่อนก็ล้อกันประจำว่าแม่แขนเดียว
แม่เป็นหุ่นยนต์เหรอ อะไรนี่น่ะค่ะ เลยไม่ได้มา '

น้ำเสียงของคุณแม่แฝงแววเอ็นดูมากกว่าที่จะโกรธหรือไม่พอใจ

มิสอุไรพรขออนุญาตซักถามเกี่ยวกับสาเหตุที่คุณแม่ต้องใส่แขนเทียม
เมื่อได้ทราบความจริงทั้งหมดครูสาวก็ตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะต้องจัดการ
เรื่องที่ลูกไม่ยอมรับและไม่เข้าใจแม่นี้โดยเร็ว
หากปล่อยเรื่องนี้ไป...ก็จะเป็นบาปอันหนักยิ่งติดตัวเด็กไปในภายหน้า
ทั้งตัว ลูกชายและคนที่ล้อเพื่อนด้วย

ช่วงเย็นวันนั้นมีชั่วโมงลูกเสือแต่ฝนตกหนัก
มิสอุไรพรจึงได้โอกาสนำเรื่องนี้มาเล่าให้นักเรียนฟังในห้องเรียน

เรื่องราวที่ว่านั้น มีดังต่อไปนี้

วันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2536 หลังวันแม่เพียงไม่กี่วัน.....
ครอบครัวหนึ่งได้เดินทางไปเที่ยวนากุ้งที่จังหวัดสตูล
ครอบครัวนี้ประกอบด้วยคุณพ่อ คุณแม่
และลูกชายอีกสามคนพวกเขาเดินชมนากุ้งไปตามทางเดินซึ่งเป็นคันดิน
ท่ามกลางบรรยากาศสดชื่นของธรรมชาติ

โดยคุณพ่อเดินนำหน้ากับลูกชายคนโตสองคน
ส่วนคุณแม่เดินตามหลังมากับลูกชายคนเล็ก

ทางเดินที่เป็นคันดินนั้นมีการแบ่งเป็นท้องร่องเพื่อติดตั้งระหัดวิดน้ำ
ซึ่งมีใบพัดทำจากเหล็กสูงจากคันดินราว  25 ซม
คุณพ่อและลูกคนโตสองคนก็ข้ามท้องร่องแล้วเดินนำต่อไปข้างหน้า
ไม่มีใครฉุกใจคิดระวังถึงเหตุร้าย

แต่แล้วลูกชายคนเล็กกลับก้าวพลาดล้มลงไปในท้องร่อง
ขากางเกงเข้าไปติดกับร่องของระหัดวิดน้ำที่กำลังหมุนอยู่
และฉุดขาของลูกทั้งสองข้างเข้าไปในใบพัดเหล็ก

' ถ้าเป็นพวกคุณ น้องตกลงไปอย่างนี้คุณจะทำอย่างไร '

มิสหยุดเรื่องไว้ก่อนเพื่อซักถาม มองหน้าเด็กนักเรียน
ทั้งห้องที่นั่งเงียบกริบ หน้าซีด โดยเฉพาะลูกชายของคุณแม่ท่านนั้น

' ทุกคนตกตะลึงใช่มั้ย คิดไม่ทันใช่มั้ย
แต่นักเรียนรู้มั้ยว่าคุณแม่ท่านตัดสินใจทำอย่างไร '

คุณแม่ไม่ยอม เสียเวลาคิดอะไรเลย

ท่านรีบยึดดึงตัวลูกเอาไว้แล้วเอาแขนซ้ายที่ว่างอยู่เข้าไปขวางใบพัดเหล็กไว้ก่อน...
ใบพัดจึงหมุนเอาแขนของคุณแม่เข้าไป...คนงานที่เห็นเหตุการณ์รีบปิดเครื่องทันที
แต่แรงเฉื่อยทำให้ใบพัดยังหมุนต่อด้วยกำลังแรง...
แรงจนกระชากแขนซ้ายของคุณแม ่ขาดสะบั้นลง!
คุณแม่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทรมานแสนสาหัสสติสัมปชัญญะดับวูบลงในทันที

ท้องร่องทั่วบริเวณแดงฉานไปด้วยเลือด...เลือดของแม่...

ใบพัดเหล็กยังหมุนต่อไปอีกเล็กน้อยและบดเอาขาทั้งสองข้างของลูกชายคนเล็ก
จนกระดูกหัก...แต่ไม่ขาด
ไม่ขาด...เพราะแขนซ้ายของแม่ขาดแทน...ไม่ขาด...เพราะแม้จะไร้ซึ่งสติสัมปชัญญะ

มือขวาของค ุณแม่ก็ยังยึดตัวลูกเอาไว้แน่น...ไม่ยอมปล่อย...

คุณพ่อและลูกคนโตทั้งสองคนหันกลับมามองตามเสียงตะโกนเอะอะโวยวายของคนงาน
พร้อมๆกับเสียงกรีดร้องของคุณแม่ ภาพที่เห็นทำให้พวกเขาช็อกจนแทบสิ้นสติ!

คุณพ่อกระโจนพรวดเดียวถึงตัวคุณแม่และลูกน้อย   แต่...มันสายเกินไปแล้ว!

สิ่งเดียวที่ทำได้คือรีบพาสองแม่ลูกส่งโรงพยาบาลทันที
ผลของการรักษาคือคุณแม่ต้องใส่แขนเทียมแทนแขนซ้ายที่ขาดไป
ส่วนลูกคนเล็กที่ขาหักต้องอยู่โรงพยาบาลนานราวสามเดือนจึงสามารถเดินเหินได้เป็นปกติ

มิสอุไรพรกวาดสายตามองไปรอบๆห้องถามขึ้นอีกว่า
' นักเรียนคิดว่าคุณแม่ท่านนี้กล้าหาญมั้ยคะ '

' กล้าหาญมาก ' เด็กๆพากันตอบเป็นเสียงเดียวกันพลางพยักหน้า

หลายๆคนยังหน้าซีดเซียวเมื่อนึกภาพเหตุการณ์ไปตามที่ครูเล่า
มิสมองหน้าลูกชายของคุณแม่แล้วบอกต่อว่า
' นักเรียนทราบมั้ยว่าคุณแม่ท่านนี้เป็นคุณแม่ของเพื่อนเราในห้องนี้เอง
ไหนใครเป็นลูกของคุณแม่ท่านนี้ยืนขึ้นให้เพื่อนเห็นหน่อยสิ '

เด็กนักเรียนคนนั้นยืนขึ้น ท่ามกลางเสียงปรบมือของเพื่อนทั้งห้อง

' วันนี้เมื่อคุณกลับไปบ้านมิสฝากเรียนคุณแม่ด้วยว่าพวกเราชื่นชม
และยกย่องท่านมากจริงมั้ยพวกเรา '

' จริงครับๆ ใช่ครับๆ ' เสียงเล็กๆตอบมาเป็นทางเดียวกัน

' มิสได้ทราบมาว่ามีหลายๆคนไปล้อเลียนเพื่อน   ไหน
คนไหนบ้างคะที่เคยล้อคุณแม่เขา ถ้ามีเราเป็นลูกผู้ชายต้องกล้ารับค่ะ '

มีนักเรียน 3-4 คนยืนขึ้น สีหน้าของแต่ละคนซีดเซียวอย่างสำนึกผิด

มิสอุไรพรมองหน้าของเด็กกลุ่มนี้อย่างอ่อนโยน   ถามว่า
' ดีมากนักเรียน ตอนนี้คุณคงอยากพูดอะไรกับเพื่อนใช่มั้ยคะ '

เด็กชายกลุ่มนั้นเดินเข้าไปโอบกอดคอแล้ว   กล่าวขอโทษเพื่อนด้วยความจริงใจ
ครูสาวน้ำตาคลอ ยืนมองภาพนั้นด้วยความปลาบปลื้มยินดีหนักใจอยู่เหมือนกันว่า

หากถามขึ้นมาแล้วไม่มีใครยอมรับว่าเคยล้อเพื่อน...จะทำอย่างไร ?
เธอไม่เคยผิดหวังในตัวนักเรียนอัสสัมชัญและจนถึงเวลานี้ก็ยังคงไม่ผิดหวัง
ใครเล่า...จะเข้าใจความเจ็บช้ำขมขื่นในหัวใจเล็กๆของเด็กชายคนหนึ่ง
ที่ถูกเพื่อนล้อเลียนประสาเด็กโดยไม่ทันคิด

หากบัดนี้...ความรักของแม่และน้ำใจของเพื่อนได้สลายปมด้อยในใจ
ของเด็กคนนี้ลงจนสิ้นแล้ว เหลือเพียงความรักและภาคภูมิใจในตัวคุณแม่เท่านั้น

เมื่อหมดชั่วโมงเรียน มิสอุไรพรได้เรียกตัวลูกชายเข้าไปคุยอีกครั้ง
' วันนี้เรามีอะไรในใจที่คิดว่าควรพูดกับคุณแม่มั้ยคะ '

เด็กคนนั้นนิ่งคิดไปชั่วครู่ก่อนจะตอบเสียงสั่นปนสะอื้นไห้ว่า
' ผม...ผมจะไปขอโทษคุณแม่แล้ว...แล้วบอกคุณแม่ว่าผมรักคุณแม่ที่สุดในโลกเลยครับ '



รู้มั้ยน้ำนมหยดหนึ่งซึ่งไหลมาต้องใช้น้ำตาหยาดเหงื่อสักเท่าไหร่
บอกแม่เถอะนะ บอกทุกวัน ว่ารักท่านมากมาย
กอดแม่เถอะนะ ให้คุ้นเคย กอดเลยไม่ต้องอาย   
ก่อนไม่มีแม่ให้กอด...   

-----------------------------------------------------------------------------

ขอบคุณ Fw เมลล์ดีๆ   
อ่านแล้วน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว คิดถึงแม่ขึ้นมาทันที


เอามาขึ้นหน้าสองแล้วกัน จะได้เปิดดูง่ายๆ

สำหรับท่านที่ยังมีคุณแม่อยู่ กอดคุณแม่ให้แน่นๆนะครับ คุณแม่จะได้มีความสุขมากๆ...
IP : บันทึกการเข้า
๋๋P
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,917



« ตอบ #22 เมื่อ: วันที่ 09 สิงหาคม 2011, 22:52:10 »

 ยิ้มเท่ห์


* lม1.jpg (21.73 KB, 425x332 - ดู 613 ครั้ง.)

* ม2.jpg (16.63 KB, 371x299 - ดู 602 ครั้ง.)

* ม3.jpg (24.49 KB, 371x319 - ดู 615 ครั้ง.)

* ม4.jpg (19.91 KB, 371x281 - ดู 603 ครั้ง.)

* ม5.jpg (21 KB, 371x309 - ดู 594 ครั้ง.)
IP : บันทึกการเข้า
๋๋P
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,917



« ตอบ #23 เมื่อ: วันที่ 09 สิงหาคม 2011, 22:56:12 »

 ยิ้ม


* ม6.jpg (24.88 KB, 371x333 - ดู 575 ครั้ง.)

* ม7.jpg (26.96 KB, 371x297 - ดู 597 ครั้ง.)

* 4756.gif (4.5 KB, 50x50 - ดู 569 ครั้ง.)
IP : บันทึกการเข้า
little girl
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,174



« ตอบ #24 เมื่อ: วันที่ 10 สิงหาคม 2011, 18:54:26 »

มอบแด่..... ผู้เป็นแม่ทุกคน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 10 สิงหาคม 2011, 19:32:30 โดย ยาย-ต้า » IP : บันทึกการเข้า

Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #25 เมื่อ: วันที่ 10 สิงหาคม 2011, 21:19:38 »

 ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ


* md49[1].gif (53.13 KB, 200x200 - ดู 605 ครั้ง.)
IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
little girl
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,174



« ตอบ #26 เมื่อ: วันที่ 11 สิงหาคม 2011, 09:04:47 »

 ยิ้ม ยิ้ม


* T2100709_01S[1].gif (57.11 KB, 326x359 - ดู 3523 ครั้ง.)
IP : บันทึกการเข้า

little girl
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,174



« ตอบ #27 เมื่อ: วันที่ 11 สิงหาคม 2011, 09:40:37 »

  พนมมือ     ก้มกราบลง      ตรงตักแม่ ....  ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ต่อกันหน่อย
IP : บันทึกการเข้า

Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #28 เมื่อ: วันที่ 11 สิงหาคม 2011, 10:11:21 »

 พนมมือ     ก้มกราบลง      ตรงตักแม่ ....  ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ต่อกันหน่อย
ที่รักแท้     มอบให้      แก่ลูก น้อย


* image021[1].gif (10.81 KB, 147x185 - ดู 592 ครั้ง.)
IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
ⒷⒼ*
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 9,371

นิพพานคือนิรันดร์


« ตอบ #29 เมื่อ: วันที่ 11 สิงหาคม 2011, 12:19:12 »

ลูกกินพิชชา แม่กินปลาปิ้ง.....ลูกนั่งโบอิ้ง แม่นั่งสามล้อ

ลูกใส่ผ้าหรู แม่ใส่มอซอ......ลูกเดินลิ่วล้อ แม่ตากฝนทำนา

ลูกใช้เงินแบงค์ แม่ใช้เงินบาท.....ลูกทะเลาะวิวาท-แม่ร้องไห้หา

ลูกท้องโย มีแต่แม่ที่เมตตา...... วันแม่นี้นะขอเถอะนะ

เช็ดน้ำตา แล้วกราบเท้าแม่สักที


เคดิต http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=kuiwhipsaw&month=11-08-2011&group=1&gblog=300
IP : บันทึกการเข้า
Cupid
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,941


Experience is the best teacher.


« ตอบ #30 เมื่อ: วันที่ 12 สิงหาคม 2011, 07:32:19 »

 พนมมือ     ก้มกราบลง      ตรงตักแม่ ....  ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ต่อกันหน่อย
ที่รักแท้     มอบให้      แก่ลูก น้อย

อกแม่อิ่ม   ตักแม่อุ่น   ลูกหนุนคอย

แม่เรียงร้อย  ปลอบขวัญ  ทุกวันคืน...  

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 12 สิงหาคม 2011, 08:42:50 โดย cupid » IP : บันทึกการเข้า
Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #31 เมื่อ: วันที่ 12 สิงหาคม 2011, 08:16:54 »

วันเวลา เนิ่นนาน ไม่ผันเปลี่ยน
อยากกราบเรียน ว่ารักแม่ แน่ยิ่งนัก
ตั้งแต่เล็ก เติบใหญ่  ได้ประจักษ์
แม่ปกปัก คุ้มครอง พี่น้องเรา

ได้ร่ำเรียน เขียนอ่าน ก็เพราะแม่
ได้ดูแล  แม้เหนื่อยยาก ก็เพราะเจ้า
เพียงสองแขน สองมือ แม้หนักเบา
ไม่มีเศร้า  เพราะรักเรา ห้าคนเอย ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้

(ลูกทุกคนจบปริญญาตรี แต่แม่ อ่านหนังสือไม่ได้
เพราะยายไม่มีเงินให้เรียนหนังสือ และต้องดูแลน้องอีก ๘ คน)


* 558[1].gif (206.05 KB, 298x311 - ดู 590 ครั้ง.)
IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
Cupid
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,941


Experience is the best teacher.


« ตอบ #32 เมื่อ: วันที่ 12 สิงหาคม 2011, 08:33:49 »


เปลี่ยนจากการ อ่าน มาเป้นการ ฟัง บ้างครับ วันนี้วันแม่ครับ

ร้องตามไปด้วยก็ย่อมได้  ยิ้มเท่ห์

IP : บันทึกการเข้า
Cupid
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,941


Experience is the best teacher.


« ตอบ #33 เมื่อ: วันที่ 12 สิงหาคม 2011, 09:01:00 »


เพิ่งเจอ ของขวัญวันแม่  ยิ้มเท่ห์

IP : บันทึกการเข้า
e22xyc
เตรียมอนุบาล
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4



« ตอบ #34 เมื่อ: วันที่ 13 สิงหาคม 2011, 15:41:09 »


มอบให้ ยาย-ต้า ครับ ^^
IP : บันทึกการเข้า
little girl
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,174



« ตอบ #35 เมื่อ: วันที่ 13 สิงหาคม 2011, 15:45:50 »

ขอบคุณมากจ้าาา    ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม  ขอให้ร่ำรวย อย่าเจ็บอย่าจนน้าจ๊ะ
IP : บันทึกการเข้า

Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #36 เมื่อ: วันที่ 14 สิงหาคม 2011, 08:13:20 »

                                แด่หญิงเหล็ก ของลูก

           ทุกปีที่ผ่านมา                            แม่ร่าเริงอย่างแจ่มใส
            ฟังลูกร้องโอเกะครั้งใด                 แม่โยกตัวไปพร้อมทำนอง
            แต่ปีนี้เเม่เหนื่อยล้า                      ดูแววตา เห็นเศร้าหมอง
            ดูลูกลูกอย่างตรึกตรอง                 พี่น้องเรา เริ่มกังวล

แม่จ๋าแม่ อย่าเป็นห่วง                   ลูกทั้งปวงจะรักไม่สับสน
เราพี่น้องทั้งห้าคน                      ไปทุกหนแห่ง ไม่แบ่งใคร
เราจะรักและสามัคคี                     โอบกอดน้องพี่ แม้ไกลใกล้
อยากให้แม่ได้ใส่ใจ                     ให้ร่างกายแข็งแรงแกร่งเหมือนเดิม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม

IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
e22xyc
เตรียมอนุบาล
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4



« ตอบ #37 เมื่อ: วันที่ 14 สิงหาคม 2011, 17:16:14 »

ขอบคุณมากจ้าาา    ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม  ขอให้ร่ำรวย อย่าเจ็บอย่าจนน้าจ๊ะ

ขอบคุณคร้าบบ พรนั้นก็จงกลับไปสู่คนให้ด้วยครับ ^^
IP : บันทึกการเข้า
little girl
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,174



« ตอบ #38 เมื่อ: วันที่ 18 สิงหาคม 2011, 09:19:06 »

           แต่วันแม่  นั้นมี   แค่วันเดียว....     ลูกมาเที่ยว เยี่ยมหา  แล้วลาหาย
       ปล่อยให้แม่  อ้างว้าง  และเดียวดาย   น่าเสียดาย  น่าจะมี ทั้งปีเลย
  
            
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 18 สิงหาคม 2011, 14:08:54 โดย ยาย-ต้า » IP : บันทึกการเข้า

♡♡<Fairy>♡♡
นางฟ้า...ราตรี
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,585


เทพธิดา...ไร้ปีก


« ตอบ #39 เมื่อ: วันที่ 20 สิงหาคม 2011, 23:04:04 »

           แต่วันแม่  นั้นมี   แค่วันเดียว....     ลูกมาเที่ยว เยี่ยมหา  แล้วลาหาย
       ปล่อยให้แม่  อ้างว้าง  และเดียวดาย   น่าเสียดาย  น่าจะมี ทั้งปีเลย
   
             


IP : บันทึกการเข้า

>>>>>....หากหัวใจไม่เข้มแข็ง    อย่าหวัง "แรง" จากสวรรค์....<<<<<
หน้า: 1 [2] 3 พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!