... >> .. ๑ บาท บาทเดียวพอ! .. << ...

[>_อนัตตา_<]

หน้าผากเหม่ง ดั้งโด่ง ตรงปลายรั้น      แก้มอัดอั้น มันคับ จับขัดข้อง 

[นายตะเข้]

มองอีกครั้ง ยังเห็น เป็นเนื้อทอง   แสงจับต้อง ขมองเป่ง เล็งแสบตา   ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

[>_อนัตตา_<]

โหง้วเฮงดี ราศรีจับ นับแบงค์ฟ่อน       เกือบครึ่งค่อน คุณนาย หมายทรัพย์หนา 

[นายตะเข้]

เท่าที่เห็น คงเป็น อนัตตา   แม่ทรัพย์หนา น่าจับเรียก ค่าไถ่จัง.....    

[>_อนัตตา_<]

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ 

เริ่มใหม่น่ะค่ะ....

เริ่มปลายฝน ต้นหนาว  พราวสายหมอก        พริ้วระลอก  เป็นสาย  ร่ายมนต์หนาว 

[Siranoi]

หอบผ้าห่ม มุ้งหมอน นอนนับดาว       ต้นทองกวาว ปื้นหั้น ฉันเลยนอน

[นายตะเข้]

อิงไออุ่น สุ่นไฟ ในหน้าหนาว   น้ำค้างพราว หนาวแต้ เหลือแค่หมอน

[Cupid]

ทั้งผ้าห่ม มุ้งม่าน มันเปียกปอน      เข้าห้องกลอน รันทด  หมดอาลัย

[Siranoi]

ลมโบยโบก พัดพริ้ว ปลิวสบัด     หนาวลมจัด ห่มหมอน ก่อนหลับไหล

[150 cc.]

ฤดูหนาวฤดูเหงาเศร้าเกินใคร  ฤดูใหนใครจะเหงาเท่าเราเอย
   
จบด้วยเอยซะงั้น  อิอิอิ  ไม่ได้เดี๋ยวเริ่มใหม่แก้ตัว  อิอิ

[Siranoi]

มาต่อนิทานกันเร๊ววววววววว...
     มีนิทาน เรื่องหนึ่ง ซึ่งอยากเหล้า      แกขี้เมา หย๋ำเป เซถลา

[Number9]

แต่เมียมันสวยซึ้งตรึงอุรา  เทพธิดาคู่ซากผีมีอยู่จริง

[Siranoi]

     เมื่อเมาเหล้า ครั้งใด ใจสปอต     วิญญาณถอด ศอกเข่า เข้าสู่สิง

[>_อนัตตา_<]

ทั้งมือไม้ เท้าขา พาระวิง       เก่งซ่ะจริง กับหญิง ยิ่งกว่ามวย   

[Siranoi]

     เมียเหลืออด เหลือทน บ่นไม่ได้      ศอกเข่าซ้าย ย้ายมา ใบหน้าสวย

[Cupid]

จึงเป่ามนต์ คาถา มหาระรวย     ถ้าเจ้าพ่อ ไม่ช่วย คงม้วยมรณ์

[นายตะเข้]

มาวันหนึ่ง ถึงกาล มารเข้าสิง    พ่อมือลิง เมามายมา  หาสมร

[>_อนัตตา_<]

ถึงเวลา เอาคืน ฆ่าตัดตอน      แต่บังอร คงได้ ไปแค่คิด 

[Number9]

ถึงเวลา เอาคืน ฆ่าตัดตอน      แต่บังอร คงได้ ไปแค่คิด 

ตายแน่ทั้งตัด ทั้งตอน ... อิอิ

[>_อนัตตา_<]

ถึงเวลา เอาคืน ฆ่าตัดตอน      แต่บังอร คงได้ ไปแค่คิด 

ตายแน่ทั้งตัด ทั้งตอน ... อิอิ



ฮ่าๆๆๆๆๆเอิ้กกกกกกก จ่างสรรหามาแต้แม่อุ้ยเฮา