>.. โถ...สัตว์เอ๋ยสัตว์โลก! ..< เรื่องเล่าชุดที่ 3 สะท้อนสังคม โดย สิติยะ ป

[Siranoi]

ป 1
     ครอบครัวของตะวันและจันทร์เพ็ญ เป็นครอบครัวเล็ก ๆ ในหมู่บ้าน พ่อแม่ รับราชการ จะได้หยุดพักผ่อนอยู่กับครอบครัวเต็มที่ก็เพียง เสาร์-อาทิตย์ เด็กทั้งสองพึ่งเข้าเรียนในระดับมัธยมต้นของโรงเรียนในตัวเมือง ซึ่งห่างไกลถึง 30 กว่ากิโลเมตรตามสมัยนิยม
     ดังนั้น ในทุกเช้าทั้ง 4 ชีวิต พ่อแม่ลูกจึงจำต้องตื่นแต่ไก่โห่เพื่อเตรียมตัวไปรอรถโรงเรียนให้ทัน, ไปทำงานให้ทันเวลา เป็นวัฏฏจักรอยู่เช่นนี้เรื่อยมา
     " หนูมาดูนี่ซิลูก "
ทั้งตะวันและจันทร์เพ็ญต่างหันไปมองตามเสียงอย่างยินดี เพราะสิ่งที่แม่บอกไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ต่างรับรู้ร่วมกันว่า มันต้องเป็นความจริงในเช้าของวันนี้
     " อุ้ย! มันน่ารักจังเลยค่ะแม่ "
ทั้งสองต่างถลาเข้าหา เจ้าหมาน้อยที่พ่อและแม่เป็นผู้เลือกสรรค์ด้วยความตื่นเต้นดีใจ
     " จ๊ะเอ๋! ชื่ออะไรดีนะเรา? "
ตะวันทักทายพร้อมกับมองหน้าผู้เป็นมารดาสลับกับจันทร์เพ็ญเพื่อขอความเห็น
     " แล้วแต่สิจ้ะ จะตั้งชื่อว่าอย่างไรก็ตกลงกันเอาเอง แม่กับพ่อหามาให้แล้ว ตั้งหลายตังค์แน่ะ "
นางบอกลูก ขณะที่พ่อเดินจากโรงรถมาสมทบ
     " พ่อว่างัยครับ? "
     " เอ..ไม่รู้นะ แล้วแต่สิลูก "
เมื่อไม่ได้รับคำตอบใด ๆ เด็กน้อยทั้งสองจึงอุ้มเจ้าหมาน้อยเข้าบ้านไป ท่ามกลางรอยยิ้มอย่างยินดีของพ่อและแม่ อย่างน้อยเจ้าตัวเล็ก คงจะเป็นเพื่อนเล่นที่ดีให้กับลูกได้

[♡♡<Fairy>♡♡]

....มารออ่านต่อค่ะ...

[Siranoi]

ป 2
     เจ้ากุ๊กกิ๊ก... เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ที่ต้องรับผิดชอบ อีกชีวิตหนึ่งในครอบครัว มันมีความสุขและร่าเริงมาก เมื่อได้เข้ามาอยู่กับเจ้านายใหม่ของมัน ไม่ต้องอุดอู้แออัดอยู่แต่ในกรง พร้อมเพื่อนหมาน้อยรุ่นราวคราวเดียวกัน ไม่ต้องทนเจ็บเพราะไม้เรียวเล็ก ๆ เวลามันดื้อมันซน จนต้องร้องเสียงดัง โดยเฉพาะกับเจ้านายเก่าอีกต่อไป
     " กุ๊กกิ๊ก! มาหม่ำข้าวเร็ว ๆ มา ๆๆๆๆ "
เด็กสาวลูบหัวมันเบา ๆ ด้วยความรักใคร่ในความน่ารัก ซึ่งมันก็ยังคงแสดงความขอบคุณ และจงรักภักดี ด้วยการสบัดหางอยู่ไปมา
     " วันนี้แกเฝ้าบ้านนะเจ้ากุ๊กกิ๊ก..ชั้นจะไปโรงเรียน "
เหมือนจะรู้ความ มันรีบละสายตาจากจานอาหาร มองหน้าเธอด้วยสายตาอันละห้อย
     ตลอด 3 เดือนที่เข้ามาอยู่บ้านนี้ แม้จะต้องอยู่คนเดียวเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่มันก็เริ่มชาชิน จะดีใจมากก็เมื่อรถตู้คันสีฟ้า วิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้าน แล้วเจ้านายน้อยทั้งสองก็เปิดประตูรั้วบ้านเข้ามา มันจะแสดงกิริยาอาการทั้งเห่าทั้งวิ่งเข้าไปคลอเคลียเลียหน้าหลัง ด้วยความดีใจ ด้วยความลิงโลดใจ เด็กทั้งสองอยู่เล่นกับมันบนสนามหญ้าหน้าบ้าน ด้วยความสนุกสนาน เป็นเช่นนี้อยู่ทุกวัน
    

[♡♡<Fairy>♡♡]

 ...ต่อ..เลย...ค่ะ...รออ่าน..จริงๆ นะ..จะบอกให้..