เมื่อก่อนกลับมากรุงเทพวันที่ 16
ผมไปเที่ยวเซ็นทรัล ที่เชียงราย นี้แหละ..
ผมเคยเห็นหลายๆท่าน บ่นๆ กัน ว่า พนักงานของ รปภ.แม่บ้าน ของ เซ็นทรัลฯ มีแต่คนบนดอยบ้าง หรือพูดไม่เพราะบ้าง โบกรถไม่เป็นบ้าง หรือพูดไม่รู้เรื่อง..
วันนี้ผมเดินดู..และดูบรรยากาศโดยรอบว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นไหม..เพราะเชื่อว่าหลังเปิดคงเก็บรายละเอียดอีกเยอะ..ในเนื้องาน..ก้เป็นตามคาด..มีการปรับ..แต่ง ตกแต่ง ในรายละเอียด ต้นไม้ดอกไม้..เล็กๆน้อยๆ...ในห้าง
แต่สิ่งที่ผมสนใจ มาก คือ..พนักงาน รปภ. แม่บ้าน..ครับ..เพราะเขาทำไหมถูกว่า ถูกด่า ถูก คอมแพลน เยอะเหลือเกิน..
ทั้งที่เป็นงานที่หลายๆคนไม่อยากทำ แต่เขาก็มาทำหลายๆ มีอายุที่แตกต่างกัน เช่น คนเก็บจานดูแล้วเป็นเด็กรุ่นลูกรุ่นหลาน แม่บ้านรุ่นคุณแม่ คุณป้าผม รปภ.รุ่นหลานและลุงๆ ด้วยซ้ำ...
หลายท่าน คงเห็นผมมาพร้อมกับโลโก้ เซ็นทรัล(ถ้าผมไม่ปาวรณาตนเอง) ผมชอบถ่ายรูปแม้จะถ่ายงูๆปลาๆไม่มีความรู้ ผมก็ถ่าย ตั้งแต่เป็นที่ดินว่างเปล่า..จนก่อร่างสร้างเป็นอาคาร..จนผูกพัน ระดับหนึ่ง..หรือเป็นแฟน ศูนย์แห่งนี้ก็ว่าได้

(ตามฉบับวัยรุ่นที่ตามการพัฒนา..การเปลี่ยนแปลง และกำลังหา..จุดท้าทาย..ในการทำสิ่งต่าง...)
ผมก็เดินถ่ายไปเรื่อย..แต่แอบถ่ายนะครับ..เพราะเชื่อว่าหลังห้างเปิดเขาคง..ห้ามถ่ายแน่นอน..
แต่ผมเห็นมุมภาพน่าสนใจดีและแสงกำลังสวย..อยากถ่ายภาพเหลือเกิน รปภ.ก็เล็งๆผมอยู่ เพราะคง วิทยุคุยจับตาดูผม
แต่ผมก็ถ่าย..เขาว่าอย่างไร ค่อย..ว่ากันอีกที
เขาบอกพูดกับผม(สำเนียงพี่น้องชนเผ่า) ว่า " เขาห้ามถ่ายภาพ ครับ". และบอกผมว่า "พี่ขออนุญาต ทำบัตรด้านล่างยัง เขาห้ามถ่า่ยภาพนะครับ."
ผมก็ยิ้มและขอโทษ ครับ.

ส่วนแม่บ้าน..ที่ทำความสะอาดห้องน้ำผมไปไม่เคยเห็น กระดาษชำระหมด.. หรือ น้ำยาล้างมือ หรือ น้ำยาเซ็ดฝาชักโครก หมดเลย..ผมเห็น ป้าๆ พี่ๆ เดินดูห้องน้ำเป็นว่าเล่น..ขยันมากๆ
บางครั้งสกปรกบ้าง ต้องทำใจห้องน้ำสาธารณะไม่ใช่ห้องน้ำส่วนตัวบ้านเรา..แต่โดยรวมสะอาดดี
และอีก คนหนึ่งผมได้คุย กับ รปภ.ด้านหลังอาคาร..ขอเรียกว่าลุงแล้วกันนะครับ. ลุงเขานั่งตากแดด เพื่ออำนวยความสะดวก ดู รถเข้าออกประตูด้านหลัง..มีร่มหนึ่งอัน..ไว้บังแดด ตัวเกรียมแดง ด้วยแดด ครับ..ก็คุยเรื่องทั่วไปตามที่ผมอยากรู้คือเฟสสอง และอาคารจอดรถเมื่อไหร่จะสร้าง..(ในใจผมก็นึกว่าลุงก็คงไม่รู้หรอกเพราะผู้บริหารบางท่านยังไม่รู้ จะรู้เฉพาะ CEO จริงๆ) แต่ผมอยากชวนลุงคุยสนทนา..คุยได้สักพัก ก็มีลุงคนหนึ่งเป็นคนทำสวนเดินเข้ามา..คุย..ด้วย และนั่งพักในร่ม เพราะวันนั้นแดดร้อนเหลือเกิน..
ก็คุยไม่นาน..ครับ..ก็ถามลุงว่าเหนื่อยมากไหมลุงทำงานตากแดด..ลุงก็บอกว่าเหนื่อย และร้อนมากด้วย..เป็นธรรมดาแต่ทนได้

ที่เขียนมาทั้งหมดเล่าให้ฟังเฉยๆครับ..
เพราะสงสารลุง ป้า น้า อา น้องๆ ครับ..อากาศร้อน ลุงนั่งตากแดดทั้งวัน..ยังใจดียิ้ม..คุยกับผม..ได้เลย..
เราขับรถแอร์เย็นสบาย หรือ ไม่ต้องเดิน หรือนั่งแตกแดด ทำงานทำไหม เราใจร้อนมากกว่าลุงครับ.
