น่าคิดสะกิดใจ

[watthanasit]

 

ปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นล้วนมาจากสภาพการดำเนินชีวิตตามระบบ "วัตถุนิยม"
หากเราเปลี่ยนแนวคิดใหม่ที่ทรงด้วยคุณค่ายิ่ง โดยการดำเนินชีวิตตามระบบ "พอเพียงนิยม"
ปัญหาต่าง ๆ จักลดลง หรือแทบไม่มี
ด้วยความปรารถนาดีจาก "ธรรมชาติธรรมค้ำจุนโลก"
 

                                                         


 

เด็กหนีวัด



         ยุคที่อะไร ๆ มันเปลี่ยนแปลง ซึ่งส่วนใหญ่เปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี ไม่ควร  ที่ว่าไม่ดีไม่ควรคือเปลี่ยนแปลงในทางเสื่อมถอยด้านศีลธรรม  ด้านคุณธรรม จนทำให้ผู้คนเห็นกงจักรเป็นดอกบัว  เรื่องเด็กหนีวัดก็เข้าทำนองนี้

        สมัยเมื่อประมาณ 40 ก่อนหน้านี้เด็กผูชายที่บ้านอยู่ห่างไกลจากโรงเรียน พ่อแม่ต้องนำไปฝากไว้เป็นศิษย์วัด  บางวัดมีเด็กวัดเป็นร้อย ๆ คนเด็กผู้หญิงฝากวัดไม่ได้ต้องนำไปฝากญาติ หรือเพื่อนฝูงที่อยู่ใกล้กับโรงเรียน

       เด็ก ๆ สมัยนั้นที่พ่อแม่นำไปฝากไว้ที่ดังกล่าวจะไม่มีปัญหาในเรื่องการเต็มใจอยู่ไม่เต็มใจอยู่ ส่วนใหญ่จะพึงพอใจที่พ่อแม่จัดให้ ถ้าไม่พึงพอใจก็ต้องถูกบังคับ และก็ไม่เคยได้ยินข่าวในเรื่องถูกบังคับ หากถามว่าสมัยนี้ถ้านำเด็กไปฝากวัด ฝากญาติ เด็กจะว่าอย่างไร  จะเต็มใจหรือไม่  คำตอบคำสุดท้ายก็คือไม่เต็มใจ นี่จะเรียกว่า "เด็กหนีวัด" ก็ได้

        วัดสมัยก่อนเป็นสถานสร้างคนแห่งหนึ่ง  ท่านเจ้าอาวาสทุกวัดจะเข้มงวดในการดูแลเด็กวัดอย่างยิ่ง    เด็กวัดที่อยู่ในปกครองต้องอยู่ในระบบระเบียบ  เด็กวัดจึงล้วนแต่ถึงอบถึงรม  ส่งผลให้มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน ดังนั้นการเรียนจึงมีคุณภาพ  การันตีได้ว่าเด็กทีเคยเป็นศิษย์วัดเป็นบุคคลที่มีคุณภาพ

          คนรุ่นอายุประมาณ 50 ปี ยังกล่าวขานถึงคุณค่าของการเป็นเด็กวัด และยังพูดถึงความเข้มงวดกวดขันของพระสงฆ์ที่เป็นผู้ปกครองอย่างไม่ลืมเลือน นั่นแสดงให้เห็นว่าการอบรมสั่งสอนให้อยู่ในระเบียบกฏข้อบังคับ  การอยู่ในโอวาทของเด็กสมัยก่อนมีความเป็นบรรทัดฐานดีเยี่ยมที่ยังสรรเสริญเยินยออยู่ไม่จางหาย

          คนหัวโบราณ หรือคนที่เคยรู้เรื่องการเป็นเด็กวัดยังมีจิตใจที่จะส่งเสริมให้บุตรหลานเข้าไปเป็นศิษย์วัด แต่ก็ทำไม่ได้เหตุสำคัญประการใหญ่เนื่องจากเด็กสมัยนี้หนีวัด  ความเป็นจริงวัดเดียวนี้มีสถานที่เอื้ออำนวยมากขึ้นกว่าเก่าหลายเท่า สรุปว่าวัดยังมีที่ว่างสำหรับเด็กวัด

        เหตุที่เด็กหนีวัดสาเหตุหนึ่งคือปัจจุบันมีบ้านเช่า  มีหอพัก การอยู่หอพัก อยู่บ้านเช่ามีความเป็นอิสระอย่างมาก ด้วยกฎระเบียบที่ไม่เข้มงวดเหมือนอย่างกฏของวัด หอพักที่เข้มงวดมาก ๆ เด็กจะไม่อยู่ ผู้เป็นเจ้าของจึงต้องยอมลดกฎระเบียบ ตรงนี้เองที่ทำให้เด็กขาดการอบรมดูแลอย่างใกล้ชิด  เด็กอยู่บ้านเช่า หอพักจึงขาดระเบียบวินัย ขาดความรับชอบ ผลการเรียนก็จะอ่อนลง

        เรื่องการหนีวัดจองเด็กจึงเป็นเรื่องที่น่าคิดอย่างมาก ด้วยเยาวชนปัจจุบันต้องออกจากครอบครัว ออกจากพ่อแม่ เพื่อไปศึกษาเล่าเรียน บางครั้งถึงต่างจังหวัด ต่างภูมิภาค นี่คือประเด็นปัญหาหนึ่งที่ทำให้คนขาดคุณภาพ  ดังนั้นพ่อแม่  รัฐบาล  การทรวงศึกษาธการ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องช่วยกันวางแผนหาแนวทาง หรือแก้ปัญหาเพื่อให้เด็กยุคใหม่มีคุณภาพเช่นเดียวกับเด็กวัดแบบเก่า  แบบโบราณ

ท้ายนี้ฝากบทประพันธ์กลั่นจากใจ

เป็นระเบียบเป็นระบบอย่างครบถ้วน    เป็นกระบวนสร้างคนชนของรัฐ
ยึดแนวเก่าเอาแบบแอบแนววัด       หรือจะจัดแนวใหม่ใส่ใจเอย
 

[watthanasit]

ความคิดสมัยเด็ก

http://www.naturedharma.com/data-1449.html

         สมัยผมเรียนชั้น ป. 5 อายุประมาณ 10 ปีความคิดของเราตอนนั้นเป็นอีกแบบหนึ่ง  หากเห็นตึกราบ้านช่องที่ปลูกสร้างขึ้นใหม่ ยิ่งเป็นตึกสูงรู้สึกดีใจมาก เพราะตีค่าว่ามันเจริญ

 เห็นรถจักรยานยนต์ครั้งแรกตื่นเต้นดีใจมาก เพราะนึกถึงของใหม่ นึกถึงความเจริญรุ่งเรื่อง


        ขอเล่าเรื่องจักรยานยนต์สักนิด  รถจักรยานยนต์ยี่ห้อฮอนด้าของญี่ปุนเข้ามาครั้งแรก (เอาข้อมูลที่เห็นครับ)  เมื่อ ปี 2505 ส่วนใหญ่ขนาด   50 ซี.ซี.   ราคาประมาณ  2500 บาท

ตอนนั้นจ่ายเงินสด  (ช่วงนี้ยังไม่มีระบบเงินผ่อน ) ค่าของเงิน 2500 บาทสมัยนั้น (คูณด้วย 15หรือ 20 โดยประมาณ หรือมากกว่านั้น ลองคำนวณดู จากฐานข้อมูลตอนนั้นทองคำราคาบาทละ ประมาณ 350 บาท เนื้อหมูกิโลกรัม ละ 8-10 บาท)

        ความรู้สึกตอนเด็กที่เล่ามาสองอย่างชี้ให้เห็นความชื่นชอบเรื่องความเจริญด้านวัตถุซึ่งเราไม่คิดอะไรมาก มาจากใจจริง ๆ  เมื่อมามองความคิด  ความรู้สึกในปัจจุบันตรงข้ามกับสมัยเด็กโดยสิ้นเชิง เนื่องจากมีการรับข้อมูลต่าง ๆ เพิ่มขึ้น  และที่สำคัญนำข้อมูลต่างมาวิเคราะห์   มาคิดใคร่ครวญ  สรุปว่ามาค้นหาสัจธรรมนั้นเอง

        ด้วยพื้นฐานของคนที่มาจากความลำบาก  ตอนเด็กเคยดำเนินชีวิตตามวิถีของ
ชาวชนบท  ประสบการณ์สอนให้เราเป็นคนอดทน  สัมผัสกับโคลนตม  สัมผัสกับป่าเขา
ทำงานช่วยพ่อแม่ได้ด้วยดี  

        อีกประการหนึ่งเราพบกับความเอื้ออาทร  การแบ่งปัน  การช่วยเหลือแก่กันใน
หมู่ญาติพี่น้อง และเพื่อนฝูง ความรักความผูกพันที่เกิดจากใจบริสุทธิ์มันฝังใจมาไม่มีวันลืม

       เมื่อโตขึ้นพบกับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลง  สังคมที่เปลี่ยนแปลงจากเดิม
ซึ่งเปลี่ยนแปลงไปสู่ความเจริญด้านวัตถุเป็นสำคัญ  เมื่อเปรียบเทียบความเป็นอยู่สมัยเด็กกับสมัยนี้ต่างกันมาก   พบความหลอกลวง   เอารักเอาเปรียบเพื่อความอยู่รอดของสังคมการแข่งขันด้านธุรกิจ  สังคมที่กำหนดค่าเงินเป็นสื่อกลางแลกเปลี่ยน

      ความสุขที่เคยได้พบพานทำให้นึกถึงอนาคตของลูกหลาน  อนาคตของการอยู่ร่วม
ของมวลมนุษยชาติ   ความคิดที่จะช่วยผลักดันสังคมจึงเกิดขึ้นโดยนำเสนอผ่านเว็บไซต์
"ธรรมชาติธรรมค้ำจุนโลก"

       มันจะนานแสนนานที่จะเกิดขึ้น   มีแนวร่วมเกิดขึ้นวันละคนสองคนก็เป็นความ
สำเร็จ  เมื่อมีพื้นที่ที่เราได้อยู่ร่วมกันจะเห็นเป็นรูปธรรมขึ้น "ความฝันอันสูงสุด" เกิดแก่
มวลมนุษยชาติเป็นเบื้องต้นแล้ว ไม่นานความสันติสุขที่แท้จริงมาเยื่อน และยั่งยืน
 

        
 

[Tossapol]

    ด้วยเหตุที่ "เป็นเด็กวัด" ศิษย์ท่านเจ้าคุณวงศ์ (พระพุทธิวงศ์วิวฒน์) เมื่อสีสิบปีก่อน ความเป็นศิษย์วัดจึงหล่อหลอมให้มีชีวิตที่ดีในวันนี้  เพราะได้รับการอบรมสั่งสอนจากท่านเจ้าคุณให้เป็นคนดี ทุกเย็นต้องส่งปินโต/เช้าไปเก็บ  ทำวัตรเย็น(สวดมนต์) กวาดลานวัด ล้างห้องน้ำ ล้างถ้วยชาม เทกระโถนน้ำหมาก ฯลฯ