*ขอความช่วยเหลือ ผู้รู้เกี่ยวกับสุนัข ))

[Beerpui]

 เรื่องมันมีอยู่ว่า .. สุนัขของเรานะค่ะ ที่เลี้ยงมา ปีกว่าๆ หายออกจากบ้านไป เราก็พยายามตามหา ติดประกาศ (เคยประกาศในเว็ปนี้ด้วยค่ะ)หาเท่าไหร่ก็หาไม่พบค่ะ จนผ่านไป 4-5 เดือน ก็มีคนรู้จักมาบอกว่าเห็นสุนัขเหมือนตัวของเราที่หายไป อยู่บ้านหลังนั้น (คนละหมู่บ้าน แต่หมู่บ้านติดกัน) บอกเราให้ลองไปดู เราก็ไปดูนะคะ พอไปถึง เราก็มองลอดรั้วเข้าไปในบ้าน น้ำตาไหลเลยค่ะ ดีใจมาก มันใช่เลยค่ะ พอมันเห็นเรานะค่ะ มันหอน เสียงดังมากค่ะ สภาพตอนนี้มันถูกเชือกล่ามไว้กับเสานะค่ะ ซึ่งดิฉันไม่เคยทำอย่างนี้เลย เจ้าของบ้านก็เดินออกมาถาม มีอะไร มาหาใคร เราก็ถามว่าสุนัขตัวนี้ คุณได้มาจากไหนยังไง เค้าก็ไม่ตอบ เราก็บอกว่ามันเป็นสุนัขของเรานะ ที่หายไป คุณไม่เคยเห็นประกาศบ้างเหรอ เขาบอกว่าไม่ได้สนใจ เห็นหมาหลงมา คิดว่ามีคนเอามาทิ้ง เลยเอามาเลี้ยง เราก็บอกไปว่าตอนมันหลงมามันก็มีปลอกคอหนิ .. เค้าไม่ตอบหนูคะ หนูบอกว่า สุนัขนะคะอายุขวบกว่าแล้วเขาคงวิ่งซนเที่ยวเล่น ถ้าคุณไม่จับมาล่าม มันคงกลับบ้านเองได้ (ระยะทางจากบ้านหนู กับคุณคนนี้ห่างกันประมาณกิโลหนึ่งอะคะ) คุยกันไปซักพัก ตกลงกันไม่ได้ (ตอนที่คุยกันเขาก็ไม่ได้เปิดประตูรั้วให้หนูเข้าไปนะคะ เรายืนคนฝั่งประตูคุยกัน) ตลอดเวลาที่หนูคุยกะเค้า เจ้าตัวนั้น มันเห่าหอนตลอดเวลาเลยคะ ดิฉันคิดว่ามันคงดีใจเช่นกันที่เห็นฉัน และคงอยากกลับบ้าน   .. สุดท้ายแล้ว เค้าไม่ยอมคืนสุนัขให้หนูค่ะ เขาบอกเลี้ยงมาตั้งนาน หนูก็พยายามพูดทุกวิถีทางให้เค้ายอม ทั้งจะให้ค่าดูแลที่ผ่านมา อะไรต่างๆ เค้าก็ไม่ยอม จนตอนนี้ดิฉันไม่รู้จะทำยังไงดี พ่อกับแม่หนูก็ไม่รู้จะช่วยยังไง  สำหรับใครที่อ่านมาถึงตรงนี้แล้วนะค่ะ ให้คำปรึกษาหนูหน่อยค่ะ หนูจะอกแตกตายแล้ว ยิ่งเห็นโดนกักขังอย่างนั้น ยิ่งสงสารค่ะ หนูควรทำไงดีค่ะ หนูจะเอาเค้าคืนได้ไหม ช่วยให้ความรู้หนูทีนะคะ .. ขอบคุณนะค่ะที่สละเวลา เข้ามาอ่านค่ะ T_T

[kitty amm]

เป็นหนูนะวันนั้นที่เห็นยังไงก็จะเอาคืนให้ได้ เรย ไม่ว่าจะหาทางไหน อ่านแล้วซึ้งแทน เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้เขายอมคืนน้องหมาให้ เราเลี้ยงมานานกว่าเขาอีกน้องหมาคงดีใจมากๆๆที่เห็นพี่ ขอให้ได้กลับบ้านไวๆๆนะน้องหมา

[นางมารขี้สวก^^]

ลองให้ผู้ใหญ่ไกล่เกลี่ยกันมั๊ยค่ะ  ในเมื่อหมาตัวนั้นเป็นหมาเราที่หายไป อีกอย่างคุณ จขกท ยินดีที่จะจ่ายค่าเลี้ยงดูที่ผ่านมา  แต่ถ้าไกล่เกลี่ยไม่ได้คงต้องปรึกษาผู้รู้กฏหมายดูน่ะค่ะ


ปล.หมาที่บ้านเคยหายเหมือนกันค่ะ 3 วันเต็มๆที่มันหายไป เรากระวนกระวายมาก ตามหาทั่วหมู่บ้านก็ไม่พบ  ถึงมันจะเป็นหมาพันธ์ผสมก็เถอะ แต่มันสวยขนขาวทั้งตัว  พอวันที่4มันกลับมาเองพร้อมกับเชือกที่มัดคอมัน  สงสัยมันคงจะกัดเชือกจนขาดเลยหนีมาได้ สภาพตอนที่มันได้กลับบ้าน   ดีใจมาก เนื้อตัวมันแดงเพราะเป็นขี้ดินแดง  กินน้ำ กินข้าวเยอะมาก   หลังจากนั้นไม่นานมีป้าคนหนึ่งในหมู่บ้านเดียวกันเค้าบอกว่าเคยเห็นหมาตัวนี้โดนมัดอยู่ซอย ถัดไป เป็นบ้านของคนชื่อนี้........... ป้าเคยถามว่าเอามาจากไหนป้าคนนั้นจับมันเอาไว้ก็บอกหมาใครไม่รู้เห็นสวยดีเลยจับมันไว้     พอได้ยินแบบนี้ถึงกับอึ้งค่ะ  ไม่รู้จะพูดยังไงคนบ้านเดียวกันแท้ๆ   ทำกันได้ลง

[Aumans]

ให้ผู้ใหญ่ที่เค้าอาจเกรงใจพูดให้ เช่นกำนัน ตำรวจ ฯลฯ หรือถ้าน้องมีรูปถ่ายเก่าอยู่ก็ใช้เป็นหลักฐานได้ว่าเป็นสุนัขของน้องจริง และถ้าบวกกับมีพยานก็ยิ่งดี เค้าก็ไม่มีสิทธิกักตัวสุนัขของน้องไว้แล้วล่ะครับ

สุนัขถือเป็นทรัพย์ของเจ้าของ ถ้าไม่ใช่สุนัขจรจัดไม่มีสิทธิกักเอาตัวสุนัขไว้เป็นของตน และการที่น้องตามหาสุนัขของน้องมาตลอด ก็ถือว้าน้องไม่ได้ละทิ้งสุนัขของน้อง สุนัขจึงยังถือเป็นทรัพย์ของน้องอยู่ ก็เหมือนกับน้องทำนาฬิกาหล่นหาย แล้วมีคนมาบอกว่าอยู่ที่คนนั้น และน้องก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นนาฬิกาของน้องจริง เค้าก็ต้องคืนครับ ยังไงเค้าก็ผิด

[Wiranyupa]

เห็นใจค่ะ..เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆค่ะ เลี้ยงหมาเหมือนกันค่ะ

เข้าใจความรู้สึกนี้ดีเลยค่ะขอให้ได้น้องหมาคืนไวไวนะ

[Beerpui]

ขอบคุณทุกคำแนะนำระค่ะ จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ  ถ้ายังตกลงกันไม่ได้ คงต้องเป็นไปตามกฏหมายแล้วค่ะ งานนี้ /มีทั้งหลักฐาน และพยาน ค่ะ ขอบคุณนะคะ

[AUM_PUKLUK]

ถ้ามีรูปพรรณสันฐานยืนยัน ในตัวสุนัขก็ แจ้งความลักทรัพย์ได้คับ แล้วก็จะได้คืน หากมีหลักฐานแต่ไม่พึ่งกฎหมาย คงได้คืนยาก โดยส่วนตัว แนะนำได้เพียงเท่านี้คับ ยังไงก็ต้องสู้หละคับ สู้ให้ตายกันไปข้าง

[chai phaha]

ท่าน จขกท มีสิทธิในสุนัขตัวนี้ครับถ้าท่านสามารถพิสูจน์ได้ว่าสุนัขตัวที่เขาได้มัดมันไว้เป็นของท่าน แต่ท่านต้องเสียค่าเลี้ยงดูในช่วงเวลาที่ผ่านมาให้กับคนที่เลี้ยงไว้ เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าเขาได้ทราบตั้งแต่แรกแล้วว่าสุนัขตัวนี้มีเจ้าของและได้ทราบว่าเจ้าของได้ติดตามอยู่แต่ก็ยังผูกมัดสุนัขไว้โดยมีเจตนาที่จะยึดถือไว้เป็นของตน เช่นนี้เขาก็ไม่มีสิทธิที่จะได้ค่าที่เลี้ยงดูและเขายังอาจต้องคดีอาญาคือข้อหาลักทรัพย์อีกด้วย แต่ยังงัยก็ตามผมว่าหาทางออกที่ไม่ต้องบาดหมางใจกันดีกว่าครับ คือการเข้าไปพูดคุยเจรจาและนำหลักฐานที่บ่งบอกว่าสุนัขตัวนั้นเป็นของเรา โดยอาจจะขอให้ ผญบ หรือตำรวจไปด้วยเพื่อเป็นพยานครับ แต่ถ้าเขายังดื้อแพ่งที่จะยึดถือไว้โดยไม่ยอมมอบให้กับเจ้าของที่แท้จริง เช่นนี้ก็คงช่วยไม่ได้ที่จะต้องดำเนินตามกฏหมายครับ ยังงัยก็ลองคุยดูอีกทีเอาใจช่วย ด้วยความเคารพ

[AUM_PUKLUK]

โทษตามกฎหมายที่ผมว่าน่าจะ นํามาพิจารณาคือ ข้อหาลักทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 334 ที่บัญญัติว่า  “ผู้ใดเอาทรัพย์ของผู้อื ่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต ผู้นั้นกระทําความผิด ฐานลักทรัพย์ ต้องระวางโทษจําคุกไม่เกิน 3 ปี และปรับไม่เกินหกพันบาท”
องค์ประกอบในความผิดฐานนี้ที่จะต้องพิจารณา ได้แก่
1. การที่เพื่อนบ้านของคุณเอาสุนัขไป สุนัขนี้ถือเป็นทรัพย์ตามกฎหมายหรือไม่ 
2. หากสุนัขเป็นทรัพย์ตามกฎหมายแล้ว ทรัพย์นี้มีเจ้าของหรือไม่
3. การกระทําของของเพื่อนบ้านเป็นการเอาทรัพย์นั้นไปหรือไม่ 
4. เพื่อนบ้านมีเจตนาทุจริตหรือไม่
 
องค์ ประกอบประการแรกที่ว่า สุนัขเป็นทรัพย์หรือไม่นั้น บุคคลทั่วไปอาจเข้าใจว่า สุนัข เป็นสัตว์ที่มีชีวิตจิตใจ มิใช่สิ่งของ จึงน่าจะไม่ใช่ทรัพย์ เมื่อดูจากประมวลกฎหมายอาญาแล้ว กฎหมายมิได้ให้คํานิยามเกี่ยวกับทรัพย์ไว้แต่อย่างใด จึงจําเป็นต้องพิจารณาตามประมวล กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ซึ่งถือเป็นกฎหมายพื้นฐานในการกําหนดสถานะเกี่ยวกับ ทรัพย์ ซึ่งตามมาตรา 137 บัญญัติ ว่า “ทรัพย์” หมายความว่า วัตถุมีรูปร่าง ซึ่งคําว่าวัตถุนี้ มีความหมาย กว้างขวางว่าหมายถึง วัตถุอย่างใดๆ ที่มิใช่คน หากเป็นวัตถุจับต้องได้ ล้วนมีสภาพเป็นทรัพย์ ทั้งสิ้น สุนัขจึงต้องจัดเป็น “ทรัพย์” ด้วย 
ประการต่อมา ทรัพย์เช่นว่านั้นมีเจ้าของหรือไม่ องค์ประกอบข้อนี้ถือเป็นองค์ ประกอบ ที่สำคัญประการหนึ่ง เพราะหากสุนัขนั้นเป็นสุนัขจรจัด ไม่มีเจ้าของ ทรัพย์เช่นว่านั้นย่อมมิใช่ ทรัพย์ของ “ผู้อื่น” เมื่อมิใช่ทรัพย์ของผู้อื่น หากจะมีผู้ใดยึดถือครอบครองเอาไว้เป็นของตนเอง ย่อมไม่เป็นความผิดฐานลักทรัพย์แต่อย่างใด  ถ้าปรากฏข้อเท็จจริงว่าสุนัขของคุณ จขกท. ได้เดิน เตลิดหนีไปจากบ้านของคุณ โดยคุณยังคงติดตามค้นหาสุนัขอยู่ เช่นนี้จะถือว่าสุนัขไม่มีเจ้าของยังไม่ได้ เพราะเจ้าของยังค้นหาติดตามอยู่ มิได้มีการสละละทิ้งทรัพย์นั้นไปจาก ความครอบครองของตนแต่อย่างใด ต้องถือว่าทรัพย์นั้นมีเจ้าของ สำหรับกรณีของคุณนี้ ข้อเท็จจริงไม่ปรากฏว่าสุนัขห่างหายไปจากเจ้าของนานจนอาจถือได้ว่าคุณ ได้สละทิ้งซึ่ง สุนัขนั้นแล้ว จึงต้องถือว่า ขณะที่เพื่อนบ้านลักเอาสุนัขนั้นไป สุนัขนั้นยังมีเจ้าของอยู่
 
องค์ ประกอบประการต่อมา การที่จะถือว่าเพื่อนบ้านของคุณ “เอาไป” หรือไม่นั้น จะต้องเป็นการ พาทรัพย์นั้นเคลื่อนที่ไป พาไปจนสําเร็จ ความหมายก็คือต้องมีการแย่งการครอบครองและพา ทรัพย์เคลื่อนที่ไป ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ไประยะห่างไกลเพียงใด หรืออาจมีการเคลื่อนที่ไปแล้ว ผู้ลัก เอาไปเกิดเปลี่ยนใจอยากนำทรัพย์คืนก็ตาม ถือว่าได้มีการ “เอาไป” แล้วทั้งสิ้น ในกรณีตัวอย่าง การ”เอาไป” นั้นอาจเกิดขึ้นได้หลายรูปแบบ เช่น การล่อสุนัขให้เดินตามไปแล้วจับใส่กรงขังพา ขึ้นรถเคลื่อนที่ไป หรืออาจใช้กําลังบังคับจับเอาสุนัขนั้นไปก็ได้ ทั้งนี้ การเอาทรัพย์ไปนั้นจะต้อง เป็นการกระทําที่เป็นการตัดกรรมสิทธิ์ของคุณตลอดไป ไม่ใช่เอาไปชั่วคราว
การเอาไปที่จะถือเป็นการลักทรัพย์ จะต้องปรากฏว่าเป็นการเอาไป “โดยทุจริต”  ซึ่งตามประมวลกฎหมายอาญาให้คํานิยามคําว่า “โดยทุจริต” หมายความว่า  เพื่อ แสวงหา ประโยชน์ที่มิควรได้โดยชอบด้วยกฎหมายสําหรับตนเองหรือผู้อื่น หมายความว่า เพื่อนบ้านจะต้อง เอาสุนัขนั้นเพื่อแสวงหาประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าปรากฎว่าเพื่อนบ้านคุณเห็นสุนัขเดินพลัดหลง อยู่ ได้พาสุนัขนั้นไปเพื่อนําไปฝากเลี้ยงไว้ยังสถานสงเคราะห์สัตว์ เช่นว่านี้ เพื่อนบ้านยังไม่มีเจตนา ทุจริต การแสวงหาประโยชน์ในทางทุจริตไม่จําเป็นต้องเป็นประโยชน์ในทางทรัพย์สิน และไม่ จําเป็นต้องเป็นการเอาทร ัพย์ไปเป็นของตนหรืองของผู้อื่น เพียงแต่ได้ประโยชน์อย่างใดๆ ก็ถือ ว่าเพียงพอแล้ว เช่น นาย ก. หลงรักนางสาว ข. ได้เอาสุนัขของนางสาว ข.ไป แม้ต่อมา ตนจะได้ เอาสุนัขนั้นไปคืนเพื่อที่นางสาว ข. จะได้รู้สึกประทับใจในตัวนาย ก. เช่นนี้ ถือเป็นการกระทํา โดยทุจริตแล้ว
ดังนั้น เมื่อวิเคราะห์การกระทําของเพื่อนบ้านคุณดังที่ได้กล่าวมาแล้ว จะเห็นได้ว่าเพื่อนบ้านคนดังกล่าวได้ กระทําผิดฐานลักทรัพย์ จึงอาจต้องรับผิดทางอาญาอีกฐานหนึ่งด้วย


สุดท้ายก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณแล้วคับว่าจะจัดการกับเรื่องนี้..อย่างไร..เอาใจช่วยน่ะคับ
 
บางทีอาจจะไม่ต้องเสียแม้แต่ค่าเลี้ยงดูให้เขาเลยก็ได้คับ ..