เช้าวันนี้นะครับ ผมกำลังจะขับรถจักรยานยนต์มุ่งหน้าไปทำงาน
เมื่อผมผ่านแมคโคร ก็พบ ชายนั่งรถเข็นคนหนึ่ง ห้อยถุงต่อสายยางผูกติดไว้ข้างล่างของรถ
ดูเหมือนเขาจะเข็นรถไปที่สะพานขัวแคร่ โดยสภาพรถราแล่นกันหลายคันมาก
ผมเลยจอดเผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง
ผมถามว่าจะไปไหน เขาตอบจะไปหาข้าวกิน และผมถามต่อไปอีกว่าไม่มีใครช่วยหรือยังไง
เขาก็เล่าเรื่องราวรันทดให้ผมฝัง เขาประสบอุบัติเหตุจนตัวไม่สามารถลุกได้ สภาพร่างกายบริเวณท้องก็มีเหล็กดดามไว้ เขาจะไปไหนต้องนั่งรถเข็น เข็นไป
ในใจผมกลัว ๆ ว่าจะเกิดอุบัติเหตุ (ตอนเช้ารถเยอะ) ผมเลยถามว่าจะไปไหน เขาก็จะไปหาข้าวกิน ผมไม่รู้ว่าจะไปหาที่ไหน เพราะร้านขายอาหารหน้าแมคโครก็ยังไม่มีใครมา
พอดีผมเห็นวัดขัวแคร่อยู่ ผมคิดว่าจะช่วยเข็นไปที่วัดนั้นให้ได้ แต่มันอยู่ฝั่งตรงกันข้าม เขาบอกว่าให้ผมไปทำงานก่อนเถอะ และผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ผมก็เข้าไปทำงาน
ผมก็สงสารคนนั้นมาก ไม่รู้จะช่วยยังไง ผมอยากจะช่วยเข็นเขาไปวัด แต่
เขาจะไปเองด้วยสภาพที่หมุนล้อรถ และขอให้ผมไปทำงานก่อน
ผมรู้สึกแย่นะ ที่ไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย เขาก็น่าสงสารด้วย
บ้านของชายคนนั้นอยู่แถว ๆ ปากทางเข้าสนามบิน สภาพของเขาผมฟังแล้วรันทดครับ
ใครเคยเจอผู้ชายคนที่ผมเล่าบ้าง เพราะเช้านี้ผมเจอที่แมคโคร
ผมคิดจะถ่ายรูปให้ดู แต่กลัวว่าเขาไม่ให้ถ่าย ก็เลยไม่ได้ถ่าย
ผมเลยเอาเรื่องนี้มาบอกต่อ เผื่อมีใครแถวนี้จะช่วยได้ ผมสงสารเขามาและรู้สึกแย่ที่ไม่ได้ช่วยเขา และก็จะไปทำงานด้วย

ใครเจอผู้ชายคนนี้ก็ช่วยกันเล่าประกอบเรื่องราว และช่วยเหลือผู้ชายคนนั้นด้วยครับ น่าสงสรครับ
