แค่อยากระบายคะจริงๆก้ไม่ใช่คนเชียงรายโดยกำเนิดแต่อยู่มาตั้งแต่เด็กๆจนคิดว่าเราเป็นคนเชียงรายแล้วละเด็กๆก็ไม่ได้อยู่บ้านเรียนต่างจังหวัดจนจบปวส.นานๆได้กลับบ้านที พอจบได้อยู่เชียงรายแค่ปีกว่าๆก็จากบ้านอีกอยู่ต่างประเทศตั้งเป็นปีๆหลายประเทศ คิดถึงบ้านนะ
:'(พอกลับมาก้อยุ่ต่างจังหวัดอีกบางครั้งโอกาสต่างๆที่มีทุกๆปีก็อยากจะสนุกสนานกับพ่อแม่พี่น้องเพื่อนๆ(แฟนด้วยนะ
) หลายครั้งที่ต้องนั่งยินดีกับโอกาสต่างๆเพียงในใจคนเดียวเงียบๆ
เคยคิดว่าจุดนี้แหละมันใช่ที่สุดแล้วชีวิตเราจะหยุดแค่นี้แหละแต่พอวันรุ่งขึ้นอะไรๆมันก็เปลี่ยนไปได้เสมอเลย เห้อ...เมื่อไหร่นะที่เราจะได้อยู่ในจุดที่ๆชีวิตเพียงพอแล้วหยุดการเดินทางซะที แต่การที่เราต้องเดินทางต่อไปทำอะไรต่อไปก็เพื่อจะหาจุดที่ใช่ของชีวิตนั่นแหละ(อารมณ์คนเหงา)เห้อๆๆบ่นบ่น
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
