เขียนบทกลอนปรัชญามาสอนจิต ว่าชีวิตธรรมดามาแต่ไหน
มาคนเดียวไยจองเพื่อนสองไป ไม่มีใครคู่กันนิรันดร
ต่างคนต่างความคิดลิขิตฝัน คืนและวันแปรเปลี่ยนเวียนมาสอน
รู้จักอดทนได้ในบางตอน เหลือเพียงหมอนข้างกายได้ก่ายเกย
กลอนปลอบใจให้หายคลายวิตก อย่าคิดวกทางเก่าเฝ้าเฉลย
ชีวิตคนทุกข์โศกย่อมคุ้นเคย ใครจะเย้ยไยไปไม่ต้องกลัว...
ไปใหนมาซะนาน....
เห็นโครงคนคู่รัก จักอิจฉาริษยา
แต่เก่าเนิ่นนานมา ยังคงรักปักมิคลาย
อยากรักเช่นนี้บ้าง อยากสรรสร้างตำนานไว้
จะรักเธอจนวันตาย แม้นมลายยังรักเธอ
เรื่อง ราวความรักแท้ยั่งยืนยาวนานของโครงกระดูกมนุษย์ที่ตระคองกอดกันและกันไว้ แน่นิ่งยาวนานอยู่เช่นนั้นเป็นเวลากว่า 5,000 ปี มาแล้ว
จะเรียกได้ไหมว่าเป็นการตระคองกอดกันไปจนชั่วนิรันดร์?
นัก โบราณคดีอิตาลีได้ขุดค้นพบซากกระดูกที่ถูกฝังไว้ยาวนานถึง 5,000 - 6,000 ปี ในท่าที่ตระคองกอดกันและกันอยู่เช่นนั้น ที่ทางตอนเหนือของเมืองมันโตว่า
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
