คติ "อย่าหาปลามาป้อนให้ลูกจงสอนลูกให้หาปลา" ไม่รู้ว่าประโยคนี้มันตกล่นหรือไม่ แต่ก็รู้ความหมายนะ คือการที่เราเลี้ยงลูกเราไม่ควรจะป้อนให้เด็กตลอด ไม่ว่าจะเป็นคำตอบ การแก้ปัญหาต่างๆ การดำเนินชีวิตประจำวันของเค้า ถ้าท่านสั่งเค้าอย่างเดียวหรือทำอะไรให้เค้าหมดอยากได้อะไรก็ให้ ตื่นมาเก็บที่นอนให้ลูก อาบน้ำให้ เปลี่ยนเสื้อผ้า ติดกระดุมให้ ป้อนข้าวให้เพราะรีบกลัวลูกจะกินช้าไปทำงานสาย หรืออาจอีกกรณีลูกลืมการบ้าน หรือลืมสิ่งที่ครูสั่งมาโรงเรียน พ่อแม่กลัวลูกโดนดุ ก็เอาไปส่งให้ลูกที่โรงเรียน ลูกก็ไม่โดนครูดุ แล้วลูกก็จะไม่รับผิดชอบอะไรสักอย่าง คุณจะทำแบบนี้หรือไม่ถ้าคุณทำแบบนี้คุณจะเสียใจเมื่อลูกโตเค้าจะทำอะไรไม่เป็น แล้วคุณจะเหนื่อยในการที่จะดูแลเค้า แก้ปัญหาให้เค้าตลอด เพราะเค้าคิดไม่เป็น นี่แหละคือการหาปลามาป้อนลูก
หากท่านให้ลูกทำเองบ้างคิดแก้ปัญหาเองบ้างในเรื่องเล็กๆน้อยๆหากเราคิดว่าสิ่งที่เด็กแก้ปัญหาอย่างนี้ผิดเราก็ไม่ควรด่าหรือตีควรจะให้คำแนะนำเค้า แต่ถ้าเค้าคิดเองทำเองเป็นสิ่งดีควรให้คำชมเชย ให้เวลากับเค้าในการคิดและทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเองหากเค้าเป็นวัยที่อยากทำอะไรด้วยตนเอง ไม่ควรใช้วัตถุในการล่อให้ลูกจะทำนั่นจะทำนี่ตามใจพ่อแม่จะเกิดผลเสียแล้วคุณจะเสียงเงินตลอด ดุบ้าง ตีบ้าง อย่างมีเหตุผล หลังจากทำโทษเสร็จต้องบอกเหตุผลกับเค้าว่าเราทำไมถึงตีเค้าบอกให้เค้าเข้าใจเพราะเค้าก็อยากรู้ว่าควรทำผิดอะไรถึงทำโทษเค้า นี่แหละส่วนหนึ่งของการสอนให้ลูกรู้จักหาปลากินเอง เด็กก็คืออนาคตของประเทศฝึกให้เค้าพ่อแม่ ครอบครัว โรงเรียน สิ่งที่อยู่รอบตัว รวมทั้งประเทศชาติ อย่าสอนให้เป็นคนเห็นแก่ตัวรักแต่ตัวเอง หากใครอยากจะเสริม คติ"อย่าหาปลามาป้อนให้ลูกจงสอนลูกให้หาปลา" คุณสามารถทำได้
+100
ใช่ค่ะ การป้อนปลา นั้น ทำให้ลูโง่ได้
