;)ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..สักวันแล้วมันก็ผ่านไป
เวลาที่เราทุกข์..เราท้อ..เราก็มักจะสับสน อ่อนแอ แย่ ทำอะไรก็ไม่ดี
และ..ที่สำคัญเราก็มักจะคิดว่า..เราอยู่คนเดียวบนโลก(ที่แสนโหดร้ายใบนี้)
ชอบ..และเข้าใจกับคำพูดที่ว่า..
"จะหา รักแท้ เพื่อนแท้ คนที่จริงใจ ได้ก็ตอนที่เราตกทุกข์ได้ยากนี่แหละ "
แต่ก่อนเราก็เคยเกลียดชังในโชคชะตา เคยบ่นว่าและตั้งคำถาม กับตัวเองว่า..ทำไมๆๆๆเกิดมาทั้งทีไม่ให้เรามีอะไรเหมือนคนอื่นเขา ทำไมพ่อแม่เราไม่มีเงินเยอะๆ ทำไมวันหยุดยังต้องไปช่วยพ่อทำงาน ทำไมเวลาเพื่อนชวนไปไหนพ่อแม่ไม่ยอมให้เราไป ทำไมเป็นพี่ต้องเสียสละ ทำไมไม่ทำให้เราเกิดมาตัวสูงๆ สวยๆเหมือนคนอื่นเขา หรือทำไมแค่ส่งเสียให้เราเรียนสูงๆก็ยังทำไม่ได้ ฯลฯ จนเติบโต แต่งงานล้มเหลว มีลูก ลูกกำพร้า เราก็ยังคงถามว่า เราทำผิดอะไรโทษฟ้า โทษดินไปตามเรื่อง
จนถึงวันนี้ วันที่ต้องเป็นแม่ที่ต้องดูแลลูกและทุกคนในครอบครัว
ถึงคิดได้ว่า..บนโลกใบนี้ของเรา..นอกจากจะเป็นโลกที่เต็มไปด้วยคำถาม
ที่เราไม่เคยได้คำตอบมาตลอดชีวิต..แท้จริงแล้ว..มันมีคำตอบในทุกคำถาม
มันคือโลกของเหตุและผล..ที่พ่อแม่ให้เราเกิดมาเป็นคน ครบ32มันก็มีค่ามากพอแล้ว
แค่เค้ายอมอดเพื่อให้เราอิ่มมันก็เป็นบุญของเรานักหนา..แค่ให้เราได้ศึกษาเล่าเรียนมีความรู้ มีงานทำ เหนื่อยบ้าง หนักบ้างก็เป็นธรรมดาของชีวิต กับครอบครัวที่ไม่สมหวัง
ก็ไม่เห็นต้องคิดอะไรนักหนา "ใครไม่รักเราก็อย่าไปรักมันสิ" ถึงทุกวันนี้ เราต้องขอบคุณโชคชะตา ขอบคุณฟ้าดินที่ให้เราเกิดมาไม่สวย เพราะอย่างน้อยนั่นคือปราการด่านแรก
ที่คอยคัดสรร คนดีๆที่ไม่เลือกคบใคร ที่หน้าตาหรือฐานะ และที่สำคัญ ทุกวันนี้เรามีเพื่อนดีๆชาวเชียงรายโฟกัส ที่ไม่ว่าใครจะมีเรื่องดีร้ายยังไง แม้ไม่รู้จักหน้าตา แต่ว่าทุกคนมีกำลังใจดีๆ ให้เราอย่างเหลือเฟือ บางครั้งยังมากมายกว่าคนที่เรารู้จักกันมาเป็นสิบๆปีเสียอีก ขอบคุณนะคร้าบ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
