นิทานเรื่องกบฟุ่งซ่าน?

[ดอกไม้-ใบหญ้า]

กบ ฟุ้งซ่านตัวหนึ่งนั่งอยู่ข้างกำแพงวัด ทุกเช้ามันเฝ้า
ดูพระออกเดินบิณฑบาตตั้งแต่เช้ามืด พอพระกลับมา
ถึงวัดเพื่อฉันเช้า...

กบมันนึกในใจ อยากเกิดเป็นพระ เป็น พระสบายดี มีคนถวายอาหารให้กินทุกวัน ..
เมื่อพระฉันเสร็จ ก็นำอาหารที่เหลือมากมายนั้นไปให้เด็กวัดกินต่อ แล้วเด็กวัดก็กิน
กันอย่างเอร็ดอร่อย........

ตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ อยากเกิดเป็นเด็กวัด แล้ว เพราะสบายกว่าพระ
มันเห็นเด็กวัดหลายคนตื่นสายได้และไม่ต้องออกตามพระไปบิณฑบาตก็ได้ สบายกว่าเยอะเลย...
เมื่อเด็กวัดกินเสร็จ ก็โกยเศษอาหารที่เหลือทั้งหมดให้หมาวัดไปกินแล้วเด็กวัดทุกคนก็ไปช่วยกัน
ล้างจาน...

ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ อยากเกิดเป็นหมาวัด แล้ว
เพราะไม่ต้องล้างจาน เหมือนเด็กวัด สบายกว่า........
พอหมาวัดกินอาหารเสร็จก็แยกย้ายไปทำหน้าที่เฝ้า
บริเวณวัด คอยเห่าคนแปลกหน้า...

ฝูงแมลงวันก็บินมาตอมและกินเศษอาหารต่อจากหมาวัด
ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ(อีกแล้ว) อยากเกิดเป็นแมลงวัน
เพราะสบายที่สุดไม่ต้องทำอะไรเลย หนำซ้ำยัง
มีกองอาหารให้กินไม่มีหมดด้วย...

ขณะที่เจ้ากบฟุ้งซ่านกำลังคิดเพลินๆอยู่นั้น พอดีหัน
มาเห็นแมลงวันบินมาใกล้ๆ จึงใช้ลิ้นตวัดเอาแมลงวัน
เข้าปากตัวเองกินโดยสัญชาตญาณ ..

ถึงตอนนี้ กบฟุ้งซ่าน จึงบรรลุธรรมฉับพลัน (Sudden knowledge)

คิดได้ว่า เอ้ อ เป็นตัวของเราเองนี่แหละ ดีที่สุดเลย (The best to be yourself)

จงเชื่อมั่นในตัวเอง (Be yourself)

[mankaw]

 

[◕‿◕ cecilia ◕‿◕]

Be yourself is the best ... >.<

[P.1973]

  ดีๆ เป็นกบ

[nutjunior]

 

[คนไกลบ้านเกิด]

Yes yessss

[จงเชื่อมั่นในตัวเราเอง]

เหอๆๆ

[pikachu11]

Be yourself is the best ... >.<

ถูกต้องที่สุ๊ดดดด เลยเจ้า