ขอบพระคุณในคำชี้แนะท่านคงด้องเป็นระดับอาจารย์น้อมรับในคำติชม จะพยายามฝึกฝนต่อไปและขอฝากตัวเป็นศิษย์ด้วย โปรดรับไว้พิจรณาด้วยครับ
+++
... แต่งไปเถิด แต่งดี ก็มีค่า
จะแต่งช้า แต่งเร็ว ผ่านเปลวแสง
นกน้อยฝึก ถลาร่อน แม้อ่อนแรง
ยังเปรี่ยมแสง ส่องได้ ในทุกวัน.++ สิติยะ ป
ชมรมกวีวัดวรรณศิลป์+++ติดตามได้ในระบบเฟชบุค
ที่ ห้อง ชมรมนักกลอน ไก่อ่อน เดือยแข็ง+++สมาชิกทั้งหมดส่วนใหญ่จะสิงสถิตย์อยู่ห้องนี้..............................
ขอนำเสนออีกผลงานครับ
เขียนบทกลอน บทนี้ เพื่อชีวิต เฝ้าลิขิต ถ้อยคำ นำเสนอ
จากอดีต- ปัจจุบัน ของฉันเธอ นำเสนอ สู่สังคม ชมรมกลอน
ยังมิเก่ง เพลงกลอน วอนช่วยชี้ ขอเพื่อนพี่ น้องด้วย ช่วยสั่งสอน
หวังได้เป็น คนเก่ง นักเลงกลอน เมื่อถึงตอน นั้นได้ ภูมิใจเรา
คำนึงถึง ความหลัง ครั้งแรกรัก ลำบาก นักชีวิตคู่ ดูอับเฉา
สู้มานะ ฝ่าฟัน กันสองเรา อดทนเอา ทุกวัน ทั้งฉันเธอ
ถึงวันที่ ชีวิตนี้ ดีขึ้นมาก เคยลำบาก ตรากตรำ จำเสมอ
ทุกวันนี้ มีทุกอย่าง มาปรนเปรอ แต่ว่าเธอ ไม่รับรู้ แค่ดูดาย
มีทั้งหมด ทุกสถาน ทั้งบ้านรถ ลูกทั้งหมด เป็นคนดี ดั่งที่หมาย
เห็นหลานหลาน เพลิดเพลิน เดินวิ่งไป ฉันสุขใจ แต่เธอหนา ไม่ปรารมณ์
เพราะเธอป่วย ด้วยโรคร้าย อัลไซเมอร์ โรคของเธอ หยุดไม่ได้ ให้ขื่นขม
ทั้งเสียดาย เสียใจ ให้ตรอมตรม ตราบสิ้นลม ขอเทคแคร์ ดูแลเธอ.