ผลกรรมจากการเถียงพ่อแม่

[Fary_dotta]

เเล้วลูกของคนที่เถียงพ่อกับเเม่ ต้องมารับกรรมเถียงพ่อเเม่ต่ออีกหรอค่ะ

เช่น เราเถียงพ่อเเม่ ลูกของเราต้องมารับกรรมเถียงเราอีกหรอ

[เมฆพัตร]

เเล้วลูกของคนที่เถียงพ่อกับเเม่ ต้องมารับกรรมเถียงพ่อเเม่ต่ออีกหรอค่ะ

เช่น เราเถียงพ่อเเม่ ลูกของเราต้องมารับกรรมเถียงเราอีกหรอ

"เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์"  ถ้าหากพิจารณาเฉพาะวรรคนี้ เราก็จะเข้าใจว่า คนที่จะมาเป็นเผ่าพันธุ์เรานั้น  เข้าก็คงทำกรรมมาประมาณเดียวกัน เท่ากันหรือเสมอกัน ถึงได้เกิดมาเป็นทายาทกันได้
   อุปมาเหมือน นร.ม3 ที่ตั้งใจเรียนขยันเรียน ขยันอ่านหนังสือ ฉลาด มีไหวพริบ แล้วก็ไปสอบเข้าเรียนต่อ ชั้น ม.4 รร.ดังๆเป็นที่นิยมในสังคมสมัยนั้นๆ  แน่นอนนักเรียนคนนี้ ย่อมเป็นอันหวังได้ว่าย่อมสอบเข้า รร. นั้นๆได้ ได้เป็นนักเรียนโรงเรียนนั้น ได้เป็นศิษย์เก่า ได้เป็นทายาทของโรงเรียนนั้นๆ...

ทีนี้ถ้าพูดถึง (ต่อ) 
     

[เมฆพัตร]

ที่นี้ถ้าพูดถึงการมีลูก ก็ต้องมาพิจารณา สมมุติฐานที่ว่า

มีคน อยู่คนหนึ่ง ทั้งชีวิตเขาก็ได้กระทำคุณงามความดี โดยเฉพาะด้านกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ และบุพการี เคารพเชื่อฟังบิดามารดา เมื่อเขาตายไปก็เสวยสุขตามแต่เหตุปัจจัย เมื่อเขาถึงต้องคราวเกิด  เขาควรจะไปเกิดกับพ่อแม่เช่นไร แน่นอนย่อมหวังได้ว่าเขาย่อมไปกับเกิดกับพ่อแม่ที่เมื่อสมัยเป็นลูกก็เคารพเชื่อฟังพ่อแม่เช่นกันจึงจะเหมาะสมกับเหตุที่เขาคนนั้นได้กระทำไป  พ่อแม่ก็มีกรรมเป็นทายาท  ลูกก็มีกรรมเป็นแดนเกิด แล้วทั้งสองก็มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกันคือรวมสกุล ร่วมโครต เดี่ยวกัน เหมือนกรรมที่กระทำมาเหมือนๆกัน...

[เมฆพัตร]

ส่วนเรื่องของการปฏิบัติประพฤติตัวต่อ บิดามารดา นั้น ในพระพุทธศาสนาก็ได้กล่าวไว้

ที่ว่าทิศทั้งหก ที่เรามีหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติดังนี้
๑. ปุรัตถิมทิส ทิศเบื้องหน้า ได้แก่ บิดา มารดา
มารดาบิดาอนุเคราะห์บุตรธิดา ดังนี้
๑. ห้ามปรามจากความชั่ว
๒. ให้ตั้งอยู่ในความดี
๓. ให้ศึกษาศิลปวิทยา
๔. หาคู่ครองที่สมควรให้
๕. มอบทรัพย์สมบัติให้ในโอกาสอันสมควร

บุตรธิดาพึงบำรุงมารดาบิดา ดังนี้
๑. ท่านเลี้ยงเรามาแล้วเลี้ยงท่านตอบ
๒. ช่วยทำกิจของท่าน
๓. ดำรงวงศ์สกุล
๔. ประพฤติตนให้เหมาะสมกับความเป็นทายาท
๕. เมื่อท่านล่วงลับไปแล้วทำบุญอุทิศให้ท่าน

[เมฆพัตร]

๒. ทักขิณทิสทิศเบื้องขวา ได้แก่ ครูอาจารย์
ครูอาจารย์อนุเคราะห์ศิษย์ ดังนี้
๑. ฝึกฝนแนะนำให้เป็นคนดี
๒. สอนให้เข้าใจแจ่มแจ้ง
๓. สอนศิลปวิทยาให้สิ้นเชิง
๔. ยกย่องให้ปรากฏในหมู่เพื่อน
๕. สร้างเครื่องคุ้มกันภัยในสารทิศคือ สอนให้ศิษย์ปฏิบัติได้จริง นำวิชาไปเลี้ยงชีพทำการงานได้

ศิษย์พึงบำรุงครูอาจารย์ ดังนี้
๑. ลุกต้อนรับแสดงความเคารพ
๒. เข้าไปหา
๓. ใฝ่ใจเรียน
๔. ปรนนิบัติ
๕. เรียนศิลปวิทยาโดยเคารพ

๓. ปัจฉิมทิส ทิศเบื้องหลัง ได้แก่ สามีภรรยา
สามีพึงบำรุงภรรยา ดังนี้
๑. ยกย่องสมฐานะภรรยา
๒. ไม่ดูหมิ่น
๓. ไม่นอกใจ
๔. มอบความเป็นใหญ่ในงานบ้านให้
๕. หาเครื่องประดับมาให้เป็นของขวัญ ตามโอกาส

ภรรยาอนุเคราะห์สามี ดังนี้
๑. จัดงานบ้านให้เรียบร้อย
๒. สงเคราะห์ญาติมิตรทั้งสองฝ่ายด้วยดี
๓. ไม่นอกใจ
๔. รักษาสมบัติที่หามาได้
๕. ขยันไม่เกียจคร้านในงานทั้งปวง

[เมฆพัตร]

๔. อุตตรทิส ทิศเบื้องซ้าย ได้แก่ มิตรสหาย
พึงบำรุงมิตรสหาย ดังนี้
๑. เผื่อแผ่แบ่งปัน
๒. พูดจามีน้ำใจ
๓. ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
๔. มีตนเสมอร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วย
๕. ซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน

มิตรสหายอนุเคราะห์ตอบ ดังนี้
๑. เมื่อเพื่อนประมาทช่วยรักษาป้องกัน
๒. เมื่อเพื่อนประมาท ช่วยรักษาทรัพย์สมบัติของเพื่อน
๓. ในคราวมีภัย เป็นที่พึ่งได้
๔. ไม่ละทิ้งในยามทุกข์ยาก
๕. นับถือตลอดถึงวงศ์ญาติของมิตร

๕. อุปริมทิส ทิศเบื้องบน ได้แก่ พระสงฆ์ สมณพราหมณ์
คฤหัสถ์พึงบำรุงพระสงฆ์ ดังนี้
๑. จะทำสิ่งใดก็ทำด้วยเมตตา
๒. จะพูดสิ่งใดก็พูดด้วยเมตตา
๓. จะคิดสิ่งใด ก็คิดด้วยเมตตา
๔. ต้อนรับด้วยความเต็มใจ
๕. อุปถัมภ์ด้วยปัจจัย ๔

[เมฆพัตร]

พระสงฆ์อนุเคราะห์คฤหัสถ์ ดังนี้
๑. ห้ามปรามจากความชั่ว
๒. ให้ตั้งอยู่ในความดี
๓. อนุเคราะห์ด้วยความปรารถนาดี
๔. ให้ได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง
๕. ทำสิ่งที่เคยฟังแล้วให้แจ่มแจ้ง
๖. บอกทางสวรรค์ สอนวิธีดำเนินชีวิตให้ประสบความสุขความเจริญ

๖. เหฏฐิมทิส ทิศเบื้องล่าง ได้แก่ ลูกจ้างกับนายจ้าง
นายจ้างพึงบำรุงลูกจ้าง ดังนี้
๑. จัดการงานให้ทำตามกำลังความสามารถ
๒. ให้ค่าจ้างรางวัลสมควรแก่งานและ ความเป็นอยู่
๓. จัดสวัสดิการดีมีช่วยรักษาพยาบาลในยามเจ็บไข้ เป็นต้น
๔. ได้ของแปลกๆ พิเศษมา ก็แบ่งปันให้
๕. ให้มีวันหยุดและพักผ่อนหย่อนใจตามโอกาส อันควร

ลูกจ้างอนุเคราะห์นายจ้าง ดังนี้
๑. เริ่มทำงานก่อน
๒. เลิกงานทีหลัง
๓.เอาแต่ของที่นายให้
๔. ทำการงานให้เรียบร้อยและดียิ่งขึ้น
๕. นำความดีของนายไปเผยแพร่

[เมฆพัตร]

ว่าด้วยเรื่อง ทิศทั้งหกนี้ ก็เป็นหลักปฏิบัติและหน้าที่ ที่คนแต่ละสถานะพึงปฏิบัติต่อกัน
ในที่นี้ถ้ามาพิจารณาว่าด้วยเรื่องทิศเบื้องหน้า ก็จะทราบถึงหน้าที่ที่บิดามารดาและบุตรพึงกระทำต่อกันดังนี้
๑. ปุรัตถิมทิส ทิศเบื้องหน้า ได้แก่ บิดา มารดา
มารดาบิดาอนุเคราะห์บุตรธิดา ดังนี้
๑. ห้ามปรามจากความชั่ว ก็บอกกล่าวตักตื่นถึงสิ่งที่เป็นโทษ เป็นคุณ แก่ตัวเราในขณะที่เรายังเด็กช่วยเหลือตัวเองไม่ได้และสอนให้เราช่วยเหลือตัวเองให้ได้
๒. ให้ตั้งอยู่ในความดี แนะแนวสั่งสอนให้รู้ว่าสิ่งใดดีสิ่งใดไม่ดี อบรมมรรยาทขั้นพื้นฐานของความเป็นคน
๓. ให้ศึกษาศิลปวิทยา ส่งเสริมให้เล่าเรียนหนังสือตามแต่กำลังทรัพย์และความสามารถของพ่อแม่นั้นจะกระทำได้
๔. หาคู่ครองที่สมควรให้ ช่วยคัดเลือกเรียกว่าดูตัวคู่ครองให้เพื่อคัดสรรค์หรือกลั่นกรองเพราะหวังให้ลูกได้พบเจอผู้ที่เหมาะสมกับลูก ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะอยู่กันยืด ไม่ด่วนได้ใจเร็ว แบบมาไว ไปไว เคลมไว
๕. มอบทรัพย์สมบัติให้ในโอกาสอันสมควร ก็เมื่อพ่อแม่เห็นว่าเรามีความสามารถที่จะบริหารทรัพย์สมบัติให้ยังยืนได้

บุตรธิดาพึงบำรุงมารดาบิดา ดังนี้
๑. ท่านเลี้ยงเรามาแล้วเลี้ยงท่านตอบ เลี้ยงท่านด้วยสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่เราจะหาได้ตามฐานะและกำลังทรัพย์ที่เรามี
๒. ช่วยทำกิจของท่าน เมื่อท่านมอบหมายงานหรือกิจธุระก็กระทำเต็มที่ตามความสามารถของเรา
๓. ดำรงวงศ์สกุล ช่วยเชิดชูวงศ์สกุลไม่ให้เสื่อมเสีย เชิดชูวงศ์สกุลด้วยคุณงามความดี
๔. ประพฤติตนให้เหมาะสมกับความเป็นทายาท ให้ได้เชื่อว่าเป็นอภิชาติบุตร
๕. เมื่อท่านล่วงลับไปแล้วทำบุญอุทิศให้ท่าน ก็ตรงๆตัว

[เมฆพัตร]

ส่วนเรื่อว่าทำอะไรกับพ่อแม่แล้วจะได้มาสองเท่า ส่วนตัวคิดว่าพ่อแม่เราเป็นผู้มีพระคุณกับเราก็ควรตอบแทนท่าน... เหมือนคนที่ตั้งใจเรียน ขยันอ่านหนังสือ เพราะคิดว่าเป็นหน้าที่ของนักเรียนนักศึกษาเหมือนลูกที่ดูแลพ่อแม่เพราะสำนึกว่าเป็นหน้าที่ของลูก  ส่วนเวลาสอบจะสอบได้อันดับที่เท่าไรนั้นเป็นเรื่องของผลสอบในทีนี้คือบุญกุศลผลบุญคุณงามความดีอานิสงฆ์ที่ได้รับจากการดูแลพ่อแม่เราไม่ต้องคิดไปคาดหวังว่าจะได้หรือไม่ ได้มากได้น้อย

[ⒷⒼ*]

ขอขอบคุณ คติและข้อคิดดีๆนะครับ

[little girl]

ขอบคุณท่านเมฆพัตรค่ะ.. สำหรับคติและข้อคิดดีๆ

[nantong]

ไหว้สาธุ

ขอกราบอนุญาต รื้อ "ฟื้น"  หัวข้อธัมมทาน
อันดีงาม ประกอบด้วย กุศล ความฉลาด ให้แก่ ผู้ยังไม่รู้ ให้ได้ รู้   ผู้รู้แล้ว ก็จัก ได้รู้ ยิ่งขึ้น  เข้าใจ  จดจำได้มากขึ้น
ผู้ยังไม่เชื่อ  ไม่สัทธา  จักได้ สัทธา  เป็น ปรธโยชน์ ต่อโลก โลก ได้เกื้อหนุน ต่อ ธัมม์ ต่อๆ กันไป
ผู้ใด ใคร่ อนุโมทนา  ขอ ได้โปรด  อนุโมทนาบุญ กุศล บอกต่อ ๆกันไป ในทุกดวงจิตใจ ไปในทุกภพภูมิ  ทุกจักรวาล  ทุกดวงดาว  ใน อนันตจักรวาล เทอญ

สาธุ ๆ ๆ อนุโมทามิ

[JAMESCOM1]

ไม่ได้เถียง ชี้แจงเฉยๆ 

[jirapraserd]

มงคล คือเหตุแห่งความสุข ความก้าวหน้าในการดำเนินชีวิต
ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ให้พุทธศาสนิกชนได้พึงปฏิบัติ
นำมาจากบทมงคลสูตรที่พระพุทธเจ้าตรัสตอบปัญหาเทวดาที่ถามว่า
คุณธรรมอันใดที่ทำให้ชีวิตประสบความเจริญหรือมี "มงคลชีวิต"
ซึ่งมี ๓๘ ประการ

เรื่องของบิดา มารดา สามี ภรรยา บุตร และญาติ

๑๑.การบำรุงบิดามารดา
     พระคุณของพ่อแม่
     พระพุทธเจ้าตรัสอุปมาว่า  ถ้าบุตรจะวางบิดามารดาไว้บนบ่าของตน 
     ประคับประคองท่านอยู่บนบ่านั้น  ป้อนข้าวป้อนน้ำและให้ท่านถ่ายอุจจาระ
     ปัสสาวะนั้นเสร็จ  แม้บุตรจะมีอายุ 100 ปี  และปรนนิบัติท่านไปจนตลอดชีวิต
     ก็ยังนับว่าตอบแทนพระคุณท่านไม่หมด
๑๒.การสงเคราะห์บุตร
     วันหนึ่งเราต้องแก่และตาย สิ่งที่อยากได้กับทุกคน คือ ความปีติ ความปลื้มใจ
     ไว้หล่อเลี้ยงใจให้สดชื่น ความปลื้มปีติจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อได้เห็น ผลแห่งความดี
     หรือผลงานดี ๆ ที่เราทำไว้ ยิ่งผลงานดีมากเท่าไร ยิ่งชื่นใจมากเท่านั้น
     แล้วอายุจะยืนยง สุขภาพจะแข็งแรง
     สุดยอดผลงานของนักปฏิบัติธรรม คือ การกำจัดกิเลสในตัวให้หมด
     สุดยอดผลงานของโลก คือ การมีลูกหลานเป็นคนดี
     ถ้าลูกหลานเป็นคนเลว มันช้ำใจยิ่งกว่าถูกใครจับใส่ครกโขลกเสียอีก
     เลี้ยงสุนัขแล้วกัดสู้สุนัขคนอื่นไม่ได้ยังเจ็บใจ
     เลี้ยงลูกแล้วดีสู้ลูกคนอื่นไม่ได้มันจะช้ำใจสักแค่ไหน

๑๓.การสงเคราะห์ภรรยา (สามี)
      สามี(ผัว)     แปลว่า ผู้เลี้ยง
      ภรรยา(เมีย) แปลว่า คนควรเลี้ยง
      คำทั้งสองนี้ เป็นคำที่แฝงความหมายอยู่ในตัว และเป็นคำคู่กัน ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าสามี
      ก็เพราะเลี้ยงดูภรรยา ผู้หญิงที่จะได้ชื่อว่าภรรยาก็เพราะทำตัวเป็นคนน่าเลี้ยง

๑๗.การสงเคราะห์ญาติ
     การสงเคราะห์ญาติ ทำได้ทั้งทางธรรมและทางโลก ได้แก่
     - ในทางธรรม ก็ช่วยแนะนำให้ทำบุญกุศล ให้รักษาศีล และทำสมาธิภาวนา
     - ในทางโลก ก็ได้แก่
       ๑.ให้ทาน คือการสงเคราะห์เป็นทรัพย์สิน หรือเงินทองเพื่อให้เขาพ้นจากทุกข์
           หรือความลำบากตามแต่กำลัง
       ๒.ใช้ปิยวาจา คือการพูดเจรจาด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน สุภาพ และประกอบไปด้วย
           ความปรารถนาดี
       ๓.มีอัตถจริยา คือการประพฤติตนให้เป็นประโยชน์กับเขา อาจช่วยเหลือด้วยแรงกาย
          กำลังใจ หรือด้วยความสามารถที่มี
       ๔.รู้จักสมานัตตตา คือการวางตัวให้เหมาะสม อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
          ร่วมทุกข์ร่วมสุข ไม่ถือตัว


ไม่มีข้อไหนเลยที่บอกว่า ร่ายมนต์ ท่องมนต์ สักยันต์เล่นของ หรือกินเจ กินมังสวิรัติ
เป็นมงคลชีวิต

[nantong]

ไหว้สา สวัสดี
สาธุ ๆ ๆ  อนุโมทามิ กับ อาจารย์จิระประเสริฐ ที่ มาร่วมทำ ธัมมทาน (+ ธัมมท่าน)           

คือ พุทธธัมมทาน แนวมุมมอง ของ ท่าน มาเสวนา
อาจารย์จิระ ท่านเน้น สาร  สาระ  ไม่ค่อย เอา เปลือก    

หนาน เอา ทั้งเปลือก  เอาทั้งสาร      
ขอ เป็น ข้าวเปลือก    เอา ปลูก ก็ได้  เอาไปสีเป็น ข้าวสาร ก็ กินดี

[JAMESCOM1]

หลังๆ พยายามชีแจงแทนนานแล้วครับ ไม่จำเป็นก็ไม่เถียง 555+ (ระวังนะครับ มันแยกกันยากมากๆ)

[nantong]

  ไหว้สา
เลี้ยง คนเฒ่า    เฝ้า หม้อหระฮก    กำหม่าเก่า  ว่าไว้     
 จาก  ชี้แจง ใน อารมณ์ปกติ   เพิ่ม อารมณ์ มี Mood กลายเป็น         เถียง     

[Mangpor^ 0 ^]

อิอิ ^^  แปลว่า.....

ลูกคนใด  ทำความดีแก่พ่อแม่
ลูกคนนั้น  จะได้รับอานิสงส์ความดี สนองมากกว่าสองเท่าขึ้นไป

รอดแล้วเรา....ได้คืนเป็นสองเท่า 

+1 ช่ายแล้ว การทำดีนั้นเป็นสิ่งที่ดีมาก