เ่พิ่งเคยไปงานศพครั้งแรกในชีวิตผมเลยนะครับ
นั่งอยู่ดีๆ เจ้าภาพประกาศให้ไปถวายอะไรไม่รู้ให้พระ ตกใจหมดเลย
...ขอบคุณลุงเชิงดอยที่ให้การต้อนรับเป็นอย่างดีครับ
แต้กะ บ่เกยไปบ้านศพ ใด้ไดนิ.....

ตั้งแต่น้อยๆมา ผมบ่เกยไปเลยครับ อยู่บ้านนอกขี้กลัวผีเนาะ ก็เลยบ่กล้าไปงานศพ
ไปจุงศพก็บ่เกยครับ เกยหันแต่เปิ้นแห่ศพก๋ายหน้าบ้าน
ผ่อไปนั่งตวยคนใหญ่เปิ้น หน้าตึ้งบ่เปิงสักหน้อยเลยเนาะครับ

โท๊ะ ก้าห๋าเกยใด้งิน เวบมาสเตอร์ขาดหยังม่วนๆไปเลยเอาะ เพรายามเปิ้นลากโลงเข้าป่าเหวเปิ้นจะโจ้งตังห่อกระดาษเงินกระดาษทองหื้อหละอ่อนโตยเก็บโตยเอ๊าะ ใด้นักหน๋า ลู่กั๋นฮิมต๋าย เหรียญห้าบาทสิบบาทก่อน(สมัยยังน้อยนินักเน่อ)
(เอ้อเอ้ยผ่ออย่างหน้าเงินต๊ะ)