วันนี้ขออนุญาตนำเรื่องค่อนข้างเศร้ามาแชร์ในห้องนั่งเล่นหน่อยนะครับ...
เมือวานหลังเลิกงานขับรถไปติดไฟแดงที่สี่แยกศรีทรายมูล...ไปจอดติดกับรถบรรทุกวัว...
ทีแรกก็ไม่ได้คิดอะไร สักพักสายตาเหลือบไปเห็น..เฮ้ย วัวร้องไห้ มีวัวที่อยู่บนรถสองตัวหันหน้ามาทางที่รถผมจอดอยู่ ตัวสีดำนั้นน้ำตาไหลพราก..หยดไปตามตัวถังรถบรรทุก..ตัวสีน้ำตาลที่อยู่ข้างๆน้ำตาไหลย้อยลงมาเต็มจมูก...เลยรีบหยิบสมาร์ทโฟนมาจับภาพไว้ ผมเคยได้ยินมาบ้างว่าวัวหรือควาย(ขออนุญาตใช้คำพื้นบ้านครับ) เวลาจะถูกนำเข้าโรงเชือดจะรู้ชะตากรรมของตัวเองและมักจะมีน้ำตาไหล..เพิ่งจะมาเห็นกับตาตัวเองในวันนี้นี่เอง...ความคิดเห็นส่วนตัวผมคิดว่าเป็นไปได้ เนื่องจากวัวกว่าจะโตจนถึงขนาดขายได้เจ้าของต้องเลี้ยงไม่น้อยกว่า 3-4 ปี บางตัวก็ตกลูกให้เจ้าของเลี้ยงเป็นรุ่นต่อไป ย่อมมีความผูกพันธ์กับเจ้าของ...มีความผูกพันธ์ห่วงใยลูกที่เกิดมา พูดง่ายๆคือมีสังคมครอบครัวเหมือมนุษย์เรานี่แหละ... อาจต่างจากหมูที่เลี้ยงไว้เชือดโดยเฉพาะซึ่งมีการเลี้ยงอยู่ในกรงสี่เหลี่ยมแคบๆเจ้าของขุนให้กินอาหารตลอดเวลา 5-6 เดือนก็นำเข้าโรงเชือดแล้ว วึ่งต่างจากวัว,ควาย....อาา..กำลังจะไปแวะซื้อลาบเนื้อเจ้าอร่อยเจ้าประจำกิ๋นให้ลำๆในเย็นวันเสาร์กับพระสหายที่นัดกันไว้...อนิจารัประทานไม่ลงเปลี่ยนเมนูเป็นแกงผักกาด กับส้ามะเขือแจ้แทน และคงไม่อยากกินวัว,ควายไปอีกนาน....ท่านละครับคิยังไงกันบ้าง.....
ตัวสีดำน้ำตาไหลเป็นทางลงมาที่กระบะรถ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
